Hallo, ik heb een vraagje over wat jullie in dit geval zouden doen. We hebben 2 Duitse herder kruisingen. 1 van 22 weken en 1 van 12 weken. De tweede is er bij gekomen toen de ander 18 weken was. Nu 'helpt' de oudste de jongste op te voeden. Een voorbeeld: ze mogen niet altijd in de kamer komen, ze zijn meestal in onze woonkeuken. De oudste weet dat en komt ook niet als we door de deur lopen en 'nee, zeggen. De jongste glipt er nog het liefst tussendoor. Vaak gromt de oudste nu tegen de jongste in deze situatie, daar luistert de jongste dan ook naar en loopt niet de kamer in. Er zijn meer van dit soort situaties, maar dan wordt mijn bericht zo lang. Mijn vraag is nu, zal ik dit toelaten of moet ik laten zien dat ik bepaal wat wel of niet mag. Ben benieuwd naar jullie mening. Het gaat trouwens om een reu (oudste) en een teef ( jongste)
Ikzelf zou het toelaten, als het alleen om zulke dingen gaat. Want een oudere hond die wilt een jongere hond vaak corrigeren. Dat deed mijn hond ook, en daardoor luisterde die andere hond veel beter
ik denk dat je dat wel goed in de gaten moet houden, de reu niet het gevoel gaan geven dat hij moet gaan grommen naar het teefje, een keer is niet erg, maar het moet niet uit de hand gaan lopen er komt misschien ooit een tijd dat het teefje terug gaat grommen en er dan ruzie ontstaat.
Het beste is uiteraard ervoor te zorgen dat de pup geen fouten maakt, voorkomen, dus niet eerst wachten tot de jongste door de deuropening glipt maar voordat ze dit doet, roep je haar vriendelijk bij je, of zet haar ergens waar wel de bedoeling is dat ze is.
Als er weer eens een situatie ontstaat waarbij de oudste naar de jongste gromt, zou ik zo kalm mogelijk blijven, zoiets zeggen als, goed gezien jongen, teefje moet niet door de deuropening glippen, en dan het teefje vooral kalm en rustig terugbrengen.
Ik zou juist heel blij zijn met deze ' opvoedhulp' !
Geweldig toch, hoe die oudste de jongste ' manieren bijbrengt'.
Niks aan doen. Je hebt een hulp bij opvoeden......
Natuurlijk kun je wel observeren of er geen overdreven correcties van de oudste hond volgen. Maar blijkbaar heeft hij de leidersrol op zich genomen en de jongste accepteert dat.
Wel blijft het zaak om duidelijk te blijven naar je oudste hond dat jij uiteindelijk degene bent die bepaald wat kan en wat niet kan. En als jij een bepaalde grom om wat voor reden dan ook niet akkoord vind, mag je daar wel degelijk op ingrijpen.
Ik vind het een verschil als een volwassen, stabiele hond mee gaat opvoeden, dan wel een hond van 5 maanden (die eigenlijk zelf nog een grote 'pup' is).
Het hangt dus helemaal van de situatie af, de manier waarop, de houding en het achterliggende motief.
Blijf aandachtig, zou ik zeggen, want er is hier geen relatie volwassene-kind, maar kind-kind.
Bedankt voor jullie reacties. Jullie beschrijven precies mijn gedachten. Aan de ene kant is hij zelf nog niet volwassen aan de andere kant kan ik hem er ook voor corrigeren. Hij doet namelijk eigenlijk iets goeds. Hij kijkt dan ook zo van " goed he, ik weet hoe het hoort" Ik denk dat hij voor al ook zijn leiderschap wil bevestigen. Die ligt namelijk nog niet zo vast. De jongste heeft zich nog nooit echt over gegeven. Ik denk dat als ik naar hun karakters kijk, zij uiteindelijk de baas wordt, zodra eenmaal het verschil in groote weggevallen is.
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?