ervaring rhodesian ridgeback

Hey,

Ik ben al veel bezig met het ''als ik later groot ben, en het huis uit ga''. Nu is sinds een jaar of 3 mijn oog gevallen op de rhodesian ridgeback, sinds een kleine 2 jaar wil ik die ook als eerste echte eigen hond.

Nu heb ik vooral ridgebacks meegemaakt in mijn tak van sport. Maar ik ben ook benieuwd naar honden van dit ras buiten mijn ''beleefwereld'' om. Hierbij heb ik dan ook enkele vragen, dus ik hoop dat iemand hier zijn ervaring wil delen.

Waarom een ridgeback?
Positieve eigenschap, negatieve eigenschap?
Wat doen jullie op een dag?
Wat doen jullie aan cursus/sport?
Hoeveel eet jullie hond?
foto? (omdat het leuk is )

Gr. Naomi

Haay Naomi,

wat leuk dat je een hond wilt aanschaffen!

ik heb zelf geen ervaring met een ridgeback maar me nicht wel en die vind het top honden omdat ze best wel willing to please zijn en ze goed te trainen zijn mits je ze veel beweging geeft. Reutjes kunnen dominant zijn heb ik begrepen maar dat weet ik niet uit eigen ervaring.

ik heb een Goldenretriever van nu bijna 1 jaar, hij krijgt golden retriever voer van Royal canin en zo nu en dan kook ik lamshart en pens. Hij krijgt 2x 215 gram per dag.

wij gaan om de dag naar het bos, en 3 keer in de week houden we ons bezig met curssen GGB Jachttrainig en Speurtraining.

Voor de rest train ik bijna dagelijks met hem.

Ik heb er zelf geen, maar heb er wel één van dichtbij op zien groeien. 

- Ze hadden een ridgeback gekozen vanwege het uiterlijk. (zucht). 
- Postitive eigenschap: heeel leuk beestje, vriendelijk, kon met alle honden en alle mensen. 
- Negatieve eigenschap: ze was voor haar loopsheid rete, rete druk! (Dat zwakte bij de tweede loopsheid pas echt af). Pas na de 2e loopsheid ging het 'luisteren' ook beter op de hondenschool. Of met luisteren bedoel ik eigenlijk 'samenwerken'. Daarvoor was het echt een jong ongeleid projectiel haha. 
- Heeft erg veel beweging nodig. Alá fietsen. 
- Geen idee hoeveel ze at. Ze had geen allergien, dus mocht alles. 
- Ze deden met haar gehoorzaamheid. En daarna shows. 

De meeste die ik ken zijn heel leuk en sociaal, kunnen geweldig spelen met die lange poten. Wel als ze nog jong zijn aardig wild en "slecht" luisteren, meer dan gemiddeld denk ik

Ik vind ze wel aanhankelijk en op de baas gericht

ik volg even, zelfde intresse in het ras!

als 2de hond weliswaar

de ridge's die ik ken, zijn super vriendelijk, sociaal en stabiel.

als pup inderdaad wel.druk, maarja welke pup is dat niet??

ik dacht dat ze met hun 3de jaar volwassen werden en dan echt beter gaan.luisteren ja.

De meeste die ik ken zijn inderdaad heel vriendelijk. Maar druuuuuuukkkkk :D

Bij de oppas waar Hummie heengaat komt er ook 1. Leuk beestje maar zoooo ontzettend druk. Oppas heeft op 45 honden gepast maar nog nooit met zo'n hoog energielevel.

Hier op het losloop ook echt ene lieverd heel sociaal maar ook erg druk.

Ik ken er ook eentje genaamd Pip het is alleen eentje zonder Ridge. Pip is heel lief, alleen heel nerveus. Dat komt wel door zijn verleden de huidige eigenaren hebben hem als opvangertje gekregen en gehouden. 

Pip is al 4 en is rustiger aan het worden, maar ik weet dat ze best druk kunnen zijn. Pip luisterd slechts naar de basis dingen, als die wilt. Volgens mij zijn het geen enorm baasgerichte honden en trekken liever hun eigen plannetje. 

Ik heb geen persoonlijke ervaring met het hebben van een Ridgeback maar ik werk wel met honden dus misschien heb je wat aan die informatie.

Het dingetje met Ridgebacks is denk ik dat het vooral hele gevoelige honden zijn. De socialisatie is bij deze honden uiterst belangrijk want een trauma hebben ze zo opgelopen. En dit gaan ze dan vaak uiten in angstagressie richting dat gene waarmee ze een vervelende ervaring op hebben gedaan.

De teef die ik ken van de opvang waar ze al van pup af aan komt (ze is zo'n 3 jaar oud), is in de groep heel rustig maar altijd ietwat nerveus. Bij binnenkomst waant ze haar weg al grommend naar binnen maar daar blijft het dan ook bij. Thuis bij haar baasjes kan ze niet met andere honden overweg en met mensen heeft ze ook een dingetje en dan vooral mannen en dat uit ze door agressie in te zetten.

Verder ken ik een stel met twee Ridgebacks en deze zijn ooit aangevallen. Ze kunnen nu niet meer samen met andere honden en daar houden de baasjes rekening mee. Ze maken vooral lekker kilometers met de honden in wat afgelegen gebieden waar ze geen andere honden regen komen of in elk geval geen loslopers. Deze mensen geven wel aan hierna niet meer te willen kiezen voor de Ridgeback ivm met die gevoeligheid en nerveusheid waardoor dus heel snel een trauma en vervolgens angstagressie door kan ontstaan.

Ik ken ook enkele wat oudere Ridgebacks die vooral heel rustig, stabiel en wijs over komen.

Ik ken er een aantal uit mijn omgeving.

Een reu en een teef hier in de buurt zijn vrij zelfverzekerde en overheersende honden, niet bijster sociaal naar andere honden. Ik krijg het idee dat dit versterkt wordt doordat ze altijd met z'n tweeën lopen, de baas een aantal kilometers verderop, en elkaar nogal opjutten in het opjagen van (met name onzekere/angstige) honden.

Een ander teefje, enige hond, is wel redelijk sociaal. Wel wat teruggetrokken en meer geïnteresseerd in haar eigen wereldje.

De eigenaar van de hondenschool heeft er ook één, een teefje. Dit is een vrij angstige hond, die letterlijk blaffend onder de tafels kruipt zodra er mensen of andere honden binnenkomen.

Mijn algehele indruk is dat het vrij pittige en wat terughoudende honden zijn, die een zeer gedegen socialisatie nodig hebben om uit te groeien tot stabiele honden. Helaas zijn ze momenteel nogal in de mode, ik zie ze te pas en te onpas lopen. Volgens mij zijn ze goed trainbaar, maar het blijven zelfstandige honden.

Ik ben er een in de duinen tegen gekomen, een enorm beest groter dan zijn rasstandaard denk ik.

Deze had een gemoedelijk karakter maar wel in voor een lolletje, hij was drie of vier geloof ik.
Hij liep los bij haar, ze vertelde wel dat ze buiten de andere rondjes die ze liep er een van twee uur tussen zat en dan gingen ze wel echt naar t bos of strand (in elk geval gebied waar hij los kon).

Vond t een imposante hond, leek een beetje op een leeuw haha.

Heb een RRB gehad, is nu 8 jaar dood.

Toen 20 jaar geleden zag je ze nauwelijks, iedereen vroeg of aan haar rug was geopereerd haha..

Was een geweldig beest voor het gezin, waaks, beschermend trouw en goed alles aan te leren, wel introvert, dus beslist geen allermans vriendje.

Helaas zijn de RRB heden..allermans vriendje, te donker gefokt echte gezinshonden en vind ik ze het karakter van de labs hebben.. heel jammer, maar ja commercieel he..zijn beter verkoopbaar.

Zoek een goede fokker en word lid van de RRB club.

Ik ook niet, de Ridgebacks die ik ken zijn helemaal niet nerveus, overdreven druk (mijn eigen luierd is zelfs nog drukker.. :P) en ze luisteren ook goed. Het valt me trouwens wel op dat ze rustige baasjes hebben met engelengeduld, en ze wandelen/ondernemen ook heel veel met hun honden, dat scheelt vast ook veel. Ze reageren nooit agressief of 'patserig', zijn een beetje terughoudend, maar wel gewoon vriendelijk tegenover andere honden. Relaxed, inderdaad.  Op hun eigen terrein is dat wel anders, dan zijn ze waaks en beschermend.

De negatieve eigenschappen.. Die kan ik echt niet bedenken haha, ik vind ze leuk.