Mistige beleving

Zojuist 8.30 uur. Onze  tweede ronde begint in tegenstelling tot de eerste, niet in het donker, maar bij aankomend daglicht. Nou ja, daglicht, het is nauwelijks boven nul aan het worden en de mist pakt ons ook een beetje in. Het is nog stil om ons heen, maar na 5 minuten komt er toch een jong voetbaltalentje, met sporttas op de rug, aangefietst. Kennelijk voor de eerste keer zonder begeleiding naar de training. Spannend, want hij ziet niets om zich heen. Even later weer een paar fietsers, de kop in de kraag gestoken, liever wegkijkend dan je aankijkend. En in de verte, ja, een baas met lhasa apso als ik het goed zie. Strak aan de lijn gehouden door baas, passeren hond en baas ons, waarbij mij opvalt dat de hond meer contact zoekt met de omgeving dan de baas. Eigenlijk zou hij wel even kennis willen maken met Bailo, echter dit zit er niet in vanochtend. Doorlopen dus. Maar dat ligt aan de baas. Met dit weer moet waarschijnlijk iedereen acclimatiseren... Nee toch niet. Bailo begon zijn ronde met ruig tegen mij opspringen, waarbij zijn poot in de lus van de door mij uitgestoken halsband belandde, inplaats van zijn kop. Tijdens de wandeling maakt hij wel gebruik van het onderzoeken van de omgeving. Of die wereld nu kleiner is of niet, hij ruikt onderweg aandachtig of er nog bekenden zijn langsgekomen. Zijn wereld moet uitgebreid blijven en hij houdt geen rekening met de weersomstandigheid. Hij en vele soortgenoten staan weer open voor alles en iedereen vandaag.

Mooi en herkenbaar! Ook Charlii gebruikt het eerste deel van de wandeling om uitgebreid het "eau-de-chien" op te snuiven....

Ik vind het heerlijk om te wandelen met zulk weer.

Lekker rustig buiten, want je komt zowat niemand tegen.

Ik heb vanmorgen met Black hier aan de rietkant van het Veluwemeer gelopen.

Omdat het zo rustig was kon hij ook het hele stuk los.

Dat kan daar in het voorjaar en zomer ook niet vanwege het broedseizoen en jonge vogels.

Maar nu kon hij daar heerlijk rennen en zelfs in het water.

Dus dat is dan weer het voordeel van het mistige weer en vroeg op pad.

Mooie foto's

ja mooie foto's! Mist heeft toch wel iets bijzonders

Wij waren ook al vroeg op pad eerst in het donker onder een sterrenhemel. We konden eigenlijk nergens heen vanwege het vele zout op de stoep en bevroren ijs in park en bos dus dat werd maar een korte ronde. Ineens zie ik Jenna verstijven en zie dan na een paar seconden waarom: een grote zwarte hond, baasje werd pas na een tijdje zichtbaar en lijnde hem aan, maar voor Jenna was het teveel en ze probeerde luid die hond weg te blaffen.

Vanwege het weer waren we dus vandaag verder alleen maar in de tuin, er ligt nog lekker veel sneeuw en ze kan er ook rondscharrelen en alles onderzoeken, groot genoeg.

Vanavond dan nog een rondje en dan hopelijk morgen weer een paar mooie wandelingen.

Hier schijnt de zon op het moment