Mijn pomeriaantje

Klopt ja maar heb 300% vertrouwen in mijn dierenarts

Veeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeel te jong om te steriliseren !!!!!!!!!!!!!!!

Mijn Fientje was ook zo jong

voordeel : baarmoeder is nog heel klein dus gemakkelijker te verwijderen

en ze hebben veel minder last van gewichtstoename 

en veel minder kans op kanker

Fientje is ondertussen een kerngezond hondje van 12 jaar en nog altijd heel speels 

Inderdaad veel te vroeg. Wacht op zijn minst tot na de 1 ste loopsheid

Dat is met 4 maanden.

Na de eerste loopsheid steriliseren geeft meer kans op melkklierkanjer en gedragswijzigingen en gewichtstoename 

bij zeer jonge sterilisatie zijn honden achteraf minder bang en gestresseerd

In mijn optiek mag een hond pas gecastreerd/gesteriliseerd worden als deze lichamelijk en geestelijk volgroeid is. Een eerdere castratie zal de ontwikkeling van de hond negatief beïnvloeden.

De Koninklijke Hondenbescherming en de KNMvD (beroepsorganisatie van NL dierenartsen) raden aan om een teef niet vóór de eerste loopsheid te laten "helpen".

De eerste loopsheid van een teef van de kleine rassen is gemiddeld op de leeftijd van 6 tot 10 maanden.

citaat

Neutralisatie wordt bij teven bij voorkeur uitgesteld tot na de eerste loopsheid.

De dierenartsen van de Universiteitskliniek voor Gezelschapsdieren onderschrijven de inhoud van dit standpunt en zijn betrokken geweest bij de totstandkoming ervan.

einde citaat

Bron: https://hondenbescherming.nl/media/cms_page_media/67/Standpunt_HB_Vroegcastratie.pdf

 Maar heb je meer kans op botkanker.

voor en na delen in het achterhoofd is na de eerste loopsheid toch verstandiger. 

Overigens heb ja als je na de eerste loopsheid castreerd nog steeds weinig kans op melkkliertumoren 

Zijn we hier soms allemaal dierenartsen? Ja sorry, maar ik mag toch wel aannemen dat de dierenarts van Marleen, weet wat hij doet? Er zijn allerlei voors en tegens te bedenken.. Maar Ik vind dat Marleen moet doen wat goed voelt en wat haar DA adviseert. Ze heeft er een goede eerdere ervaring mee.

Ik hoop dat het ook bij dit hondje goed uitpakt! Net als bij Fientje!

 Maar 4 maanden is wel erg jong.

Klopt helemaal! Mijn Excuus! Ik lees overal op internet, 3-4 maanden na eerste loopsheid steriliseren...

Beetje apart dat dierenartsen daar zó verschillend over denken.

 Ik heb zelf altijd zoiets van laat een hond maar eerst lekker uitgroeien en mentaal volwassen worden en dan kijken of je haar laat steriliseren.

Ik heb mijn reu laten castreren, omdat hij steeds ontstekingen had en blaasontsteking.. Anders had ik het waarschijnlijk lekker gelaten. 

In zijn gedrag en gewicht is overigens nooit iets veranderd. 

 Dat vind ik een goede reden om het te doen.

 Een castratie is zon snel verdiende ingreep... Ook dierenartsen zijn zelfstandige 

 Dank u 

zowel mijn dierenarts als ikzelf natuurlijk willen het beste voor onze dieren

spijtig voor die  andere mensen die mijn dierenarts niet kennen

in België hebben wij een spreekwoord 

"wie goed doet , goed ontmoet"

Een gezond stukje assertiviteit gebaseerd op afwegen van informatie te vinden op internet of door middel van contact op bijv. fora met ervaringsdeskundigen, kan bij een dierenarts geen kwaad. 

Bij een dierenarts gaat het op de eerste plaats over kundigheid, ervaring en hart voor dieren en daarna pas over "wie goed doet, goed ontmoet".

Sorry loesje ik denk dat he zelfs zen spreekwoord niet begrijpt

ben jij nu echt zo dom if gewoon heel stout ? 

Misschien wel beide!!!

Ik ben al onderweg naar Spanje in de zak van Zwarte Piet. 

Zolang jij het over een Pomeriaan (taal van  broodfokkers) hebt en niet weet, dat het in België wettelijk verplicht is een pup vóór de leeftijd van 8 weken te chippen en te registreren, zou ik toch zelf eens in de spiegel kijken, die je mij voorhoudt.

In ieder geval blijf ik bij mijn standpunt, dat het laten steriliseren van een teef op de leeftijd van 4 maanden ten nadele van de hond is. Zie ook de reactie in je topic van de kundige en ervaren rashondenfokker Xtine.

citaat

Veeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeel te jong om te steriliseren !!!!!!!!!!!!!!!

einde citaat

Get a live 

Wanneer een vrouw zich op jonge leeftijd en bvb om medische redenen moet laten steriliseren, krijgt ze hormonen voorgeschreven.
Ons lichaam heeft deze nodig. Vanaf het moment de hormonen wegvallen komt ons lichaam in verval en kan er bvb vroegtijdige botontkalking ontstaan.

Wij gaan dus zomaar bij een hond die hormonen wegnemen zonder er iets aan te doen.
Een hond heeft deze hormonen nodig om geestelijk en lichamelijk volwassen te worden.

Marleen ik ben ook v Belgie, maar ik raad je aan van echt nog niet te laten steriliseren. Waarom ? 

ik spreek van ervaring met buurvrouw haar Shitzu, dat diertje is nu op negen jaar incontinent...de plas drupt er zo uit .. Komt door te vroege sterilisatie zegt dan weer mijn dierenarts. Je leest het overal op internet ook !!!

vier maand is gewoon niet te begrijpen ! Artsen die het toch doen wachten zelfs tot na zes maand , en dan nóg 

alleen op dat spreekwoord zou ik me niet baseren hoor, het is de waarheid .artsen doen het louter om het geld al bínnen te halen.

denk aub goed nog eens na, het gaat toch om jouw schatje  

 Get a life voor jouw pomeriaantje 

Is dit geen schipperke?waar is de lange vacht van een keesje?:-)

" Is dit geen schipperke?waar is de lange vacht van een keesje? "

sneeuwwitje en de dwerg

 Dit is nog puppyvacht, die is bij Keesjes niet lang hoor, dat komt later pas.

Schipperke is het niet denk ik. Pomeriaantjes zijn vaak keeshonden look a likes dus de kans is groot dat ie niet raszuiver is. Bij "pomeriaantjes" zie je dat wel vaak dat die die volle vacht missen. Misschien dat er chihuahua bij zit

Dat is wel heel summier wat jij daar opnoemt, dat is natuurlijk niet compleet.

Hier heb je nog wat meer informatie.

door Francis van Slooten

vroegtijdige castratie/sterilisatie

NADELEN VAN VROEGE CASTRATIE BIJ HONDEN

INLEIDING
Steeds vaker worden honden op jonge leeftijd al gecastreerd. Met ‘jong’ bedoel ik voor de leeftijd van 6 maanden. Deze trend komt voornamelijk overwaaien uit de USA, waar om redenen van geboortebeperking dit beleid flink gestimuleerd wordt. Voor alle duidelijkheid: met ‘castratie’ wordt hier bedoeld het verwijderen van de testikels of de eierstokken. Als ik het over gecastreerde honden heb, dan heb ik het dus zowel over reuen als teven. Voor meer uitleg over de termen castratie en sterilisatie is het nuttig om het artikel uit onze bibliotheek over castratie en sterilisatie bij honden te lezen (zie verderop in dit artikel).

Nog afgezien van het feit dat er misschien wel sowieso teveel honden worden gecastreerd, zijn er in ieder geval nogal wat bezwaren tegen castratie op jonge leeftijd. Er zijn althans aanwijzingen dat we op zijn minst voorzichtig en kritisch moeten zijn en blijven bij het volgen van dergelijke trends. In onderstaand artikel zet ik de bezwaren voor u op een rij. 

UROGENITAAL APPARAAT
Het vroeg castreren van reuen en teven leidt tot relatief onderontwikkelde uitwendige geslachtsdelen, zoals de penis en de vulva. Dit kan ontstekingen van de voorhuid en de huid rond de vulva tot gevolg hebben. Door uitgebreid wetenschappelijk onderzoek is tevens aangetoond dat het vroeg castreren van teven, maar hoogst waarschijnlijk ook van reuen een grotere kans op de zogenaamde castratie onzindelijkheid met zich meebrengt. 

BEWEGINGSAPPARAAT
De geslachtshormonen die worden geproduceerd in de eierstokken (teef) of testikels (reu) van de hond spelen een belangrijke rol bij de groei. Zo is in een aantal studies aangetoond dat bij vroege castratie de botten langer doorgroeien dan bij een intacte hond of een hond die op latere leeftijd gecastreerd wordt. Een hond die op jonge leeftijd gecastreerd wordt, zal dus langere maar lichtere botten krijgen. Het is niet zo moeilijk om te bedenken dat dit soort structurele veranderingen in de bouw van het skelet ook gevolgen kunnen hebben voor de gezondheid van het bewegingsapparaat. Er is zelfs een onderzoek gedaan in Texas, waaruit zou blijken dat gecastreerde honden (overigens wordt hier niet gekeken naar de leeftijd waarop de castratie wordt uitgevoerd) een grotere kans op een voorste kruisbandlaesie zouden hebben. En de kans op de ontwikkeling van heupdysplasie zou vergroot zijn ten gevolge van het op vroege leeftijd castreren van honden. Of deze studies daadwerkelijk valide genoeg zijn om deze conclusies te trekken, durf ik te betwijfelen. Maar dat vroeg castreren invloed heeft op de groei van het skelet is wetenschappelijk bewezen en dat dit mogelijk het ontstaan van bepaalde aandoeningen aan het bewegingsapparaat bevordert, is zeker niet ondenkbaar!
 
TUMOREN
Een teef die vóór de 2e loosheid gecastreerd wordt, heeft een veel kleinere kans op het ontwikkelen van tumoren in de melkklieren op latere leeftijd in vergelijking met een intacte teef of een teef die op latere leeftijd wordt gecastreerd. Maar wat betreft de invloed op het ontwikkelen van andere tumoren horen we andere, minder positieve geluiden met betrekking tot het vroeg castreren van honden. Zo zou de kans op het voorkomen van een haemangiosarcoom (een relatief veel voorkomende tumor die o.a. voorkomt in het hart en de milt bij honden) groter zijn bij gecastreerde honden dan bij niet gecastreerde honden. Er zijn twee studies waaruit blijkt dat (vroeg) gecastreerde honden meer kans hebben op het ontwikkelen van botkanker (osteosarcoom). Op zich niet zo gek, want we wisten al dat bij honden(rassen) die (extreem) groot zijn vaker botkanker voorkomt en vroeg castreren zorgt ervoor dat een hond langer doorgroeit en dus veel groter wordt! Er is ook gerede twijfel of het castreren van reuen, op welke leeftijd dan ook, de kans op het ontstaan van prostaatkanker verkleint. Door sommige mensen wordt dit gunstige effect van castreren echter wel geclaimd. Dit betekent overigens niet dat castratie van een reu met een bestaand chronische prostaatproblemen (-ontsteking, -vergroting, etc.) zinloos is!

GEDRAG
Veel honden eigenaren denken dat hun hond rustiger en veel gemakkelijker wordt in de omgang na een castratie. Dit is echter niet zo zwart/wit als de meeste mensen wel denken! Bepaalde vormen van ongewenst gedrag, waaronder vooral angst gerelateerde problemen zouden juist vaker voorkomen bij (vroeg) gecastreerde honden vergeleken met intacte honden. Vooral bij reuen met een angstig en onzeker karakter kan castratie mijns inziens leiden tot regelrechte angstagressie. Ook op latere leeftijd schijnt er verschil te zijn in de achteruitgang van de cognitieve functies (dementieachtige verschijnselen) tussen gecastreerde reuen en intacte reuen. 
 
SCHILDKLIER
Een gecastreerde hond wordt sneller te dik, dat weet bijna iedereen. Mogelijk heeft dat iets te maken met de verminderde werking van de schildklier na castratie. In ieder geval is aangetoond, dat castratie de kans op een te traag werkende schildklier duidelijk vergroot!

CONCLUSIES
Of het vroeg castreren van honden daadwerkelijk de kans op kruisband letsels vergroot is mijns inziens niet helemaal duidelijk. Het wel of niet ontstaan van een kruisband letsel is van zoveel factoren afhankelijk, dat er bij een onderzoek naar het verschil in frequentie van voorkomen van kruisbandletsels bij gecastreerde versus niet gecastreerde honden al snel verkeerde conclusies getrokken kunnen worden als niet al deze factoren worden meegewogen in het oordeel. Het zou dan ook niet juist zijn om op grond van dergelijke onderzoeken het vroeg castreren van honden volledig te veroordelen. Er zijn echter redenen genoeg om, als we gewoon logisch redeneren, aan te nemen dat het op jonge leeftijd castreren van honden nogal wat gevolgen heeft voor de ontwikkeling van een hond. Zowel op het lichamelijke als op het psychische vlak.

En laten we het vraagstuk eens van de andere kant bekijken: is het nou echt zo´n probleem om even te wachten met een eventuele castratie? Er zijn, denk ik, maar weinig mensen die een loopse teef echt niet uit de buurt van een reu kunnen houden gedurende een periode van 3 weken.

De boodschap die ik wil overbrengen is dan ook deze: Zie het castreren van uw hond niet als iets dat "zo hoort" of als iets wat u hoe dan ook moet laten doen. Overweeg goed wat de voordelen en nadelen zijn van het castreren van uw hond en als u besluit om uw hond te laten castreren, doe het dan niet te vroeg! Wacht in ieder geval tot de hond uitgegroeid en uit ontwikkeld is, zowel op het lichamelijke als op het psychische vlak. Pas dan is de keus ook weloverwogen en bewust te maken denk ik. Castreren - Steriliseren (hond en kat) - Pro's en contra's zorgvuldig tegen elkaar afwegen!

Sommige mensen willen ons doen geloven dat een castratie/sterilisatie een "routineklus" is, dat het vooral op "heel jonge leeftijd" moet gebeuren en dat het "goed" is voor een hond. Maar zo simpel ligt het toch niet. Voordat we besluiten om een hond te (laten) castreren/steriliseren moeten we eerst alle pro's en contra's zorgvuldig tegen elkaar afwegen. Bij elke hond opnieuw. Het gaat om een operatie en verandering van de hormoonhuishouding. 

DE OVERWEGINGEN OP EEN RIJ:

Terminologie
Het woord sterilisatie komt in feite uit de humane geneeskunde en wordt in de diergeneeskunde eigenlijk veelal foutief gebruikt. "Steriliseren" is het onderbinden van de eileiders of zaadleiders, waarbij de eierstokken respectievelijk de teelballen behouden blijven, met als doel onvruchtbaarheid van de patiënt (=steriliteit) te bewerkstelligen. 

Bij honden en katten wordt eigenlijk altijd een "castratie" uitgevoerd: De eierstokken of de teelballen worden geheel verwijderd. Hiermee is het dier dus niet alleen steriel geworden, maar ook de productie van geslachtshormonen wordt stilgelegd. Toch vinden wij, dat de term castratie voorbehouden moet blijven aan de reu. 

Bij de teef onderscheiden we 2 mogelijkheden: òf we verwijderen alleen de eierstokken (=ovarioectomie), òf we verwijderen eierstokken en baarmoeder (=ovariohysterectomie).

OVARIOECTOMIE OF OVARIOHYSTERECTOMIE
In beide gevallen worden de eierstokken verwijderd en dus inbreuk gedaan op de hormoonhuishouding. Als de baarmoeder gezond is, kunnen we die ook rustig laten zitten. Door de verwijdering van de eierstokken staat de baarmoeder niet meer onder hormonale invloed en zal daardoor ook geen problemen geven in de toekomst. Als de baarmoeder afwijkend is moet deze natuurlijk wel verwijderd worden. In de praktijk zal het erop neer komen, dat op jongere leeftijd veelal een ovarioectomie wordt uitgevoerd, op oudere leeftijd een ovariohysterectomie. De ovarioectomie is mogelijk een iets minder ingrijpende operatie. Het is niet zo, dat de gevreesde urine-incontinentie (zie verder) meer voorkomt na een ovariohysterectomie dan na een ovarioectomie. De urineincontinentie na een ovario(hyster)ectomie wordt veroorzaakt door de storing in de hormoonhuishouding.

LEEFTIJD EN TIJDSTIP VAN OPEREREN
Daarover zijn ook nogal wat uiteenlopende meningen. Dat komt omdat verschillende mensen de pro's en contra's verschillend wegen. Kennis, visie, gevoel, en eigen belang spelen daarbij een belangrijke rol. In de Verenigde Staten is het gebruikelijk dat een ovarioectomie op zeer jeugdige leeftijd, zelfs nog vóór de eerste loopsheid wordt uitgevoerd. We moeten ons wel realiseren, dat in de Verenigde Staten deze vroegtijdige ingreep met nadruk gepropageerd wordt door de dierenbescherming, omdat er daar sprake is van een enorme overpopulatie van huisdieren. 
 
Ook in Nederland zijn er dierenartsen die zeer enthousiast zijn over deze vroegtijdige ingreep. De indruk bestaat echter, dat een ovarioectomie vóór de 1e loopsheid wel een verhoogde kans geeft op een aantal nog te noemen nadelen: sterke gewichtstoename en het ontstaan van urine-incontinentie. Bovendien is er kans dat de ontwikkeling van de karakterstructuur van de hond niet volledig zal zijn. Ook het uitwendige geslachtsapparaat kan onderontwikkeld blijven bij een te vroege ovarioectomie: De hond houdt dan een zogenaamde infantiele vulva, wat het ontstaan van ontstekingen van de huid rond de vulva met zich mee kan brengen. Door de vroegtijdige ingreep, in elk geval uiterlijk vóór de 4de loopsheid, heeft men wel aanzienlijk minder kans op de ontwikkeling van kwaadaardige tumoren van de melkklieren. Let wel: Kwaadaardige tumoren. De zeer veel vaker voorkomende goedaardige knobbeltjes, die groot in omvang en aantal kunnen zijn kunnen wij er niet met zekerheid mee voorkomen. Wat betreft het juiste tijdstip van de cyclus geven we er de voorkeur aan een ovario(hyster)ectomie uit te voeren tijdens de rustfase van de cyclus (anoestrus). In de praktijk komt dat neer op circa 3 maanden na het begin van de laatste loopsheid.

VOORDELEN VAN EEN OVARIO(HYSTER)ECTOMIE

• - Niet meer loops worden

Na een castratie zal een teef niet meer loops worden. Hoewel natuurlijk in de meeste gevallen de ongemakken van het hebben van een loopse teef overkomelijk zijn, is het voor een aantal eigenaren een lastig iets: de uitvloeiing van de teef en opdringerige reuen bij het uitlaten en om het huis. Loopsheidspreventie kan ook door middel van een medicamenteuze behandeling bewerkstelligd worden (anti-loopsheidinjecties). Deze behandeling brengt echter mogelijk een aantal bijwerkingen met zich mee. Het is dan ook niet aan te raden om dergelijke preparaten langdurig te gebruiken.

• - Verlaging van het risico op tumoren van de melkklieren

Indien een overioectomie vroeg in het leven plaatsvindt, in ieder geval vóór de 2de, uiterlijk 4de loopsheid, zal zoals reeds aangegeven de kans op het ontstaan van kwaadaardige melkkliertumoren aanzienlijk kleiner worden. Honden die voor de 2de loopsheid geopereerd worden hebben zeven maal minder kans op kwaadaardige melkkliertumoren dan honden die niet, of op latere leeftijd gecastreerd zijn.

• - Voorkomen van een baarmoederontsteking

Een baarmoederontsteking bij honden ontstaat onder invloed van hormonen uit een zogenaamde Cysteuze Endometrium Hyperplasie (CEH). Onder invloed van progesteron dat na elke ovulatie (=eisprong) door de eierstokken geproduceerd wordt kan het baarmoederslijmvlies (=endometrium) zich gaan verdikken (=hyperplasie) en cysteus (cyste =blaasje) worden. Als dit veranderde slijmvlies ontstoken raakt, dan ontwikkelt zich hieruit een baarmoederontsteking. Dit kan een gevaarlijke situatie opleveren voor de teef, vooral als de baarmoedermond gesloten is waardoor de pus niet weg kan (=pyometra). In dit geval is zelfs aantasting van de nieren of soms het ontstaan van een buikvliesontsteking mogelijk. De kans op een baarmoederontsteking wordt groter naarmate de teef vaker loops is geweest (herhaalde invloed van progesteron).

• - Voorkomen van suikerziekte

Het reeds genoemde geslachtshormoon progesteron kan het lichaam ongevoelig maken voor insuline. Hierdoor heeft een niet gecastreerde teef een grotere kans op suikerziekte.

• - Schijndracht

Het schijndrachtig worden van een teef is in de natuur een compleet normaal fenomeen. In een roedel wolven of wilde honden worden de zogenaamde alfa-teven gedekt en de andere teven worden schijndrachtig (eigenlijk "schijnmoeder". De schijndrachtige teven voeden ook daadwerkelijk de pups van de andere teven en dragen zo bij aan de verzorging. Bij onze gedomesticeerde huishond is het schijndrachtig worden van een teef vervelend voor de baas en zo mogelijk nog vervelender voor de hond zelf. Daarnaast bestaat de indruk dat honden die regelmatig schijndrachtig zijn een grotere kans hebben op het ontwikkelen van (kwaadaardige) melkkliertumoren.


NADELEN VAN CASTRATIE VAN EEN TEEF 

• - Onomkeerbaarheid

De ingreep is onomkeerbaar, dat wil zeggen eenmaal uitgevoerd is een castratie niet meer terug te draaien.

• - Gewichtstoename

Na een castratie heeft een teef sneller de neiging te zwaar te worden. Een aanpassing van de voeding is in veel gevallen noodzakelijk en het is aan te raden om het gewicht van de hond na castratie regelmatig te (laten) controleren. De gewichtstoename wordt voor een belangrijk deel veroorzaakt door een verlaging van de schildklierfunctie. Door de gewichtstoename zullen arthrose processen versneld verergeren. En natuurlijk zijn er nog wel meer nadelen van overgewicht: huidklachten, problemen met narcose en operaties, enz.

• - Urine-incontinentie

Bij ongeveer 10-20% van de gecastreerde honden kan een hormonaal geïnduceerde urine-incontinentie optreden. Vooral bepaalde rassen blijken gevoeliger en er lijkt een verband te bestaan met staartamputatie (gecoupeerde staart). Er bestaat een verhoogd risico op onwillekeurig urineverlies na castratie bij de volgende rassen: Boxer, Dobermann, Dwergpoedel, Old English Sheepdog (Bobtail), Bouvier, Weimaraner, Riesen-Schnautzer en Ierse Setter. De incontinentie is over het algemeen goed te behandelen, maar behandeling zal de rest van het leven nodig zijn. Het typische beeld is onwillekeurig urineverlies tijdens rust (slaap).

• - Verandering van de vachtstructuur

Bij vooral langharige honden blijkt na castratie de vachtstructuur te kunnen veranderen. De vacht wordt dan dikker, krulleriger en moeilijker te onderhouden. Dit komt voor bij o.a. de Cocker Spaniel, Afghaanse windhond en de New Foundlander. Vaak zien we ongeremd verharen het hele jaar door. Door vermindering van de vachtconditie treden er vaak secundaire allergieën op.

• - Verandering van gedrag

Sloomheid, lusteloosheid, maar vooral ook onzekerheid, agressie e.d.. Gedragsveranderingen geven ook verschuivingen in de roedelhierarchie. Geslachtshormonen hebben een sterk invloed op de stofwisseling en dus op het welbevinden.

• - Bewegingsstoornissen

Zoals gezegd: overgewicht versnelt de ontwikkeling van arthrose. En natuurlijk heeft een dikke hond meer last van een niet helemaal gezond(e) gewricht of rug. We weten dat geslachtshormonen een belangrijke functie vervullen bij de botstofwisseling. 

VOOR- EN NADELEN VAN HET CASTREREN VAN EEN REU
De voordelen van het castreren van een reu zijn veel minder talrijk dan van het castreren van een teef. In sommige gevallen kan een castratie van een reu het karakter positief beinvloeden. Reuen met een zeer dominant karakter en/of een hypersexueel gedrag kunnen na castratie een stuk rustiger worden en daardoor handelbaarder worden. Ook een overmatige uitvloeiing uit de voorhuid kan door een castratie verdwijnen. Maar dit is wel een heel slechte reden om te castreren. Een wat angstige en onzekere reu kan na een castratie zich in het slechtste geval juist ontwikkelen tot een angstbijter. Een gecastreerde reu heeft net als een gecastreerde teef meer kans op overgewicht. 

MEDISCHE REDENEN VOOR EEN OVARIO(HYSTER)ECTOMIE OF CASTRATIE
Hierbij kan gedacht worden aan:

- Suikerziekte bij een intacte teef
- Pyometra = baarmoederontsteking met ophoping van etter 1 - 2 maanden na de loopsheid
- Tumoren van de testikels, eventueel met kaalheid als complicatie
- Prostaatproblemen bij de reu
- Een ernstige therapieresistente schijndracht

SLOTOPMERKING
Als uw hond een normale cyclus heeft, de loopsheid volledig normaal verloopt, er geen sprake is van schijndracht of melkkliertumoren en als u als eigenaar weinig hinder ondervindt van de loopsheid van uw hond, dan is er geen reden om uw hond te laten opereren. Het is natuurlijk ook min of meer de plicht van een hondeneigenaar om beperkt ongemak te accepteren, zonder daar onmiddellijk op in te grijpen. We moeten niet onderdelen "slopen" voor ons eigen gemak of om een klein beetje meer zekerheid te hebben voor de toekomst. En gelukkig is de gemiddelde teef maar twee maal per jaar gedurende drie weken "ongesteld". Een ovario(hyster)ectomie en een castratie van een hond worden door ons dan ook niet beschouwd als een routinebehandeling die klakkeloos bij iedere teef of reu moet worden uitgevoerd. Het is dan ook van belang dat u, ondersteund door bovenstaande uiteenzetting, afhankelijk van de klachten en/of hinder die met de loopsheid van uw hond samenhangen een goede beslissing kunt nemen over het wel of niet uitvoeren van een toch nog wel ingrijpende operatie. Deze beslissing zal tot stand moeten komen na gedegen overleg met uw dierenarts.

Sylvia,

De door jou geplaatste tekst staat in de HondenPage encyclopedie. De schrijver is

Drs. Amanda van Grondelle, dierenarts, verbonden aan WHG Westerhuis Kliniek voor Gezelschapsdieren

http://www.bgvclub.nl/rassen/gezondheid/castreren/

Francis van Slooten had de bron moeten vermelden; door dit niet te doen heeft zij plagiaat gepleegd.

Laat Marleen lekker doen wat ze zelf wil en achterstaat, ze heeft al eens een goede ervaring gehad. Het is haar hondje, haar keuze. 

Er is duidelijk en wat mij betreft voldoende beargumenteerd dat het niet verstandig is om het zó vroeg te doen, maar Marleen kiest in deze voor de kennis en kunde van haar dierenarts. 

Misschien loopt het niet af zoals ze hoopt, maar ik hoop voor haar dat het alleszins meevalt en toch gaat zoals ze hoopt!