Nou lees hier eens op het forum, ik lees veel problemen bij 'goede' honden. Mensen die veel aandacht besteden aan voer ed. Geloof dat de meeste van alles mankeren. Maar dat is wat mij opvalt.
En dat mensen met een rashond misschien sneller naar een dierenarts gaan lijkt mij onzin, je gaat naar een dierenarts of er iets met je hond is, of hij wel of geen stamboom heeft maakt daarin geen drol uit.
De enige keer dat wij een hond met stamboom hebben gehad, zijn we duizende euro's kwijt geweest bij de dierenarts, en overleed hij op 8 jarige leeftijd door meerdere hersenbloedingen. Terwijl het stumpertje van onbekende afkomst gezond de 16 heeft gehaald.
Stamboom zegt niets over gezondheid dat is de fout die veel mensen maken. Stamboom is gewoon een afstammingsbewijs. Dankzij dat afstammingsbewijs kan je ziektes opsporen. Een verantwoorde fokker fokt met stamboom maar niet elke stamboom fokker is verantwoord
Ik snap wel wat Mymy bedoeld, maar dat komt denk ik ook omdat mensen met een normale gezonde hond minder snel op een forum zitten. Als een hond problemen krijgt (allergie, jeuk, etc) dán ga je googelen en kom je hieruit
Allereerst even de uitspraak dat "de natuur het kennelijk beter kan". Er zijn verschillende dierenrassen in de wereld, waar niet mee gefokt wordt, die leiden aan een hele smalle genetische basis. Dit fenomeen komt dus zeer zeker ook voor in de natuur. Het bekendste voorbeeld is het Jachtluipaard waarvan men vermoed dat deze zo'n 10.000 jaar geleden bijna uitgestorven is geweest. Alle hedendaagse Jachtluipaarden stammen af van een heel select aantal voorouders. In conserveringsprogramma's is die smalle genetische basis één van de grootste problemen die men tegenkomt. Dit fenomeen dus dus zeer zeker ook in de natuur gewoon voor.
Daarnaast is dit onderzoek natuurlijk geen nieuws, dat zeggen de onderzoekers zelf ook. Het is de eerste kwantitatieve schatting van verhoogde genetische druk door selectief fokken en kleine populaties. We wisten, aan de hand van kwalitatief onderzoek, al veel langer dat je door selectief fokken de genetische basis heel smal maakt. Bovendien kan je bij heel veel rassen ook weer terug naar een heel select aantal voorouders. Ten slotte is "inbreeding" in een aanzienlijk deel van de fokwereld heel gewoon en worden er coëfficiënten gebruikt om te bepalen in hoeverre potentiële koppels gerelateerd zijn. Dit alles maakt duidelijk dat dit geen nieuws kan zijn.
Waar men met dit soort onderzoeken uit de bocht vliegt is hier enorme verstrekkende conclusies aan verbinden. We weten nu niet welke rashonden zijn gebruikt, we kennen allemaal de voorbeelden van de CKC Spaniels, Chihuahua's en Bulldogs. De vraag is of een afdoende steekproef of verschillende rassen is gehouden. Alle rassen over dezelfde kam scheren is wel lekker makkelijk maar natuurlijk volslagen onzinnig als daar geen fatsoenlijk argument aan ten grondslag ligt. Het onderzoek heeft bijvoorbeeld bij wolven naar het meest talrijke wolvenras gekeken. Als men de Rode Wolf of de Ethiopische Wolf had genomen voor onderzoek had het resultaat mogelijk heel anders geweest. Kortom, de keuzes van de onderzoekers bepalen natuurlijk deels zeker wel de onderzoeksresultaten.
Wat dit onderzoek dus zegt is dat, vergeleken met Amerikaanse wolven en zwerfhonden de geteste rashonden (exacte rassen onbekend) een smallere genetische basis hadden. De conclusie is ook niet dat rashonden per definitie zwakker zijn, maar dat kleine populaties en veelvuldig fokken met individuele honden (om "ideale honden" te produceren) leiden tot hogere genetische druk op rashonden.
Die conclusie is natuurlijk wel een aardig startpunt voor andere onderzoeken en heeft zeker wel implicaties voor de fokkerij. Maar kijk wel uit dat je er niet allerlei hele grove, generaliserende conclusies voor de gehele hondenwereld aan verbind, want dat is niet te onderbouwen.
Is het ook niet zo dat mensen van hier juist bepaalde ziektebeelden herkennen, ook omdat ze zich erin interesseren? Neem nou mijn ouders... jarenlang eigenaars geweest van een westie, onze Lady. Westie is 17 geworden, mijn vader zegt dus Ohh dat was een gezond hondje! Terwijl ik weet dat het diertje al vanaf haar eerste levensjaar last had van oorontstekingen, hevige allergieen (knauwde altijd op haar poten) en ga zo maar door. Mijn vader is echt zo blind daarin die ziet dat soort dingen gewoon NIET. Al die jaren ben ik met die hond heen en weer naar de DA geweest. Voor elke kwaal die ze had! Neem nou meer van dat soort eigenaars... die hun honden gewoon met kwalen laten lopen die typisch bij het ras horen. Genetische defecten dus... Die zullen altijd zeggen dat hun hond gezond is... is dat ook zo? Een hond kan niet praten natuurlijk en zeggen wat er mankeert. Sommige mensen denken gewoon dat altijd alles ok is zolang de hond maar rondloopt en eet.
Eens, mijn schoonzus heeft een mops hond. Volgens haar is er niets mis met hem maar ik krijg altijd een beetje de neiging om hem de nek om te draaien zodat hij uit zijn lijden is verlost...
Gehijg. Gepuf. Soms stikt ie half... om over de epilepsie aanvallen geen boekje open te doen.
Ook kan dat beest niets hebben.
Hij kan niet rennen dan krijgt ie geen lucht. Geen stress want dan krijgt hij epi. Geen raar eten krijgt ie hotspots van...
Maar ach ze wil er nog een... uit dezelfde lijn want ja met amigo is niets mis!
Maar als ik kijk naar andere rassen. De minder populaire bijv. Hovawarts. Zien er het zelfde uit als 100 jaar terug... niet populair genoeg geworden... Geen extreem uiterlijk.
Ik vind ook dat alles wat populair wordt gaat kapot.
Ik voorspel nu bijv dat de wolfhonden uit game of trones straks van alles mankeren.
Dan komen er meer leken fokkers en die gooien iets op elkaar en tada...
Mwah.. denk wel dat de lat om zo'n (soortgelijke) hond in huis te halen een stuk hoger ligt. Kleinere rassen zijn denk ik toch populairder dan grote honden bij mensen die een hond nemen "omdat het er net zo één is als uit de tv-serie/film". Dat soort mensen willen nou niet bepaald zo'n hond om er veel tijd en moeite in te steken. Nee ze vinden de tv-serie leuk en hopen dat hun hond net zo is/doet. Wat natuurlijk belachelijk is...
Mopshond is wel het voorbeeld om te noemen. Ik vind alle mopshonden zielig. Ik ken één persoon met een mopshond dat beestje heeft 1 oog, omdat die andere eruit sprong (letterlijk) toen het diertje ergens tegen op rende... Dat kan toch niet... gewoon tijdens het spelen.
Dit komt door de bolle ogen. Het feit dat die zo naar buiten uitpuilen zijn ze heel wat kwetsbaarder.
Tenzij ze geïmporteerd worden door fokkers die enkel op geld belust zijn.
En met het allerlaatste ben ik het niet eens, helaas.
Ik denk nog steeds dat het grootste gedeelte van de mensen die een hond nemen. Nog steeds van heel veel niet bewust zijn en eigenlijk te weinig kennen en weten over honden. Er is gewoon algemeen nog te veel onwetendheid. En ook heel wat mensen die redeneren van, het is toch maar een hond.....
Men heeft op een bepaald moment hier de wetgeving aangepast. Goed bedoeld, om de honden te beschermen en te vermijden dat mensen te veel in een impuls een hond zouden aanschaffen. Men heeft dan ook de gelegenheidsfokkers aangepakt. En de manier waarop heeft er alleen maar voor gezorgd dat het grootste gedeelte van de fok honden nog in een grotere hel zijn terecht geraakt.
Dat vond ik dus ook. Men had beter kunnen vergelijken met bijv. wilde honden als Dingo's, of die Nieuw Guinea Zingende Hond, dat dan vergelijken met rassen die tot voor kort nog oerrassen waren, en die 3 dan vergelijken met een brede populatie honden. Dan pas kun je wat gaan roepen.
De vergelijking die bij dit onderzoek is genomen is net zoiets als de gorilla vergelijken met de mens. Tja...
Bovendien, nogal een dooddoener hè? Vroeger waren er typen, een rattenvanger, een hond die konijnen- of vossenholen in ging, een pointer, een retriever, meute-jachthonden, windhonden. En die werden echt niet zo ver gekruist als tegenwoordig het geval is. Een kasteelheer met een greyhound uit de Veluwe zal die echt niet hebben kunnen kruisen met een hond uit Brabant. Raar hè, dat honden een beperkter genetische achtergrond hebben? Vergeleken met een wolf die... ach... laten we zeggen in 3 dagen tijd half Noord-Nederland kan rondtrekken.
Het lijkt wel of ze iets wilden bewijzen wat je al kon beredeneren, zonder dan zo ver te gaan als iets echt nuttigs uit te zoeken.
Nou ja, het is het verschil tussen kwantitatief onderzoek en kwalitatief onderzoek.
Kwantitatief onderzoek gebeurt bij onderzoeksvragen waar al veel voorkennis is en men (meestal) een meting wil uitvoeren. Het zijn ook vaak relatief smalle onderzoeksvragen. Kwalitatief onderzoek doe jij bij onderzoeken op relatief onbekende vlakken waarbij je echt een (beredeneert of geanalyseerd) oordeel probeert uit te spreken.
Er is al heel veel kwalitatief onderzoek op dit gebied voorhanden. Dit onderzoek heeft de generische druk op bepaalde rassen cijfermatig uitgedrukt ten opzichte van Amerikaanse wolven en zwerfhonden. De uitkomst is de vrij beperkt en moet dus zeker niet zo veelomvattend wordt geïnterpreteerd en gepresenteerd worden al men nu probeert te doen.
Dit onderzoek brengt heel wat meer aan het licht dan het onderdeeltje dat ik hier ter sprake bracht.
Het gaat hier veel verder dan dat. Met wat ze hier hebben vastgesteld is deze ontdekking ook van groot belang bij fok beleid van met uitsterven bedreigde diersoorten.
Het enige wat ik hier wilde aantonen, is nog maar eens dat een zeer grote groep van mensen zich bezig houden met zaken/handelingen/.... en hierbij een gebrek aan degelijke kennis is. En de resultaten daarvan toch wel een grote tol eist.
Uiteraard ontstaat hieruit ook een bepaalde kennis omdat er beetje bij beetje duidelijk wordt wat er gebeurd en mogelijk mis loopt. En hoe meer onderzoeken er gebeuren, hoe meer er ontdekt wordt, des te beter bepaald wordt welke richting je uit moet. En hoe breder het perspectief wordt.
Dat is heel duidelijk wat er NIET is aangetoond. Het onderzoek, wat een zeer smalle onderzoeksvraag heeft, impliceert dat er gevolgen zijn voor fokbeleid. Het woord impliceren wordt ook letterlijk gebruikt door de onderzoekers. Impliceren is iets heel anders als bewijzen.
Verder ben ik het best met je eens hoor, maar wat jij doet is precies waar je juist voor moet waken. Je kan niet dergelijke verstrekkende conclusies als waarheid aannemen op basis van een dergelijk smal onderzoek dat bovendien niet representatief is voor alle honden (laat staan voor alle wolven). Bovendien trekt jij nu een conclusie die niet onderzocht is. Het is een implicatie die voort komt uit het antwoord op de onderzoeksvraag (het onderzoeksresultaat), een kwalitatieve inschatting van de mogelijke gevolgen van het onderzoeksresultaat. Maar zeker niet iets wat middels dit onderzoek is bewezen.
Je moet dit onderzoek zien als een startpunt voor verder, uitgebreider onderzoek wat de conclusies en implicaties van dit onderzoek gebruikt als basis voor de onderzoeksvraag. En pas bij vervolgonderzoek, mocht dat bewezen worden, kan je komen tot de conclusies die jij nu trekt.
Er kwam eens een bruine labrador met blauwe ogen in een reclame spot iedereen wilde er toen 1
film hachico ... Plots heel vaan "hachicos" verkocht en kijk eens hoeveel er in het asiel zitten ...
Je hebt gelijk Frank, impliceren is gebaseerd op indirecte bewijzen.
En hier maak ik de fout dit door te trekken naar andere onderzoeken.
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?