Hoi iedereen,
Misschien is een vergelijkbaar berichtje hier al geplaatst maar ik vind het toch fijn om het even te delen (en te vragen) aan mensen die ook zo'n grote liefde voor honden hebben.
Ik heb twee hondjes, Lola en Bobbie. Bobbie is een mix jack russell en word aankomende zaterdag 16 jaar. Sinds 3-4 maanden merken we dat hij oud is en hij heeft (denk ik) lang verborgen gehouden dat ie ook erg veel pijn heeft; hij heeft namelijk een lekkende hartklep en ook nog eens artrose in zijn rug.
Hij krijgt hier medicijnen voor maar ik merk gewoon dat hij achteruit aan het gaan is.
Ik vind het erg lastig aangezien hij buiten de straat niet eens meer uit kan of hij valt al flauw en wanneer hij binnen is hij nog zoveel energie heeft als ie bv weet dat hij een koekje krijgt of als er iemand binnen is. Wij moeten hem dan ook rustig houden anders kan hij ook flauw vallen. Ik denk soms weleens als ik buiten met hem loop en het gaat weer niet goed dat het beter voor hem is als we hem laten gaan, maar als we dan binnen zijn dan is ie weer zo anders. Ik vind dit zo lastig en word er erg verdrietig van.
Vandaag heeft hij 4x binnen gepoept en ook geplast, ondanks dat wij meerdere keren per dag lopen (korte rondjes of we nemen hem mee in een hondenwagen en laten hem op het grasveld lopen). Toen ik hem ging uitlaten moest hij ook weer overgeven. Toch, als we eenmaal thuis zijn dan is hij een hele andere hond. Hij speelt af en toe en doet gewoon zijn ding (zoals hij altijd doet). Ik vind dit ontzettend lastig want ik krijg soms geen hoogte of hij nu pijn heeft, of dat het teveel voor hem is.
Hij eet nog goed, behalve zijn gewone brokjes. Hij krijgt altijd al diepvries nat voer gemengd met zijn brokjes. Ik merk dat wanneer hij dit meerdere keren krijgt hij het 'zat'is dus ik probeer het soms af te wisselen alleen merk ik dat dit niet goed is voor zijn darmen, toch moet hij voldoende eten anders word ie misselijk van zijn pilletjes (en zonder pilletjes dan kan ie niet meer staan op zijn poten).
Dit is zo ongeveer mijn verhaal, ik heb ook nog een ander hondje; Lola! Zij is 5 jaar en een beagle/cocker spaniel, ze is echt een schatje en ik merk dat ze goed op Bobbie let. Dit is erg schattig.
Ik wilde graag mijn verhaal even kwijt en hoop dat jullie misschien tips of advies voor mij hebben over mijn situatie of iemand die deze situatie herkent. Het helpt voor mij al om dit te kunnen bespreken. Ik weet soms niet meer wat ik moet doen. Ik hoop dat dit niet erg is.
Groetjes!
Je hondje heeft een pracht leeftijd, 16 jaar ......maar ook al veel gebreken, een hartklep die minder functioneert , arthrose, enz.....niet goed meer kan wandelen en zijn behoefte niet meer goed kan ophouden, bespreek het met je arts ls het echt niet meer gaat, je lieverd geen pijn laten lijden, niet nodig, als het zover is, laat dan de arts bij je thuiskomen , in d'r eigen omgeving......je hebt nog een hondje van vijf jaar, ga er veel mee uit, alleen samen, zodat er straks geen verdriet te lang gaat duren voor je hond van vijf jaar...en dat ze zo oplettend is, wat een goed maatje......voor jou heel veel sterkte wanneer je besluit om afscheid te nemen ....van Bobbie.
Och jee, ja je oudje is nu echt oud vrees ik. Ik kan je geen advies geven wanneer genoeg genoeg is, dat kun je alleen zelf beslissen en ik denk dat je het gewoon weet als het moment daar is
In ieder geval welkom hier
Oenie, dit is toch niet erg om dat hier te bespreken het lucht op, het is zo verdrietig om een geliefd dier te moeten gaan missen, er is een tijd van komen en gaan, komen vinden we heerlijk, gaan willen we niet, maar op deze leeftijd pijn hebben en zich beroerd voelen , is ook niet goed natuurlijk....en Bobbie laten gaan, nee dat wil je niet, tuurlijk niet, maar als het echt niet gaat, geef Bobbie een waardig afscheid, laat de dierenarts thuis bij je komen, en neem dan met de andere hond afscheid.....heel verdrietig....ik weet het, maar loslaten is ook houden van.
kan ie niet in de tuin plassen en poepen?
dan hoeft ie misschien niet meer te wandelen??
ik zeg maar wat hoor xxxx
mijn is 12,5 en heeft het ook, alleen nog geen medicijnen voor de artrose, ga ik morgen meteen even achteraan
sterkte met je lieve hondje
Jullie lieve reacties geven mij tranen in mijn ogen, dank jullie wel voor de lieve berichtjes. Dit doet mij ontzettend goed. Wij zullen binnenkort een hele grote tuin hebben, dus dan hoeft ie maar een paar stappen te zetten en ik hoop dat dit een beetje zal helpen. Ik ga het met de arts bespreken; zoals jullie ook zeiden, ik wil gewoon niet dat hij pijn heeft.
Nogmaals dank jullie wel voor jullie lieve woorden. Liefs!
Ik hoop dat je nog wat mag genieten van je hondje maar ik heb dit jaar myn lieverd moeten laten inslapen wegens hartfalen nog veel geluk hoop dat het niet lyd en je het nog kan een tyd by je houden veel sterkte ook
Ik wil je sterkte wensen,wat ook je beslissing is.
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?