Kruising grote rasse zonder stamboom

Hallo iedereen,

Ik zou graag jullie advies willen. Zoals jullie al wel weten zouden wij graag een grote hond willen, onze voorkeur blijft uitgaan naar een newfoundlander. Alleen heb ik nu al een paar best vervelende ervaringwn gehad met fokkers, het gevoel dat het meer om het geld gaat. Bovendien gaat het ons ten eerste niet om een raszuiver dier, we zullen er nooit mee gaan doen of shows mee lopen.

Maar goed. Ik ken alle verhalen rondom HD en ED en ik vraag het me af hoe verstandig het is om een pup uit een nestje bij 'gewone' mensen zonder stamboom te kopen. Of bijvoorbeeld een 'per ongeluk' nestje bij mensen. Ik vind sommige kruisingen best heel mooi om te zien maar hoe zit dat dan met gezondheid? Als je een newfoundlander mixt met een ander ras?

 

 

We zullen er nooit mee gaan doen = we zullen er nooit mee gaan fokken :-)

Denk dat je dat moeilijk kan weten als er niks bekend is bij de ouder dieren.

 

hier een kruising newfoundlander met onder andere labrador. Inmiddels al 2 operaties aan de knie gehad en al best veel pech.

 

maar ik heb ook contact met een aantal andere puppy kopers en die honden hebben allemaal helemaal niks.

 

persoonlijk vind ik niks mis met een kruising zolang je rassen kruist die bij elkaar passen kwa karakter en formaat. Enige waar je echt goed voor moet oppassen is dat het toch geen broodfok is!!

Als je de verhalen kent, weet je dat die kruisingen (meestal) niet getest zijn (als het echte oeps nestjes zijn toch).  Dan loop je dus het risico op erfelijke aandoeningen, HD, ED, enz....

 

Ik zou voorzichtig blijven en zoiets niet doen, het kan meevallen, maar je kan ook pech hebben en als je om je dier geeft, zal je dan alles moeten doen om hem te helpen, wat je geldbeugel niet ten goede komt.

 

Ik heb  je vragen al enkele malen voorbij zien komen en ondanks dat men je aanraadt om je huiswerk goed te doen en te vragen naar tests van ouderdieren, komen er toch weer vragen over nestjes die  we je moeten afraden

Wat is er in vredesnaam zo moeilijk om een goede fokker te zoeken of een grote hond uit het asiel te nemen? 

Ik zeg: niet doen. Ten eerste is het ontzettend lastig om broodfok van 'oeps-nestjes' te onderscheiden. Ten tweede zijn 'oeps-nestjes' vrijwel altijd bij mensen die totaal geen verstand van zaken hebben. De gezondheid is geheel onbekend, en juist bij grote rassen is het ontzéttend belangrijk om de ouderdieren te laten onderzoeken op o.a. HD en ED. Daarnaast kan er sprake zijn van inteelt, je weet nooit zeker wie de ouderdieren zijn, je weet niets over de voorouders van de honden, erfelijke gebreken, karakterfouten, etcetera... Daarnaast weet de gemiddelde mens weinig van fokken af. Een nestje pups is een ongelofelijk grote verantwoordelijkheid die ik absoluut niet zou toevertrouwen aan een willekeurig gezin die zogenaamd 'per ongeluk' hun hond heeft laten dekken. De medische zorg en vooral ook de socialisatie van de pups zijn cruciaal voor een gezonde, stabiele hond.

Het is heel verdrietig als je je hond op tweejarige leeftijd moet laten inslapen wegens zware HD, geloof mij.

Als jij het gevoel hebt gekregen dat het de (bij de rasvereniging aangesloten?) fokker enkel om geld gaat, heb je helaas geen goede fokker getroffen. Gelukkig zijn er ook genoeg fokkers met hart voor het ras! En juist daar moet je naar op zoek gaan.

Nog even los van het feit dat je bij een kruising veel minder zekerheid hebt wat betreft uiterlijk én karakter. Zeker als de karakters van de twee (of meer) rassen ver uit elkaar liggen. Dit kan namelijk ook heel vervelend uitpakken. Het is niet zo dat je een soort 'gemiddelde' krijgt, nee, het kan ook zo zijn dat de hond net de minder leuke eigenschappen van beide rassen erft. Plus de erfelijke ziektes.
Bij een raszuivere hond weet je al veel beter wat je kunt verwachten, zeker als je de ouders en het liefst ook de ouders daarvan ontmoet hebt. Als het goed is kan de fokker je hier veel meer over vertellen.

Wees toch maar heel voorzichtig hoor.

Wij hebben een Duitse dog x Bouvier de Flandre en heeeeeel veel geluk!

 

Ons 'Blueke' is ondertussen al 9 jaar oud en nog heel erg gezond, ook al ziet hij er best al als een bejaarde uit met zijn wit geworden snuit en de minder atletische lichaamsbouw dan vroeger.

 

Maar inderdaad, je weet nooit, en wij hebben de hond uit een asiel gehaald toen hij 4 maanden was, maar zo'n pup kopen bij mensen? Daar zou ik nu persoonlijk toch wel voor passen.

 

Naar zulke pups moet je echt gaan kijken, hè, en als je niet gaat, dan zie je ze niet en kom je niet in verleiding!

Ik was met mijn klasje op begeleid bezoek in het asiel. Doe ik overigens nooit meer, haha. Ik was dus de 'huiljuf' die dag!

 

Ik ga nooit spijt hebben van onze beslissing toen, maar moest mijn hond nu maar enkele jaren oud zijn geworden en een hoop medische problemen hebben gehad? Dan zou ik wel spijt hebben, denk ik.

 

Bij een kruising van twee "rashonden" krijg je niet perse een gezondere hond maar ook niet perse een ongezondere hond. Het hangt er vanaf ook uit welke rassen die kruising dan bestaat. Ga je een border collie kruisen met een teckel heb je een border collie met een groot livhaam op korte poten met een te lange rug met alle gevolgen van dien. 

Je voegt twee rashonden samen en dat betekent ook dat je kans hebt op afwijkingen die voorkomen bij beide rassen. 

ook moet je je er van bewust zijn dat bv ouders vrij zijn van HD de pups wel HD kunnen krijgen, omdat bv de grootouders dat wel hadden. Dus bij het testen js het belangrijk dat ook de voorouders en dergelijke getest zijn. Maar er spelen voor hd ook noh andere factoren mee zoals voeding bv. 

 

 

Aan een grote kruising is volgens mij ook wel een voordeel, hoewel dat niet direct iets is wat bewezen is:

een grote tot zeer grote raszuivere hond wordt normaal gezien niet zo oud (levensverwachting van 6 tot 8j). Kruisingen doen het, denk ik, als ze een normale gezondheid hebben, beter qua levensverwachting.

 

Ik denk altijd dat het daardoor is, dat mijn allerliefste oude baby-hond Blue al 9 is!

Het kan goed gaan (of beter) maar ook niet, net zoals bij een stamboomhond heb je geen garantie

 

Alleen aangezien jullie vallen op rassen die nou niet echt probleemloos zijn, zou ik het niet gokken

 

Maarja, als het echt een oprecht pretnestje is zou je het kunnen doen

 

Cindy, dat is helaas absoluut niet het geval.
Er zijn kruisingen die oud worden, en er zijn raszuivere honden die oud worden. Er zijn kruisingen die vroeg overlijden, en raszuivere honden die vroeg overlijden. Erfelijke afwijkingen komen net zoveel voor bij kruisingen als bij rashonden.

Je kunt geluk hebben en je kunt pech hebben, maar om de kans op een gezonde hond zo groot mogelijk te maken zijn gezondheidsonderzoeken nodig, het liefst van zoveel mogelijk generaties in de stamboom. Dit doen alleen goede, verantwoorde fokkers. En goede, verantwoorde fokkers fokken nooit kruisingen.

Oké, duidelijk niet zo N goed idee dus :-) hopelijk heb ik inderdaad pech gehad. Ik ga nog eens verder zoeken en rondbellen. Dank jullie wel!

 sorry dat ik vragen stel hoor! En trouwens, als ik een grote hond zonder informatie over verleden uit het asiel zou halen zou ik net zo 'n groot risico nemen als dat ik een pup van een oepsnestje zou kopen. Als je mijn vragen zo vervelend vindt hoef je heus niet te reageren.

 

Een pup kan heel anders uitgroeien dan je wenst, terwijl een volwassen hond al volledig ontwikkeld is. Je hebt dan al een veel duidelijker beeld van zowel het uiterlijk als het karakter. Ook zijn afwijkingen vaak al bekend bij het asiel; als een volwassen hond ernstig lijdt aan HD bijvoorbeeld is dit duidelijk te zien en merken. Dit is dus in geen geval te vergelijken met een pup uit een oepsnest. Wel zijn honden in asielen zeer zelden afkomstig van goede fokkers, en geen enkele hond heeft een 'gezondheidsgarantie'.
Echter, bij het kopen van een pup van een slechte fokker steun je de slechte fokker (financieel). Bij het adopteren van een hond uit het asiel is dit natuurlijk niet het geval, hier steun je slechts de gedumpte hond mee.

Mij lijkt het allerbelangrijkste dat de ouderdieren wel getest zijn.

En in geval van ongeluk en men heeft besloten voor de pups te gaan wel de ouderdieren alsnog getest zijn.

 

Verder vind ik bij kruisingen erg raadzaam goed te letten op welke combi des te meer als je een ras waar hd veel voor komt ook nog gaat combineren met hetzelfde probleem is de kan op problemen met de pup groter.

 

Dat de erkende fokkers die met liefde voor het ras bezig zijn vaak duurder zijn, komt omdat elke overwogen koppel om mee te fokken wordt getest op de nodige bij het ras voorkomende gebreken, vaak ook op gebreken waarvan niet verplicht is daarop te testen maar puur omdat ze zeker willen zijn zo gezond mogelijke pups aan nieuwe baasjes mee te kunnen geven. daar zitten vaak ook dna testen bij, en in diverse gevallen worden ook de pups nog weer getest. Dat is niet goedkoop en zie je dus vaak in de prijs terug.

Ook ik denk dat er op zich niks mis is met kruisingen.

 

Maar je moet wel een soort voorwaarden lijstje hebben:

-zijn de beide ouders getest op meest voorkomende ziektes bij grote rassen?

- is het een kruising met vergelijkbare grote rassen?( bv Newfoundlander X Sint Bernard  oid)dus binnen dezelfde rasgroep? Dat is altijd beter dan twee zeer verschillende rassen

-Is er goed contact en nazorg van de Fokker mogelijk?

- mag je beide ouders zien en beoordelen?

En dan nog je eigen wensenlijstje kwa pup.

 

 

Hier ben ik het mee eens! Vooral ook dezelfde soort honden, zo verklein je de kans op problemen met de bouw. Het belangrijkste is dat je mensen zoekt die geen broodfokkers zijn. Wanneer je je hier heel goed op oriënteert en de ouderdieren getest zijn, zie ik verder geen problemen.

"het gevoel dat het meer om het geld gaat."

Is dat het geval als de vraagprijs boven jouw persoonlijk budget ligt? Meestal roepen mensen opeens dat fokkers alleen maar aan geld denken. Voordat de prijs van de pups wordt bepaald is er al heel wat geld geïnvesteerd in de ouders. Bedenk je dat even goed. 

En pup bij een goede fokker vandaan kost geld! En ja best veel geld ook.

Als je dit geld er niet voor over hebt (wat ik me kan voorstellen want ik zou ook geen 1000 euro voor een pup neerleggen) dan kom je heel snel en makkelijk toch per ongeluk misschien wel uit bij broodf0kkers  dus daar moet je echt heel erg voor oppassen. Want die broodf0kkers zijn te slim aan het worden. 

Met een groot ras loop je veel met kans om enorme pech te hebben met allerlei problemen aan heupen,  knieën en andere gewrichten. Dus hou daar wel echt serieus rekening mee. Want een pup van400 euro kan dan zomaar 2 jaar later je dik 3000 euro geven gekost! !!

 

Als je dit grotere risico wilt nemen (want ook bij goede fokkers kan je pech hebben) dat moet je dit wel kunnen betalen als je hondje 2 ''nieuwe'' knieën nodig heeft!

 

Maar persoonlijk, als ik dan toch voor een grote hond zou willen gaan en niet raszuiver hoeft te zijn dan zou ik er 1 uit Spanje halen. Daar heb je echt mooie grote honden (mastino) in het asiel zitten. Bekende van mij heeft daar ook echt een mooie lieve hond vandaan.

 

Bekende van mij heeft de broer van deze knappe dame:

http://www.animalinneed.com/sectie/683-lady

 Niet alleen de ouders moeten getest zijn ook grootouders! 

Persoonlijk zou ik niet mee willen werken aan onverantwoorde fok, er zitten al veel te veel honden in de asielen door zulk soort fokkers.

 

Dan zou ik liever gelijk naar een asiel stappen en daar een hond halen, voordat hij vanwege plaatsgebrek ingeslapen moet worden.

Een Newfoudlander is een grote en zware hond, dus ze zijn daardoor al wat kwetsbaarder.

Ze worden op een aantal dingen getest en dat is niet voor niets.

Ik zou zelf liever een goed gefokte pup willen, met daarmee de hoogste garantie op een gezonde pup.

Het blijven dieren, dus je kan nooit 100% zekerheid krijgen.

Maar in ieder geval wel dat je de grootste kans hebt op een goede pup.

 Nee dat was niet het geval. Ik had bij een erkende fokker interesse in een herplaatser. Hij vroeg daar een x-bedrag voor. Omdat ik toen schrok van die prijs heb ik advies gevraagd bij de rasvereniging, afdeling herplaatsing. Zij vertelden me dat het belachelijk was. Die persoon wilde niet een goed thuis zoeken voor het beest, maar er flink geld aan verdienen, zo bleek. Echt een hele vervelende ervaring . Het gaat niet zozeer in het bedrag, wel om het principe.

Die fokker had ook pups trouwens.

Dank jullie wel verder!!

 Neen, als je een asielhond neemt, weet je al of hij problemen heeft.  Hij is immers ouder.

Ik vind je vragen niet vervelend maar je vraagt naar de bekende weg, je hebt immers reeds soortgelijke vragen gesteld.

Begrijpelijk dat je daar een slechte ervaring mee hebt, maar dat wil natuurlijk niet zeggen dat elke fokker zo handelt  Gelukkig zijn er heel veel fokkers die het fokken wel serieus nemen en niet zo omgaan met herplaatsers.

 Ondanks dat ik niets af wil doen aan de fokkers die echt hun best doen en daar wat mij betreft dan ook aan mogen verdienen denk ik dat je dit niet als algemene regel kunt stellen.

 

Ik heb ook flink wat geld, tijd en aandacht in mijn hond geïnvesteerd. Ze is in principe gewoon volledig getest op erfelijke afwijkingen omdat ik het wilde weten. Daarvoor is het je hond, denk ik dan. Ik begrijp dan ook niet dat die zorg ineens een investering is die je terug moet zien. Maar goed, mijn honds baarmoeder is dan ook een aantal jaar geleden in de prullenbak verdwenen. 

 

In ieder geval... Je weet het nooit. De Newfoundlander is nu niet bepaald een ras dat nog bekend staat om zijn denderende gezondheid. Of je nu een pup met stamboom of een kruising ervan koopt... Beste lijkt me dus met zo veel mogelijk fokkers praten en zo heel veel informatie in te winnen. Wie weet zit er wat voor je tussen, wie weet komt er wat anders op je pad. Hoe dan ook blijft het een gok

 Dat klopt wel. Ik wil gewoon een zo goed mogelijke beslissing nemen en alles in zoveel mogelijk verschillend daglicht zetten en alles goed afwegen. Omdat ik nog niet zoveel weet over rassen als velen van jullie hier, vind ik het fijn om alle reacties te lezen.

Dus nogmaals, sorry als ik ' domme'  vragen stel, maar het komt juist uit een goed hart in die zin dat ik absoluut alles zo zeker mogelijk wil weten. Een hond is geen pak suiker ;-)

Ik heb je een prive berichtje gestuurd voor als je een herplaatser zoekt :)