Pff, even van mij afschrijven

Na een paar heftige dagen met onze labradorpup van 12 weken is hij momenteel een paar dagen logeren bij een gedragsdeskundige. En ik moet gewoon even mijn ei kwijt.

Ja dat bijten, iedereen zegt het hoort bij een pup, maar zo gericht bijten als die van ons aan het doen was, dat is gewoon niet meer leuk. Zodra hij smorgens wakker was en een plas had gedaan hing hij al in je broek, trui, arm of hand. En dit de hele dag door.

Je krijgt gewoon niet goed aan andere uitgelegd wat dit met je doet, ook dat je het idee het dat dit niet puppy bijten is, want dat er verschil in zit zien we ook. 

Er is iets verandert, maar wat, hij slaapt steeds slechter de laatste dagen, pakt maar hele kleine momentjes, wil eigenlijk niet maar in de bench, maar daarbuiten houd hij zichzelf wakker. Met als gevolg ook nog eens een oververmoeide pup.

Hij wil niet meer buiten lopen, ja snel een plas en poep doen en meneer houd het wel voor gezien.

We hopen nu een beetje te kunnen bijtanken en hopelijk ziet de gedragsdeskundige iets waar wij mee aan de slag kunnen. Want anders weten wij het ook niet meer.

Eigenlijk vraag ik niet eens tips, want we hebben er al zoveel gehad, maar ik wilde gewoon even mijn verhaal kwijt.

Veel mensen krijgen een puppydip zeker als het de eerste pup is. Het vraagt veel geduld en tijd. Je bent niet de enige die zoiets meemaakt. 

Het belangrijkste is eigenlijk hoe jij reageert op dat "ongewenste gedrag". 

Hopelijk hebben jullie een goede gt gekozen die niet werkt met dwang/ onderdrukking. Veel succes !

Ik krijg altijd een beetje de kriebels van een gedragskundige.

Wil je een naam noemen?

Wat denk je dat het zal opleveren?

Honden leren context gebonden. Straks doet hij het daar voorbeeldig, en dan bij jou?

Ik heb overigens wel een beetje een idee over het gedrag van je hond.

Ik denk, dat je niet duidelijk genoeg bent. Ik lees dat je hond minder slaapt, niet meer in de bench wilt, niet meer lang buiten wilt, de hele dag in je kuiten hangt.

Wat doe je daar aan?

Ik zou in zo een geval heel duidelijk en concequent zijn. Veel meer verplicht rust.

Uitlaten en eten geven in de bench. Bench dicht en hem laten slapen. Doek over de bench. Hij zal piepen, normaal zeg ik, niet laten piepen. Maar in dit geval, zal je even streng moeten zijn. Deze cirkel doorbreken.

Hij zal in slaap vallen, flink laten slapen. Als hij wakker is, naar buiten. Lopen goeft nog niet perse. Strooi brokjes in het gras, hou hem even bezig buiten. Speeltje mee.

Gaat hij in je bijten, kluif en in de bench. 

Zo zal je heel consequent moeten worden en duidelijk. Slaap is nodig en laat hem duidelijker zien wat je wel en niet prettig vind.

In jou bijten, bied hem een speeltje aan. Geef een kartonnen doos, waar hij heerlijk in mag bijten. Vinden ze leuk om te doen en zo een doos kan geen kwaad.

Geef gericht aandacht, speeltje, brokjes op de vrond strooien en op tijd in de bench voor een slaapje. Kluif in de bench, doek erover en slapen.

Pfoe, dat is wat, als je er zó mee in de problemen zit.

Het lijkt mij ook een beetje of het de pup aan voldoende structuur ontbreekt. Jij als baas moet rustig maar duidelijk bepalen wat de dagindeling is. 

En als de pup niet wil, moet je soms toch gewoon even doorzetten.....rusttijden en speelmomenten serieus en consequent doorvoeren.

Strakke structuur en voorspelbare dagindeling wil zo'n druktemaker vaak wel helpen.

Verder kan ik je alleen adviseren om voorlopig even met regenlaarzen aan te lopen in huis. Klinkt raar, maar scheelt héél veel! Want: pup kán niet meer bijten want tandjes glijden af op het gladde materiaal van je laarzen.......

Daardoor heb jij geen verwondingen meer, je hoeft niet constant au en foei te roepen, je kleren blijven heel én, vooral: pup leert snel af te bijten in benen want de lol is er compleet vanaf.....

Probeer maar!

Suzanne, haar naar is Suzanne welling, wat het ons nu oplevert is in ieder geval even rust, omdat we er totaal doorheen zitten.

Het rare is dat ik totaal geen moeite heb met structuur, ik heb zelf autisme en heb zelf ook veel behoefte aan structuur.

We proberen het bijtgedrag te negeren, dus zodra hij bijt opstaan en niets meer doen. Maar als je rustig aan tafel zit en hij komt in je arm hangen ( dus echt gericht omhoog springen en in je arm bijten) dan moet je eerst hem uit je arm halen, wat dus al aandacht is en dan pas kun je gaan staan.

We leggen hem ook echt wel in de bench, maar waar het voorheen gewoon meteen liggen was is het nu eerst piepen en blaffen (ong 10min),dan pas slapen en na een uur is hij al weer wakker. Terwijl hij daarvoor echt wel slaapjes pakte van 2 uur. En hij heeft het echt nog nodig.

Eten krijgt hij al niet standaard in zijn bak, maar in een snuffelmat, kong, uitgestrooid op het kleed ect.

Die doek over de bench, doe je hem dan helemaal erover? Wij laten nu altijd de voorkant nog een stukje open. En zou het helpen de bench uit de woonkamer te halen?

ik zal ook de regenlaarzen maar eens te voorschijn halen

 Suus is meer dan goed, als hij daar zit komt het wel goed. Zij zal ook eerlijk genoeg zijn om te zeggen dat het normaal is, of dat jullie iets verkeerd doen.

Wat ik nu lees, is in mijn ogen gewoon puppygedrag, ben echt heel benieuwd wat Suus ervan zegt!

 Van martin gaus? Dan zit je wel goed 

 Ik begrijp je volkomen, bij mijn eerste hond heeft het een half jaar geduurd voor ik geen spijt meer had dat ik haar genomen had.  Geleidelijk aan verbeterde mijn gevoel en haar druk doen en kwam het goed.  Met onze tweede pup, had ik datzelfde gevoel, al had ik toen meer ervaring.  Het is pas bij de derde pup, dat ik me erbij neergelegd had, dat een hond nu éénmaal meer werk en toezicht vergt als een kat.

Ik was grootgebracht met katten, er is geen groter verschil tussen twee dieren als met die twee... of het moest een vis zijn .

Ik had verschrikkelijk veel moeite om gedag te zeggen tegen mijn rustige leventje met mijn katten.  Een kitten zet je op de kattenbak en dat is in orde; een pup loop je de hele dag achterna, behalve als hij slaapt.  Ze zijn druk, bijten in je handen en armen, maken van alles stuk, enz.

Een kat kan uren op je schoot liggen slapen of je neemt hem in je armen en wandelt ermee rond.  Probeer dat maar eens met een actieve pup!  Natuurlijk waren er rust momenten, maar naar mijn gevoel véél te weinig.

En daarmee kom ik op mijn raad naar jou toe : je pup naar een GT brengen helpt jou niet verder.  De dingen die de GT jouw hondje leert zal voor misschien 60% bij jou lukken en dan nog moet je dit consequent blijven opvolgen of alles verwatert met de tijd.  Het is dus geen oplossing, het is gewoon even vakantie en dan terug naar het harde werk.  Als dit je eerste pup is, kan alleen tijd en ervaring en geduld je helpen.  Wat andere mensen doen, werkt bij hen en maar deels bij jou.

Ik heb jaren volgehouden en nog leer ik bij.  Naarmate je meer leert over je hond en zijn gedrag, zijn taal, zal de opvoeding makkelijker worden.  Eén ding weet ik wel : geduld en kalmte zijn de hoofdzaak.

Opgeven helpt niet en de verantwoordelijkheid doorgeven helpt ook niet.  Je wordt zelf ongelukkig en je hondje zal ook ongelukkig worden van dat heen en weer gezeul en in verschillende handen terechtkomen.

Jouw hond moet je leren vertrouwen en je moet een band met je hond opbouwen, dat lukt alleen met samen dingen doen en leren.

 Zij is een gediplomeert gedrags therapeut, werkt positief, dan komt het helemaal goed! 

Ik snap dat je zo even tot rust kan komen. Zij zal jullie thuis ook begeleiden, dat is heel belangrijk. Ik je eigen omgeving begeleiding. 

Wat de hond bij haar doet, wil niet zeggen, dat het ook bij jou thuis gebeurd. Je zal met haar hulp dan thuis flink aan de slag moeten. 

Heb er met haar hulp alle vertrouwen in. 

Suzanne is wel een goede inderdaad, mijn vriend heeft de puppycursus met Mellow gedaan bij haar. Ze heeft ook jaren geleidehonden in huis gehad (toen woonde ze naast mijn schoonmoeder).

Persoonlijk zou ik er niet voor kiezen om de hond tijdelijk bij een GT onder te brengen. Ander huis, misschien andere regels, sowieso andere mensen. En dan vertoont een hond toch ander gedrag dan thuis. 

Mijn voorkeur zou zijn geweest om iemand bij jullie thuis te laten komen als je het écht niet meer weet. Dan kan ze bij jullie thuis de hond (en jullie) observeren. Volgens mij geeft dat een duidelijker beeld dan nu. Maar dat is mijn mening, als buitenstaander.

Mellow was toen ze klein was ook erg bijterig. En ik weet dus heel goed hoe lastig het kan zijn. Ik zie het bijten van jullie pup natuurlijk niet, dus kan er niet over oordelen. Maar het kan ook maar zo een combinatie zijn van overprikkeld (zeker omdat je zegt dat hij zo weinig slaapt) en puppy-gedrag.

Dat hij (op dit moment) niet buiten wil lopen kan ook komen doordat hij misschien toch vuurwerk hoort. Ik denk dat je dat, voor nu, even los moet laten. Als hij heeft geplast en gepoept en weer naar huis wil, ga je lekker naar huis.

Mellow heeft een tijd helemáál niet willen wandelen (stond los van vuurwerk), vond ik ook héél moeilijk, want 'ze moet toch wandelen'. Ik dwong haar toch tot een blokje om, wat vooral frustratie opleverde bij mij. Alleen de laatste meters liep ze mee (want huis was weer in zicht). Inmiddels 'moet' ze niks meer, ja, plassen en poepen. We wandelen hier dus ook al heel lang niet meer, gaan voor een plas (en poep) naar het veldje op de hoek van de straat en zijn meestal binnen 5 minuten weer terug (tenzij het waait, dan is het wél leuk).

Ik heb me erbij neergelegd, het komt wel weer. En zo niet, dan niet. Willen we wandelen, dan gaan we lekker naar het bos, daar kan ze zich helemaal ontspannen kan ze lekker gek doen en rennen.

 Dat snap ik. Ik ga je dan ook geen tips geven, maar wil je enkel een hart onder de riem steken. 

Mijn eerste pup was ook zo'n Dragon from Hell. Ik was er van overtuigd dat er nog nooit zo'n terrorpup op de aardbol had rondgelopen als die van mij . Maar kijk, ze is uitgegroeid tot een héérlijke hond met een hart van goud.

(De tweede pup was het tegenovergestelde, dat was een engeltje, hahaha, ik wist niet wat ik meemaakte )

Enkele dagen time out is geen slecht idee. Kunnen jullie even tot rust komen, want het is erg belangrijk dat je zelf je goeie humeur behoudt, zelfzeker in je schoenen staat en een stevig incasseringsvermogen hebt. De GT zal je zeker goeie handvaten kunnen aanreiken, waar je mee aan de slag kan.

Maar zet het nu even uit je hoofd, neem tijd voor jezelf, rust lekker uit en dan kan je daarna weer met frisse moed aan de slag!

Komt goed!!!!

Hier loopt ook meerdere dagen een per week een rottweiler pup, en geloof me, die kan heel veel en heel vaak fel bijten, niet normaal, er zit ook geen stop op.

Bij onze eigen hond heeft ze het ook een paar keer gedaan, die was het zat, terwijl hij eerst alles pikte, ze  kon niets fout doen bij hem, heeft hij haar 1 keer een fikse correctie gegeven, en die was niet mis.

Is ze nu bang voor hem, nee hoor, maar in zijn lip en oren hangen laat ze nu wel.

Wat ik zelf doe, ik ga met haar naar buiten naar een veldje, laat haar lekker los rennen, 20 minuten hoog uit, lekkere dingen mee.

Bij thuiskomst gaat ze gelijk op haar kussen liggen pitten.

Juist als ze zo jong zijn barsten ze van de energie, en 3 x per dag lekker laten uitrazen doet wonderen tegen het bijten.

 Niet leuk dit ......en goed dat je hulp hebt ingewonnen, inderdaad wij hier vandaan kunnen niet zien of het echt puppy gedrag is of wat anders, hoop dat de gedragstherapeut je goed advies kan geven ,jij even rust nu.

Allereerst goed dat je gelijk hulp ingeschakeld hebt ipv aanmodderen en het wellicht erger maken! Heel veel sterkte en succes. Ik had zon pup dat ik niet eens mijn ontbijt kon opeten of hij vrat de plinten, stoelpoten, muur of schoenen op. En dat was nadat we al naar buiten waren geweest. Niet op ons gericht, dat lijkt me echt extreem moeilijk om continiue achter aan te moeten gaan..

Herkenbaar hoor. Loco heeft zo n periode met 9 weken gehad. Hij kon zijn rust totaal niet pakken. En veranderde in een terror pup. Toen heb ik me ook vaak afgevraagd waar ben ik in godsnaam aan begonnen. Tijdens het uitlaten vaak te horen krijgen... ach wat schattig. Nou, wil je hem een dagje in huis hebben... zo schattig is hij dan niet meer. Verplichte rust heeft hier wonderen gedaan. In de woonkamer kon hij dat ook niet pakken. Dus zijn we samen in de keuken gaan zitten waar weinig prikkels zijn.

Maar tis hier helemaal goed gekomen. Loco is nu 16 weken en een geweldige pup die ik echt niet meer kwijt wil. Zijn rust pakken doet hij nu prima zelf. Meestal ligt hij lekker op de bank hoewel zijn plekje in de keuken ook nog steeds vaak favoriet is. Puppystreken heeft hij natuurlijk nog steeds maar hij is prima te sturen. En broekpijphangen is verleden tijd.

Hoop dat je goeie handvaten aangereikt krijg waar je mee aan de slag kan. En dat je ook kan zeggen als je pup 16 weken is dat het een geweldige pup en het broekhangen verleden tijd is.

Allemaal bedankt voor het schrijven, ik haal er echt wel een aantal dingen uit waar ik wat mee kan gaan doen. Voor nu tanken we nog eventjes bij en gaan er straks met frisse moed tegenaan

Is jullie pup weer thuis? En hoe gaat dat? Ik had vanochtend puppycursus bij Suzanne en moest aan jullie denken :-)

Sorry hoor! Maar dit vind ik iets van HOE verknal je een hond"..

12 weken oud en al een paar dagen de deur uitdoen want "hij bijt zoveel".

Heb respect voor de mensen die hier nog respectvol op kunnen reageren...

Wel ik niet..dit soort mensen kunnen beter een speelgoed beest aanschaffen...

 Mag het iets gematigder, alsjeblieft? 

 Ik ben het niet eens met je reactie. Ik vind het juist lovenswaardig dat er gezocht wordt naar een oplossing. Je hond wegbrengen klinkt makkelijk. Maar de bazen moeten daarna echt wel aan de slag met tips van de GT hoor. Ik vind het juist dom om het probleem te negeren als je er doorheen zit / of niet meer weet. En wij kunnen vanaf een scherm niet zien wat het probleem is. Ik vind het echt top om te horen dat ze er de financiële middelen in steken om er achter te komen (dmv een gt) wat ze het beste kunnen doen.

Door het formuleren van een hulpvraag kan je niet dommer worden, wel slimmer 

Zo is dat, Jessica!

Mag een mens ook es een keer eronder door zitten? Het moeilijk hebben? Geen raad meer weten? Moet iedereen dan altijd maar de hele tijd perfect weten hoe het leven in elkaar zit en feilloos handelen?

Nee, soms weten we het niet. Soms lopen we met de kop tegen de muur. Soms zit het ons niet mee. Voilà!

En dan even steun of hulp zoeken op een forum… prima!!!!! Top!!!!

Deze persoon handelt in het belang van haar hond, dat is alleen maar lovenswaardig.

Nu.. dat denk ik niet dus...ze weten dat ze ïets"fout doen en willen erkenning om hun gedrag goed te praten..

En slimmer..nou deze mensen worden niet slimmer hoor..anders hadden geen pup aangeschaft zonder er over te lezen, waar ze aan begonnen.

 Waar baseer je op dat ze er niet over gelezen hebben? Dat weten wij denk ik namelijk niet... Het kan wel zo zijn, of niet zo zijn.

Ik denk ook dat ze weten dat er iets niet goed gaat, dan is het toch juist goed dat ze er iemand bij halen voor hulp? En JUIST een gt.... Die kan ze weer een duwtje in de rug geven om straks verder te gaan. En zoals ik het begrijp is het een goede GT. Een goede GT zal denk ik niet mee gaan in het gedrag van eventueel domme baasjes ten opzichte van de hond. De gt zal 'domme' mensen slimmer maken.

* als je überhaupt over dom kunt spreken 

 Juist niet. Ts zoekt hulp omdat het even niet zo lekker loopt.

Dat toont respect, toegeven dat het haar even niet lukt.

Helaas krijgen we geen gebruiksaanwijzing als we een hond kopen. 

Velen denken het wel te weten en modderen zelf maar wat aan. 

De rest is wijs genoeg om op tijd hulp te vragen als het even niet zo lekker loopt.

 Dus als iemand een GT inschakelt voor hulp, is dit volgens jou enkel om fouten goed te praten?

Een hoogst vreemde redenering… en wat draagt ze bij?

Wel een vreemde redenering is ...we praten over een pup van 12 weken oud....WAAR hebben we het over..

Heel lief dat ..dit persoon word beschermt..maar je mag ook wel eens gewoon de botte waarheid zeggen hoor.

 Ze voelen idd dat er iets niet lekker loopt.

Soms kan erkenning prettig zijn. Van anderen horen dat ze tegen precies de zelfde problemen oplopen en nog tips er voor krijgen ook

 Slim zijn is ook je kunnen inleven in anderen.

Slim zijn is ook, weten dat als je het zelf even niet meer kan oplossen je om hulp vraagt.

Ik ga even heel vervelend zijn, de tips die ik van jou lees zijn niet altijd even slim. Heb jij je wel ingelezen in honden en hun gedrag?

 DE waarheid??? Jou waarheid zal je bedoelen.

Pff als ik moest kiezen weet ik wel welke van de 2 methodes ik kies, de methode: Ik weet dat er iets verkeerd gaat, ik weet niet wat en ik schakel hulp in.

Haarlemse get real, je weet niet alles, en niet iedere hond is even makkelijk

 Waarom zouden mensen geen hulp in mogen schakelen met een pup van 12 wkn? 

Wat een heftig verhaal zeg!

Waar ik eigenlijk wel benieuwd naar ben waar je pup vandaan komt?

En hoe het proces van aanschaf gegaan is.

Niet leuk dat je al met 12 weken zoveel problemen hebt dat je hulp moet zoeken maar aan de andere kant kun je nu even op adem komen en alles eens goed op een rijtje zetten.

Hoop dat je verder komt en dat die gt je genoeg handvatten geeft om zo verder te gaan.