Opspringen bij bezoek haha... De lusten en de lasten.

Onze eerste hond was nogal een Loebas. Zwaar en lomp van lijf. Deze hadden we op een nette manier afgeleerd om tegen mensen op te springen uit vriendelijke enthousiasme. Hij ging naar iedereen toe, vreemd of niet vreemd. Altijd met zijn drukke enthousiaste kwispel. Hoe ouder hij werd hoe beter dat natuurlijk ook ging. Inmiddels is hij op de leeftijd dat hij zijn pootjes altijd op de vloer heeft staan. 

Zelf heb ik altijd lichte tot zware last van mijn rug. Al doende ben ik er dus achter gekomen dat het best handig kan zijn als mijn hond 'op' kan. Ik strek dan mijn arm uit, zeg 'op'. En mijn hond spring met zijn voorpoten over mijn arm. Op een (voor mij) zeer ergonomische manier kan ik zo met hem knuffelen. Want ik hoef niet te bukken of op de grond te gaan zitten. 

Onze tweede hond (1jr oud). Een totaal ander karaktertje, zal nooit naar een vreemde toe gaan om te knuffelen. Begroet ons altijd erg enthousiast. Omdat hij kleiner is van lijf en niet groot. 15 kg. Heb ik zijn enthousiaste opspringen altijd zo gelaten. Voornamelijk omdat ik het wel ergonomisch vind. En wanneer ik klaar zeg of 'zo'. Dan gaat hij weer verder met het doen van zijn eigen ding. Het laag commando kent zhij ook. Maar eerlijk is eerlijk, het boeit me niet of hij opspringt. Ik vind het wel gezellig en ergonomisch.

Mijn kennissen die hier wel eens over de vloer komen zijn fervente CM aanhangers. Ze volgen iedere show van hem etc, ook proberen ze hem helemaal na te doen. Ja... Ik heb meelijden met hun hondje... Maargoed, dat laatste ter zijde. Ik ga in ieder geval in veel opzichten anders met mijn honden om. Ik neem mijn honden ook niet meer mee naar hun huis, vanwege het verschil in opvoeding. Ik kan blijkbaar toch niet duidelijk genoeg maken waarom ik mijn honden niet opvoed met tsssch en vingerknippen. (Ik knip wel eens in mijn vingers om kracht bij te zetten, maar ik geef liever het commando van wat ik wel graag zie bij mijn hond).

Mijn jongste hond heeft deze kennissen nu inmiddels al zo vaak gezien dat ze van 'schuchter' naar enthousiast is gegaan. In zijn geval zie ik hem zo ook het liefst. Wanneer deze mensen binnenkomen begroet hij hen dus enthousiast (dat is echt al heel wat voor hem), en gaat met de voorpootjes tegen de benen of whatever staan. Het is in mijn huis, van mij mag hij. Ik geef ook altijd netjes aan om oudere kleding aan te doen als men hier heen komt). Op het moment dat hij opspringt krijgt hij in zijn gezicht een vingerknip en een barse (krachtige/harde, met zware stem) 'laag' te horen.

Ik heb al vaker bij ze aangegeven dat de honden dat hier gewoon mogen en dat ze dat maar te accepteren hebben. Want het is niet hun huis. Zij beginnen dan steevast over dominantie bladieblablablabla.... Zucht.... Heb geen zin meer om die discussie aan te gaan. Toch blijven zij steevast de hond 'corrigeren'. Nu luistert hij wel. Maar ik vind het van hun gewoon niet gepast dat ze het blijven doen in het huis van een ander.

Ik snap heus wel dat een opspringende hond niet altijd leuk is.  Maar ik vind het een principekwestie. Mijn huis, mijn regels.

*sorry, soms typfouten door autocorrect. 

De alinea's zijn ook weg zie ik...

Tja, ik vind het ongewenst gedrag.
Mijn hond kreeg ik als half springpaard uit t asiel en ik ben blij dat ie t een beetje kwijt is.
Ik ben t met jou eens dat het jouw huis is, en dat hun methodes niet bij jouw hond hoeven te worden toegepast.
Maar dan is het of hen niet meer in contact met jouw hond laten komen of zorgen dat hij niet meer tegen hen aanspringt.

Jouw visite klinkt als mijn schoon ouders. Zelf geen hond maar wel jaren ervaring... *lees ze hadden een hond die verhaarde en toen moest ie weg*

Nee... tsssst.... Nee. .. rustig.

Rustig. RUSTIG!!!!! Nee.  Nee. Nee..

1. Mijn honden denken inmiddels dat nee iets betekend als pak een speeltje en duw het tegen ze aan...

2. Rustig... tja border lolly's... Iets met adhd. En RUSTIG!! schreeuwen heeft een omgekeerd effect... nu klinkt het meer als: rennen. Rennen dan... Altans volgens mijn honden dan...

3. En dan het haar can de broek veeg moment... Heeft geen zin.. tot dat je weer buiten staat... Want haar is hier gewoon in overvloed dus dat plukje wat je nu can je broek veegt maakt weinig verschil.

Ik laat ze. Maar ik kan ook mijn honden laten omslaan naar niet lieve wezens... en dan is het snel klaar met dat tsssst vingertje... Want chevy vind het nog best grappig. *hij is de enige die wel RUSTIG is...* maar dan ligt hij net lekker op de bank.  Op zijn eigen plekje. En dat wordt ie er af ge tsssst. Ja dat lukt 1 keer bij de 2e keer is het hap... en dan als een piranha vast houden... 

Maar misschien moet jij je visite positief opvoeden...

Met een planten spuiten?  Hun tsssst jij pssst. En belonen met een koekje/gebakje/blokje kaas bij het negeren van de hond?

Hahahaha! Dat is een goede!!

" 
Maar dan is het of hen niet meer in contact met jouw hond laten komen of zorgen dat hij niet meer tegen hen aanspringt. "

s@nt@

 Haha dan komen ze maar niet meer op bezoek, zo'n ramp vind ik dat nu ook weer niet.

Voila! Opgelost.

Inderdaad haha!

Heel vervelend als mensen jouw hond gaan corrigeren. Ik vind ook niet dat ze daar het recht toe hebben, jouw hond, jij grijpt in als dat nodig is.
Ik heb ook wel eens iemand van Bobby afgesodejeweetwelt die het nodig vond om haar in haar nekvel te grijpen en op haar rug te gooien omdat ze wat te enthousiast rondrende.

Aan de andere kant..een ander vind het misschien helemaal niet leuk als een hond tegen hem opspringt en dat hoeft hij toch ook weer niet te accepteren, ook al vind je het zelf niet erg.
Stel dat jouw hond de gewoonte had tegen bezoekers aan te piesen, haha, dat komt ook wel eens voor. Moeten mensen dan maar een oude broek aantrekken en zich nat laten piesen omdat jij dat geen punt vind? Nee toch zeker.
Jouw huis, jouw regels, maar ook hun lijf, hun regels.
Dus toch gewoon zelf even de hond bij je houden en alle gedoe rond het opspringen voorkomen?

p.s. Handig inderdaad als een hond tegen je op gaat staan als dat nodig is. Ik heb weliswaar geen rugproblemen, maar vind het wel supermakkelijk als Bobby vast 'klaar' gaat staan als ik haar bv. in de fietsband wil zetten.

Ik kan jou reden van het springen begrijpen, het is handig bij rugproblemen. Baas van mijn voormalige uitlaat honden (saarlooswolfshonden) had ook rug problemen en reutje mocht ook springen. Dit deed hij ook af en toe bij mij, en als hij op zijn achter poten stond keek hij wel mooi over mij heen dus bij mij mocht hij het niet. Hond wist het ook wel maar af en toe moet je even opnieuw proberen, een keer bijna onderste boven gesprongen. Was wel lief bedoelt.

Maar ik kan ook het bezoek begrijpen. Niet iedereen is gediend van springende honden. Ik vind het niet zo erg, kleren kunnen wel weer in de was maar laat het alsnog niet toe. Hond krijgt aai (indien hond wil) als hij/zij weer met 4 poten op de grond staat. Dit omdat anderen het niet accepteren en het is voor sommige honden heel onduidelijk bij wie wel en bij wie niet.

Het is jouw huis en zijn jouw honden die zich aan jou regels moeten houden. Het bezoek komt langs en heeft zich ook aan jou regels te houden, ze zouden de honden dus op jou manier moeten laten weten dat ze niet gediend zijn van het gespring of gewoon negeren.

En het bezoek opvoeden is goede trouwens. Helaas heb ik die hoop al lang geleden opgegeven bij het bezoek van mijn ouders. Zelfs een hondentrainer die zich niet aan regels wil houden. Krijg zelf eigenlijk geen bezoek, en wat komt ken ik via asiel en heeft zelf honden of kent honden dus nooit geen gedoe.

Gewoon laag zeggen is in principe al voldoende, hij luistert prima. Dan staat hij met zijn pootjes op de vloer. 

Dat mensen op een (komt op mij over als..) agressieve manier meteen de hond willen corrigeren slaat dan zo in het verkeerde keelgat. 

Bezoek opvoeden is idd erg lastig!