Dat schijnt ontzettend mee te vallen.
Daar gaat de discussie niet over hier rvs.
Voor wat betreft ts: ik sluit me aan bij Roos. Zet wat overheerlijk nat voer , extra aangelengd ook met warm water, vlak bij de opening van de bench.
En geef er dan verder geen aandacht aan.
Op enig moment zal hij het niet meer kunnen weerstaan......
En dan krijgt hij vanzelf wat in de blaas wat er uit moet.
Misschien kun je hem toch vanmiddag anders even heel rustig uit de bench halen( desnoods optillen) en buiten op het gras zetten. Daar even een paar minuten laten( aangelijnd houden).
Hopelijk dat hij een plas doet......
Dat van geen behoefte doen ken ik van Zabaa.
De eerste tijd plaste ze maar 1 keer per 2 dagen. Na een paar dagen 1 keer per dag en dat heeft ze weken vol gehouden. En poepen vaak 1 keer per 2 of 3 dagen.
Ik heb zelf de dierenarts gebeld en overlegd of ze iets aan de nieren kon hebben omdat ze niet/ bijna niet plaste.
Dit was puur de stress.
Ook dat moet je de rust geven.......het komt echt wel eruit.
Verder heel belangrijk......kijk hem niet recht in de ogen. Kijk langs hem heen en zoek geen oog contact. Daar worden ze nog onzekerder van.
Sterkte met je geduld rust te bewaren
Ik weet niet wat je van voeding geeft, maar met vers rauw voer ga je ze in principe sneller aan het eten krijgen dan met brokvoeding. Je kan in het begin (eerste week) het vlees overgieten met kokend water. Dit ivm de aanpassing voor het lichaam en de darmen. Vanaf de 2e week kun je dan beginnen met een klein beetje rauw bij het met kokend water overgoten vlees te doen.
Bij de 5 maanden oude pup waarover ik hier al sprak, heb ik voorrang gegeven aan het wennen dan t.o.v. het zindelijk maken (omdat ik dan naar hem toe zou moeten gaan en hem dan oppakken, dus dat heb ik maar zo gelaten).
Aangezien jouw opvangertje een jaar is zal de zindelijkheid wel snel genoeg volgen nadat hij wat ondooit.
Het eten wilde hij in het begin ook niet doen. Enkel wanneer ik plat op de buik beetje bij beetje op mijn hand aanbood onder zijn neusje.
Net zoals Brigitte ook al aangaf om geen oogcontact te maken.
Je kan er gewoon op de grond (niet te dicht) gaan bij liggen. Met je rug naar hem toe.
Als je hem toch zou uitlaten, ga ik toch nog eens even de nadruk leggen op een veiligheidstuigje. Er zijn er helaas steeds een deel die er in slagen van te ontsnappen.
Buitenlandse honden kunnen in het begin slechter tegen rauw vlees, ik zou er nog niet aan beginnen, ze hebben al die tijd slechte brokken gegeten brood en wat voor handen is, ik zou eerst de darmen aan gewoon hondenvoer laten wennen, misschien blik, omdat ze dat zo lekker vinden.
En dan later pas rauw als je dat wilt.
Ik spreek niet uit wetenschap, maar heb vele buitenlandse hondjes problemen zien krijgen door meteen rauw te geven, ik denk dat de darmflora eerst moet herstellen.
Faro was binnen 24 uur zindelijk, jeff en waldo ook trouwens.
natuurlijk moet je zelf uit gaan proberen wat wel en niet goed gaat.
Toen Faro niet meer zo heel bang was heb ik hem met de hand gevoerd, dat maakte sneller een band, en gaf sneller vertrouwen.
Maar ook dat is bij elke hond verschillend.
Ze zijn vuilbakken eten gewend, dat klopt.
Vandaar dat ik ook zeg het met kokend water te overgieten. Een kleine 2 weken. En dan mondjesmaat beetje bij beetje wat rauw en iets minder met kokend overgoten water vlees.
Onderschat het effect van verse voeding niet.
Het is een echte weldaad voor hun lichaam. Hun immuumsysteem wordt erdoor gesterkt. Ik heb er verschillende gehad met demodex. Ze moesten wel behandeld worden, maar hun herstel ging merkelijk sneller.
dan niet met KVV want daar zitten best wel scherpe stukjes bot in.
In de merken Alaska en natural Nature zit best grof bot.
Ik ben voor Rauw, jammer genoeg kan mijn hond er niet tegen, maar ik onderschat het zeker niet.
zo is het, heb respect voor je, een dag bij je, heus geef geduld en liefde aan deze hond, dan komt tie echt wel los... veel geduld... makkelijk praten van laat ze maar daar, daar is het ook niet best.... en dat hier de asiels vol zitten, zeker, maar iedere hond waar die ook van daan komt, heeft recht op liefde... ook dit hondje.
geduld Anne, en rustig aan, een dag bij je dan kan je nog zo weinig zeggen ervan, geef het gerust de tijd... liefde en aandacht, dan komt tie heus wel naar je toe... ik blijf je volgen, want ik ben benieuwd hoe het verder zal gaan.
geweldig, kleine stapjes vooruit hoor, ,zelfs een pup van een fokker wat een goed tehuis heeft gehad moet ook wennen aan een nieuwe omgeving, geduld... en volgens mij heb je dat in overvloed.
Dat zeker inderdaad! Zeker nu, met het vuurwerk, is de kans veel te groot op ontsnappen en alle (nare) gevolgen van dien
Ook ik vind het knap hoor, dat je hondjes opvangt. Bij mij zouden ze niet meer weg gaan, dus ik ga het niet eens proberen
top, hier heeft Anne wat aan, Robyn, respect voor jou... ondanks anderen die jou even gingen vertellen wat goed en fout is heb je toch doorgezet, knap hoor... en anne heeft wat aan jouw verhaal.
hier ooo een hondje wat letterlijk tegen de muren opging, en je niet kon aanraken.
Ik heb vertrouwen voor alles gezet. Dus voor zindelijkheid.. zou ik ook niet doen nu want dan moet je m oppakken. Wat hier hielp was een krant.. had die meteen door zonder dat ik wat zei of aanraakte (was die niet gewend)
Als die uit de bench durft zou ik geen oogcontact maken klein op de grond zitten.. en iets heel lekkers stuk van je af steeds dichterbij. Zo is het vertrouwen hier gegroeid.. Ook super angst maar binnen 2 weken mocht ik hem aanraken.
Met naar buiten gaan heb ik hem wel moeten helpen.. was zo bang voor onbekende. Toen die het daar ook leuk vond ging die graag mee. Dat was uiteindelijk onder dwang maar toen was er wel al vertrouwen (nu niets forceren)
Hier was het ook vaker plassen uit angst.. zogenaamde angstplasjes. Hij schoot meteen onder nachtkastje. Heb toen wel slaapkamer dichtgedaan dat die in ieder geval wende aan mij (mocht zich gerust verstoppen enzovoorts)
Uiteindelijk werd die nieuwsgierig.. als ik sliep in bed kwam hij me bekijken... als ik dan wakker werd roetsj weg.
Veel geduld, en absoluut niet corrigeren veiligheid en vertrouwen boven alles
Ik ben een grote voorstander van vers
maar ik zou even een paar dagen/weken wachten daarmee tot er een structuur is qua naar buiten gaan
Als de hond onverhoopt toch aan de diarree gaat
is het misschien nu nog te lastig..ivm grote kans op alles binnen doen
en voor de hond nu ook heel vervelend als hij kramp of veelvuldig aandrang krijgt en eigenlijk nog de bench niet uit durft
Voor nu zou ik eerder iets als renske kiezen ivm dat gestoomd is
(ik vind renske geen vers, al noemen ze hun maaltijden wel zo)
of brok of blik.
lekkers aanbieden uit de hand mag natuurlijk ook.
en inderdaad niet kijken.
Qua buiten wandelen..zet de wekker eens on 3/4/5 uur in de nacht en wandel dan een klein blokje (dan zijn er bijna geen enge impulsen en krijgt de hond een meer positieve associatie met naar buiten gaan en de kans om de omgeving en bedoeling in zich op te nemen.
Neem het lekkerste van het lekkerste mee
beloon met zachte blije stem en weinig woorden
Goedzo op een blije fluistertoon (zodra deze klaar is met plas of poep)en houdt een stukje kaas of gerookte kip of leverworst of iets voor de neus houden op vlakke hand
voor waldo heb ik een halsband en tuig
met een extra hulplijntje tussen tuig en halsband.
Als je goed kijkt zie je het op de foto ,de karabijnhaak is van dat lijntje.
dat lijntje zit vast op de borst en loopt tussen de voorpoten door naar
de keelkant van zijn halsband
Hierdoor trekt hij zelf zijn halsband vanuit de nek naar beneden ,als hij achteruit zijn tuig uit wil trekken .
Het geeft dus geen druk op de keel.
daardoor stopt hij die beweging en het lijntje is niet lang genoeg om zijn tuig uit te stappen
Dit is houdini proof voor waldo...toen ik dat nog niet deed trok hij alles uit.
een tuig met 3 banden was echt nog niet te doen
Ivm zijn kennelsyndroom zou hij al "op slot" gegaan zijn bij het aantrekken
En aangezien al het gedoe van iets aan of af doen al snel teveel bleek .Had ik iets nodig wat hij comfortabel 24 uur per dag kon dragen
Het aanklikken van de riem was al genoeg om waldo compleet lamgeslagen te krijgen...
1 1/2 jaar verder is het me pas gelukt om hem zonder compleet te verstarren en beven de mand uit te krijgen bij aanlijnen.
door een truukje van een gedrags therapeut.
3 eenmaal stappen uit de mand...kwam hij gewoon weer bijzinnen...rekte zich uit en ging mee
Het was een asociatie van de eerste dag..dat dat klikje op die plek hem zoveel angst gaf ..
Hij loopt nog niet buiten. Wel geprobeed in de tuin. Maar hij bevriest.
Ik ga eerst maar eens kijken of hij eerdaags uit de bench durft te kopen. Ik heb nu een dap verstuiver. En Bach druppels om hem te ondersteunen.. hoop dat het hem helpt.
bach heb ik ook gebruikt.. In het begin rescue erna afgestemd op hem. Hij boekte vooruitgang maar of het samenhing met de druppels? zeker weten doe ik het nooit..
Zeker waard om het te proberen.. Alle kleine beetjes helpen. Heb je een doek over de bench? Foto van m? Je schrijft ik wilde graag helpen dus de hond gaat na jou nog naar iemand anders door? Wist je dat die zo angstig was?
Er loopt hier ook een topic over l tryfomaan misschien fijn eens door te lezen
Hier ook meteen op kvv overgegaan. Begonnen met Smuldier pakjes overgoten met gekookt water. Ging meteen goed. Maar inderdaad even kijken of dat wilt, mijn Chi heb ik ook overgezet op kvv na altijd RC te hebben gegeten en die kon dat niet zo goed aan. Werd ziek zelfs. Die moest rustig opbouwen naar kvv. Gaat nu wel prima.
Bachbloesem heb ik ook tijden gebruikt. Speciaal voor hem samengesteld. Ik denk dat dit wel degelijk geholpen heeft. Subtiele verschilletjes. Het haalt de scherpe randjes eraf..
Arm arm hondje... Ik weet nog zo goed hoe het was.. je wil zo graag dat ze snappen dat het nu goed is. Dat ze niet meer bang hoeven zijn.. Helaas kan het echt even duren voordat ze dat doorkrijgen. Maar volgens mij doe je het prima
eten en water voor de bench...dan komt hij er op een gegeven moment vanzelf uit als je even niet oplet
Je hond is alles nog aan het observeren buiten..
Ik zeg doorlopen..geef je hond de kans niet te bevriezen
Ik heb waldo hier met beleid doorheen gesleurd in migratie tempo
Dat klinkt grof (was het niet hoor)
Maar anders hadden we nu nog geen stap verder geweest
Het brengt ontlasting op gang en kalmeert
Na hem "in gang zetten" door tempo op te voeren aan een korte lijn (slap als hij aan de enkel loopt aan de veiligste kant)
ontspande hij wel..en kon ik hem op stille plekken laten snuffelen en plassen en poepen
voor echt enge momenten tilde ik hem preventief op
maar ik liet hem zoveel mogelijk lopen en probeerde hem te gidsen in de slimmere oplossingen die ik hem bied voor veiligheid
Na 3 jaar kon hij dit al.
Ik woon in amsterdam
Het fietspad achter hun onder rijksmuseum door is giga druk.
Waldo is de rechter hond en heeft dus kennel syndroom ze staan los
Ik heb 1x blijf gezegd
Nee ze vinden het niet leuk dat ik wegloop ivm de foto maken.
Maar ze staan daar los en gedogen het als 'logistiek' en in vertrouwen
door ervaringen op maat en genoeg rust/ontspanning er tegenover.
Hun veilige vlucht alternatief is overigens naar mij toe
Ik sta op een plein met een vijver in de rug...
na een foto of 20 was Jeff het beu en kwam naar mij..waldo volgde onmiddelijk
Ik moest keihard lachen toen ik opkeek en ze aan kwamen tippelen
oke jongens we gaan naar het park..we zijn klaar
dit is miljoenen stappen verder
maar allemaal begonnen met stap 1
we wonen boven ..je moet naar buiten
Hoe leer je het anders aan een hond die 7 jaar in een hok heeft gezeten?
als een bloesem werkt bij de hond zie ik iets nieuws in hun gedrag/humeur binnen 48 uur
gedurende een de periode van slikken zie ik die verandering stabiliseren..als vast gedrag
Het zijn stapjes die ze maken maar het heelt ook intern dingen
of helpt verwerken
de hond kan dus ook meer gaan dromen
Heb je in de omgeving parkje of iets anders? Wat ik duidelijk merk ia dat daardoor zoveel meer rust is. Daar is die relaxed, ontspannen geniet.. Door de wijk is veel prikkels.
Ik zou de komende tijd zoiets proberen als je die mogelijkheid hebt.
@Roos wauw.. wat jou mannen kunnen ongelofelijk... En die bach tsja ik weet het niet.. Hij zette opeens veel stappen. nieuwsgierig meer uit de schulp.. Altijd nog spijt dat ik vanaf dag 1 geen dagboekje bij heb gehouden. Maar ondersteund zal het vast en zeker
Je beschrijft hier precies het soort effect wat ik herken
In mijn ogen hielp het dus
Ik heb daar ook spijt van dat ik niet van begin een dag boekje heb
maar herinner me nog veel
bv de dag dat waldo voor het eerst voorop liep richting de drukke weg ivm zijn favoriete losloop plek aan de overkant
het is allemaal begonnen met gedoseerd en bezonnen sleurwerk op dag 1
Dit soort dingen oefen ik dus voor de veiligheid
Ik heb waldo (die altijd angstig zal blijven) moeten leren om niet te vluchten
maar te reageren op aanwijzingen of op het groen te blijven of naar mij toe te komen...voor hulp
Waldo is daarin geconditioneerd..het werkt..en hij krijgt daardoor zelfvertrouwen.
hij weet dat ik zorg dat hij veilig is
snoep is snoep
ook bij een vreemde fotograaf die hem verder geen aandacht geeft
de overeenkomst is dat onze honden van a tot z een normaal leven moesten leren kennen .
en leren vertrouwen in ons,en de wereld om ons heen
Faro heeft niet minder meegemaakt maar heeft wel vroege socialisatie gehad
de regels om zelf vertrouwen te bouwen zijn niet anders uiteindelijk
Ik weet 1000% zeker dat ik nooit dit had bereikt als amsterdam ons(ook waldo) niet gedwongen had
Hoevaak ik niet heb gehoord dat waldo beter op een boerderij had kunnen wonen
door de hoeveelheid aangepaste ervaringen in de wereld om ons heen
heb ik een blije angsthaas vol zelfvertouwen die razend snel schakelt tussen angst en blij zijn
als je de basis spelregels respecteert en creatief omgaat met alle onvermogen
dan kom je met een angstige hond een heel eind
ps jij kent faro is ook jou tweede natuur
en wat reageert hij daar prachtig op door aan te geven wat hij oa fysiek nodig heeft..
Dat weet ik niet hoor roos, Faro is van een jager geweest die zijn honden in een donkere schuur had, hij zat wel met meerdere honden aan een ketting, de jager zou niet elke dag eten gaan geven, want tja, met honger jagen ze beter, en die 28 dagen per jaar dan zag faro enge mannen met geweren, en de man die hem had heeft hem bewerkt met witte sigaretten.
Misschien is faro wel al beter geworden omdat hij aan de ketting heeft gestaan in het asiel, hij was door een groep aangevallen en ze durfde hem niet bij kleine honden te zetten.
Toen is hij naar de puppykennel gegaan waar hij het reuze naar zijn zin had, in het asiel heeft hij na de honden aanval aan de ketting heel veel aandacht gehad, hij viel daarvoor niet op.
Of bedoel je dat juist?
ik weet 100 % zeker dat hij vroege socialisatie wel heeft
een kenmerk van kennel syndroom is dat ze bepaalde dingen nooit leren
waldo blijft angstig voor alle mensen bv
hij drijft op gewoontes
bv hij is gek op de bakfiets en springt er zelf in
maar dat ik de tent eerst moet opendoen...dat snapt hij niet
hij gaat gewoon naar zijn veilige plek..
dat is een link te ver..dus hij stuitert af
Ik zeg dus dat hij moet wachten als dat gebeurd (meestal zeg ik het al op tijd)
open de tent.. moedig hem aan
en dan gaat hij voor de herkansing ..
Het gaat super...bakfiets is nog steeds een favoriet
zelfs toen de glas bak werdt geleegd toen we langsfietsen geen reactie
voor waldo is die tent een betonnen muur en het tempo oke..
ooh bedoel je op die manier, ja nou snap ik je
Faro heeft geen kennel syndroom maar ik bedoelde dat zijn socialisatie mishandeling was.
En ik denk dat de asielmensen heel veel voor werk hebben gedaan, hij heeft er meer dan 3 jaar gezeten, en ze proberen wel elke dag de honden aandacht te geven, en zeker de angstige honden.
faro heeft 3 jaar bij de jager gezeten ongeveer, is ontsnapt aan het einde van de jacht, hij heeft op zijn poten littekens alsof hij opgehangen is.
Maar dat weten we niet zeker, de asiel houder wist wel van welke jager hij geweest was.
faro loopt graag langs muren, heggen, altijd 1 kant beschermt.
Dat is helemaal niet gek..hij heeft een rot tijd gehad jaren lang
die foto op het museumplein had ik de ook niet voor niks in de letter d geparkeerd
zijkanten afgeschermd, ik veilig op lege plek voor hun
alleen drukte achter(waldo haat dingen achter zich)
waldo is verontrust en kijkt om
Jeff denkt moet dit nou?is niet angstig en kijkt naar mij...
waldo is geconditioneerd om iet te doen,jeff en faro reageren nmet een beslissing met oe met iet om te gaan..doe het even voor jou
maar loop ook liever langs de heg
Jeff is angstig als de bus onder een viaduct door gaat.
Snelle schaduw herinnert hem aan toen er met hem gevoetbald is
sommige trappenhuizen van beton was hij ook panisch voor..soms nog steeds op nieuwe plek
voor de rest is hij een makkie qua gedrag
Vannacht weer een goede nacht gehad. Ben er vannacht mee naar buiten geweest om te kijken of hij zou plassen. Maar niets.. hij blijft stokstijf staan.zelfs me een liefdevol tukje zeg maar wilde hij niet lopen.
Vanmorgen bleek dat hij in de bench geplast had. Hem eruit gehaald en buiten de bench gezet.. maar ook daar blijft hij als een standbeeld staan. Hahaha. Maar goed geeft niet.. Hij heeft geplast.
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?