Diepgewortelde angst

Lieve forumleden,

ik ben zo'n beetje ten einde raad en heb jullie hulp nodig....

Hiske is een Stabij van 3 jaar. Schat van een beest maar met een diepgewortelde angst voor vuurwerk!!! Dit trauma heeft ze opgelopen toen ze net 3 maanden oud was en dus haar eerste vuurwerkperiode beleefde. Het uitlaten ging goed totdat een groepje jongens zo "vriendelijk" was haar met vuurwerk te gaan gooien! Jullie willen NIET weten wat mijn reactie was..... Hiske vertoond sindsdien heftig vluchtgedrag als ze knallen hoort. Dit gedrag hebben we zoveel mogelijk proberen te "sturen" door te negeren. Maar als een hond zò hard trekt zul je wel moeten corrigeren door haar bij je te laten komen en gerust te stellen.

ieder jaar is het uitlaten een regelrechte ramp en deze ellende gaat door tot maart ongeveer als ze het vertrouwen weer heeft dat er geen knallen meer zijn.

Vorig jaar ben ik begonnen met Bachbloesemtherapie. Ze is hier wel rustiger van geworden maar we merkten wel dat deze angst bij haar hèèl diep zit. Het probleem nu is dat ze angsten ontwikkeld op meerdere fronten zoals: luchtballonnen, knetterende motoren, vreemde geluiden èn nu, zoals gisteravond een harde hagelbui. Ook is ze een tijdje bang geweest voor de maan. Als deze duidelijk aanwezig was durfde ze niet naar buiten.... Dit is weer weggeëbd gelukkig.

ook CD's met geluiden leiden niet tot gewenst resultaat.... Omdat we liever geen medicatie gebruiken zijn we op zoek naar andere "therapiën. Waarom geen medicatie zul je denken? Met de da over gehad. Omdat de angst zò diep zit. Dat krijg je er met een pilletje niet uit.

HELP HELP HELP!!!

wij wille zo graag dat ze rustig wordt van binnen want het is nu een zielig hoopje hond en wij worden er moedeloos, radeloos en vooral hèèl verdrietig van.....

wie weet raad want deze is van harte meer dan welkom!

Helaas van mij geen tips, maar ik volg even voor goede tips van anderen.

Yara heeft sinds een paar maanden een enorme angst voor onweer en vuurwerk (de knallen) 

Ze klapt compleet dicht en trilt als een gek, zoooo naar om te zien. 

Dus ik hoop dat iemand goede tips heeft. 

Via de DA clomicalm en met een gt aan de slag gaan.

Nee angst krijg je met een pilletje er niet uit, maar door de medicatie, kan je weer tot dat koppie doordringen en dan gaan werken aan de angst met een goede gt.

Zolang de angst zo groot is en alleen maar toeneemt, dring je toch niet tot dat koppie door en zal niets werken.

Hiske, er is een topic over met veel tips.

Het staat in de categorie Overig en heet medicijn bij vuurwerk.

Sorry, ben een beetje digibeet, kan geen link plaatsen.

Deels herkenbaar, hier was het minder extreem, maar bij een knal sleurde hij me naar huis en trok daarbij zijn eigen voetzolen stuk..

Wij hebben rond oud en nieuw wel medicatie gegeven (alprazolam) en dan ging het aardig. Daarna ook bang voor alles wat lawaai maakte

Wat ik gedaan heb: als hij ergens van schrok stilstaan en hem over halen om met mij te spelen, lekker gek doen en heen en weer springen, een speeltje voor zijn neus bungelen, etc, hoe gekker hoe beter. Daarnaast heb ik (vooral in het donker) korte rondjes gedaan zodat hij weer thuis was vóórdat hij weer ergens van schrok en in de paniek was, zodat hij weer een succeservaring heeft

Nu hebben we 's avonds al een paar keer vuurwerk of knallen gehad, hij kijkt, hij overweegt en met een beetje aansporing kunnen we het rondje afmaken. Maar zulke dingen moeten niet te vaak gebeuren

Helaas is het ook een beetje het ras hoor, steeds meer stabij's zijn gevoelig voor harde geluiden en schrikkerig.

Ik zeg altijd, het is niet erg dat hij schrikt, maar daarna lopen we rustig verder

Nu is Hiske wel extremer dan mijn Gijs maar ik denk dat je toch wel een eind kan komen hoor

Sowieso niet boos worden, want daar snapt ze helemaal niks van 

Ik zou voor de paar dagen voor oud en nieuw wel medicijnen proberen, als de scherpste kantjes er af zijn dan is dat al winst

Manon bedoelt deze: http://www.hondenpage.com/hondenforum/204634/medicijn-bij-vuurwerk.php 

Thanx Lieke!

Medicatie is nooit een wonderpil die angst oplost, maar kan juist bij diepgewortelde angst soms net het verschil maken tussen  bereikbaar voor desensibilisatie training of niet. Clomicalm is bv zo'n regulier  middel. Dat kan voor korte tijd (aantal maanden) ingezet worden waarna je met een goede GT aan de slag kunt met plan van aanpak. Een hond in hevige angst is niet bereikbaar voor training, die zal alleen maar vluchten (bevriezen, vechten). Dus om weer bereikbaar te maken zul je iets moeten. 

Het feit dat je hond nu zijn angsten aan het uitbreiden is geeft aan dat er wel iets moet gebeuren om het leven weer leefbaar te maken. Met alle respect voor de dierenarts, en ook eens dat meds nooit wonder oplossing zijn, ga ook eens te rade bij een goede en positief werkende gt die jou kan ondersteunen in de juiste wijze van begeleiden van je hond. Want ook hoe jij je hond ondersteund en begeleiding biedt maakt net het essentiële verschil. Dit, eventueel in combinatie met natuurlijke of reguliere medicatie, kan mogelijk de neergaande spiraal van nu weer omdraaien. Helemaal angstvrij? Dat is wellicht niet haalbaar, maar in elk geval niet verder deze neerwaartse spiraal waarin angsten uitbreiden, want daarmee wordt het steeds onleefbaarder.

" Hiske, er is een topic over met veel tips.
Het staat in de categorie Overig en heet medicijn bij vuurwerk.
Sorry, ben een beetje digibeet, kan geen link plaatsen. "

Manon & *Vera's* Gipsy's: Lexi, Mara & Pientje

Effe off topic

Als je het topic aanklikt, dan kan je de link bovenaan in de balk met de muis aanklikken. Dan komt die in het blauw te staan en klik je met de rechterkant en kan je kopiëren.

Ga dan naar het desbetreffende topic, klik met de rechter muis -> paste en dan spatie.

Ga op zoek naar een goede GT iemand die echt gespecialiseerd is in gedrag.

http://www.hondenpage.com/hondenforum/203529/tips-bij-het-zoeken-van-eengoede-gt.php

Die kan zien of de hond ontvankelijk is. En zo ja in hoever.

Zo niet dan is de hulp van medicatie als tijdelijke ondersteuning wenselijk.

Alleen zoiets neemt tijd in beslag, aangezien je de hond vertrouwen moet leren opbouwen. En moet leren van rustig te blijven ipv te stressen en bang te worden.

Dus die vraag stel je eigenlijk beter eind januari ipv eind november, dan heb je maanden de tijd om te oefenen met de hond.

Thanks Eliane!

http://www.hondenpage.com/hondenforum/204634/4/medicijn-bij-vuurwerk#div4671818

De link naar het topic waar manon het over had 

Ik ben het helemaal met je eens hoor Petra! En iedereen die heeft gereageerd dank daarvoor.

maar wààr begin je met zoeken van de juiste hulp? Ik ben me bewust van mijn eigen inbreng van dit probleem en idd kom je dan al snel in de neerwaartse spiraal.... Waarschijnlijk voelt Hiske mijn spanning ook al doe ik mijn best er zo luchtig mogelijk over te doen. We hebben beide van elkaar een stuk vertrouwen terug te winnen denk ik.....

Misschien kun je zeggen welke regio je woont en dat iemand hier iemand kent die je daarbij kan helpen? Een gedragstherapeut of een hondenschool

Heb je al eens over vluchten nagedacht?

een paar dagen een huisje huren in de middle of nowhere?

ik denk dat voor deze jaarwisseling je beste optie is

(bv in het bos.. ivm het de knallen dimt en flitsen niet zichtbaar zijn)de wadden eilanden zijn ook fijn als je maar buiten de dorpen gaat zitten

Let wel op dat je niet in gebied met boeren gaat zitten waar ze aan carbid schieten doen en dat je direct toegang hebt tot bos of evt duingebied

Ik denk dat je voor dit jaar rijkelijk laat bent om nog te trainen en ook voor redelijk wat medicatie (telizen heeft bv een inwerktijd van 6 weken)

Dan kan je in het nieuwe jaar op zoek naar hulp om het probleem echt aan te  gaan pakken

Mellow heeft het ook heel heftig. Twee jaar terug kon ik overdag nog prima met haar naar het bos. Dan hoorden we ver weg wel doffe knallen, maar dat deed haar niks. Vorig jaar was zelfs dat niet meer mogelijk, ze hoefde maar het minste plofje kilometers en kilometers ver weg te horen en het was klaar, ze deed niks meer en sleurde met in 1 rechte lijn terug naar de auto, waarbij ik de modder tegen mijn bovenbenen had zitten.

Het vuurwerkgeweld ontvluchten is geen doen, als ze begin december (of, zoals vorig jaar, half november) al beginnen met knallen. 

Nu kan ik met Mellow sowieso geen rondjes lopen in de wijk, maar ook toen dat nog wel kon deed ik dat die periode niet. Gewoon lekker dicht bij huis (snel thuis in geval van nood) en verder lekker naar het bos.

Onweer, vuurwerk, pratende fietsers die ze niet kan zien, geluiden van werklui (het bos is momenteel op werkdagen dus ook geen doen), geluiden uit de haven.

Zo'n cd met vuurwerkgeluiden maakte hier ook niks uit, ze deed hooguit geïrriteerd een oog open. Vuurwerk en onweer van een cd is ook totaal niet te vergelijken met echt vuurwerk en onweer, er zijn geen geuren, er is geen verschil in luchtdruk.

Als de angst bij een hond zó diep zit dan kun je ook gewoon niks doen met je hond. Je kunt niet trainen, want hij leert niks, hij heeft maar 1 doel en dat is vluchten van dat Hele Enge Iets!

Ik ben eind van het jaar altijd 2 weken vrij (dat is momenteel het enige positieve aan mijn werk...) en zeker die laatste dagen ga ik in principe niet weg, hooguit even een boodschap halen.

Op oudjaarsdag laat ik haar zeker niet alleen.

Ik hoop dat je de gouden tip nog krijgt, maar ik denk dat er niet 1 gouden tip is, het is allemaal zó afhankelijk van jou, van je hond, van de situatie.

Wil je wel heel veel sterkte wensen, ik weet hoe moeilijk het is. Het is gewoon heel verdrietig om je hond zó van slag te zien dat ie zijn nagels op straat kapot krast en een hartslag van 200 heeft 

 Bovenaan jouw tekst staat een link naar een site van Monique Bladder waar veel artikelen staan over angst bij honden. Veel zelf lezen over angst om te begrijpen is een eerste stap. Heb je wellicht ook al gedaan. Monique Bladder schrijft helder en duidelijk.

Verder goed om te realiseren dat angst pure emotie is. Dat vraagt niet om negeren of corrigeren, maar vooral om je hond tot steun te zijn. Steunen verergert de angst niet. Angst kan zelfs sneller weer afnemen door juiste steun, waardoor je hond weer bereikbaarder wordt. 

Wat betreft goede gedragskundighulp in jouw omgeving zou je bv deze Monique Bladder kunnen bellen/mailen voor betrouwbaar adres in jouw omgeving. Ook kun je hier je omgeving laten weten en kunnen we meekijken naar een goed adres.

Het is een langerlopend proces. Niet iets wat je nu voor dit jaar nog even oplost. Het vraagt inzet en een aanpak op diverse fronten.

Dat je nu aangeeft dat het probleem erger wordt en angsten uitbreiden geeft aan dat er nu iets niet goed gaat. Deze negatieve spiraal doorbreken is iets wat met een juiste aanpak ook weer omgedraaid kan worden. Het is juist het vinden van de goede puzzelstukjes in de aanpak die geduld vragen en volharding, ook juist als iets niet werkt. Alles is beter dan negeren en corrigeren.

Lees veel over angst bij honden en wie weet kan bv Monique je een goede gt aan de hand doen. En wanneer dan blijkt dat tijdelijke ondersteuning met natuurlijke/regulier medicijn de therapie alleen maar ten goede kan komen is dat zeker een optie om nog eens te bespreken met je dierenarts.

Het begeleiden van een hond met angst is pittig en kan heel onzeker en machteloos maken. Een kant en klaar recept bestaat helaas niet. Maar hoe meer jij je erin verdiept en kennis opdoet, inzicht in jezelf krijgt, in de emotie en gedrag van je hond, en jullie interactie, hoe zekerder je zelf ook in je schoenen komt te staan. Dat alleen al komt je hond met angst ten goede  en ook jullie samen.

Ben het ook eens met Petra. Medicatie kan wel degelijk helpen in het doorbreken van deze neerwaartse spiraal.

Het feit dat de angsten zich blijkbaar uitbreiden zou ook kunnen betekenen dat jullie heel kritisch naar je eigen reacties op je hond bij angst moeten kijken. Dit is géén kritiek of commentaar hoor!

Maar onbewust zou je toch een signaal kunnen geven die het gedrag versterkte( bv, jij als baas schrikt ook en kijkt vervolgens met veel emotie naar je hond e.d.)

En bij zulke angsten is negeren niet meer voldoende.....

Heb je wel eens aan muziek gedacht? Rustige, bv klassieke muziek heeft op iedereen, ook op honden , een rustgevende invloed. 

En het grote voordeel is dat die muziek andere, ongewenste geluiden deels kunnen overstemmen!

Bij mijn vorige hond, die erg bang was voor vuurwerk, heb ik hem er zo aan gewent: in december beginnen met klassieke zender aan, zeker als hij even alleen moest zijn. Tegen oud/ na werd het volume langzaam opgevoerd ( wel op prettig nivo blijvend)totdat tenslotte buiten geluiden nog nauwelijks indruk maakten.

Eind december nam ik zelfs een draagbare radio mee op wandeling zodat hij vooral dát hoorde, en niet t geknal....

Gek? Ja zeker! Hielp t? Ja! 

En na januari kon de muziek weer zacht.......

 Het nare van angst dat een hond vaak in zijn angst bevestigd wordt. Weer een enge knal, hard geluid. 

Zo komt het ook dat angst steeds groter wordt.

Je zelf zou  je hond zou moeten steunen. Als hij weg wilt, geef hem de ruimte om een veilige plek te zoeken en ben er voor hem. Kniel en doe je armen om hen heen.

Zo maak je het enigzins dragelijk voor hem. 

Zou in iedergeval naar de DA gaan voor overleg voor clomicalm en je zou idd met Monique contact kunnen opnemen.

Ze heeft een FB pagina, zo kan je haar ook bereiken.

Zie nu pas je topic, maar wil toch nog even reageren.

Wij (of eigenlijk onze hond) hebben een nare aanvaring gehad in april met vuurwerk. Jackie was toen nog maar 5 maand.

Aan alle kanten vloog er van alles uit haar lichaam, ze was zo sterk net trekken (waar ik nooit last van had) dat ik haar niet meer kon houden.. ze had helemaal een blauwe tong en toen we thuis waren was het de hele dag nog mis met haar.

We hebben toen contact opgenomen met onze gt/hondentrainer van onze cursus, maar die was helaas toen op vakantie. We hebben na een paar dagen dierenarts gebeld, omdat ze hartstikke ziek was.

Ik heb toen ook hier op het topic gevraagd naar tips, waar ik heel blij mee was, wat alleen voor onze hond niet helpt.

Nadat onze gt terug was van vakantie zijn we er mee aan de slag gegaan, ook omdat ze die weg waar we toen waren beslist niet in wilde en ook op geen een plek waar je met een omweg daar ook maar langs komt.

Ik vertel dit zodat je weet dat je niet de enige bent. Ik heb geen tips voor je wat de oplossing is, maar wil je toch vertellen wat wij er aan hebben gedaan.

Toen onze cursusleider bij ons kwam, moesten wij die weg in naar de plek waar die vuurwerk was. Dit ging echt niet. Akita's zijn zo koppig dat als ze iets niet willen, ze dit ook beslist op geen enkele manier gaan doen. Ze had nog liever pijn van het tegenwerken (blauwe tong, last van nagels die in de stenen klauwen) dan een beetje ons te vertrouwen. Dus een andere band om, een tuigje i.p.v. een halsband.

In deze periode is het verstandig als je dat nog niet hebt, een tuig i.p.v. band te dragen (bij ons werkt dit iig) zodat er geen druk op de keel komt zodra er vuurwerk is en ik kan haar dan makkelijker stevig vasthouden.

We moesten haar af en toe tillen, dus dat we haar over de grens tilden. Daarna moesten we om het gebouw waar die vuurwerk was heen lopen totdat ze iets rustiger was. Dit hebben we bijna 2 uur gedaan.. al maar rondjes.

Nu voordat iemand zegt dat je dit je hond niet aan mag doen. Akita's willen soms zo koppig doen dat ze niet open staan voor bepaalde dingen zoals hier dat ze er niet voor open stond dat er echt daadwerkelijk niks aan de hand is en wij moesten haar hier doorheen helpen.

Na 2 uur ging het iets relaxter en we moesten dit elke dag blijven oefenen. Tot aan de zomervakantie was het echt vreselijk. We hebben toen paar weken gelaten. 

In de zomervakantie hebben we op Terschelling een hele bijzondere vakantie met haar gehad en heeft ze veel nieuwe dingen ontdekt. Ze begon in een andere situatie te wennen aan vreemde geluiden (wordt ze heel naar van normaal), maar ook van menigtes (markt, braderie) terwijl dit voorheen echt niet kon (net zo'n stress als met vuurwerk).

Toen we thuis waren het rondje weer gelopen van de vuurwerk plek en het was sinds het mis was nog niet zo makkelijk verlopen.

Nu november (Jackie is bijna een jaar en het vuurwerk is ondertussen 7 maand geleden) en nog steeds elke dag oefenen is het nog niet over.

Wij zien verandering, want op de plek zelf blijft spannend.. maar er heen gaat beter. Ze snapt nu dat ze geen keus heeft en werkt niet meer tegen (soms nog wel), maar ze blijft wat onrustig.. maar ze is hier veel sneller overheen en op terugweg snuffelt ze nu wel rond en eerder beslist niet.

Dit helpt niet zo zeer als er vuurwerk is buiten, want dit is nog steeds een ramp. Alleen misschien kan je er wat mee stel je hond wil ergens niet meer heen.

Wij hebben geoefend met vuurwerk cd's, YouTube vuurwerk en reageert ze niet op.

Harde geluiden thuis oefenen, boeit haar niet.

Als ik buiten harde geluiden maak (op pannen slaan, dingen omgooien of ballonnen prikken) reageert ze ook niet op.

Dit moesten wij doen op cursus.. eerst binnen, dan buiten en dan op vreemde plekken.

Dit helpt allemaal niks tegen vuurwerk.. al 2 maand steken ze het hier in de buurt af en is elke keer een ramp met Jackie.

Vorige week woensdag kregen we op cursus vuurwerk training. Sindsdien wordt ze buiten sneller rustig dan dat we ooit hebben gezien (vingers crossed dat dit zo in goede richting blijft).

Onze cursusleider geeft ook 4 weekse vuurwerkcursus. Hij zegt ook dat het afgerechts kan werken, maar voor sommige honden kan het een uitkomst zijn die er vreselijk last van hebben (dit is in Slochteren in provincie Groningen), maar wij hadden nu 1 les.

Ze gingen eerst in het midden van de kring en daarna honden bij langs geluiden maken. Op blikken, metalen voerbakjes etc.

Daarna moesten honden door een auto heen waar vuurwerk cd op gedraaid werd en dit ging steeds harder.

Jackie wilde er zonder muziek niet eens door (koppig hondje komt boven), maar uiteindelijk met zelfs de hardste knallen deed ze mee.

Daarna tijdens speelkwartier werden ballonnen geknapt en na 10 minuten stopte ze er niet eens meer voor (bleef wel alert, maar geen stress signalen).

Sinds deze les gaat het buiten veeel relaxter. Ze blijft er niet van houden maar reageert veel rustiger dus hopelijk blijft dit zo.

Sorry voor dit heeeeele lange verhaal, maar wilde laten weten dat je niet enige bent en dat na veel proberen misschien wel niks blijkt te werken.

Iedereen kan goede tips geven, maar de ene hond pakt dit anders op dan de andere.

Hopelijk kan je er wat mee, of als een soort support en misschien hopelijk iets als tip.

Hopelijk vind je de juiste manier voor jouw hond.

Ik zou je over je eigen weerzin tegen goede medicatie heen zetten en voor het beste voor je hond gaan: als dat met medicatie is, dan is dat maar zo.

Wij wonen in de provincie Friesland. Ben al eens bij hondenschool Els geweest maar op de een of andere manier was er geen "klik".....