Vind het zielig

Gaat nergens over hoor, maar jullie begrijpen vast mijn gevoel, andere mensen niet.

Morgen word mijn hondje gecastreerd, en ja dat is echt nodig, om 9 uur moet hij er zijn, en ik heb gevraagd of ze hem bij mij op schoot willen laten slapen, dat was goed. Alleen ze bellen als hij wakker is.

Maar ik vind het zo niet fijn, dat word hij dus helemaal alleen wakker, wat zal hij wel niet denken, het ene moment ligt hij lekker op schoot, en het volgende moment zit hij alleen in een kooi, duf en met pijn misschien.

zucht, zie er echt tegen op, ben zo bang dat hij daar bang is. ik weet het slaat misschien nergens op, mijn man zegt ook dat ik niet zo moet zeuren, maar toch, krijg het niet uit mijn hoofd. 

Is ook zielig als het goed is bellen de assistentes zo vlug mogelijk.

Sterkte morgen.

Ik heb voor al mijn honden standaard de afspraak dat ze gaan slapen bij mij en ik word gebeld voordat ze wakker worden, zodat ik er dan ook ben. Kun je vragen hoor, sterkte!

Ik heb het gevraagd of ze wilde bellen als hij klaar is, of enigszins tekenen vertoont van wakker worden, want ben er in 2 minuten. Maar hij moet eerst echt wakker zijn voor ze bellen.

Heb gevraagd hoelang het gemiddeld duurt, want heb me bedacht om er gewoon heen te gaan om een bepaalde tijd.. Maar ze zei ja een uurtje of 15 a 16... Dat klopt toch niet? Hij gaat om 9:00 slapen.. Dan kan hij toch niet pas om 15 wakker worden?

Het is sneu, zo'n operatie en ik had precies jouw zorgen. Lupa mocht op mijn schoot in slaap vallen en dat gaf haar veel rust en scheelde stress. Maar na de operatie zijn ze moe, suf etc. Lupa lag heel rustig te slapen en toen ik bij haar mocht was ze nog suf hoor. Ik snap dat honden met verlatingsangst dan in paniek kunnen schieten maar 'gewone' honden laten het rustig over zich heen komen. Zorg er voor dat je beschikbaar bent dat je er gelijk heen kan zodra zij bellen. En spreek af dat ze je eerder mogen bellen mocht hij wel onrustig zijn. Maar ga er maar vanuit dat hij rustig zijn roes uit ligt te slapen hoor! Lupa heeft wel een verleden maar was heel rustig! 

Veel succes morgen! voor je het weet is het weer achter de rug. 

Spikey werd ook onder narcose gebracht, met zijn kop op mijn schoot.

Ik werd gebeld zodra de operatie klaar was, met hoe het gegaan is, en dan mocht ik gelijk komen, dus nog voor hij wakker werd..Al kan dat wel even duren..

Wat Manon zegt, gewoon vragen.

Ik vraag me wel af hoe wakker wakker is. Ben zelf een aantal maal geopereerd en zelfs toen ik wakker was wilde ik alleen maar slapen.

Was mijn man er, kon me achteraf niet meer herinneren. Heel maf is dat.

Het duurt een tijd eer je echt helemaal weer bij je bewust zijn ben.

Ik zou wel willen weten hoe dat voor een hond is na de ok.

Bij kinderen ben je er wel altijd bij, op het moment dat ze naar de ok gaan, tot je terug bent. Mmmmisschien krijg je dan toch meer mee?

Ja ik ben de hele dag thuis (ben ik sowieso altijd haha) en dierenarts is 2 minuten hier vandaan, dus ik ben er echt heel snel als ze bellen.

Hij is een gewone hond, een gezonde en relaxte pup, maar hij is nog nooit echt alleen geweest, en dan ook nog in een vreemde omgeving.. Zo lastig.

Weet trouwens iemand hoe het de volgende dag is? Ik heb hier al 2 gecastreerde reuen, maar weet niet meer hoe het toen ging.

Ik MOET de volgende dag zelf naar het zh, dat weet ik pas 2 dagen, komt onwijs rot uit natuurlijk. Hij blijft niet alleen hoor, mijn moeder komt op hem passen, maar is hij dan alweer een beetje oke? Het liefst laat ik hem dan nog niet zonder mij, maar het kan gewoon echt niet anders.

Hij zal nog lekker veel willen slapen. Zal nog wel pijnstillers krijgen. Als hij maar niet alleen is is het toch prima.

Succes voor hem en voor jou ook in het ziekenhuis.

Ja ik ga het morgen zeker weer vragen, ik wil gewoon dat ze mij bellen zodra hij maar een mini beetje bij komt, dan ben ik er in elk geval voor hem, al duurt het misschien nog 2 uur voor hij echt wakker is ofzo..

en anders ga ik er heel eigenwijs gewoon om 12 uur naar toe ofzo, of om 13 uur, als ik enig idee heb van hoelang zoiets duurt. 

Het échte wakker zijn kan inderdaad best een hele poos duren.

Ik heb Mellow 's morgens gebracht, werd rond lunchtijd gebeld dat ze klaar waren en pas rond half vier kon ik haar ophalen.

En toen hoopte de dierenarts nog dat ik haar zou vergeten, hij is nogal fan van Mellow 

Ik vond het ook niet fijn hoor, maar zij kwam er heel goed uit. Toen ik haar mocht ophalen was ze héél zielig, strompelde als een oud wijfie naar me toe, zachtjes huilend.

Toen ik haar een uurtje later even wilde laten plassen vloog ze al weer achter blaadjes aan (het was oktober, dus veel herfstblaadjes). Had de lijn veilig kort, dus ze kon niet zoveel, maar als het aan haar had gelegen...

Toen haar gebit was gereinigd was ze wel van slag, ze had toen ook echt pijn. Heeft een uur op het kleed gelegen, dat doet ze nooit. Daarna klauterde ze heel voorzichtig op de bank.

zal ik een tshirt van mij mee geven? Zal dat fijn zijn?

Dankjewel suzanne, komt wel goed! Komt alleen even rottig uit, maar hij blijft zeker niet alleen!

Oke dus dat klopt dan wel.

Ik moet me dus maar gewoon niet zo aanstellen, het komt vast goed. En mocht hij gaat piepen dan bellen ze neem ik aan vanzelf wel. Hij is heel goed in hard piepen en blaffen haha.

Komt helemaal goed hoor

Gaat nergens over zeg je in je 1e bericht.toch wel hoor.

Ik hoor van meer mensen die er bij blijven of dat mogen.

Ik heb dat nooit gedaan hoe zielig ik het ook vind. Juist omdat achterblijven bij de d.a. niet leuk is ga ik bv janken.

Heeft onze hond.honden ook niets aan voelen ze mijn spanning.

Uit narcose komen vind ik ook zowat dat piepen en huilen zou ik weer gaan janken.

Achterlaten is nooit leuk.erop vertrouwen dat het goed gaat.

Daarna je liefje weer ophalen en thuis lekker vertroetelen.

Nogmaals Mymy, ik word gebeld als ze een van mijn honden bij gaan brengen, zodat ik er ben als ze wakker worden, dat mag heus.

Kan dan inderdaad wel een tijdje duren dat je daar zit met je hondje dat uit narcose komt, maar ik plan het altijd zo dat ik die tijd ook kan nemen.

Sterkte morgen en natuurlijk voor jezelf overmorgen.

je stel je niet aan hoor, altijd naar als een hond in het ziekenhuis, dierenarts moet blijven... je woont er dichtbij, zodra ze bellen ben je er... ze houden je hond echt in de gaten hoor.... voor jou veel stres tuurlijk, maar probeer rustig te blijven, als jij rustig bent kont dat ten goede van je hond.

je schrijft over ...mijn pup.. hoe oud is je pup ? en toch fijn dat tie bij je op schoot mag zijn als je hond inslaapt, heus komt goed met je hond.

Hij zal wel eerder wakker worden hoor, maar hij zal echt heel duf zijn en bijna niks mee krijgen. Het zal inderdaad pas rond de middag zijn dat hij er weer echt goed bij is.

Of je na de operatie gelijk kan komen verschilt heel erg per kliniek, de meeste doen het niet, je mag heel blij zijn als je dierenarts dat wel doet. Meestal zijn de operaties bij dierenklinieken voornamelijk in de ochtend, wat dus drukte betekend. Om die reden is het bij veel dierenartsen niet mogelijk om langs te komen gelijk na de operatie, omdat het dan te hectisch is en dan zit je al heel snel in de weg, zeker als er complicaties optreden bij 1 van de andere patiëntjes, dan wilt een dierenarts echt niet dat er een klant mee zit te kijken. Ze zouden je ook constant in de gaten moeten houden als je naast je hondje wilt wachten, met het oog op dat je wellicht iets van medicatie steelt (zou je natuurlijk nooit doen, maar die mensen heb je wel). Dat vraagt natuurlijk te veel tijd van de assistentes, zeker als ze nog andere operaties hebben staan.

En maak je maar geen zorgen hoor, een castratie stelt niet zo heel veel voor, na 1 dag zal hij al wel weer de oude zijn, komt echt wel goed :-) 

Ik ben bij mijn honden altijd daar gebleven en zodra ze klaar waren mocht ik er naar toe.

Ik ben ermee begonnen voor Vera, die was zo getraumatiseerd door wat ze allemaal heeft meegemaakt, die paniekte volkomen als ik er niet was als ze wakker werd. En toen ben ik het bij de rest ook gaan doen. Ze maken er geen probleem van bij mijn da, ik ben gerustgestelder en de meiden vinden het prettiger denk ik.

Maar als je vlakbij woont, ben je er ook zo. Kijk maar wat je zelf het prettigst vindt en wat er kan bij je da.

Ja hij is in goede handen. En zoveer ik begreep mag het echt niet en gaan ze pas bellen als hij wakker is, maar ga het morgen nog even vragen.

hopelijk herinnerd hij het zich niet.

Hij is bijna 8 maanden. Nog vrij jong dus. Met dierenarts meerdere opties besproken, en het uitgesteld tot nu. Het mocht vanaf 6 maanden maar dat werd wel afgeraden. Nog over een chip gehad, maar dat leek mij niets. 

En er is al een ongelukje gebeurt, heel hard duimen dat hij niet alsnog papa word, was heel dom, teefje was niet loops, een maand daarvoor loops geweest, en we waren dus niet alert genoeg.

En we hopen dat hij wat minder dominant word, hij wil de baas zijn, en laat graag zijn geurtje achter.

Bij mijn dierenarts hebben ze ook liever dat mensen naar huis gaan maar het zijn mijn honden en ik wil graag meteen bij ze zijn. Ze kennen mij nu al een hele tijd dus dat weten ze nu wel 

Hier ook met de dierenarts de afspraak dat ik blijf tot puck volledig in slaap is en ik wordt gebeld wanneer de operatie klaar is. Ik mag dan gelijk bij puck en ik ben er dus wanneer ze wakker wordt.

Wow wat een reacties, nooit over nagedacht. Twee keer heb ik Borislav moeten achterlaten, en beide keren gewoon meegegeven aan de assistent en tot ziens geroepen. Maar hij vindt de het dan ook prima om naar de DA te gaan. 

Ik ben het eigenlijk wel met je man eens. Maak je het niet allemaal veel te spannend? 

Ach ja, misschien heb ik als man ook wel makkelijk praten.

Mwa Daniel, een rokje of een broek maakt in dit geval denk ik niet zoveel uit .

Voor mij hangt het van de hond af. Bij Vera merkte ik zoveel paniek en angst (door wat ze in haar verleden in Spanje heeft meegemaakt en dat geldt ook in iets mindere mate voor mijn andere honden), dat ik het op deze manier doe.

Bij mijn honden die ik vroeger had, vanaf pup, deed ik het ook zoals jij.

Ik weet natuurlijk niet hoe Mymy hondje zou reageren, die ken ik niet.

Ik mocht gelukkig gelijk erbij, alle keren dat Spikey geopereerd is, heb uren naast hem gezeten (zware operaties, dus langer voordat hij weer wakker word). De dierenartsen waren ontzettend vriendelijk, lieten mij gewoon zitten en kwamen eens in het kwartier even vragen hoe het gaat, en of ik wat drinken wilde  Nu heb ik hele fijne dierenartsen..

Als je er niet bij mag zijn, het zij zo..

Ze zullen vast snel bellen, om te vertellen hoe het met hem gaat..

Over het algemeen zijn ze nog erg suf, en zullen niet direct merken dat je er niet bent..of misschien wel merken, maar ze zijn zo bezig met andere geluidjes, geurtjes, de andere mensen..

Spikey was van zichzelf al een hele rustige hond, maar hij werd ook rustig wakker. Niet gepiept, niets.. Ondanks dat ze wakker genoeg zijn, zullen ze nog wel suf zijn, en thuis verder hun roes uitslapen..

Dus ook als je er niet bij mag zijn, zal het vast wel goed komen, mocht hij de tent willen afbreken zullen ze jou vast ook eerder bellen 

Het is een complot! Mijn man heet ook daniel hahaha!

Ja t komt ook wel goed, maar vind het gewoon zo zielig als hij bang is ofzo. Het is sowieso al wel een tutje dat erg aan mij kleeft. Als ik terug kom van de wc word ik nog net niet besprongen haha. Naja het liefst gaat hij gewoon mee naar de wc.

Hij is nu 2x bij de dierenarts geweest, voor zijn prikjes enzo. En volgens mij vond hij dat niet heel leuk. Maarja welke hond wel. Dus ik weet niet of hij dat nog weet en dus al in de stress schiet als we daar binnen komen? Naja we zien wel. Mijn man gaat ook mee, durf niet alleen haha. Hij vond het al niet grappig dat ik wilde dat hij een dag vrij nam haha.. We hebben ook 2 kinderen (5 en 6) en wil smiddags wel de tijd voor Lucky hebben voor als hij zich niet fijn voelt. Maar hij is ook niet echt een hondenmens. Hij heeft honden letterlijk erbij genomen toen wij bij elkaar kwamen haha. Ik kan niet zonder honden! Lucky heb ik voor mijn verjaardag van hem gehad. Al zei hij altijd dat er nooit meer 1 bij kwam 

Hahaha Mymy, goed gedaan, heb je lekker toch 2 honden

Komt allemaal goed met jouw kleine en ook met jou!

3 zelfs hihi.

Jacky kregen (nou redden) we toen we net samen woonde. Ik had toen al 1 hond. Bijna 9 jaar geleden.

Spikey kochten we toen die hond weg was (was zwaar mishandelde en getraumatiseerde opvang hond) bijna 6 jaar geleden.

En lucky kocht hij voor mij vlak voor mijn verjaardag. Bijna 5 maanden terug. 

Dus ik helemaal blij hihi. Wilde zo graag nog een pup toen de jongste naar school ging.

Dit heeft alleen maar zijdelings met jouw topic te maken, maar even om aan te geven dat de dierenarts leuk kan zijn.

Een paar jaar geleden werd Philo op een dag erg ziek. in de ochtend al vonden we haar een beetje sloom. Tegen de middag belde mijn vriendin mij op...Philo was zo rustig, er was iets niet goed. Ik naar huis en meteen maar door naar de da.

Bij de DA raakte de hond in shock, had een vleesetende bacterie en werd meteen aan zoutoplossing en medicatie gelegd. Achteraf bleek dat ze 10% overlevingskans had gehad maar we waren er gelukkig heel snel bij

Anyway, wij naar huis, hond aan infuus. Om acht uur zou de da bellen of ze naar huis kon of de nacht moest blijven.

Om 7 uur werden we gebeld. Mevrouw had de riem waarmee ze aan de muur lag doorgebeten, vervolgens het infuus-slangetje stukgebeten en liep vrolijk door de praktijk (had wel wat bloed op de muur gespetterd) en was bij een consult naar binnen gelopen (Philo kon deuren openmaken) om de dierenarts even te bedanken

Toen we haar kwamen halen zat ze gezellig tussen de twee receptionistes in. Ze vermaakte zich prima, kwam om de balie heen om hallo te zeggen en liep toen op haar gemak terug. Ze had het best naar haar zin bij de dierenarts en al die lieve assistentes met allemaal koekjes in hun zakken :)

het is niet alleen kommer en kwel bij de dierenarts. En dierenarts assistentes zijn fantastische mensen die meer lof verdienen dan ze krijgen.

Edit: Het punt dat ik eigenlijk wilde maken....ja het is heel erg eng maar je kunt je troosten met de gedachten dat je kanjer achterblijft bij mensen die net zoveel waarden hechten aan zijn welzijn als jij en die er, naar omstandigheden, alles aan zullen doen dat hij zich op zijn gemak voelt"