vechtende honden...mijn eigen dus :s

Hallo allemaal :)

Ik ben hier vanwege een vraag over mijn 2 border collies, die sinds een aantal weken veel vechten..

Het zit zo, we hebben een border collie van bijna 3, vrouwtje, en, we hebben sinds anderhalf jaar een 11 jaar oude werkhond, die voorheen bij mn baas woonde, erbij, ook een vrouwtje. Dat ging eigenlijk heel goed allemaal, mn huishond gaat soms ook mee werken, met de schapen, werkhond gaat mee naar t bos. Je vogelt wat uit hoe je dat doet, met n vreemde hond erbij..

Maar nu vechten ze dus vaak, om hun plek, om onze aandacht, om wie 'first bitch' is, ik word er n beetje moe van, probeerde ze in het begin nog uit elkaar te halen, paar keer vies gebeten, doe ik niet meer, dus laat ik het ze uitvechten....doe ik ook liever niet, maar..ik kom er niet tussen, ze horen me gewoon niet..dus ze hebben wel wat wondjes af en toe, mn werkhondje loopt soms wat moeilijk erna, maar zonder hond kan ik weinig, dus ik kan ze niet maar gewoon laten gaan iedere keer...

Iemand een idee hoe ik dit aanpak?  Bedankt.

Dat had ik ook met mijn bordercollie pup en mijn vuilnisbakje van 3 jaar.

Ik heb ze een tijdje uit elkaar gehouden. Ze mochten niet meer bij elkaar in de buurt komen, deden ze dit wel dan werd de hond die naar de andere hond toe ging naar de bench of mand gestuurd en dan moesten ze even blijven zitten.

Ook als ik even de kamer verliet, moest 1 van de 2 met mij mee lopen. Ze mochten van mij niet meer in 1 ruimte blijven.

Nu zijn het (vaak) dikke maatjes

Ik zou absoluut een goede gt bellen en voor advies vragen.

Laten uitvechten, niet doen! Het kan slecht aflopen! 

Kan je ze uit elkaar houden? En echt een gt raadplegen.

Waar woon je?

Hebben ze voldoende ruimte om uit elkaars buurt te blijven. Zodat ze vrijwillig andere plekken kunnen opzoeken?

Ik hou ze ook meer apart ja, die kleine mag niet meer mee werken, er staat weer een hekje in huis, iedere keer als ik thuiskom moeten ze apart, zitten ze te razelen   helemaal, te trillen, tja, veel stress voor iedereen..

Wat is gt, gedragstherapie ofzo? Ik woon in de buurt van maastricht.

Ik kan ze vrij veel apart houden, zou thuis altijd kunnen. Maar ik ga niet met 2 honden apart uit, daar begin ik niet aan. 

Bedankt allebei!

Ze hoeven niet in dezelfde ruimte te zijn in ieder geval, Eliane, de kleine mag ook naar boven, die andere niet, ze hebben hele verdieping, buiten, ze zijn alleen de hele dag bij elkaar als ik vrij ben. Soms ontlopen ze elkaar nu echt, maar ze kunnen ook naast elkaar liggen slapen, en ze zijn nu beide loops, dus als iedereen slaapt, lopen zij een beetje aan elkaar te frutselen...

Opzoeken om ruzie te maken bedoel je? Hmm, ik denk dat mn huishond wel haar plek aan t verdedigen is, zij was er eerst, en ze vind t wel leuk, die hond erbij, maar die mag elke dag met mij mee, dus ze is wel n beetje jaloers ook, mn werkhond valt op haar oude dag met haar neus in de boter bij ons,  ze hoeft niet in de kou te slapen, dus die heeft een plek om voor te vechten, maar ze is niet zo sociaal als andere honden, van die schone huishondjes die nooit van de lijn gaan, haha, daar hoeft ze meestal niks van te weten..die drukte van die jonge hond laat ze meestal wat aanleunen..

 Ja, een gedrags tharapeut.

2 teven, kunnen elkaar het leven echt zo zuur maken. Kunnen elkaar zelfs heel erg verwonden, tot de dood.

Deze situatie is voor je zelf ook niet te doen.

Een gt kijkt met je mee, observeert je honden. Stelt een hoop vragen en zal een advies geven om het op te lossen.

Met teven, bestaat een kans, dat het ook niet goed komt, helaas.

Omdat iedereen zich een gt kan noemen, is het wel zaak iemand de vragen die een diploma heeft en op een positieve manier werkt. 

 Hoe lang heb je dit probleem en hoe lang zijn ze loops?

Ok, thanks, ik zal eens kijken voor zon gedragstherapeut, 

Ik ben er deels waarschijnlijk ook zelf schuldig aan hoor, de kwestie hoe ga je met n werkhond om, en zeker als je ook een huishond hebt..

T is al van voordat ze loops werden :) bij voorgaande keren hebben ze nooit ruzie gehad..ze zijn nu al ruim 2 weken loops denk ik, t vechten is de laatste 4 5 weken.

" Ok, thanks, ik zal eens kijken voor zon gedragstherapeut, 
Ik ben er deels waarschijnlijk ook zelf schuldig aan hoor, de kwestie hoe ga je met n werkhond om, en zeker als je ook een huishond hebt..
T is al van voordat ze loops werden bij voorgaande keren hebben ze nooit ruzie gehad..ze zijn nu al ruim 2 weken loops denk ik, t vechten is de laatste 4 5 weken. "

esther

Aan het visuele gedeelte waarnemen van de loopsheid (voor ons de mens) gaat er in het lichaam bij een hond heel wat vooraf.

Het wil niet zeggen omdat ze de vorige keer niet vochten dat dit nu niet de oorzaak kan zijn. Er wordt hier boven aangeraden van onmiddellijk een GT te raadplegen.

Ik zou daar nog een maandje mee wachten.

Maar hou ze voorlopig gescheiden. Zodat de discussies niet hoog kunnen oplopen. Ook zou ik ze gedurende een paar weken toch apart uitlaten. Want het kan er inderdaad hevig aan toe gaan. Tijdens deze periode worden ze echt gedreven door hun hormonen en zijn ze voor niet veel redenen vatbaar.

Aan jou om de rust even te dirigeren.

Athena en Niké hebben ook een paar keer gevochten.  Laten uitvechten was en is geen optie.

Na de eerste keer hebben we Niké apart gezet als we weg moesten, toch hebben ze mekaar nog erg kunnen verwonden, tussen de tralies door. 

Athena had 13 hechtingen nodig en het hele huis én Athena hingen vol bloed toen ik thuis kwam.  Daarna hebben we kippengaas door de tralies gevlochten en konden ze niet meer aan mekaar komen.

Als we echter thuis waren mochten ze wel samen in de woonkamer maar onder ons toezicht, gingen we de kamer uit werd Niké weggezet.  Stond één van de twee op (ze lagen elk op een bank bij één van ons) zorgden we ervoor dat deze niet naar de ander ging, dat was van dan af taboe in huis.  Het was wel zo, dat ze op wandeling nooit gevochten hebben, al stonden ze soms samen aan een pol gras te snuffelen.

Na dit enkele maanden te hebben volgehouden, was de spanning minder in huis maar echt ontspannen was er voor de dames niet altijd bij.  Er waren per dag wel een paar keer, dat je zag dat de ene op haar hoede was voor de andere.

Helaas is Athena in februari overleden maar hierdoor is de rust weergekeerd en is Niké terug meer ontspannen.  Ik heb echter nog twee honden en Niké dan soms ook bij één van hen moeilijk doen. (Niké is nogal moeilijk in de omgang)

Ik wil  eigenlijk zeggen dat je altijd op je hoede zal moeten zijn als ze reeds gevochten hebben.  Bij ons escaleerde het en bij ieder gevecht waren de verwondingen erger.  Houd ze dus uit mekaar als je er niet bij bent en als ze bij jou zijn, zorg je ervoor dat ze niet te dicht bij mekaar komen.

 "ze zijn beiden loops" -> DAT is zonder enige twijfelen uw probleem -> misschen even een dokter bellen voor te weten hoelang dit blijt duren

inderdaad zoveel mogelijk veiligheid in bouwen ondertussen

geld vergooien aan een GT is in eerste instantie echt nutteloos (tenzij je het nodig hebt voor de tijdelijke oplossing) , die durven er nog aan twijfelen of het effectief aan de hormonen ligt 

En toch....Wij hadden meerdere teven, ook loops, nooit een strijd onderling.

Misschien ben ik wel eigenwijs of te voorzichtig, ik zou toch een gt raadplegen als het mijn honden waren. 

Ze zullen wel vaker loops worden ook. Wil je dan (als het met de hormonen te maken heeft) elke loopsheid vechtende dames hebben?

Soms komt het met teven nooit meer goed, ook iets om over na te denken.

" En toch....Wij hadden meerdere teven, ook loops, nooit een strijd onderling.

Suzanne en Luca

 het is niet omdat een welbepaalde doelgroep mogelijk een probleem heeft dat iedereen een probleem heeft , altijd dat veralgemenen hier

(doelgroep met  KANS op bij problemen na serillisatie, loopsheid op verhoogde gevoeligheid op 'agressie' blijken hoofdzakelijk  te bestaan bij typisch teven die  reeds verhoogde vorm van testosterone hebben bv als enige teefje tussen allemaal reuen in de baarmoeder lag - andere teven zijn daar veel minder gevoelig aan- het gaat dus over een deelgroep)

als het tijdelijk probleem effectief te moeiljk om mee om gaan hulp zoeken, want effectief zal het met elke loopsheids terugkomen dan - maar tijdelijke situatie  dus, hoop dat dat toch al een troost mag wezen

ik zou persoonlijk geen enkel geloof hechten aan een GT die niet in eerste instantie denkt aan dat dit mogelijk uw probleem is het is te evident  (- als het probleem blijft bestaan dan pas denken andere mogelijke oorzaken )

Ik kreeg de indruk dat je het normaal vind dat loopse teven met elkaar op de vuist gaan.

 Ik vind loopsheid geen rede om elkaar zo te verwonden, persoonlijk zou ik daar wel een goede oplossing voor willen.

Wil je anders 2 x per jaar teven die elkaar willen doodmaken? 

Na castratie (niet na sterilisatie, met sterilisatie, bind je de ei of zaadleiders af, of knipt ze door, hormonaal zal er niets veranderen)

kan een teefje veller worden, het kan.

Ik heb er nog niet van gehoord dat een enig teefje tussen reuen in een nest een verhoogde testosteron heeft.  Zit gelijk me af te vragen hoe dat technisch werkt. 

Ken overigens genoeg intacte reuen die niet agressief zijn, even als gecastreerde teefjes, om testosteron aan agressie te koppelen???

Deze teven waren weken voor de loopsheid al aan het vechten hoe weet je dan zo zeker dat het door de loopsheid komt.

Wie weet heeft het wel te maken dat een teef een herplaatser is, dat er al langere tijd dingen niet erg goed liepen. Dat een paar weken geleden de emmer overliep.

Straks, met een open gebeten teefje (of zelf flink gebeten) naar de dierenarts. Is een gt raadplegen toch goedkoper.

"Ik vind loopsheid geen rede om elkaar zo te verwonden, persoonlijk zou ik daar wel een goede oplossing voor willen.
Wil je anders 2 x per jaar teven die elkaar willen doodmaken? 

Suzanne en Luca

 heb ik niet reeds 2 keer geschreven, weet dat het hoogst waarschijnlijk een terug kerende tijdelijke situatie is , maar als je die niet aan kunt ga dan effectief hulp zoeken ? 

Ik hou ze nu meer apart, om de kans op ruzie te verkleinen, dus t hekje is altijd dicht als ze beide thuiszijn..en ik laat die kleine apart uit, als ik thuiskom, Jessie is dan toch al veel buiten geweest overdag.

Ik wil t nog wel even aanzien, of door ze wat meer apart te zetten die alertheid die ze hebben op wat ze triggert hopelijk minder wordt. Ik zal me in ieder geval informeren over wat gedragstherapeuten doen.

Wat trouwens wel maf is, dat als ze wel bij elkaar kunnen na een ruzie, dat Santi Jessie snel daarna opzoekt, kwispelend, maar voorzichtig, ff snuffelen...en dan gebeurt er ook verder niks...

 dat lijkt misschien vreemd , maar is het totaal niet hoor - absoluut normaal

 gewoon opbellen en de situatie uitleggen , niet vergeten te zeggen alle bij loops. ik denk dat de GT effectief zal zeggen van zoveel mogelijk voorzorgsmaatregelen in te voeren (beveiliging) en voor de rest niet al te veel ... eigenlijk zoals Eliane aangaf 

hou je ons op de hoogte ? - we leren graag bij

 Er heeft een gediplomeerd gt gereageerd en nog een hele goede ook.

"  Deze teven waren weken voor de loopsheid al aan het vechten hoe weet je dan zo zeker dat het door de loopsheid komt.
Wie weet heeft het wel te maken dat een teef een herplaatser is, dat er al langere tijd dingen niet erg goed liepen. Dat een paar weken geleden de emmer overliep."

Suzanne en Luca

Dat kan echter,

Aan Sadi kan ik al 2 maanden invoren merken dat ze loops moet worden. Daaruit zou ik baseren dat het kan dat er door hormonale verandering al ruim voor de loopsheid conflicten zouden kunnen ontstaan.

Maar ik denk dat je het alleen zeker weet of het door de hormonen komt als het pardoes precies 3 maanden na de eerste dag van de loopsheid gerekent over is. (dan pas zouden de hormonen weer tot rust zijn.)

Ik zou er in geval van hormoon kwestie in elk geval niet vanuit gaan dat t direct na de loopsheid over is. De hormonen blijven nog langer onrustig. Medereden dat sterilisatie  veelal word geadviseert 3 maand na 1ste dag start van de loopsheid.

Maar ik heb verder geen ervaring op dit vlak. Ik merk alleen bij onze eigen hond dat de hormonen al ruim voor de loopsheid een rol gaan spelen, waardoor haar gedrag veranderd. En bij haar hersteld dat ook echt pas die 3 maanden na die 1 ste dag van de loopsheid. 

Dus ik baseer dit op wat ik met Sadi ervaar en wat ik qua info heb rondom sterilisatie.

Heel succes en sterkte met deze lastige situaties. Sorry dat ik verder geen tips kan geven.

Maar ik denk dat je dat zelf alleen door de praktijk kunt ervaren. Of door er een kenner/gt bij te halen. Ookal is het om zo goed mogelijk met deze situatie om te leren gaan en het steessniveau zo laag mogelijk te houden. Maar als t de hormonen zijn weet je dat pas echt zeker als t die 3 maand na de 1ste dag van de loopsheid ineens alles weer koek en ei is.

Ik geloof overigens dat er wel homeopatische middelen zijn om de hormonen.wat tot rust te brengen. Ik kwam ze tegen toen ik voor Sadi op een.site was voor Puur Schijnzwanger.

Iemand noemde testosteron het agressie hormoon.

Het zou wat zijn, alle mannen en honden (en de rest van de mannelijke dieren) een agressie probleem. Gelukkig klopt dat niet!

Ik was anders echt naar Jupiter terug geëmigreerd. 

Je hebt gelijk hoor Renate, dat de hormonen voor en na de echte loopsheid al een hoop doen bij een hond.

Ik vind alleen de loopsheid geen rede voor een hond om agressie in te zetten.

Je kan zeggen dat de loopsheid maar tijdelijk een probleem is. 

Je zou maar als je weg gaat een keer je deur niet goed dicht doen, kom je thuis in een bloedbad. Zelfs door tralies heen hebben de honden van Martine een behoorlijk gevecht gehad.

Kans is dat het aangeleerd gedrag wordt (zie reactie Bassie) ben je na de loopsheid een balletje aan het gooien, een van de dames is het niet eens, dat de ander een bal heeft, klapt er boven op. Gedrag had al eerder succes, leverde al eerder iets op. Een hele hoop ontlading, voelt goed.

Wat de aanleiding ook is, je wilt niet dat je hond agressie inzet.

Wat ts zelf zegt: ik ben er waarschijnlijk deels zelf schuldig aan, de kwestie hoe je met een werk hond omgaat en zeker als je ook een huishond hebt.

 Dit zou ook een rede kunnen zijn, komt een nieuwe hond in huis, niet zo sociaal.

De huishond, die niet weet wat ze kan verwachten van de nieuwe hond, neemt haar plek in, laat alles over zich heen komen.

Een emmer die voller wordt.

Hoe heeft ts de nieuwe hond geïntroduceerd, wat doet ts met de huis hond, corrigeer je, wie en hoe corrigeer je als je corrigeert.

Honden appart uitlaten vind ts geen obtie. Had je eerst meer tijd voor je huishond, wat deed je voorheen met je huishond.

Vind het wel heel erg knap van Aya aya, dat je zo zonder de honden gezien te hebben met zekerheid kan vaststellen dat het door de loopsheid komt

Heej Esther ,

Ik heb 3 teven thuis en hormonen kunnen zeker een rol spelen dat ze minder van elkaar kunnen verdragen en sneller geprikkeld zijn. Persoonlijk zal ik mijn teven het nooit zelf laten uitvechten ,sterker nog ik probeer het zelfs voor te zijn en als ik denk dit gaat verkeerd dan corrigeer ik ze al (lukt ook niet altijd ) Hangen ze in elkaar dan treed ik op en haal ze uitelkaar en loop gewoon weg ,meer doe ik niet .Scheiden doe ik niet aan ,je ziet dat ze elkaar vanzelf negeren en dit ook weer zo over is .Mijn advies laat je meer gelden als leider en straal dit ook uit .Als ik al lees ja ze horen me toch niet  dan zorg je dat ze je wel horen en treed je op  Ook onderscheid maken de een mag wel boven de ander niet zou hier ook al niet gebeuren ,ik maak geen onderscheid tussen mijn honden ! (honden merken dit ) Ook het apart houden zorgt (on)bewust toch altijd voor meer spanning in huis (extra opletten dat er niets gebeurd )   Probeer de signalen van je honden te lezen en hier sneller op in te spelen ,maar het is de kunst ook weer niet te snel in te grijpen en hierin de juiste balans te vinden (leer je door ervaring ) Apart lopen doe ik ook niet aan en zoals je zelf al zei buiten gaat het goed .

Ik ga mee met Dogmaster.

Als je de ene hond privileges geeft die de andere niet krijgt, dan zorg je zélf voor ongelijkheid en dus een reden tot twist.

En hormonen kunnen wel degelijk een invloed hebben, sommige teven worden dan net chagrijniger, krijgen een korter lontje, en de kleinste aanleiding kan er dan voor zorgen dat ze uit hun sloffen schieten. Als honden elkaar dus al niet zo mogen, kunnen hormonale schommelingen deze gevoelens versterken.

Laten uitvechten? Nooit doen!!! Het verwondert me dat ze daarna niet meer dan wat kleine wondjes hebben. Twee teven die elkaar écht niet moeten en vechten, die verscheuren elkaar. 

Treed dus tijdig op. Wees duidelijk in wat jij wil in huis (en dat is, neem ik aan: rust en tolerantie), en dat betekent helemaal niét dat je de boeman moet uithangen, maar let op die eerste kleine signalen: dat de ene hond de andere in de gaten gaat houden, dat de ene te nadrukkelijk aanwezig wordt t.o.v. de andere, of bewust reacties zit uit te lokken, enz… Dan roep je die hond bij je, of je wijst haar een andere plaats aan. Zo creëer je ruimte tussen hen, en ruimte geeft rust. Leer je honden dus hoe ze met ergernissen moeten omgaan op een goeie manier.

En nogmaals: behandel de honden evenwaardig. Hier neem je de grootste bron van ergernissen tussen je honden mee weg. 

Succes! 

Vind het wel heel erg knap van Aya aya, dat je zo zonder de honden gezien te hebben met zekerheid kan vaststellen dat het door de loopsheid komt "

Suzanne en Luca

Nee natuurlijk ben ik niet helemaal 100% zeker er bestaat altijd een zekere kans dat… maar deze is volgens mij toch vrij onwaarschijnlijk en zou zeer toevallig zijn, maar toeval bestaat absoluut.

Honden die voorheen niet vechten en al 1,5 jaar samen zijn en plotseling vechten rond de moment dat beiden loops zijn wel vaak is 1 + 1 =2

En ja ik had niet moeten schrijven “dat is absoluut uw probleem” ; “maar dat is hoogst waarschijnlijk uw probleem” – mijn excuses hiervoor.

En in alle eerlijk gezegd in dit geval vragen beginnen te stellen en veronderstellingen zoals “werden de honden wel goed geïntroduceerd , wat doe je met je honden , enz.. “ – is wat dat ik erover vind, en dat is ook ergens waar dat ik deze persoon wou voor verwittigen omdat ik omdat ik wel dacht dat het zou gebeuren.

Zoals over het laast was hier iemand met een jack-russel – dewelke vertelde dat ze juist precies 2 keer per jaar probleem (oa dacht ik wat agressiever gedrag naar haar zoontje) had met haar teefje en dat het ongeveer 1 week duurde, verschillende personen hadden al gezegd je teefje is loops of schijnzwanger – dat is pas echt een optel sommetje waarbij bijna  1+ 1 = 2, het zou wel extreem toevallig moeten zijn , maar toeval bestaat altijd… maar dan nog bleken sommige het nodig te vinden voor opmerking te maken van “jamaar hoe ga je om met je hond, … “  erover – nu dat is mijn visie erop

Wie weet gaven deze honden al 1.5 jaar signalen af? Subtiele signalen.

Zie reacties ts, hoe ga je mer een werkhond/ huishond om.

De loopsheid, kan de druppel zijn geweest, de aanleiding kan ook de loosheid zijn.

Wat de aanleiding ook is, agressief gedrag zal je mee aan de slag moeten gaan.

Al is het agressie probleem „slechts" tijdens de loopsheid.