Een hondenleven hebben ze bij mij!

Omdat het steeds in andere topics aangehaald word.... 

Kan je hier je gal spugen wat betreft Daisy. 

Eerst mijn verhaal.

Jaren geleden besloten mijn vriend en ik om een hond uit het asiel te halen.

Maar ..... een hond kost geld.

Dus wij hebben net zolang gespaard dat wij een aantal  maandlonen appart hadden liggen voor het geval ons dier naar de dierenarts zou moeten.

Daarna hebben wij een bedrag apart gelegd dat voor mand , riemen , eetbakken , voer enz enz bestemd was.

Toen we echt zeker wisten dat onze hond niet alleen hoefde te zijn en alles konden geven wat het nodig zou hebben zijn we gaan kijken naar een asiel.

Per ongeluk kwamen we Luna tegen.

Om een megalang verhaal te besparen ..... een korte samenvatting 

Luna werd ernstig mishandeld 

Ze werd ernstig verwaarloosd 

ze werd gebruikt als broodfok teef 

en zat in de regen en de koude in een veel te kleine bench achter in de tuin. 

Elk botje en ribje was te zien.

Ze zat in haar eigen stront en zeik.

Ons hart brak , en we hadden nooit verwacht dat wij Luna zouden kunnen houden.

Maar ze moest daar weg , hoe dan ook. 

We hebben Luna gekocht en mee naar huis genomen. 

Luna was angstig en toonde dat ook.

Ze had voernijd en claimde alles tot de laatste dag , en was zeker niet bang om haar tanden in je te zetten.

Vriendlief en ik hebben dat beide mogen weten en hebben beide nog een herinnering daaraan. 

We waren bang als we haar naar het asiel zouden brengen dat zij een enkeltje da kreeg.

Want ze was agressief en aanval was de beste verdediging.

Dus besloten we dat wij alles op alles zouden zetten haar bij ons te kunnen houden. 

En het werkte.

Met heeeeeeel veel geduld en liefde!! 

En die kreeg ze. 

maanden na dat we haar hadden gekocht kwam haar staart pas tussen haar poten vandaan.  

Ze begon te kwispelen en te blaffen.

Toen ze eenmaal wist dat ze zeker liefde ,aandacht en verzorging zou krijgen die ze nodig had en die ze verdiende werd het voor ons een gouden hond. 

Luna overleed na een paar jaar aan een hersentumor en we missen haar nog elke dag. 

Hus . 

Hus is er nog steeds gelukkig 

Zat bij iemand achter in de tuin met tape om zijn bek , want hij joelde de hele buurt bij elkaar.

Een husky kan heel vocaal zijn ja.

Zeker als er werkelijks niets!! word gedaan met hem. 

Ook nu besloot ons dierenhart Hus over te kopen. 

Hoewel we wisten dat het de eerste tijd erg moeilijk zou zijn met Luna , is het ons toen gelukt.

Luna en Hus waren beste maatjes. 

Hus bleek epilepsie te hebben en een ernstige allergie 

We zijn hem al een paar keer bijna kwijt geweest maar goddank hebben we hem nog steeds. 

Een gouden hond is het Echt een maatje.

Penny. 

Penny was 4 maandjes en zat in een bench of aan de ketting en werd niets mee gedaan.

Ook zij zat in haar eigen vuil. 

In Penny hadden we ons een beetje vergist.

Want wat kan er mis zijn aan een hondje van 4 maandjes'??? 

Nou , een hoop! 

Jeetje wat hebben we het moeilijk gehad met Penny, vele vragen gesteld en heel veel hulp gehad. 

Uiteindelijk een wereldhondje waar we mee naar jachttraining gingen en overal mee heen sleepte want ze vond het geweldig bij je te zijn.

Het was heerlijk zo een hondje om je heen. 

Penny overleed begin dit jaar nadat zij antivries heeft binnen gekregen. 

Ze liet ons achter met een gebroken hart.

Daisy. 

Nu komt het hondje waar ik zo op afgerekend word hier. 

Door vele mensen.

Daisy werd in het asiel gedumpt met een ernstige verwaarloosde longontsteking. 

Rede zou zijn dat ze te druk zou zijn. ( later werd er gezegd dat de rede zou zijn dat de eigenaar geen geld had voor de da ) 

Na enkele ritjes dierenkliniek en asiel hebben we besloten Daisy te adopteren.

Daisy bleek een heel moeilijk hondje.

Totaal niet bereikbaar. 

Ze rende letterlijk en figuurlijk over je heen.

Regelmatig lagen vriendlief en ik open van de nagels van Daisy omdat ze letterlijk over je heen rende.

Van sochtens vroeg tot laat in de nacht rennen vliegen spelen..... 

Geen seconde rust zat er in.

Proberen haar wat te leren was gewoon onmogelijk.

Ze was gewoon niet bereikbaar. 

Ze sloopte werkelijk alles. 

Van deurposten tot het bankstel enz enz. 

Honden scholen trapte ons eraf , jachttraining waren we niet meer welkom.

Gedrags trainers zaten met hun handen in het haar.

Zelfs Beagle fokkers hadden dit nog nooit meegemaakt.

Er was werkelijk niets met dat hondje te doen.

Uiteindelijk kwamen we op het voedingssuplement lt03 wat een wereld van verschil maakte. 

Ze kon binnen no time het woordje zit!

Ze maakte enorme vorderingen waar we ongelooflijk trots op zijn.

We konden haar eindelijk vast houden en knuffelen en dingen leren.

Dat ze nog steeds elke nacht en ochtend de keuken onder plaste en kakte maakte ons niets uit , daar konden we nu mee aan de slag. 

Ik bestookte het forum met vragen over Daisy . 

Dat had ik niet gedaan als ik niet verder wilde komen met haar. 

Ik heb heel veel aan de tips en adviezen gehad. 

We zouden er wel komen met Daisy..... 

Echter... 

Ik kon niet zwanger worden ik zou niet vruchtbaar genoeg zijn.

Het was dan ook een enorme verassing dat ik ineens zwanger bleek te zijn.

Totaal onverwacht want het kon immers niet.

Hadden wij vooraf geweten dat we een kindje zouden krijgen hadden wij Daisy niet gekocht.

Maar dit wisten we vooraf ook niet.

Daisy beet een peuter tot onze grootste schrik. 

Want de peuter deed helemaal niks bij Daisy , de peuter was met Hus aan het knuffelen. 

Met spoed een gt erbij gehaald ondaks dat hier op het forum werd gezegd herplaatsen wilde wij er toch nog voor de volle 100% voor gaan. 

Gt erbij gehaald met spoed en trainen trainen trainen. 

Het leek goed te gaan bij kleuters en peuters langs scholen zijn we geweest.

Kinderen een snoepje in de handen en Daisy rustig benaderen .

Haar ingefluisterd dat kinderen en peuters niet eng zijn maar leuk. 

Tot vorige week.

Opnieuw liet Daisy merken dat zij dus niets van kinderen moet hebben.

Met nog 6 weken te gaan in de zwangerschap sloeg de paniek nu echt toe.

Wat als de kleine er zo is...... 

De een zegt afwachten , de ander zegt herplaatsen......

Ons hart     vraagt zich af of Daisy met een kindje dan wel op de juiste plaats is.

Kunnen wij haar nog wel geven wat ze nodig heeft als de baby er is? 

We hebben uiteindelijk besloten Daisy te herplaatsen. 

En geloof me dat doet pijn! 

Want het is niet zo dat we niet van het dier houden en niets meer met haar willen. 

Daisy is pas 3kwart jaar bij ons. 

Met alles wat we meegemaakt hebben te kort geweest een echte band op te kunnen bouwen.

De eerste maanden hebben we immers helemaal niks met haar kunnen doen. 

Zelfs een knuffel kon niet.

Daar word ik nu op afgerekend hier op het forum.

Er word niet gekeken naar wat wij wel hebben bereikt.

Er word alleen gekeken naar de hulp die wij hebben gevraagd en dat we besloten hebben om voor Daisy een gouden mandje te zoeken.

Alle bovenstaande lijkt ineens niet balngrijk meer....... 

Want he! een dier in huis nemen en herplaatsen is een taboe hier op het forum. 

Nu ik mijn verhaal heb kunnen doen.... 

Brand maar los , schreeuw , scheld , vervloek , laat merken hoe slecht wij wel niet zijn voor onze dieren..... 

Het mag allemaal. 

misschien, betrek je het een beeetje teveel op jezelf nu allemaal? 

nu zo dit topic, op deze manier, vraag je er misschien een beetje om ook? 

waarom dit "verantwoorden" nu zo? 

ik denk overigens niet dat er hier een taboe is op herplaatsen, soms is dat nu eenmaal beter...ondoordacht, impulsief, ten koste van een hond, dat is wat anders   

en daarmee bedoel ik niet dat dat bij jou zo is hoor..

in ieder geval, ik begrijp dus dat Daisy een ander plekje krijgt?  

ik geloof best dat jullie er alles aan hebben gedaan, en geprobeerd. ik wens je dan veel succes met het vinden van een juist plekje voor haar. dat is dan misschien ook maar beter voor iedereen. 

Ok dan brand ik los ....

waar en doe wie word je hier nu afgerekend? Je opent dit topic naar aanleiding van en daar is hier niks van over gezegd of gedaan.

om te eindigen met .... Hoe slecht etc.   .... Tsja .... Zo,jammer want wederom ... Ook dat is nu niet aangehaald of gedaan en komt bij mij over als het tegenover gestelde willen. 

en heb al,eerder elders gezegd, daisy kwam in andere situatie dan de anderen terecht ivm je zwangerschap dus je kan en mag ze niet vergelijken met ze. 

Zij moest sneller en vlotter vanwege komst baby. Werd van alles aangeraden en aan gegeven aan je, dat werd een dag of wat gedaan en ging weer naar volgende oplossing.

en jij weet net als ieder ander ..... Tijd is wat een herplaatser nodig heeft en dat heeft daisy niet kunnen hebben. 

Slecht ... Goed .... Fout ... Juist ... Als ... Had ik .... Het is zoals het is nu maar om nu weer de underdog te willen zijn .... Accepteer zoals het is, en ook dat je dus antwoorden krijgt die niet geheel in je straatje passen.

en mocht dit al te hard of wat dan ook voor je zijn dan alvast mijn excuses .... Zullen mijn menopauze hormonen wel zijn die door mijn lijf gieren 

Normaal gezien os het zij die vragen worden overgeslagen maar ik maak wel uitzondering.

nu je toch bezig bent met openen van topics vraag gelijk toestemming of je daisy hier als herplaatser mag plaatsen.

want dan wordt de weg naar een nieuw mandje verbreed voor haar. Dat is verantwoordelijkheid nemen, accepteren van situatie en er alles aan en voor willen doen.

het voelt voor mij ... En dat is dan weer persoonlijk ... Dat er nu onrecht wordt aangedaan ... Niet in verzorging en houden van etc maar wel in het zoeken naar.

Er zullen hier geen antwoorden zijn die niet in mijn straatje passen.

Het staat er misschien allemaal te letterlijk.... maar ben nu wel mijn verhaal kwijt.

Dit is niet naar aanleiding van één enkel topic.

Ook wij willen een dier dat al bij een ander baasje vandaan komt weer herplaatsen. 

Wij willen haar het liesft bij ons houden tot ze oud en versleten is. 

Met een herplaatser weet je vooraf niet waar je aan begint.

Wisten wij met Luna niet , met Hus niet , en met Penny ook niet. 

Maar we hadden idd TIJD ervoor.

Niet wetend dat we Daisy geen jaren en jaren kunnen voorbereiden op een baby gingen wij ook met Daisy voor de volle 100% 

Zolang ze hier nog is gaan we ook voor de volle 100% voor Daisy.

Het is niet zo dat Daisy binnen nu een week naar het eerste de beste huisje gaat en bekijk het maar..... 

" Normaal gezien os het zij die vragen worden overgeslagen maar ik maak wel uitzondering.
 
nu je toch bezig bent met openen van topics vraag gelijk toestemming of je daisy hier als herplaatser mag plaatsen.
 
want dan wordt de weg naar een nieuw mandje verbreed voor haar. Dat is verantwoordelijkheid nemen, accepteren van situatie en er alles aan en voor willen doen.
 
het voelt voor mij ... En dat is dan weer persoonlijk ... Dat er nu onrecht wordt aangedaan ... Niet in verzorging en houden van etc maar wel in het zoeken naar.
 
  "

Jeanine :)

 Wij kijken via de gt en via de trainer van hs naar een goed huisje.

Niet via hp.

 Gal spuwen doe ik niet.

Soms heb je een doel voor ogen en soms gaat dat niet lukken.

Zo kijk ik er tegen aan.

Soms is een herplaatser op zn plek en soms niet.

Als je haar al weg doet.je berichten te volgen.ga ik ervan uit dat je er goed over na hebt gedacht.

Eerlijk mijn mening.....Ik had Daisy al veel eerder herplaatst,ik had al eerder de handdoek in de ring gegooid.

Zo'n een zenuwlijder die heel mijn huis onder schijt....iedere dag pies en kak,uitvallen naar kinderen.

Het hebben van een hond moet vreugde brengen maar geen dagelijks stress en chargrijn.

Maar ik ben benieuwd wie Daisy zal willen adopteren als je eerlijk zegt wat er mankeert,ik zou haar niet moeten.

Misschien vinden sommigen mij  grof,maar ik ga ervan uit dat een hond gemiddeld 12 jaar wordt en ik zou echt niet 12 jaar van mijn leven laten verzieken door een hond.

Gelukkig  is zo iets nog nooit aan de orde geweest bij mij maar ik heb altijd gezegd als mijn honden,mijn ras naar een mens bijten is het einde verhaal. Maar ik ken mijn honden door en door en ben in staat om dat goed te beoordelen.

Daisy is voor mij een onbekend hondje en wie weet gaat het bij iemand anders beter.

Wat je nooit moet doen op een forum is verantwoording afleggen aan wie dan ook.

Jouw hond,jouw beslissing.

"  Wij kijken via de gt en via de trainer van hs naar een goed huisje.
Niet via hp. "

Roedel van het noorderlicht

 Wel mss niet officieel maar indirect met openen van dit topic toch weer wel .... Gelukkig dan maar zou ik zeggen.

want aan ene kant snap ik niet dat je er een over opende aangezien in koffiehoek er een afgesloten werd hierom en om de reacties.

als je haar niet via HP officieel wilt herplaatsen wat is het doel van dit topic dan? 

Bon ... Ik hoop dat er nu meer mensen dit gaan lezen zodat haar kans op groter wordt want kan er met de pet niet bij dat je het alleen via trainer en GT wilt doen zij zullen vast een hoop mensen kennen maar hoe meer hoe beter toch? 

Ik heb het verhaal van Daisy een beetje gevolgd. Heb niet meegekregen dat jullie ze gingen herplaatsen.

Wat me altijd opviel is dat jullie er altijd voor gingen, hoe Daisy ook was. En daar heb ik echt heel veel bewondering voor. 

Hoe veel mensen zijn er met zo'n vreselijk moeilijk hondje die zo lang doorgaan en alles doen om haar te helpen? Heel veel mensen zouden haar al 'weggedaan' hebben. 

Ik heb nergens meegekregen dat mensen gal gespuwd hebben, weet niet of dat zo is of ik zal het gemist hebben, maar dat zou ik ook niet terecht vinden. 

Je krijgt nu een kindje, als Daisy daar niet mee om kan gaan, zoals jullie achter gekomen zijn, lijkt mij het toch ook echt de beste keuze om haar te herplaatsen. Dat zou veel gevaarlijke situaties kunnen voorkomen. En vooral als jullie dan weten dat ze bij iemand anders goed/beter op haar plek zit. Dan zijn er alleen maar winnaars toch? 

Één ding is zeker, je honden hebben het alles behalve slecht bij jou! 

Maar, waarom wordt je erop afgerekend dat je Daisy herplaatst? Mijn hemel ik heb echt respect wat ik jullie de laatste 2 jaar met jullie hondjes heb zien doen. De inzet, de liefde en het constant voor ze vechten. Ik denk eerder dat dit de meest eerlijke optie is voor Daisy. Ze is lichamelijk hersteld, mentaal een stuk beter, maar zal dus niet gelukkig worden met een kindje in huis. Ik ben heel eerlijk, en daar schaam ik me ook niet voor, ik had het niet zo lang getrokken als dat jullie hebben gedaan, en ik ben er vrij zeker van dat als de baby niet in het spel was, deze keus ook niet gemaakt was door jullie.
Jaimie laat je niet gek maken, je bent een goede hondenmama!

Niemand kan vanaf zijn pc oordelen over je situatie. Je hebt veel gedaan voor daisy. Voor daisy zou een kind waarschijnlijk veel stress meegeven en voor jullie ook. De komst van een kind kan je niet altijd kiezen. Hopelijk vind ze een fijn huisje. 

Jammer weer deze openingspost Jaimie..., je haalt nu weer enorm de aandacht naar jou toe...

en niet naar Daisy, die toch echt een gouden mand met een diamanten randje verdiend....

Nergens heeft ook maar iemand gezegd dat jullie slecht zouden zijn voor jullie dieren...( of ik moet toch wel heeeeeel erg slecht gelezen hebben...)

Ik persoonlijk denk dat de basis nooit goed heeft gezeten...het onvoorwaardelijk houden van ( en dat is cruciaal voor een goede band )

Als die er n.l is dan ruim je ieder plasje , ieder kakje en iedere kotspartij met liefde op...dan zou dit allemaal niet zo zwaar wegen..Jouw frustratie hierover voelt een hond feilloos aan...

Dan zou Daisy, net als Hus ook gewoon naar boven mogen, en niet moederziel alleen beneden moeten blijven...ook dit voelt een hond....

Je zou er versteld van staan hoe liefdevol grommende en bijtende honden met hun 'eigen kroost' om kunnen gaan...en ook hoe leerzaam het kan zijn voor zowel hond als kind...

Maar helaas heeft het niet zo mogen zijn..het is er niet en het komt niet meer..., dus op naar die gouden mand...

" Jammer weer deze openingspost Jaimie..., je haalt nu weer enorm de aandacht naar jou toe...
en niet naar Daisy, die toch echt een gouden mand met een diamanten randje verdiend....
Nergens heeft ook maar iemand gezegd dat jullie slecht zouden zijn voor jullie dieren...( of ik moet toch wel heeeeeel erg slecht gelezen hebben...)
Ik persoonlijk denk dat de basis nooit goed heeft gezeten...het onvoorwaardelijk houden van ( en dat is cruciaal voor een goede band )
Als die er n.l is dan ruim je ieder plasje , ieder kakje en iedere kotspartij met liefde op...dan zou dit allemaal niet zo zwaar wegen..Jouw frustratie hierover voelt een hond feilloos aan...
Dan zou Daisy, net als Hus ook gewoon naar boven mogen, en niet moederziel alleen beneden moeten blijven...ook dit voelt een hond....
Je zou er versteld van staan hoe liefdevol grommende en bijtende honden met hun 'eigen kroost' om kunnen gaan...en ook hoe leerzaam het kan zijn voor zowel hond als kind...
 
Maar helaas heeft het niet zo mogen zijn..het is er niet en het komt niet meer..., dus op naar die gouden mand... "

esther

 Esther je hebt zeker gelijk dat onvoorwaardelijke liefde voor je hond wonderen kan doen.

Had geen idee dat de ene hond boven mocht en de andere afgezonderd moest liggen.

Ik zou niet dagelijks ieder plasje,ieder kakje met liefde opruimen maar enorm balen en chagrijnig worden.

Heb met Vigo maanden problemen gehad,door zijn gevreet,iedere ochtend als ik mijn slaapkamerdeur opendeed,rook ik het al....heb hem nooit gestraft maar was strontchagrijnig.

Maar wat hou ik van die hond,heb er voor gevochten,heb ook wel eens op het punt gestaan om de handdoek in de ring te gooien.

Want ik meen het,ik zal mijn leven niet laten verzieken door een hond.

Maar ik heb gewonnen of beter wij hebben gewonnen,mijn moeilijke eigenwijze hond die zit het diepst in mijn hart.

Ik hoop op een goed thuis voor daisy, jullie hebben gedaan wat je kon, maar jullie zijn dat (helaas) niet

Zij is gewoon niet op haar plek bij jullie

Het zal wel een hele zoektocht worden vrees ik, maar op ieder potje past een deksel toch?

"  
 
Maar ik heb gewonnen of beter wij hebben gewonnen,mijn moeilijke eigenwijze hond die zit het diepst in mijn hart. "

Monique

nou...en dat is dus eigenlijk wat ik bedoel...

het klinkt heel cliché...maar echte liefde overwint alles..

en natuurlijk kost het soms bloed zweet en tranen..., ( oh I know..)

maar de 'beloning' is die ultieme liefde...

Hier ook met Tuur het eerste jaar ... Rampenplan weglopen, plassen en poepen daar waar je bij stond en nee ... Leuk was het niet en ja ... Vaak uit frustratie  gedacht die hond eruit of ik eruit maar nee .... Nooit gedaan.

Mc ... Stresskipje nr 1 ook apart gevalletje, Ziva herplaatser dito.

maar wat ik al zei ... Vanaf begin door zwangerschap heeft daisy nooit dezelfde kansen en tijd gekregen.

maar 1 hond boven en 1 beneden en dan een herplaatser. Zou net zo zijn als dat 1 kind altijd bij papa en mama mag slapen en de ander alleen in een donkere ruimte en dat moet dan een band opbouwen? 

Er zijn goede dingen gedaan maar Jaimy wees dan ook vrouws genoeg en geef ook de mindere beslissingen weer, niet iedereen kan of komt in koffiehoek en in café en heeft dan niet het juiste plaatje.

Ik heb geen idee wat er is voorgevallen en zo, in de Koffiehoek. Daar kom ik niet, in die cafés enzo.

Van plan Daisy te herplaatsen? Daar zul je vast en zeker goed over hebben nagedacht, want het ligt niet in je aard om een al herplaatste hond nogmaals te herplaatsen.

Respect voor je beslissing. En.. Sterkte.

De vraag die altijd op mijn lippen brandt als mensen die meerdere honden hebben, 1 daarvan herplaatsen is: ben je van plan nog een hond bij te nemen?

Het feit dat iemand een hond herplaatst vind ik op zich niet zo'n probleem. Dat kan gebeuren en daar kunnen soms echt wel goede redenen voor zijn! Maar als het mij zou gebeuren en ik heb nog een hond, zou ik het daar dus lekker bij houden. Wat goed is, goed laten. En niet van de andere mist een maatje... of andere redenen die eigenlijk vaak drogredenen zijn omdat we zelf nog wat meer willen. Gewoon dat wat je hebt goed verzorgen. Want een nieuwe uitbreiding kan opnieuw voor problemen zorgen, dat weet je nooit op voorhand.

Nog even toevoegen. Ik heb me daar niet mee te bemoeien uiteraard. Maar sommige scenario's zijn soms op voorhand te schrijven. Ikzelf ben trouwens ook niet degene die hele troepen moet houden, dat weet ik van mezelf. Het is gewoon een bezorgheid van mij. Vergeet niet dat Hus ook al wat leeftijd heeft en zijn probleempjes, slechter zicht en zich nu al wat afzondert. Dus daarom zou ik het dus bij 1 houden die je dan een superleven kan geven.

Net zoals jij een viertal herplaatsers een mand hebt gegeven, heb ik dat ook. Daar hoeven we geen schouderklopjes voor, dat doet een ieder uit liefde.

Een hond herplaatsen omdat je bang bent dat je kindje straks gebeten gaat worden kan een wijs besluit zijn. De veiligheid van je kind moet, op welke manier dan ook, gegarandeerd zijn. Dat zeg ik als moeder en strakjes als oma.

Echter, woorden als: de klik was er al nooit. En de verschillen in omgang tussen de ene en de andere hond, die hier en in eerdere topics genoemd zijn (de een mag mee naar boven, de ander alleen in de bijkeuken).

Dat was onder andere de context van mijn pb aan jou, naar aanleiding van jouw melding in de koffiehoek dat je Daisy ging herplaatsen.

Enkelen, waaronder ik, waren hier niet verbaasd over, dat zei ik je, gezien de dingen die je zelf hebt verteld.

Vervolgens plaats je mijn pb openbaar, very not done, terwijl ik juist dat topic er niet mee wilde belasten, das andermans topic, dus vandaar via pb, anders had ik het daar wel gewoon neergezet, stond niks geheims in).

Enfin, de kogel is door de kerk.

Ik hoop voor Daisy op een geweldig gouden mandje, voor altijd.

De een wel boven de ander niet..... 

* ik kan Hus niet na zoveel jaar ineens uit de slaapkamer jagen als hij gewoon is om bij ons te slapen. 

* Daisy kon duidelijk niet overweg met alle ruimte die zij kreeg.

Want ruimte had ze! Ons huis is haar huis! 

* hele nachten bleef ze spoken , niet grappig als je elke ochtend om 4:30 uur de wekker gaat

* alles werd onder geplast en gekakt. 

En sorry maar met liefde opruimen? Ik was echt niet blij als je je bed uit stapt en in de hondenschijt staat!

Nooit hebben we haar gestraft voor het binnen haar behoefte doen.

Maar elke dag weer opruimen in de slaapkamer en in de honden schit staan? 

De lichtknop zit namelijk niet aan het nachtkastje vast. 

uiteindelijk besloten het in de woonkamer te proberen.

Dan was ook de kattenbak veilig. want kattenontlasting is misschien niet gevaarlijk , maar dat grint wel. 

Dat koste ons een bankstel een eettafel , een kast en stroomkabels. 

Nogmaals Daisy kon dus niet overweg met veel ruimte.

De keuken was de laatste optie en dat ging goed.

Ja elke ochtend moest ik de keuken schoonmaken omdat ze gewoon daar haar behoefte deed. 

Maar de spullen bleven heel en Daisy kon geen oplawaai krijgen van stroom of andere gevaarlijke dingen.

Nu slaapt Daisy in de bench en gaat ze er zelfs zelf inliggen. 

Dan staat het deurtje gewoon open.

Sanchts gaat deze dicht en Daisy slaapt en er word niks onder gekakt en geplast . dus een nog kleinere ruimte is blijkbaar wat zij nodig heeft. 

Ook nu ligt Daisy in de bench en het deurtje staat gewoon open.

Dus zo erg vind ze het niet ze heeft de rust schijnbaar nodig. 

Alle bovenstaande is geen probleem voor ons.

Daar hadden we wel uit gekomen al duurt dat nog 10 jaar.

Het uitvallen naar kinderen in wel een probleem.

Dat is ook de hoofdreden dat we Daisy herplaatsen.

Zou het benden slapen de band in de weg staan? 

Ik wil best Daisy weer naar boven halen hoor.

Maar dan is het een hond in de bench en de andere niet , is niet eerlijk. 

Hoe gaan we het plassen en kakken oplossen , het slopen , waar moeten we heen met de kattenbak? 

Ik werk nu niet meer , en heb alle tijd voor Daisy , maar om 4,30 uur gaat de wekken van mijn vriend wel af.

Hoe moet ik dat oplossen dan als Daisy wakker blijft?

Ik wil alle tips aannemen , en het hoeft helemaal niet van het een op het andere moment.

Maar het grootste probleem is het uitvallen naar kinderen.

Waarom is ons een raadsel , maar Daisy moet niks van kinderen weten.

Ik heb straks een baby in de wieg liggen wat moet ik in godsnaam doen dan? 

Afwachten tot het mis gaat ? 

Opsluiten als de baby in de living is?

Buitensluiten zodat ze niet in de buurt kan komen? 

Dat verdiend dit hondje niet! 

Ja ik heb dit neergezet , en alle meningen zijn welkom.

En ja misschien gaat het teveel over MIJN gevoel

Ik voel namelijk dat ik gefaald heb.

Ik wil Daisy alles geven wat AL mijn herplaatsers hebben gehad.

Wat ze verdienen. 

Het alles vreten , het slopen , het kakken en plassen , het constant aandacht vragen.

We hebben al heel erg veel overwonnen en konden nog heel veel overwinnen.

Maar de opties zijn op.

De herplaatsing is niet omdat ik Daisy zat ben hoor.

Maar wij willen het beste voor onze dieren , en we zijn bang dat WIJ Daisy niet kunnen bieden wat ze nodig heeft. 

Ik kan wel janken als ik denk aan het moment dat Daisy weg is ...... maar voor nu denken wij toch echt dat dit voor Daisy de beste oplossing is. 

Ik heb juist veel respect je hebt alles eraan gedaan. Ik weet zeker dat als jullie denken dat herplaatsen de enigste optie is dar zo is. En wat moet dat veel pijn doen .. De band de energie die je erin gestoken hebt.

Via welke site ga je herplaatsen? Ik ben niet voor herplaatsen soms duurt het te lang. Maar soms is het ook beter een ander huisje te zoeken .. en dat vind ik in dit geval (en in andere gevallen ook hoor)

Om op die vraag terug te komen..... 

Neen we houden het op een hond.

Er zal nimmer meer een herplaatser.

Mede om het gevoel dat wij nu gefaald ( met name ik ) hebben met Daisy 

Geen herplaatser meer.

Sta je nog wel op de lijst voor de Landseerpup?

" Om op die vraag terug te komen..... 
Neen we houden het op een hond.
Er zal nimmer meer een herplaatser.
Mede om het gevoel dat wij nu gefaald ( met name ik ) hebben met Daisy  "

Roedel van het noorderlicht

Dat vind ik heel slim!

Ik heb nog nooit een herplaatser gehad zelfs. Enkel van pup af aan. Gefaald tja... dat was bij iemand anders misschien net hetzelfde gelopen wie zal het zeggen. Probeer er gewoon uit te leren, "wat kan ik aan, wat kan ik niet aan". En een goed baasje voor haar te vinden.

" Geen herplaatser meer.
Sta je nog wel op de lijst voor de Landseerpup? "

Manon & *Vera's* Gipsy's: Lexi, Mara & Pientje

 Neen ook niet.

Het is niet zo dat Diasy 'vervangen' gaat worden. 

Ik heb verschillende topics van Daisy meegelezen en advies gegeven, maar ik heb toch echt niet mee gekregen dat iemand je daarop afrekende? Het leek er mij meer op dat je het advies kreeg waar je naar vroeg en dat mensen voornamelijk enorm veel begrip toonden... 

Zoals je misschien nog wel weet zei ik een behoorlijk lange tijd geleden al in een topic van Daisy dat het het beste is om haar te herplaatsen, omdat ik het gewoon enorm belangrijk vind dat een kindje veilig in zijn huis kan opgroeien. Nee, nog belangrijker, dat jullie eigen kind zich veilig voelt in zijn eigen huis! Het is niet zo dat jullie Daisy perse in de steek moeten laten, het is meer dat jullie een zoektocht moeten beginnen om een huisje voor Daisy te vinden waar zij thuishoort, bij mensen die compleet begrip voor haar hebben en haar gedrag in goede banen kunnen leiden. Maar dat jullie haar tekort zouden doen door haar te herplaatsen? Nee, zeker niet. Mensen die klakeloos hun hond meegeven aan iemand die ze totaal niet kennen en nooit meer zullen zien, die mensen verdienen een vuile blik, maar jij zeker niet. Je hebt alles gedaan voor Daisy en Daisy is daardoor een enorme stappen voorruit gegaan. Nu is het tijd om te realiseren dat het voor Daisy zelf gewoon geen goede situatie is met een kind erbij en dat jullie nu, zowel als voor het beste voor Daisy als voor jullie eigen kindje, voor Daisy een gouden mandje moeten vinden. Ik denk dat Daisy ook een huisje nodig heeft, waar de chaos van een kind niet aanwezig is, en waar zij alle aandacht blijft krijgen die zij nodig heeft. Je moet hierbij ook niet alleen denken aan jezelf, maar voornamelijk denken wat er nu beter is voor Daisy. Zonder kind was jij zeker het beste voor Daisy, maar met een kindje erbij komt er veel drukte in huis erbij, en dat kan fout gaan. 

Je maakt 1 denkfout Jaimie,je zegt kon ik dan Hus uit de slaapkamer sturen?

Tuurlijk waarom niet,honden passen zich geweldig aan.

Je weet zelf dat ik mijn honden na resp.11 en 8 jaar afgeleerd heb om op de bank te liggen en denk je dat ze daar om geven? Helemaal niks....vermenselijken dat is iets waar we ons wel allemaal wel eens schuldig aan maken.

Voor Daisy had het misschien prettiger geweest om samen met Hus te slapen. Ik weet het niet.

Maar ik begrijp het wel dat je met een hond die zoveel problemen veroorzaakt moeilijk een klik kan krijgen. 

En zonder klik zal het niet lukken.

Dat is geen verwijt,we zijn mensen geen machines waarbij je op een knopje drukt en we ineens een klik hebben.

Maar een hond voelt dit wel aan en daarom vind ik het een wijs besluit om Daisy te herplaatsen.

Maar als ik het hele verhaal van Daisy zo lees,tja...dan zou ik er niet aan beginnen.

Wat ga je doen als het niet lukt om Daisy om te herplaatsen?

"  Neen ook niet.
Het is niet zo dat Diasy 'vervangen' gaat worden. 
  "

Roedel van het noorderlicht

Heel verstandig meis.

Doen hoor. Echt waar. Je kindje komt er aan ook. Het leven niet te moeilijk maken. Genieten van wat je hebt.

" Om op die vraag terug te komen..... 
Neen we houden het op een hond.
Er zal nimmer meer een herplaatser.
Mede om het gevoel dat wij nu gefaald ( met name ik ) hebben met Daisy  "

Roedel van het noorderlicht

Gefaald? Je moet minder aan jezelf denken en meer aan Daisy. Je hebt het gevoel dat je "faalt"... Waarom? Misschien komt Daisy wel bij een te gek baasje terecht waar ze het super naar haar zin heeft, waarom denk je alleen aan je eigen "falen"? Denk gewoon aan wat het beste is voor Daisy en je kind...