Net gesteriliseerd, pijnstillers

Sun eet wat ze verbrandt. Nu heeft ze dus totaal geen interesse in de smeerworst opgelost in water met een rimadyl.

Ik heb de bank op z'n kant gelegd om te voorkomen dat ze daar op kan gaan. Stond ze net wel te kijken of ze de stretscher op kon, zeer slecht plan.

Ze heeft nu wel een shirt goed aan en ligt rustig op haar kleed. Wel zo nu en dan een kreun.

(jullie bedankt voor de support vannacht)

Gelukkig!

Zo te lezen heeft Sun veel napijnen.

Zorg dat ze haar Rimadyl wel binnen krijgt. Desnoods achter in haar keel mikken en dan over haar keel wrijven, zodat ze moet slikken.

Sun is een bikkel en laat nu duidelijk pijn zien. Dat doet ze pas als de pijn ernstig is.

Beterschap.

 m'n moeder komt zo langs. dat zet altijd aan tot eten. vannacht kwam ze een shirt brengen en toen ging Sun gelijk met haar kong in de weer.

 Waar moeders toch niet goed voor zijn

Wat betreft het t-shirt, een hondje van een vriendin van mij wilde na sterilisatie geen stap verzetten, in haar Medical Petshirt.

Zodra dat uit werd gedaan gedroeg ze zich veel beter. Dan maar goed in de gaten houden en eventueel een kap om.

" Wat betreft het t-shirt, een hondje van een vriendin van mij wilde na sterilisatie geen stap verzetten, in haar Medical Petshirt.
Zodra dat uit werd gedaan gedroeg ze zich veel beter. Dan maar goed in de gaten houden en eventueel een kap om. "

jantien

 Dat was bij Paddy ook zo, vandaar dat ik een kap opteerde. Maar een iets ruimer shirt kan ook helpen.

Heeft ze al geplast en of ontlasting gehad?

Dat hebben wij ook bij 1 hond gehad, zodra je haar iets aan deed werd ze een standbeeld, en maakt niet uit hoelang, pas als het uit ging bewoog ze weer. Was echt zo grappig, maar ook niet erg handig toen ze incontinent werd en een broekje aan moest. Ze bewoog geen cm! Paar weken steeds geprobeerd, en steeds een kwartiertje aan laten, maar niks, ze bleef het volhouden, en het werd ook niet minder, dus we hebben het maar opgegeven toen.

Het gaat alweer wat beter. Wat gegeten en alweer bezig met de spons en stofdoek bij m'n ma weg te pikken. Verder slaapt ze veel

gelukkig gaat het weer beter !

Hier had mijn teef er gelukkig helemaal geen last van, de eerste dag wat beroerd door de verdoving (ze was al op oudere leeftijd, dan gebruikt de DA andere verdoving) maar verder lag ze dezelfde dag al weer op haar rug met de poten wijd haha

T-shirt heb ik niet moeten aandoen, ze bleef er netjes af.

Beterschap hoor, hopelijk is ze er snel weer helemaal door !

Een sterilisatie is toch een vrij heftige ingreep voor een teef.

Castratie bij een reu is minder ingrijpend. Destijds was mijn 13-jarige reu, die om medische redenen gecastreerd moest worden, de volgende dag al weer behoorlijk kwiek.

Heb je het laparoscopisch laten doen? Dat is nl. minder belastend voor de hond.

http://www.sterilisatiehond.com/laparoscopische-sterilisatie-hond/

Sunny ziet er nog wel wat ziekjes uit. Het lijkt wel een boevenpak wat ze aan heeft. Als ze niet ziek is, is het toch ook een echte "boef"?

 Goed dat je het aansnijdt. De laatste keer dat ik bij de d.a. was, dat was in maart, hebben we het even over de sterilisatie gehad en werd me verteld dat het op die manier gedaan zou worden. Nu heeft ze een flinke snee op haar buik en is dat dus niet op die manier gebeurd.

Ik zou het shirt wel echt aan laten als het lukt. Ik dacht ook dat het na 2 dagen wel zonder ging, en hield haar ook goed in de gaten. Toch heeft ze het open gekrabd, waarschijnlijk van de jeuk van het geschoren stukje buik. Het is toen aardig gaan ontsteken. Daarna dus een babyromper aan met geknipt 'plasgat', maar die was net te klein. Bij een petshirt kon ze er door het gat bij de achterpoten alsnog aan likken. Toen dus een maillot/legging in stukken geknipt die wel goed bleef zitten. Het ziet er niet uit, maar wel praktisch want ze kan het niet afkrabben en ze kan er gewoon mee plassen. Succes ermee, en houd de wondjes goed in de gaten

Ahh ze kijkt wel zielig.

Voor een teefje is het inderdaad veel ingrijpender en pijnlijker denk ik. is toch wel even anders als alleen bij de balletjes een snee. (Al kijkt mijn man er met een erg apart oei gezicht naar hahaha)

Lucky rent alweer vrolijk rond, hij heeft nog wel wat last, denk vooral van de trekkende hechtingen, maar is verder weer aardig zichzelf gelukkig. Alleen vind hij het pakje fijn om aan te hebben, hij heeft hem al 2x onder gepiest, dat ik hem gauw moest wassen en drogen op de verwarming, en dan loopt hij heel moeilijk, terwijl hij met pakje over de banken rent en springt. Dus ik denk dat het pakje een beetje tegendruk geeft bij de wond, wat het fijner maakt kwa gevoel. Want een halsband is ons nog niet gelukt om die bij hem om te houden los van de wandelingen, hij blijft hem altijd proberen los te krijgen, en dit pakje vind hij helemaal prima.. Erg apart dus haha.

en is ook de oorzaak dat de ingreep zwaarder voor Sunny is geweest.

Heel jammer.

Vreemd dat je DA gezegd heeft, dat de laparoscopische methode gebruikt zou worden en dit toch niet zo is gedaan. 

 Het is heel heftig voor haar geweest.

 Dat shirt blijft zeker aan, deze zit nu goed. Alleen toen ik vanmorgen wakker werd zat ze met haar achterpoten in het shirt dus vanaf m'n stretscher wilde ik dat goed doen. Springt ze gelijk van schrik op en klapte dus onderuit

 Ach wat een scheetje. En sneu dat ze toch de zwaardere operatie kreeg

Knuffel aan Sunny! (En jij mag er ook 1, t valt niet mee soms).

Maar wat is er nu geopereerd dan, weet je dat inmiddels al?

Want een sterilisatie kan heel eenvoudig: afbinden van de eileiders. Kleine ingreep. 0 bloedverlies. Dan is ze onvruchtbaar maar de hormonen werken nog.

Of een echte operatie waarbij eileiders en vaak ook baarmoeder compleet verwijderd worden. Dan stop de hormoonwerking ook.

Maar is natuurlijk een veel ingrijpender operatie! Met een grotere wond natuurlijk ook.

En meer  kans op na pijn voor dr.

Ben je er al achter wat ze gedaan hebben bij sunny?

 Ik zal het bij de volgende controle vragen. Nu was alles flink doorbloed. Zoals het er uitzag leek ze pas een maand geleden voor het laatst loops geweest te zijn. Misschien dat, dat er mee te maken heeft?

 Ik dacht eigenlijk dat altijd alles verwijderd werd. (Ik heb dus wat te vragen de volgende keer.) Heb je dan niet nog steeds kans op baarmoederhalskanker?

Nu is het wel zo dat dat "gedonder" met die hormonen het leven voor haar niet makkelijk maakte dus dat was een tweede reden om haar te steriliseren

Slechte tijdsplanning van een sterilisatie.

Het algemene advies is om teven 3 maanden na het einde van de loopsheid te steriliseren. Anderen beschrijven dit als 100 dagen na de loopsheid.

Ik heb dit even voor je opgezocht.

citaat

Dit betekent dat we minimaal 3 maanden (100 dagen) na het einde van de loopsheid wachten, dan kan de hond “geholpen” worden. De operatie kan plaatsvinden tot 4 weken voor de volgende loopsheid. Als we de sterilisatie in de hierboven beschreven periode uitvoeren is de kans op hormonale veranderingen uitgesloten.

einde citaat

Bron: http://www.dierenkliniek-sleeuwijk.nl/library/documents/honden/Sterilisatie%20hond.pdf

nog een citaat van de website van het Medisch Centrum voor Dieren

Wanneer sterilisatie

Een sterilisatie kan het best worden uitgevoerd in de geslachtshormoonvrije periode. De doorbloeding van de eierstokken en baarmoeder is in die periode laag. De kans op complicaties is daarom het kleinst.

einde citaat

Bron: http://www.mcvoordieren.nl/sterilisatie-hond

 Het is drie maanden geleden maar het zag er uit alsof het pas een maand geleden was (werd mij verteld)

Sorry, had dit niet goed geïnterpreteerd.

Toch raar dat het leek alsof ze pas een maand geleden loops was geweest.

Ik denk ook dat de operatie daardoor nog zwaarder is geweest.

Ik hoop dat Sunny snel opknapt.

 Zou het kunnen dat ze bijvoorbeeld door door een andere teef weer richting een loopsheid was?

Ze begon de laatste tijd weer zo te piepen en te miepen zoals ze naar aanloop van een loopsheid deed (2x loops geweest)

 Bij ons doen ze alleen castraties. 

Dit omdat met sterilisatie kans op baarmoeder ontsteking en tumoren blijft.

Ik vraag me af of er nog wel gesteriliseerd wordt.

Luca had het ook zwaar. Ondanks de pijnstilling pijn.

De laparoscopie is een heel stuk duurder. Hier bijna 2x zo veel. Ik heb daarom toch voor de oude methode gekozen.

Nou ja, maar het is toch vreemd dat een da niet heel duidelijk maakt wat er precies geopereerd wordt.

Het maakt nl nogal wat uit.

Zeker, bij castratie heb je de voordelen van stoppen van hormoonwerking en geen kans meer op baarmoeder ontsteking of kanker aan voortplantingsorganen.

Maar het is dus n flinke ingreep en kán je teef ook wat veranderen kwa karakter. Dat is ook de reden dat sommige baasjes alleen voor onvruchtbaar maken kiezen.

Maar een dergelijk grote ingreep terwijl de teef in of bijna een loopsheid zit is een bloederige toestand. Wat je dus blijkbaar vermoed bij sunny. Want die organen zijn dan extra doorbloed dus de ok zelf zal meer bloedverlies geven.

En wat meer last na de operatie, ook kwa pijn.

Zeker, da hoort gewoon goed uit te leggen wat ze gaan doen en wat je erna kan verwachten.

Zal zeker stuk zwaarder zijn geweest voor haar alles extra doorbloed.

Nog een risico ook. Arme Sunny!

" Zeker, da hoort gewoon goed uit te leggen wat ze gaan doen en wat je erna kan verwachten.
 
Zal zeker stuk zwaarder zijn geweest voor haar alles extra doorbloed.
Nog een risico ook. Arme Sunny!
  "

Suzanne en Luca

 Nou.. de dag begon niet naar m'n zin. Sun is best wel een zenuwachtige hond die enorm aan mij hangt. Ik heb op voorhand gezegd dat ik bij haar wilde blijven totdat ze onder zeil was. Dat was geen probleem. Komen we daar 's morgens en stelden ze voor om haar in een bench te doen totdat de operatie die gaande was en uitliep, was afgelopen en dat ze zouden bellen wanneer ik haar op kon halen. Daar kon ik niet mee akkoord gaan. Dat beest weet niet wat haar overkomt als ik haar daar achter laat en ik weet dat het ze niet lukt om haar op de tafel te houden om haar onder zeil te brengen. Met z'n drieën viel het uiteindelijk zelfs nog niet mee om de prik te geven.We zijn dus weer naar huis gegaan en ik heb gezegd dat ze maar moesten bellen als ze tijd hadden.Ik vond het niet leuk dat ik zo op m'n poot moest spelen om iets wat ik niet zonder reden had afgesproken

 Dat ze zo doorbloed was is toch een raadsel, hoor.