Ze zijn weer in het land. Voor de volwassenen misschien niet meer zo heel belangrijk, maar ik ken kinderen die in deze Sinterklaastijd bijna nergens anders voor leven. Die kun je indelen in twee categorieen. De ene groep, die afwachtend uitkijkt of de Sint en zijn Pieten soms ook (tijdens het winkelen met hun ouders) hun pad kruisen, en de andere groep die als hulppiet fungeert. Grappig eigenlijk dat je bij honden ook die twee groepen kunt onderscheiden, namelijk de afwachtende en de ondernemende beesten. Gisteren kregen wij te maken met de ondernemenden uit de mensengroep, de hulppieten. Bij het zien van Bailo kwamen ze in rechte lijn op ons af om te vragen of ze met die hond met baard op de foto mochten. De baard speelt in deze tijd kennelijk toch wel een grotere rol dan anders, zelfs voor Zwarte Pieten. Natuurlijk werd hun wens ingewilligd en Bailo discrimineert niet. Hij ging er, zoals gewoonlijk, netjes voor zitten. Wel heb ik op de valreep nog even gevraagd of ze, als het zover is, voor Bailo iets lekkers in zijn schoen gooien. En nu maar afwachten.
Geweldig!
Het blijft een mooie traditie.
Ongeacht welke kleur
Waren ze voor de volwassenen maar niet meer zo belangrijk.....
Wat zien ik een nieuwe sint
Onze kleinkinderen vinden het maar wat spannend,sint is al op huisbezoek geweest met zwarte pieten.
Mooie foto hoor
Hoewel mijn kinderen al groter zijn, vindt ik het sinterklaasfeest altijd erg leuk. Zo jammer dat er nu zo een gedoe is om zwarte Piet.
Hé, de Oudestraat! Daar loop ik ook heel vaak haha! Bent u toevallig een Kampenaar?
Wat een geweldig verhaal weer! Knappe Bailo
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?