Hele dag zeuren

Ik word een beetje moe van mijn oudste hond.

Hij gaat al een tijdje achteruit. Hij is verder gezond hoor, we hebben alles al laten nakijken. Maar hij word incontinent enzo.

Ik vraag me af, kan een hond dement worden? Hij zeurt namelijk de hele dag, en echt zeuren, mij al kwispelend aankijken, en dan een grom/piep achtig geluid maken, dit geluid maakt hij al zijn hele leven als hij zijn deken wil (ja zeg maar niks, maar meneer ligt altijd onder een deken, en als zijn denken is gevallen gaat hij dus een bepaald geluid maken)

Hij doet dit al een week! De hele dag door, hij heeft eten, drinken, hij kan naar buiten, hij heeft zijn deken.. Krijgt aandacht. Ik word er echt een beetje moedeloos van. Het lijkt soms wel of hij iets wil zeggen ofzo.

Het enge vind ik, dat deze hond mijn beide zwangerschappen heeft aangegeven, op een soort gelijke manier, maar ook een tumor bij mij. Ook toen was zijn gedrag zo. Dus ja je gaat het na een tijdje toch eng vinden.

Hij wil ook weer continu op schoot, wat hij toen ook wilde, en nee ik ben echt niet zwanger haha, en er is ook niks anders denk ik, dus het is raar.

Iemand ervaring met zeurende oude honden? Zal hij dement worden ofzo? Hij gedraagt zich al een tijdje een beetje anders, daarom zijn we ook even naar de dokter gegaan, om te kijken of hij nergens pijn had of iets, je weet maar nooit. Verder is echt alles goed met hem. Hij is ook extra waaks en blaft veel de laatste tijd. Normaal blafte hij alleen als de bel ging, nu al als er een vogel voorbij vliegt.

En terwijl ik dit typ probeert hij de vuilnisbak om te gooien, ook iets dat hij eerder nooit gedaan heeft.

Ik heb hem al vanaf hij 2 weken oud is, en met de fles groot gebracht, het is een speciaal hondje uit een slecht nest. Maar meer als dat is er niets bijzonders met hem. We hebben een hele sterke band, dat wel. 

Mijn man zegt steeds, misschien gaat hij wel dood. Maar zo oud is hij nou ook weer niet, maar nou heeft mijn man me wel bang gemaakt. Een gezonde hond kan toch niet ineens dood gaan?

Dement kan zeker het geval zijn. 

Maar bloed laten controleren bij je zelf? Hij heeft een verandering bij jou elke keer goed aangegeven. Of bij je man?

Wat moeilijk dit! 

Hoe oud is hij nu?

Een hond kan idd dement worden.

Meestal wordt er dan minder vocht van de hersenen afgedreven. Maar daar bestaat medicatie voor.

Mss dat je toch ook eens naar jezelf laat kijken, kan nooit geen kwaad. Hij is je al een aantal maal iets komen vertellen. 

Alleen bij mij, hij is ook echt alleen aan mij gehecht, ik heb hem heel intensief verzorgd als pupje, hij had niet veel overlevingskans. 

Ik pas eind dec alle controles weer gehad, dus er kan zo goed als niets zijn. 

Daarom denk ik dat hij nu gewoon een beetje dement word misschien ofzo.

Hij is 8,5. Dus niet super oud nog. Maar goed hij komt wel weer uit een heel slecht nest, dus er is niet heel veel op te maken aan de leeftijd in dit geval denk ik. Maar dat is mijn gedachten.

Hij is eindelijk onder zijn deken gaan liggen en is stil.

Ai MYmy hopelijk is het pas beginnende dementie en kan hij nog enkele jaartjes verder.

misschien ook wilt hij nu gewoon daardoor wat meer aandacht van zijn vrouwke ? 

En vgs mijn man wen je ook aan zeuren 

Niet ongerust maken , gewoon lekker extra knuffelen met je , nog niet zo een oudje.

Wat hebben jullie een bijzondere band en wat een gevoelige hond is hij.

Wat er precies is, geen idee, maar hij wil je blijkbaar wel iets duidelijk maken.

Als het beginnende dementie is kan je met een goed dieet, supplementen en hersenwerk ter ondersteuning nog wel iets doen

Konden ze maar praten he..

Hij schrikt ook steeds erg als hij ergens plast. Dan springt hij op en rent al plassend het huis door.

Dat schrikken zou op pijn kunnen wijzen hoor.

Nee dat is het gelukkig niet. Hij schrikt gewoon van dat hij ineens op de bank plast. Hij heeft altijd geleerd dat het niet mag natuurlijk.

Iemand zei dat al eerder. Dus daar hebben we op gelet en ook bij de dokter gevraagd. Maar het plassen zelf doet echt geen pijn. Het gebeurt ook vaak met poep trouwens. En dan rent hij weg.

Heb je al eens naar plasbandjes gekeken? Maakt het voor hem wellicht minder erg dat hij onwillekeurig plast.

misschien merkt hij jou bezorgdheid?

Nee nog niet echt, ik heb ook gehoord dat er wel pilletjes zijn ook, maar ik wilde me eerst even verdiepen in evt bijwerkingen en andere medische gevolgen hiervan.

Ja misschien voelt hij dat wel. Ik ben ook echt wel bang dat hij misschien niet zo lang meer leeft. Het is natuurlijk bij elke hond moeilijk, maar bij hem is het anders, hij is voor mij heel speciaal. Klinkt stom, niet dat de andere dat niet zijn, want die zijn ook mijn allesjes, maar de band met hem is anders, heel speciaal. Ik denk omdat ik hem al vanaf heel erg klein hem. En zijn aparte gave. 

Dementie is niet te genezen, jouw arts heeft het nagekeken en verder is er medisch niets aan de hand schrijf je, voldoende gedaan met de hond ? Dan wijs je je hond een vast plekje aan, hoe meer aandacht tie krijgt hoe meer die daar om vraagt........en als jij echt voldoende gedaan hebt met je hond, plek aanwijzen , komt tie zeuren dan stuur je de hond terug, 8 jaar is niet oud......en als de arts niets heeft gezien wat medisch betreft kan je best even consequent zijn en een vaste plek toewijzen.

Het klinkt misschien raar, maar misschien kan een dierentolk iets voor jullie betekenen? Roos van Waldo en Jef weet dacht ik een goede.

Een holistisch dierenarts zou misschien ook eens kunnen kijken of hij ergens blokkades heeft bijvoorbeeld en andere zaken waarvoor je bij een regulier arts niet terecht kan.

8,5 jaar is inderdaad niet zo oud, voor een normale hond( wel voor de grootste rassen).

Maar misschien is er iets met zijn zintuigen? Dat hij minder goed hoort en dan erger schrikt van bepaalde geluiden?

Of iets met zijn ogen, dat hij slechter ziet en dan sneller schrikt?

Dat kun je zelf controleren met zachtjes roepen bv ; hoort hij je wel? Of een lichtje schijnen naast hem, ziet hij dat wel?

En die incontinentie, is dat nieuw? Als dat zo is, zou ik in ieder geval de urine laten nakijken.

Is het niets medisch, dan kun je overwegen om hem in huis een incontinentie broekje aan te doen( die zijn er, speciaal voor honden).

Is ook een stuk rustiger voor de hond......

 Het klinkt niet stom, ik vind het zelfs heel eeg logisch dat je met hem iets speciaals hebt. Hij ook met jou, voelt alles.

Allereerst, hij plast onbewust. Hij schrikt er zelf van. Misschien zoekt hij steun bij jou. Jij bent terecht bezorgt en ook een beetje kriegel van het steun zoeken van hem, logisch. 

Hij voelt dat er iets anders is, denk ik.

Mijn tip voor nu: plasbandje of wat Wanda zei, incomtinentie broekje.

Hij zal zich hierdoor niet meer rot voelen, zomaar lopen plassen en schrikken, wellicht minder steun bij je zoeken. Jij krijgt weer even de ruimte.

Het zou kunnen werken.

Je had hem toch al laten nakijken? 

Ja hij is helemaal nagekeken door de dierenarts, voor de zekerheid, ik wilde zeker weten dat hij geen pijn had. 

Hij heeft ook 1 slechte poot (gebroken en vergroeid) dus soms even nakijken hoe het gaat.

Ik heb als ik gewoon naar mijn gevoel kijk, niet echt het idee dat hij iets mankeert. En ik voel meestal wel aan als er wat is. Naja behalve dat hij incontinent word, maar goed daar kan hij ook niets aan doen, dus dat is niet anders. 

Hij ligt nu lekker naast me te slapen.

Ik zat net te denken, we hebben een puppy, die is nu bijna 9 maanden, we hebben hem vanaf hij 13 weken was. Die heeft natuurlijk veel aandacht gehad, en komt nu een beetje in de puberteit, en is een beetje aan het kijken wat hij allemaal kan maken bij de andere honden, hij probeert uit of hij de baas kan zijn, dat vind de oudste niet leuk, en wijst hem ook terecht. Alleen voor we de pup kregen lag de oudste altijd naast mij op de bank, toen de pup kwam is hij op de andere bank gaan liggen, en de pup naast mij, nu wil hij weer naast mij liggen, misschien is het een beetje een strijd onderling? Nu ik nadenk doet hij dat geluid ook vaak als die kleine naast mij ligt.. Dus misschien wil hij inderdaad gewoon aandacht. Hij ligt nu gewoon naast mij onder mijn vest. En nu zeurt hij niet. 

Sinds wanneer plast hij inhuis? Het zou ook nog spanning kunnen zijn, door dat de pup zijn plekje inneemt?

Misschien hem nu even op nr 1 zetten, je jongste moet zich maar even aanpassen. 

Dat doet hij nu een paar maanden, maar ik weet heel zeker dat hij dat niet expres doet uit dominantie. Hij ligt op de bank te slapen bijvoorbeeld, en ineens loopt het eruit, soms heeft hij niet eens direct door, soms wel en dan springt hij op zodra hij het voelt en gaat rond rennen. Gevolg overal plas. 

Dus dat doet hij echt niet expres. Dat weet ik echt zeker. Ook buiten plast hij niet over de plasjes van de jongste heen (de middelste doet dat wel).

En ja het is momenteel juist zo dat die kleine niet meer veel meer aandacht nodig heeft als de andere, dus hij krijgt juist weer meer aandacht. Niet dat hij eerder minder aandacht kreeg hoor, maar met de pup ben je toch wat vaker bezig met zindelijk maken, dingen leren. Eigenlijk sinds een paar weken krijgt de pup niet meer echt meer aandacht als de andere. En ik let er altijd op dat de andere ook aandacht kregen, zo ging ik met jack (dat is de oudste) savonds altijd even extra knuffen, dan ging ik alvast met hem naar boven, en de kleinste kwam pas later met man. Hij heeft ook nooit iets laten merken dat hij het vervelend vond een pup erbij. Hij is ook niet echt speels meer hoor, maar vervelend heeft hij het naar mijn idee nooit echt gevonden.

Misschien nu wel omdat die kleine rat een beetje probeert de baas te worden? Hij eet nu ik er over denk ook sinds een week de etensbak van lucky leeg, dat heeft hij eerder nooit gedaan...

Dominantie niet.

Als je zelf gespannen bent, zenuwachtig, dan moet je ook vaker plassen.

Ik dacht misschien dat het spanning voor je hond op zou kunnen leveren. Ook al vind hij je pup leuk, er is toch iets verandert.

Ik geloof zelf niet in de baas worden, ze leven gewoon samen, doen samen dingen.

Bezit is wel belangrijk  de voerbak leeg eten, lekkere boef!

Lucky even apart eten geven?

Die krijgt zijn eten al vanaf het begin apart. Ook op een andere plek, hij krijgt nog puppy voer. Nou vind hij die sowieso lekkerder.. En Luck eet ook uit zijn bak haha.

Maar even aankijken. Denk dat dat plassen echt incontinentie is. Maar goed je weet het nooit. Ik merk aan hem dat hij echt ouder word zeg maar.

Ongeacht wat de oorzaak ook is. Incontinentie is vreselijk voor een hond( ja, voor wie niet).

Hij voelt het dus blijkbaar niet aankomen , er is geen plasaandrang. 

Geef hem dan alsjeblieft iets om (incontinentie materiaal)zodat hij niet meer zo schrikt van zijn eigen urine......want reken maar dat ze dat vréselijk vinden hoor, schoon als honden zijn ook op zichzelf.

En ondertussen zoek je verder naar een mogelijke oorzaak.

Ja alleen accepteert hij dat niet, dus ik wil even voor die pilletjes gaan kijken.

Het is ook nog niet dagelijks. Dat scheelt misschien ook.

Ik ga dit topic even omhoog halen.

Ben ondertussen echt wanhopig! Het zeuren is zo erg geworden, de hele dag, echt de hele dag zit hij nu naar mij te piepen, hij kijkt mij aan en piept, jankt, gilt. Ik gooi zijn deken dan over hem heen en dan is hij stil, maar die sukkel gooit elke 5/10 minuten die deken van zich af en dan begint het weer opnieuw. Ik kan niks doen want ik moet steeds weer zijn deken goed leggen, en negeren is geen optie, want je word echt gek van zijn gejank.

Heb het 1x geprobeerd te negeren in de hoop dat hij zou stoppen uit zichzelf, maar hij won na een uur. 

Hij kan de deken ook gewoon zelf pakken en over zich heen doen, dat heeft hij altijd gedaan. Ik weet het niet meer met hem.

Hij is ook opnieuw gecontroleerd, wil natuurlijk zeker weten dat hij echt niets mankeert ofzo. 

Hij doet het ook alleen bij mij, niet bij mijn man. 

Het gaat hier nu zo in huis, iedereen die langs Jack loopt gooit automatisch de deken terug over zijn hoofd, en zodra hij weer gaat piepen omdat zijn deken eraf is dan staan zelfs de kinderen al zuchtend op om hem weer over hem heen te gooien. 

Ik begrijp het gewoon niet, hij heeft alles wat hij nodig heeft, wat is dit toch?

Incontinentie was tijdelijk denk ik, het is al tijden niet meer gebeurt.

Tijdens dit stukje typen heb ik al 2x zijn deken goed moeten doen. Soms zeg ik weleens tegen hem, en nou hou je die deken goed of ik niet hem aan je vast haha. Dat bracht mij op het idee om hem een strak pakje aan te doen, zo een van de dierenarts, maar dat wil hij niet.

Ik begin nu gewoon bang te worden dat hij bijna aan zijn einde is ofzo, hij is aan het veranderen, hij gaat ook niet eens meer achter katten aan, en dat was zijn grootste hobby. Of kan hij op mij gefixeerd zijn? Ik ben ziek (kanker en nog iets gevaarlijks) kan hij iets bedoelen? Hij heeft mijn beide zwangerschappen en tumor aan gegeven, zonder dat ik dat toen wist, pas achteraf kon ik zijn gedrag toen verklaren. Alleen sta ik goed onder controle en weten we dat er nu niks ergs aan de hand is.

Sorry voor het lange verhaal, maar ik weet het gewoon niet meer met hem, wat kan ik nou doen? Of moeten we het maar gewoon zo laten.

Oei wat een ellende. Wat is eigenlijk de oorzaak van zijn incontinentie? Het lijkt er idd op dat hij je iets wil vertellen met zijn "gezeur".

 Als alles, bloed etc. in orde is, zou ik overwegen om zijn energie te laten doormeten bij een holistisch dierenarts. Of er ergens blokkades zijn bij hem of een andere verklaring voor zijn gedrag.

Dat is wel heel heftig dat de hond de hele dag zit te mekkeren, dan moet er toch wat aan de hand zijn.......zou je toch nog ens naar je dierenarts kunnen gaan, want dit is toch ook niet goed.....het is best triest dat jullie een deken over hem heen gooien zo dan is tie rustig.....

Nee dat incontinentie is over, heel gek. 

Nee die deken is niet zielig hoor, dat wil hij juist. Anders zou ik dat natuurlijk niet doen, hij ligt al zijn hele leven onder dekens, normaal deed hij dat zelf, nu moet ik het voor hem doen, weet het ook niet waarom.

Dat komt denk ik omdat ik hem al heb vanaf hij 2 weken is, en hij kon niet zo goed warm blijven dus ik wikkelde hem altijd in een dekentje en dan lag hij op mijn borst dat vond hij fijn, en dat is altijd zo gebleven, al zijn hele leven ligt hij altijd onder een deken. Het is niet zo dat we die over hem heen gooien en denken van dan houd ie zijn mond. 

Maar alleen door een deken gaat hij rustig slapen. Maar dat is dus niets nieuws gelukkig. Dat is gewoon echt zijn ding. 

Het lijkt inderdaad wel of hij iets wel zeggen, maarja wat? Konden ze maar praten he?! Hij doet het ook echt alleen naar mij. Niet naar mijn man. Als mijn man thuis is doet hij het ook veel minder vaak en erg. 

Bloedprikken heeft de dierenarts niet gedaan, dat dus maar even laten doen?

Zal trouwens even beschrijven hoe het gaat, dat is misschien handiger.

Hij ligt op de bank, met zijn deken, hij heeft een eigen deken.

Daar ligt hij dan onder, dan hoor hij iets en komt er onder vandaan, of hij gaat eten en komt er onder vandaan, drinken, spelen, even op schoot, gewoon bij alles waardoor hij er onder vandaan moet. Normaal gesproken wipte hij hem dan zelf met zijn neus omhoog en kroop er weer onder, dat doet hij nu dus niet meer.

Hij gaat bij elke keer dat hij er onder vandaan komt naast zijn deken zitten en mij aanstaren en piepen tot ik de deken op hem doe, dan doet hij hem wel zelf zoals hij wil en ploft weer neer. 

En dat is soms dus wel 10x per uur, de kleinste gaat bijv. altijd blaffen als hij een vogel ziet, en dan komt jack dus ook onder zijn deken vandaan, gewoon bij alles waardoor hij onder zijn deken vandaan gaat, daarna wil hij er weer onder, en dat doet hij dus niet meer zelf. 

Soms blijft hij ook wel gewoon een uur lekker slapen hoor, ligt er maar net aan. Maar als de kinderen thuis zijn dan komen ze natuurlijk tig keer binnen of vriendjes aan de deur of hij hoort ze, en dan komt hij er dus onder vandaan. Geen probleem natuurlijk, alleen doet hij hem niet meer zelf over zich heen. 

Aanvulling: ik vraag me nu dus af of het gewoon die stomme deken is wat hem niet meer lukt, of dat er wat anders is, ik maak me wel een beetje zorgen omdat dit voor hem gewoon niet gebruikelijk is zeg maar. Als het gewoon die deken is, naja prima dan gooien we hem wel over hem heen steeds, maar wat nou als ik wat over het hoofd zie? Hij doet het ook niet als hij rond loopt, op schoot ziet of wat dan ook, echt alleen als hij onder zijn deken wil, althans dat is wat ik denk want hij zit dan naast zijn deken. ik was bang dat hij pijn had en dus laten nakijken, maar geen bijzonderheden, en hij geeft geen signalen als hij niet naast zijn deken zit..  

Als jij niet thuis bent, piept hij dan ook om zijn deken?

Nou ik ben eigenlijk altijd thuis, dus dat is een beetje lastig bedenken. Maar als ik bijv. aan tafel bezig ben en mijn man ligt op de bank, dan wil hij bij mijn man onder zijn benen liggen (ja vraag maar niks haha, man zijn benen liggen dan op zijn vaste plekje hihi) en als hij er niet bij kan dan gaat hij wel voor man zijn neus zitten piepen tot man hem oppakt en er tussen legt. 

En als ik naar bed ga voor ze zijn uitgeweest (als ze zijn uitgeweest gaat hij met mij mee naar bed en daar onder het dekbed liggen) en man zit aan tafel te werken dan ligt hij volgens mij gewoon onder zijn deken, zover ik weet doet hij het bij mijn man niet zo overdreven als bij mij. Maar het is ook echt mijn hondje zeg maar, wel van ons samen natuurlijk haha, maar ik ben al zijn hele leven altijd bij hem, dus hij is erg op mij gesteld. We hebben ook een hele sterke band, echt het is zo'n lieffie.