Pup weg doen? :(

Heb sinds 5 maanden een lieve maar onhandelbare pup (dit ligt aan mij en niet aan de pup). Heb veel voorbereiding gedaan voor ik haar in huis gekregen heb en ik dacht dat het zou lukken, tis mn eerste hond, maar het valt me heelerg tegen.  Ik train elke week 2x met haar bij de jonge honden cursus en heb hele dag de tijd voor haar - tijd die ik er ook insteek qua training (positieve beloningen). De trainer zegt ook dat ze moeilijker is dan de normale pup (wat dat ook maar mag betekenen..) ze is totaal onhandelbaar als ik met haar wandel en ik word er wanhopig van. Niet om mezelf, maar omdat ik het gevoel heb dat ik mn pup tekort doe en er geen geduld meer voor heb. Voel me enorm schuldig. Advies is zeer welkom...

Dat is nogal wat..

Kun je wat meer vertellen? Wat voor ras is het en wat bedoel je met onhandelbaar tijdens het wandelen? Hoe uit zich dit?

In,iddels geen pup meer, maar jonge hond. Wat voor hond heb je?

Wat doet ze dan voor " onhandelbaar " dat je er geen geduld meer mee hebt ? 

Vijf maand is pubertijd, dan zijn ze altijd veel heviger en luisteren slecht. Deze tijd gaat ook weer voorbij hoor.

ik snap niet dat je met haar geen band krijgt, je bent de hele dag thuis zeg je ? 

Waar slaapt de pup ? 

Als je graag advies wenst, is het misschien een goed idee om meer in detail te schrijven. Beginnende met het ras van je hond, waar ie vandaan komt, waarom je voor dit ras gekozen hebt, welke verwachtingen je had/hebt, enz.

En dan ten tweede een omschrijving wat je bedoelt met onhandelbaar, moeilijk enz. Beschrijf eens een aantal situaties, omstandigheden, gedrag… Dat kan alvast een beter beeld geven waarover dit gaat. 

Het in nogthans leuk een pup wy kunnen niet meer zonder hondje 

Sorry voor de haastige post. Het is een Rottweiler van ongv 5 maanden. Heb voor haar gekozen omdat ze rustig was en een het buitenbeetje was van alle 8 pups in haar nest, zoals k zei heb ik me lang voorbereid op een hond (2/3 jaar) dus het was geen overhaaste beslissing. Opzich heb ik wel een band met haar, ik knuffel elke dat met der en ze komt niks tekort... als we met zn 2en zijn is er niks aan de hand. Voordat we gaan wandelen zorg ik dat ze eerst gespeelt heeft met me en wat energie kwijt is, zodat ze niet met ADHD de deur uitgaat.. toch lijkt het alsof ze nooit rustig is, als ze aan de riem trekt sta ik stil en roep ik haar naar me toe met een beloning, of ik sta stil en wacht tot ze kalm word, t probleem is dat niks werkt en ja ik snap dat dit bij de leeftijd hoort maar ik merk dat ik geen geduld meer heb als ik weer eens over straat word getrokken door een inmiddels enorm sterke hond van 30 kilo die nog groter gaat worden... Ik denk dat ik haar totaal verpest en dat ze beter af is bij een ander

Hallo! Ik heb momenteel een pup van 4 maanden, dus ik begrijp de puppydrukte. 

Je zegt dat je haar moe maakt vóór de wandeling, maar de wandeling is er juist om de hond moe te maken. Hoe lang wandel je per keer met jouw pup? Het lijkt nu een beetje alsof je teveel doet met jouw pup, daardoor kan een pup overprikkelt en vervelend worden  Je kunt het een beetje vergelijken met kleine kinderen: die gaan ook zeuren en vervelend doen als ze moe zijn.

Probeer jouw pup veel verplichte rust te geven, zodat ze wat rustiger in haar koppie wordt. Ik heb zelf een bench die ik als hulpmiddel gebruik. Inmiddels is Lynn helemaal gewend aan de bench en zij vindt het geen probleem als ze even in haar bench moet om tot rust te komen. Vaak geef ik wat lekkers (gevulde kong o.i.d.) en daarna valt ze als een blok in slaap. 

Wat betreft het trainen: houd de oefensessies kort. Een paar keer per dag 5/10 minuten trainen is effectiever dan een half uur achter elkaar. 

En: beloon het positieve gedrag! Hoe moeilijk het ook is: negeer je hond als hij vervelend is. Is ze rustig, geef je haar een beloning. Op die manier leert de hond snel wat jij prettig vindt (en zij krijgt nog wat lekkers ook!).

Heel veel succes!

Het is niet alsof ze helemaal kapot is voordat we gaan wandelen, maar even 5 min met elkaar een spelletje doen en dan rustig voor de deur wachten, dan gaan we naarbuiten. Maar ze is sowieso NOOIT rustig. Hoe is jouw bench schema?

Om trekken aan de riem aan te pakken, moet je eerst achterhalen waarom de hond trekt. De motivatie is namelijk niet altijd hetzelfde, daarom dat ook niet 1 aanpak werkt in alle gevallen.

Honden kunnen aan de lijn trekken omdat ze opgewonden zijn, zich niet goed kunnen beheersen, of druk-druk-druk zijn.

Maar net zo goed trekken honden aan de lijn omdat het tempo waarin jij loopt niet hun tempo is, omdat ze geërgerd zijn door de halsband, of omdat ze te weinig zelfbeschikkingsrecht krijgen…

Het is dus belangrijk eerst goed naar je hond te kijken, in verschillende situaties, op verschillende lokaties en tijdsstippen en proberen te interpreteren. Wanneer trekt ie, in welke omstandigheden, wanneer doet ie het minder/meer, hoe gedraag je je zelf op dat moment, enz.

Om je een voorbeeldje te geven: mijn beide pups zijn gestopt met trekken aan de lijn door hun halsband te vervangen door een goedzittend tuigje en hen de ruimte van een flexilijn te geven. Ja, dat is verrassend, maar het werkte hier meteen.

Het tuigje zorgde ervoor dat de druk op de keel wegviel, wat voor hen veel aangenamer was, en dus viel die ergernis al weg.

Lopen aan de korte lijn was ook een bron van ergernis omdat ze dan hun eigen tempo niet konden bepalen (nochtans héél belangrijk voor een opgroeiende hond), aan de flexilijn was dus een hele opluchting. De reden waarom ze trokken (ergernis en frustratie) verdween, en dus stopten ze ook met in de lijn te hangen.

Dus eerst kijken naar de motivatie vd hond, en dan kan je van daaruit naar oplossingen zoeken 

 Doorzetten, het is echt de leeftijd. Toen mijn boxer zo jong was vertoonde hij hetzelfde gedrag en hij was ook zo lomp. Ben een paar x gevallen, bijna voor de bus geslingerd, pijn in handen en armen...

Maar hou vol. Kan je hond ergens flink rennen? Maak haar eerst moe en ga dan trainen, d at h elpt een beetje.  Verder, neem de riem kort, cm of 40 en laat haar naast je lopen. Zodra ze trekt trek je eve n terug en zeg naast. Geen harde ruk gewoon dat ze even druk voelt. Houdt ze in, zeg je goed zo, naast. Blijft ze erg trekken, stop je, laat haar naast je staan en zeg weer naast. Rustig verder lopen en je niet boos make n. Loop door in de  stevig tempo. Ze mag snuffelen wanneer het jou uitkomt. Loop 5 minuten en laat haar dan snuffelen. Zo bouw je het uit, naar langer wandelen en dan snuffelen. Dus 5 min. Wandelen, snuffelen, 5 min. Wandelen, snuffelen..enz. hou dat een week consequent vol e  bouw de min. Wandelen wat op. Na een maand of 4 consequent volhouden zal ze het leren. Dit was mijn methode, puur uit eigen ervaring geleerd.

Heb je geen tuin of ergens een omheinde weide waar ze eens lekker los kan ? Rennen , alle jonge honden rennen , rennen......

Ik vind het ook raar dat je denkt dat een hond vóór hij gaat buitenwandelen, al vermoeid moet zijn.....juist de wandeling met alle nieuwe dingen die ze ziet zal haar moe maken. 

Geestelijk én lichamelijk. Niet dat even spelen voor je buitengaat.

Twee jaar heb je je voorbereid, ook op Rotweilers ?

Die ja heel sterke honden zijn , zeker als ze volwassen zijn. Dat had je toch kunnen weten nietwaar ? Je had ook een kleine hond  kunnen nemen .

Ik begrijp het nog altijd niet jouw uitleg hoor, wil je de pup weg en zoek je redenen om dit te staven ? Of wil je er nog 100% voor gaan ? 

Vlug beslissen , zodat een ander baasje nog met haar aan de slag kan.

Geen enkele pup is al bedorven zo jong, tenzij ze van broodf.. Komt.

Vermits  de jouwe in t nest rustig was, moet het nadien zijn gekomen, dus doe je iets verkeerd met haar. 

Ik geloof nog altijd dat een pup of jonge hond die genoeg beweging krijgt, vanzelf zijn rust neemt. En ik heb heus  niet altijd kleine honden gehad. 

Ze trekt omdat ze bijv wil snuffelen of

Omdat ze mensen en fietsers wil bespringen etc.. Ze trekt dus door prikkels

 Heb je er wel eens aan gedacht hulp van een goede gt te vragen?

Zijn ze op je club trainers? Of gt?

Het lijkt logisch eerste met je pup te spelen om de energie kwijt te raken, alleen werkt het vaak toch iets anders.

Door spelen komt er opwinding vrij. Als je zo naar buiten gaat, heb je een hond met een hoop adrenaline in zn lijf.

Je hond trekt, je roept haar en geeft een belonig. Het kan voor haar zo zijn, dat ze het trekken aan de beloning koppelt.

Stil staan werkt niet, misschien omdat je toch net te vaak wel doorloopt.

Trekken kan je ook elke keer de andere kant op lopen. Trek, draai om. Trek, draai om. Zo komt ze met trekken niet waar ze wilt.

Het mooie van honden, ze leren hun leven lang. Als het nu even niet lekker loopt, wil dat niet zeggen dat het de rest van haar leven zo blijft.

Ga met een goede gt aan de slag en dit komt zeker goed.

 Ja dat deed mijn hond ook, snuffelen, een waaiend blaadje,  een fietser, een kind, de  slak, een sloot, eengrasspriet... er was altijd wel aanleiding om mij mee te sleuren 

 Snuffelen vind ik geen probleem. Geur is voor een hond heel erg belangrijk. Ik laat mijn hond altijd lekker snuffelen. Zo word dag koppie moe en voldaan.

Mijn benchschema? Ik heb geen vast schema, maar zodra ik merk dat Lynn moe is (bijten, vervelend doen), leid ik haar af met een kong en breng haar naar de bench. Daar ploft ze neer, likt de kong leeg en valt in slaap. Als ze daarna wakker wordt, is ze weer rustig 

Je kunt je pup ook geestelijk moe maken. Zoals met een snuffelkleed, een bal waar koekjes uitrollen als ze die duwen, trucjes aanleren, etc. 

"  Snuffelen vind ik geen probleem. Geur is voor een hond heel erg belangrijk. Ik laat mijn hond altijd lekker snuffelen. Zo word dag koppie moe en voldaan. "

Suzanne en Luca

 Het is wel een probleem als de hond sterk is en persé aan de overkant van de straat wil snuffelen, vlak voor een auto langs. Of zo 'n ruk geeft naar een blaadje, dat je arm 4 cm. Langer is geworden. 

Ik heb zo'n onbenul dus ik bepaal waar hij kan en mag snuffelen, voor mijn eigen veiligheid 

je bent van de roze wolk afgevallen, ja dat kan gebeuren als de hond de puber leeftijd bereikt, dan lijkt het alsof ze adhd hebben en geprikkeld worden in alles.... jammer dat je er zo tegen aan loopt.

vanaf hier kan ik niet zien hoe je jonge puber is... wat kan je nu daar aan doen, je zit op cursus beschrijf je, is daar geen trainer waar je eens even tegen aan leunt en vraagt of ze je een op een begeleiding wilt geven, want echt waar een jonge hond, een puber is best wel eens te veel van het goede.

wat kan je nog meer doen, zoek eens een opvangadres op, met goede begeleiding, zodat je even je hond een dag daar naar toe brengt, heb je even je handen vrij kom je tot rust en kan je de dagen er na weer met volle moed de hond begeleiden, je hebt twee jaar lang gewacht op een jonge hond, nu is het een rebel maar je zegt zelf ik heb al een band met de hond, heus het gaat over, en als je hond straks ouder wordt is de puberteit echt voorbij, maar zoek hulp ..... op de cursus erover praten dat je het even niet ziet zitten en zoek een goede dag opvang voor je hond op, even ademhalen, diep.....

 Veel wandelen in rustige omgeving. Mijn hond sprong naar auto's met name als hij overprikkeld was,  te lang gewandeld langs een drukke weg bijv.

Vrachtauto's en tractoren waren favoriet.  Ik heb het er uit gekregen maar duurde wel zo'n 1,5 jaar

 Als ze enkel in de lijn gaat hangen bij te veel prikkels, pakt dan eerst het probleem van de prikkels aan. Dat kan door te gaan wandelen in andere, rustige gebieden, op andere tijdstippen, enz. Zo kan je hond (en jij) tot rust komen en kan de wandeling weer even terugkeren tot z'n kern, namelijk: ontspanning en voldoening geven voor jullie beiden.

Als dit goed gaat, kan je mondjesmaat prikkels gaan opbouwen, en dat doe je best door eerst afstand te houden van de prikkels: bijvoorbeeld niet naast een fietspad te gaan lopen, maar een eind van het fietspad vandaan te gaan kijken met je hond (op een aanpalend veldje of zo). Zodat ie vanuit rust eerst kan wennen aan prikkels op afstand. Pas later ga je de afstand verkleinen.

Het is een intensieve training, er kruipt best wat tijd en energie in, maar jullie komen er wel! 

Bedankt voor de goeie adviezen. Ik zal op rustige tijdstippen gaan wandelen en zien hoe t dan verloopt... Als jullie nog meer tips hebben hoor ik het graag!

De meeste tips zijn al gegeven, maar wil je even zeggen dat je écht niet de enige bent.
Ik heb ooit staan huilen op het trainingsveld, omdat ze totaal niet meer te bereiken was en mijn armen zo'n beetje uit mijn lijf trok. Nou ja, toen ik begon te janken luisterde ze opeens wel voorbeeldig...

Wat ik heb gedaan is heel erge afgelegen plekjes opzoeken zodat er niet teveel prikkels waren. Langs bv bouwplaatsen 's avonds op een tijdstip dat er weinig mensen/honden buiten zijn (overdag liepen we dan aan de andere kant als ze bezig waren op de bouw). 
Telkens als ze maar een beetje naar me keek zei ik "goedzo meis!", kreeg ze iets lekkers (als ze dit al aannam) of deden we even spelen. 


Omdraaien bij trekken deden we ook, maar 1 keer ben ik gewoon op mijn kont in het zand gaan zitten (heb me zo op de grond laten ploffen uit ellende). Ze vond het raar, kwam meteen kijken "Wat doe jij nou?!"  



Met nog een beetje langer geduld, doorzettingsvermogen en consequent zijn, komt het uiteindelijk goed. 

 Oei, ja dat is wel een probleem.

Luca loopt eigenlijk met een 2 meter slappen lijn, dat is haar grens.

Dat doet ze eigenlijk vanzelf.

Los heeft ze een groter stuk wat ze gebruikt.

Je zal dan idd moeten leren dat de lengte van de lijn de grens is.

Een boxer en rottweiler. Zijn ook een stuk sterker en zwaarder.

Ik heb een American Bully van 6 Maand hij trekt ook, zit in de puberteit. Grote jongen van bijna 35 kilo. Wat anderen ook zeiden rustige tijden, omgeving gaan wandelen. Snoepjes meenemen in je hand houden en afleiden zodra je een hond ziet. Veel geduld hebben. Ik weet het is lastig. Ik geef t ook niet op! In mijn achter hoofd zeg ik altijd: t komt goed! Ze zijn nog jong en moeten veel leren. 

Ben het eens met alle gegeven tips hierboven en wil daaraan toevoegen: Let eens op je lichaamshouding, wat straal je uit, ben je gestresst/bang/rustig? Honden zijn hier heel gevoelig voor en reageren hierop. Probeer ontspannen en vol zelfvertrouwen te wandelen en doe eventueel kleine ademhalingsoefeningen (ademen door je buik, diep zuchten) waardoor je probeert om te ontspannen en relaxen. (: 

Goeie, misschien als toevoeging op het bericht van Christel & Pumba:
Ik heb hier ooit de tip gelezen om bijvoorbeeld kentekens te lezen, zodat je niet bezig bent met het idee wat er misschien kan gaan gebeuren. Heeft hier vaak geholpen zodat ik zelf rustig bleef, en nog. 

Ja ik heb wat meer vertrouwen gekregen door jullie reacties! Ik loop trouwens ook meestal met haar langs de stad dat zijn natuurlijk veel prikkels, dacht er goed aan te doen omdat ze dan veel ervaringen opdoet maar misschien teveel van t goede

Ik heb verder geen tips.

Maar wel mijn kijk op mijn honden.

Simba kan ik zo meenemen de stad in en al de prikkels doen hem niks.

1 keer per jaar hebben we hier het Fries stratenfestival en neem ik hem gewoon mee heem.

Tijdens een voorstelling gaat hij rustig liggen slapen.

Nala daar in tegen doe je er geen plezier mee die blaft dan alles bij elkaar.

Dus die blijft dan lekker thuis.