Het moest nu eenmaal, Lance moest voor de eerste keer uit logeren gaan.
Gelukkig was er bij de buurvrouw , eveneens wandelmaatje ,een ander klein hondje Snoopy dat hij al kende.
Ik voelde me echter zo rotslecht....en ben vlug , laf van me, weggeslopen toen hij in de tuin daar was en niks in de gaten had.
S' avonds al bericht dat hij nog had staan huilen had aan de buitendeur als een wolfke, oehoehoehoe !
Scheelde echt niet veel of IK begon eveneens mee te huilen ..... !
Bedtime aangebroken, Lance zou mee op haar bed mogen slapen had ze me beloofd.
Buurvrouw , Snoopy en Lance op het bed. Licht uit.
Opnieuw huilen en jammeren , snikken....
Het andere hondje , dat zoals gewoonlijk al direct onder de dekens was gekropen...kroop direct terug naar boven en ging dan echt Lance troosten. Ongelooflijk !
Ze legde haar kopje op zijn lijf en zo zijn ze samen in slaap gevallen. Spijtig dat ik er geen foto van heb.
Dat niemand nog zegt dat een hond je niet mist hoor, ik dacht ook dat eens dat de basisbehoeften voldaan waren , een hond zich vlug schikt en niet treurt.
Nietwaar dus.
Ons weerzien daarna was zó enthousiast dat wij alletwee het bijna aan onze tikker kregen.
aah Anny. Dikke knuffel voor jullie allebei!
Anny, fijn dat het achter de rug en goed verlopen is :-)
Nee, als het niet nodig is kan ik Kylie ook geen dag missen
Bedankt allebei oeheoeheoehoe
Ach Anny, wij missen onze schatjes en zij missen ons. Gelukkig was het maar 1 nachtje...
Een dag , een nacht, een dag
.en nu een Lance die me geen seconde meer uit oog verliest.
Ach Anny, heel veel sterkte! Het is erg lastig om onze lieve hondjes achter te laten, hoewel ze vaak in hele goede handen zijn
Ik wist dat hij daar in goede handen zou zijn,maar toch is er steeds die angst geweest , wat als hij ineens gaat lopen ?
Heeft zich gelukkig nooit willen losrukken op straat.
Och dat kleine wolfke! Ik geloof ook zeker dat honden je kunnen missen. Je kan aan al je basishoeften voldoen maar er is ook het samen willen zijn met het fijnste en liefste vrouwtje en dat heeft Lance duidelijk gemaakt. Wel heel lief dat hij zo getroost werd en nu fijn weer samen. Voor de komende jaren genoeg gelogeerd
Jawel anny een hondje mist zyn baasje hy is zeker bly je terug bent nog veel geluk ermee
Was dat maar waar.
Misschien omdat Lance altijd bij mij is, overal en altijd ? Dat hij zo lelijk deed ? Ik weet nu dat er altijd een bedmaatje hem daarin kan troosten, ook al iets.
Bedankt hoor Nadine , wij knuffelen ook zoveel hé
Het moet toch een speciaal gevoel geven dat Lance zo graag bij je is. Fijn dat hij een maatje heeft, klinkt wel een beetje zoals Thalia zou doen.
stoere Lance en Anny
tuurlijk missen ze ons en het is net gelijk bij kinderen, de ene heeft veel heimwee de andere kan het beter een plaats geven
Domino is teleurgesteld, ze komt niet bij jullie wonen !!!
Natuurlijk missen ze ons, Annyke, wij zijn toch hun mamaatjes
En wij missen ze net zo hard.
Knuffeltje voor Lance (en voor jou, mag niet maar doe het lekker toch ).
Ja aan de ene kant voelt het fijn aan, en aan de andere kant vind ik dat ik er te flauw over denk. Zoveel honden gaan gewoon naar pension in vakantie....
Als dit haar bedje is komt mijn wolfke direct......
Pfff......schoothondjes.....
Ja Lance is onze " kleine" en dat duidt niet op zijn hoogte
knuffelen mag hoor, alleen kussen niet.
Oh Anny en Lance, jullie harten gebroken. Ik krijg hier ook een brok in mn keel. Wat lief van Snoopy, dat voelde hij goed aan!
Heb Luca een keer 2 weken naar een opvang gebracht.
De honden zaten daar samen in een serre, geen kennels dus. Ze hadden een enorm eigen terrein, een uitlaat service, gingen met ze wandelen. Klonk gewoon goed.
Maar Luca mocht bij ze in huis als enige, ze vond het niks tussen de anderen.
Volgens de eigenaresse had ze het zo naar haar zin, ze wist niet zeker of Luca nog wel met ons mee naar huis wilde.....
We gingen haar halen. De vrouw kwam met haar naar buiten (we mochten niet binnen kijken) Luca zag ons en begon zo hart verscheurend te gillen en piepen, zo keihard en ze bleef gillen. Naar mij man lopen, dochter en naar mij en heen en weer en gillen, gillen. Juliette en ik huilen, man tranen in zn ogen. We zijn maar in de auto gestapt met een gillende Luca en zijn naar huis gegaan.
Een hond hecht zich enorm aan zijn baas, je bent zijn alles!
Omgekeerd ook, nooit meer weg zonder Luca. Of mijn kids moeten met haar thuis zijn.
Ja ze gaan naar een pension, maar reken maar niet dat ze zich daar heel erg gelukkig voelen. Hoe goed ze ook voor de honden zorgen, ze missen jou!
Kusje *heel hard wegrent*
Dat moet vies hebben gedaan Suzanne,
zoals ge zelf zegt, omringd door soortgenoten en ons toch missen.
Neen hier geen vrijwillig uitlogeren meer , al vraagt mijn man dikwijls genoeg, ga nu eens mee naar t buitenland voor enkele dagen...... Ik blijf ook liever thuis, ik ben nooit echt alleen met mijn dieren.
Same here, laat mij maar lekker hier met mijn meissies
Anny, jij Belg, wil jij me uitleggen wat vies nu betekent?
Ik was elf jaar, was mijn beugeltje kwijtgeraakt in een restaurant in de Ardennen, vertelde dat aan een meiske en die vroeg: was je moeder vies? Huh?
Vies is hier zeg maar niet schoon. Wat betekent het nog meer bij jullie?
Auw! (en ik draag nooooooooooit een legging )
Vies : iets dat slecht aankomt bij je, qua gevoel dan.
Aha, na 38 jaar snap ik eindelijk wat ze bedoelde
ahh arme lanc en Anny! Ken het gevoel hoor...
Misschien een idee de situatie bekend te maken? af en toe een dagje zonder de nacht naar oppas. Opzich logisch dat die huilde. Kent de situatie niet altijd bij jou geweest.
Toen ik begin oppas had was Hummie alleen maar aan het wachten op mij.. Nu kent die het voelt zich vertrouwd speelt met z'n honden vriendjes. En als ik kom is die natuurlijk nog steeds door het dolle heen. Misschien ook wat meer gemoedsrust voor jezelf zodat je eens lekker ok stap kan met je man.
Ja Rachelle , het was te plots ineens voor Lance . Mijn fout.
maar zelfs als ik eens boodschappen doe zonder Lance , zit die constant aan het raam te wachten .
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?