puppy bij druk klein kind plaatsen?

Hallo ik zit met een klein dilemma..... wij zijn gastgezin van een nestje pups. We hebben nu alle gezinnen een keer op bezoek gehad die een pup willen kopen. Erg leuke mensen allemaal, maar..... Bij 1 gezin is een klein erg druk kind aanwezig ( 4 jr). Dat komt uiteraard wel vaker voor, maar bij dit kind kon je zien dat hij honden als speelgoed beschouwd en niet als levende kwetsbare wezentjes die ook pijn kunnen hebben. meteen bij binnenkomst kneep hij de moederhond al flink in de flanken en trok aan de oren. Het zware speelgoed wat ergens anders in de kamer stond van onze volwassen honden smeet hij keihard naar de pups. Daarin werd hij welliswaar direct in gecorrigeerd door de moeder, maar even later deed hij het weer. Ik zag gewoon ook geen liefde voor het dier. Nu heb ik bij de fokster aangegeven dat het idee alleen al dat daar een pup komt me vreselijk zwaar valt. Gewoon toch proberen??? De moeder van het gezin is telefonisch op de hoogte gebracht over mijn gevoel en was daar behoorlijk ontdaan over. Ze zou de pup nooit alleen laten met de jongste en er goed op letten. Het oudere broertje was wel erg lief voor de pups, een heel ander kind.   gr, Noah

Los van je vraag… mag ik even vragen wat dat is, gastgezin zijn van een nestje pups? Waarom zijn de pups niet bij de fokker zelf?

Tja dit gezin zou bij mij al direct een no go zijn. Je kunt nu eenmaal niet altijd even alert zijn. Als dat kind van 4 jaar nu al dieren pijn wil doen, zou ik daar geen pup plaatsen. Luister goed naar je gevoel aub.

De moederhond blijft bij ons, ze is gewoon onze hond eigenlijk.

Officieel is ze op papier van de fokker omdat hij met deze bloedlijn verder wil fokken ( verantwoord uiteraard)

De deal is dat de moeder gewoon bij ons blijft en ze dan af en toe een nestje pups krijgt.

Het is onze keus geweest dat de moederhond niet naar de fokker gaat voor de bevalling en kraamtijd, maar bij ons.

Heel normaal hoor in de hondenwereld. Gastgezinnen.

Ik kan mij je twijfels goed voorstellen Noah.

En het klinkt inderdaad als een linke situatie voor de pup.

Ja, het zal dat ze kind en pup nooit alleen zal laten. Maar dat hou je toch geen 100% vol. En wat gebeurt er dan......

Misschien kun je deze mensen voorstellen nog een paar jaar te wachten ? 

Als je er zo'n slecht gevoel hebt hebt denk ik dat je het niet moet doen. Anders blijf je er mee zitten......

Dank je voor je uitleg, Noah.

Gezien je toch een soort 'mede-fokker' bent  in dit geval, vind ik dat je mee zeggingschap hebt waar de puppies naartoe gaan, en als je er een slecht gevoel bij hebt: niet doen! Vertrouw op je intuitie. 

Eventueel nodig je de mensen nog eens een keertje extra uit, om de situatie opnieuw te bekijken… maar je kan maar beter nu streng zijn in je selectie dan dat de pup het achteraf moet bekopen...

Zo is dat precies. Gelukkig heb ik ook medezeggenschap, vandaar dat ik mijn slechte gevoel meteen heb gedeeld met de fokker.

Het gezin gaat aankomende week naar de fokker thuis ( waar ook meerdere honden in huis zijn en een nestje pups ligt) zodat hij zelf de situatie ook kan beoordelen.

ik hoop dat we er dan hetzelfde instaan.....anders wordt het dilemma nog groter en weet ik nu al dat ik mijn ogen uit mijn kop sta te janken als ik er eentje meegeef.

Heb al allerlei visioenen van een grote leren voetbal die keihard tegen t koppie van de pup wordt gesmeten :-(

Wat ik lees in het openingsbericht, is de houding van een peuter van 2 ipv een kleuter van 4. Ik zou inderdaad voorzichtig zijn met het meegeven van een pup. Wellicht laat een volgend bezoek een ander beeld zien, maar ik zou zeker mijn bedenkingen hebben. 

Ik wil alleen maar even zeggen dat ik het goed vind dat jullie 2 zo goed samen werken! Ben benieuwd wat de fokker volgende week vind

Wat vervelend dat je in zo'n situatie bent terecht gekomen. De moeder zal natuurlijk flink opkomen voor het kindje. Maar jij mag dat natuurlijk ook doen voor de pups. Ze zijn bij jou, dus jij hebt het zeggenschap zou ik denken. Persoonlijk zou ik mijn pups niet toe vertrouwen aan mensen die hun kids nog niet bij diertjes neer hebben gezet. Dan liever nog even inlezen en wachten.. Want een pup is niet voor Sint en Kerstavond. Je krijgt een relatie met het beestje voor 10-12 jaar. En dan kans is heel groot dat je het beestje eens even alleen laat met het kind van 4-5jr al is het voor 5sec.

Ik zou het niet doen.
Het feit dat de kleine een kans krijgt om bij vreemden de honden te pijnigen maakt al dat het thuis makkelijker gaat.

Dit jongetje is niet klaar voor een dier en er gaat veel ellende van komen.
Aan de ouders de taak het kind eerst wat normen en waarde te leren wat betreft dieren.

Dat ten eerste.

Dan ten 2e .....
Jou gevoel.
Je plaatst een pup met al bij voorbaat een onderbuik gevoel......
Niet doen en luister naar jezelf.


Super hoe jullie relatie met de Fokker is
En veel plezier nog met jullie hond en het nestje.

Ik zou ook geen pup plaatsen als je een onderbuik gevoel hebt, ik heb dat vorig jaar gedaan met een klein konijntje (ik had een zwanger konijn opgevangen), de eerste kennismaking was goed ook al had ze een kindje van 3 en toen ze het konijntje kwam halen was haar hele houding veranderd. Ik hoorde daarna niks meer van ze en oh wat voelde ik me vreselijk. Een paar maanden geleden kreeg ik een mailtje, ze wilde het konijn weg doen want het kindje vond haar toch niet zo leuk. Waar ze haar het beste heen kon brengen of verkopen. Ik heb een hele lijst met opties gegeven, weer nooit meer iets gehoord dus ik heb geen idee hoe het het konijnenmeisje nu vergaat. Ik kan wel janken als ik er aan denk, ik voel me zo schuldig! Nouja hier heb je natuurlijk niks aan, behalve dat ik wil laten zien dat je onderbuikgevoel meestal wel klopt. 

Goed dat je er zo over nadenkt trouwens en dat je dat bij de fokker kunt uiten! 

Ik zou ook geen pup plaatsen als je een onderbuik gevoel hebt, ik heb dat vorig jaar gedaan met een klein konijntje (ik had een zwanger konijn opgevangen), de eerste kennismaking was goed ook al had ze een kindje van 3 en toen ze het konijntje kwam halen was haar hele houding veranderd. Ik hoorde daarna niks meer van ze en oh wat voelde ik me vreselijk. Een paar maanden geleden kreeg ik een mailtje, ze wilde het konijn weg doen want het kindje vond haar toch niet zo leuk. Waar ze haar het beste heen kon brengen of verkopen. Ik heb een hele lijst met opties gegeven, weer nooit meer iets gehoord dus ik heb geen idee hoe het het konijnenmeisje nu vergaat. Ik kan wel janken als ik er aan denk, ik voel me zo schuldig! Nouja hier heb je natuurlijk niks aan, behalve dat ik wil laten zien dat je onderbuikgevoel meestal wel klopt. 

Goed dat je er zo over nadenkt trouwens en dat je dat bij de fokker kunt uiten! 

Goed dat je er zo mee bezig bent en dat je in overleg bent met de fokker! Benieuwd wat zij ervan zeggen.

wat mij vooral verbaasd is dat het kind bij jullie al zo druk was!

Ik bedoel, mijn twee jongens 5 & 6 jaar zijn thuis zeker niet altijd engeltjes, maar zodra wij ergens zijn waar we nog nooit geweest zijn, zijn ze echt voorbeeldig. 

En hier uit zich het nooit naar onze hond hoor, maar wilde een voorbeeld geven.

ik denk dat je gevoel klopt en dat dit gezin misschien echt nog een aantal jaartjes zal moeten wachten. Niet leuk, maar wel de realiteit.

succes en geniet nog even lekker van de pups! 

Even uit interesse, om welk ras gaat het? 

Het zijn labradoodle pups, superslimme en gevoelige hondjes.

Ik weet ook zeker dat als ik mijn andere hond los in de huiskamer had laten lopen hij van zich af had gebeten als hij zo vastgepakt was zoals het kind bij de moederhond deed. En wat had je dan te horen gekregen? Dat je een valse hond hebt........

Jullie bevestigen dat ik mijn onderbuikgevoel moet volgen, dat is fijn om te lezen.

Ben benieuwd hoe het kindje zich bij de fokker thuis gaat gedragen naar de pups en de andere honden toe.

 Het dik gedrukte vind ik al veel zeggend.Het kind had de kans al niet moeten zien/krijgen om de moederhond te knijpen en aan haar oren te trekken.Leuk dat hij door zijn moeder gecorrigeerd wordt..en ook goed,maar wat heeft een kleine pup daar aan?Als je pootje breekt omdat het stampende kind er 'per ongeluk' op springt.

Misschien kent de moeder haar kind niet zo goed ,wist ze niet hoe hij in de omgang is met dieren...dan weet ze het nu en moet ze zich afvragen of het wel verstandig is om een klein dier in huis te hebben als je je kind steeds moet corrigeren(ik zeg steeds om hij in het eerste moment al direct 2 dingen doet die gewoon 'not done' zijn bij een dier).

Verder bestaat het niet dat je een druk,lichtelijk kwaad willend kind(met je vier jaar ben je al aardig verstandig) 24 uur bij de pup vandaan kan houden of nooit samen alleen laat.Zeker niet met een kind dat het zélf op zoekt.