Een pupje aanschaffen bij een oudere boxerreu van 5 jaar?

Wat is raadzaam?

Hoe zijn jullie ervaringen of tips bij het aanschaffen van een boxerpup (teef) bij een al volwassen boxerreu van 5 jaar?

We merken dat onze boxer behoefte heeft aan contact; hij is wat eenzaam....
Hij komt uit een gezin van 5 personen (man/vrouw/peuter en een tweeling van anderhalf jaar)
Hij is altijd waakhond geweest op een terrein/tuin van een grote villa.
Nu hebben de mensen hem weggedaan en is hij sinds een jaar bij ons: ouder echtpaar, nét gepensioneerd. Alle tijd voor hem! Elke dag met de auto naar het bos en bijna een uur wandelen.
Toch merken we dat hij contact mist, dat hij iets 'eenzaam' lijkt.
We hebben altijd al twee honden gewild en willen nu de stap nemen, ook voor hém!
Is het een succesformule?
Gaat hij het pupje wel accepteren?

hoor het graag van jullie!
ALvast b.v.d.!

Hoe is hij dan over het algemeen in het contact met andere honden?

Hij is het blijkbaar bij de vorige eigenaren niet gewend om met een andere hond samen te leven.

Waardoor denk je dat hij eenzaam is?

Je kan ook nog andere dingen met hem doen, naar een cursus om hem nieuwe dingen te leren of zo.

Maar als jullie sowieso al liever 2 honden willen.

Als jullie hond verder sociaal is, moet het toch kunnen?

Waaruit maak je op dat hij eenzaam is?

Heeft de hond in huis speelgoed, bezigheid en goede natuurlijke kauwmaterialen?

Je kan ook afspreken of opzoek gaan naar honden om mee te spelen.

Naar het bis is natuurlijk heerlijk, er altijd zijn ook, maar gaan jullie ook aan het werk met hem?

Een hond wilt nl uitdaging, dingen doen, bvb praktijd speuren, hersenwerk, op een sport gaan. 

Niet alleen wandelen, maar ook geestelijke uitdaging.

Ik weet niet of een pup de oplossing is.

 Dat is een hele goede oplossing!

Spreek met hinden eigenaren af en laat ze samen spelen.

Bedankt voor jullie tips/reacties.

Hij heeft thuis voldoende speelgoed (rubberen kluif, runderhuidkluif, rubber ring, ballen e.d. en daar speelt hij elke dag op vaste tijdstippen mee (dat doet hij uit zichzelf, dus hij houdt zichzelf bezig. Ik ga daar altijd natuurlijk op in; verstop het soms, zeg dan 'zoek'. hij krijgt altijd aandacht dan.
Ik heb in de buurt hier alleen maar klein grut qua hondjes....daar valt moeilijk mee te spelen (van dat kef en blafspul) En een grote St.Bernard vlakbij wordt alleen maar een rondje om het huis uitgelaten. Zit niet veel leven in ..

Ik zie dat hij geïnteresseerd is in andere honden in het bos, wil er nieuwsgierig op af lopen. Helaas weet je dan niet wat voor vlees je in de kuip hebt, dus meestal lijn ik hem dan aan. Tenzij de baas zegt: " Ze kunnen lós, hoor, die van mij doet niks!"

Ikzelf denk dus dat een tweede hond geen probleem zal zijn.

Als jullie zelf een 2e hond of pup erbij willen , zou ik zeggen ga ervoor.

Voor jullie huidige hond alleen zou ik het niet doen , dit is een keus van jullie zelf.

Je geeft aan dat de hond waakhond is geweest , ik zou dus wel eerst kijken of hij überhaupt sociaal is naar andere honden.

Als je denkt dat je hond eenzaam is of iets mist ga ik mee met bovenstaande door iets te gaan doen met je hond buiten de 'normale' wandelingen.

De hond heeft altijd een taak gehad ( bewaken ) dus wellicht mist hij gewoon een taak.

Dan zou ik zeggen neem er een tweede bij!
Ik heb ook 2 honden en ik vind het heerlijk. Als je andere hond prima met honden om kan gaan dan zie ik niet in waarom een tweede hond voor jullie niet kan. Ik wens jullie alvast veel plezier met je roedel!

Let bij de aankoop wel goed op dat je een goede fokker hebt. Die zal de ouderdieren op erfelijke afwijkingen testen zodat de kans zo klein mogelijk is dat je hond ziek gaat worden. Ook hebben de ouderdieren daar een goed leven en zal de fokker al beginnen met de socialistatie van de pups.

Ik heb bij mijn hond van 8 ook de keuze gemaakt voor een pup erbij. Echter niet voor mijn oudere hond maar voor mezelf .
Maar belangrijk is het om te weten of jullie hond sociaal is naar andere honden maar ook naar pups.
Ik heb zelf helaas de ervaring in de familie dat niet zomaar iedere hond een pup leuk en aardig vind.
Mijn oudere hond is altijd super rustig naar andere pups toe en naar volwassen honden sociaal. In huis was hij stabiel dus hadden wij geen reden om aan te nemen dat het niet zou kunnen. Het heeft ook fantastisch uitgepakt. Het gaat echt heel goed.

Om erachter te komen hoe jullie hond reageert op pup zou ik de pups opzoeken bij de wandelingen of bij hondenverenigingen ofzo.

Succes

O.k. Irma, goeie tip!
Leuk om iets te horen van iemand die dus óók een pupje heeft genomen bij een oudere hond!

Was het niet té vermoeiend voor hem in het begin? Ik denk dat zo'n pup toch vreselijk gaat uitdagen, niet?
In huis is Milo ook erg stabiel en rustig. SLaapt veel (en vindt het dus ook ietsje saai hier denk ik wel eens...)
Wij nemen deze tweede hond ook voor onszelf in eerste instantie, want we zijn beiden nu gepensioneerd en stellen ons hele leven in het teken van de hond(en) nu. Hebben dus alle tijd. Was altijd al een wens van ons ook; 2 doggies!
Misschien kan ik het pupje ook 'onder voorbehoud' krijgen van de fokster denk ik ineens, ik zal het eens vragen.
Groetjes!

Hier kwam Black er ook bij als pup, Freggle was toen 12 jaar. 

De eerste maanden heel veel tijd er in gestoken, ook dat Freggle zijn eigen routines bleef houden en zijn rust behield.

Nu is Black net 2 geworden en het gaat prima tussen hun.

Als je zelf ook graag een 2e hond wilt en daar alle tijd en energie voor hebt gewoon lekker doen!

Wat wij hebben gedaan is eerst goed nadenken welk ras we erbij wilde, we hadden een aussie en daar is een schotse collie bij gekomen puur vanwege het fijne en rustige karakter.

Een goede fokker gezocht en gevraagd of het mogelijk was Diesel mee te nemen als de pups wat ouder waren puur om te kijken of er een klik was en het goed ging.

Fokker van Sky stond erop dat Diesel kwam omdat zij dit zelf ook graag wilde beoordelen.

Het was vanaf de eerste seconde gelijk raak met die 2 vrienden voor het leven.

Ja het is best vermoeiend 2 honden, zeker het begin jaar waarbij ik het belangrijk vond ook minimaal 1 wandeling apart te doen zodat de pup ook zelf goed kan ontwikkelen zonder dat een ander zich er altijd mee bemoeit.

En nu nog steeds trainen we met 2 honden apart dus veel werk en tijd maar goed dat is weer een hobby.

Hoe is hij in contact met andere honden en met pups. Dat lijkt me van belang vooraf duidelijk te hebben voor je een keus maakt.

Edit: Was al gevraagd zie ik

Belangrijk is dat je er als baas voldoende op in speelte zorgen dat beiden ook voldoende hun rust krijgen.

Leuk hoor een tweede hond erbij. Mijn hond was 5 jaar toen we er een pup bij kochten. Nu heb ik twee teven en hoewel de oudste een pittige tante is gaat het goed samen, bij de tweede hebben we echt gekeken naar het gedrag vd ouders (sociale honden)en hoe de fokker hier mee omging.

En een teef en reu samen is vaak een goede combinatie.

Bedenk wel dat een boxerpup een hele verandering is qua drukte. 

Je schrijft dat jullie al wat ouder zijn. Ik vond een boxerpup al behoorlijk pittig. Ik zou dat dus wel meenemen in de beslissing. Op zich denk ik dat een teek er bij niet zo'n probleem zal geven, mits jullie reu sociaal genoeg is.

Wat b treft veel slapen, dat doet mijn 5 jarige ook, niet omdat het saai is, maar omdat hij genoeg beweging krijgt. Dan hebben ze in huis de rust.

Haha, beste Bruce: don't worry! Dit is al onze 5e boxer die we dan nemen, hoor! We weten wat het dus inhoudt! En iemand van 64 zoals ik, die 40 jaar lang voor de kleuterklas gestaan heeft, kan nog een hoop hebben hoor! Ik reken me nog niet écht tot de 'ouderen achter de rollator' bv.

 Te vermoeiend voor een boxer, neeeee!

Mijn ouders fokten boxers, ben met ze opgegroeid. Boxers zijn onvermoeibaar, altijd in voor een spel, of een wandeling.

Tot de laatste snik, waren ze in voor iets leuks te doen, zo zijn ze.

Je zal wel rekening moeten houden, dat je hond moet wennen. Hij moet de pup leren kennen en omgekeerd ook.

Je zal het moeten begeleiden, vooral dat als je hond even rust wilt, je de pup  weg haalt. Zo leert de pup zijn grenzen en behoud je hond zijn rust ruimte.

Boxers zijn heel loyaal, kans dat hij veel accepteerd van de pup, maar zeker weten doe je het nooit.

Jullie willen graag een pup en wat ik begrijp, niet alleen voor je hond, ook voor jullie zelf, gewoon doen dus! 

Voor een hond kan het heel fijn zijn een maatje te hebben, zeker als die net zo speels en lekker gek is als je zelf.

Dat zijn boxers. 

Er zit iemand op het forum, die ze fokt en iets doet binnen de club. Ben even haar naam kwijt. Misschien heeft zij nog tips voor je.

Ik ga even kijken of ik haar vind

Wij hebben vroeger bij onze toen 10 jaar oude boxer reu, een pup (een reu) genomen, dat ging heel goed, hij leefde ontzettend op en is nog 13 geworden, ze waren echte maatjes.

Toen de oude boxer overleed kwam er weer een pup bij, ging ook prima.

5 is natuurlijk nog helemaal niet oud, lijkt mij juist een prima leeftijd en kan ook een goede voorbeeld zijn voor de pup!

Ik heb sinds een aantal maanden, na het overlijden van mijn laatste boxer Mickey, een jonge herplaats boxerteefje in huis.....was wel weer even wennen aan zoveel energie, maar wel erg leuk! 

Succes!

Nou de adviezen zijn duidelijk.

Dat wordt zoeken naar een goede fokker dit weekend.

En inderdaad is het even druk in huis. In de begin weken is alles even ontregeld en moet iedereen zijn draai weer vinden. Althans dat was bij ons. Inmiddels is de pup alweer 4 maanden bij ons en het is of ze er altijd geweest is.

Of het te druk is voor de wat oudere hond ligt een groot deel aan jezelf. De oudere hond zal zelf zijn grenzen aangeven en het is aan jullie als baasje om te monitoren of de pup hier naar luistert en anders hebben beide honden hier een beetje begeleiding in nodig. Zodra de oudere hond naar zijn mand/plek gaat de pup leren dat de oudere hond dan niet gestoord mag worden. Zo hebben wij het gedaan en dat gaat echt heel goed.

Veel plezier met de zoektocht naar een pup. Het voortraject is minstens zo leuk.

Thanks Irma en de rest, voor de commentaren en tips!'

Suzanne en Luca: we hebben reeds 4 boxers al gehad, dus we weten héél goed hoe ze zijn, hoor! Don't worry.

We hebben inmiddels al een fokker benaderd; die ons al eerder een boxertje heeft verkocht, maar we mochten maar 3 jaar van hem genieten omdat hij aan nierfalen leed....heel triest.
Ze krijgt begin februari pupjes van dezelfde moederhond als waar we onze overleden boxer Boran van hadden, dus het wordt een half-zusje van hem! Dat maakt het heel speciaal, daarom hebben we deze fokker ook benaderd. Het zal nét lijken of er nog iets van onze lieve Boran terugkomt in haar.
Dus april wordt het dat we Milo (onze huidige reus) laten kennismaken met het pupje.
DIt gaat op neutraal terrein gebeuren, op advies van de fokster die in Groningen woont trouwens (stukkie rijden dus vanaf Almere)

Zijn nierproblemen erfelijk?  Ik zou dit eens navragen, je weet nooit.

Onze Ylena was negen jaar toen we er een pup bij namen, dat ging erg goed.  En Niké, nu was zes jaar toen Nahla erbij kwam.

Voor de rest, veel plezier met jullie toekomstige pup.

5 jaar is niet oud toch ? als je graag een pup wilt, en doe het niet voor de hond, een hond vind het niet erg om geen gezelschap van een andere hond te hebben als die maar in de mensenroedel wordt opgenomen.....

hier komt ook straks een pup bij Bams, ik laat ze op neutraal terrein mooi kennis met elkaar maken, en dan naar binnen, de pup hou ik wel goed in de gaten dat tie niet te wild wordt bij Bams, ben ik er zelf niet bij dan gaan ze apart.... wandelen met twee , zeker als de pup klein is maar vergeet niet aan allebei apart aandacht te geven, zowel aan de huidige hond en aan de pup, niet alles samen laten doen, zodat het echte individuen zijn en worden, gezellig zal het zeker zijn met twee honden in huis.

" Haha, beste Bruce: don't worry! Dit is al onze 5e boxer die we dan nemen, hoor! We weten wat het dus inhoudt! En iemand van 64 zoals ik, die 40 jaar lang voor de kleuterklas gestaan heeft, kan nog een hoop hebben hoor! Ik reken me nog niet écht tot de 'ouderen achter de rollator' bv. "

Lucie Sneep

 Bij een ouder echtpaar denk ik aan mensen van halfweg de 70 of zo. 64 is nog niet oud...

Jullie zijn toch degene die problemen hadden met jullie boxer omdat je niet fatsoenlijk de deur uit kon en je een heel ritueel uit moest voeren om weg te komen?

Zijn deze problemen opgelost? 

Thanks voor jullie antwoord, Bruce en Tessa.

En ja, Bruce, wij wáren die mensen die problemen hadden met de deur uitgaan. Dit was dus puur een gewenningsprobleem van de hond; hij dacht dat hij overál moest waken en op reageren.
ALs je hem nú zou zien, zou je verbaasd zijn!
Hij loopt als een mak lammetje tussen ons in en is alleen nog maar nieuwsgierig naar andere honden, niet meer agressief. Ténzij ze gaan blaffen en een aanvallende houding aannemen....hij laat niet met zich sollen natuurlijk. Maar hij is handelbaar geworden en luistert prima! We laten hem bij het water elke middag zelfs los lopen. Bij een klik van de sluiting van de riem gaat ie zitten! Ongelooflijk he? We hadden dit nooit verwacht (hebben hem nu een jaar - zo lang had hij nodig om om te schakelen van de ene situatie naar de andere) Het geeft wel aan hoe moeilijk een hond het vindt om van baas en omgeving te veranderen, wat een impact dat heeft!

Tessa: we zullen aan onze DA vragen in hoeverre het een risico is om een pup te nemen van dezelfde moeder! Heb hier nog niet aan gedacht dat het erfelijk kan zijn...omdat de moeder zélf het niet heeft nl. Maar kan inderdaad 'in de lijn' zitten denk ik.
Groetjes weer uit ALmere

 Lucie, de moeder of vader kan drager zijn. Hoeft zelf geen last te krijgen, maar kan het wel doorgeven aan de pups.

Om met een dergelijke hond verder te fokken, lijkt me zeer onwenselijk. 

Tessa is zelf fokker en doet ook iets binnen de boxer club. Je kan haar voor advies vragen en wellicht weet zij nog een leuk nest?