Ooit zien we elkaar weer. - Nu al een jaar zonder je...

Nogmaals heel erg bedankt allemaal... 

Odi had een hele grote invloed op mijn leven, achteraf gezien zowel positief als negatief. Door hem sta ik bijvoorbeeld positiever in het leven. Maar ik had me er bijvoorbeeld ook allang bij neergelegd dat ik nooit aan kinderen zou kunnen beginnen zolang hij er was. 

Ik ben hem enorm dankbaar voor wat hij me allemaal heeft gegeven, en ben me ervan bewust dat ik nooit zoveel aan hem terug had kunnen geven. 

Ik heb weinig woorden. Zo prachtig je over Odi schrijft. Hij is zeker nog bij je en zal dat ook altijd blijven. 

Sterkte

je had het me al verteld, maar na dit verhaal raakt het me nog veel meer! 

Heel veel sterkte. 

Oh' jeetje Tamara! Wat een verdriet toch!

Wat schrijf je mooi.. prachtig als je zo je gevoelens weer kunt geven. Maar wat is het zwaar.

Ontzettend veel sterkte toegewenst.

Poeh, hier kippenvel en tranen.

Wat een intens en mooi verhaal.

Een tijd geleden begreep ik dat Odi er niet meer was en ben in topics gaan zoeken. Begrijp nu waarom ik niks erover las.

Meid , klinkt misschien raar in deze situatie, maar een enorm compliment voor jou en jou kracht dat je zo eerlijk naar hem bent geweest. Kan bij benadering begrijpen hoe zwaar dit is.

Een hele dikke knuffel vanuit hier . Ik heb bewondering voor je !!

Tamara ook via deze weg wil ik je veel sterkte toe wensen met dit immense verlies.
wat heb je het mooi beschreven en wat zal het ontzettend veel pijn doen.
ik denk aan je....

Met tranen in mijn ogen lees ik je verhaal..
Ik volgde altijd jouw topics over Odi en vroeg me al een tijdje af wat er met hem was gebeurd. Vreselijk is dit, ik kan me niet eens voorstellen wat je hebt doorgemaakt.

Ik wens je héél veel sterkte toe met dit verlies,
Dikke knuffel

Wat schrijf je dat met veel liefde. Ik weet ook zeker we dat onze beste maatjes, onze soulmates, echt wel weer zien. Ik houd me vast aan het feit dat onze liefde zo sterk is, waar ons mannetje ook zal zijn, de liefde vindt hem wel. 

Ik vind het prachtig mooi dat zoveel van wat je deed, was voor hem. 

Je keuze moet echt verschrikkelijk moeilijk zijn geweest, al was het achteraf niet jouw keuze maar was het al voor je gemaakt...ik denk dat jij alleen je best hebt gedaan om het op de juiste manier te doen. 

Die foto is prachtig.

Heel veel sterkte. 

Wat triest,nog zo jong en dan dit.

Ik heb ook mettranen in mijn ogen jouw liefdevolle verhaal gelezen.

Ik wens je heel veel sterkte met het verlies van je soulmate.

Heel veel sterkte! Wat erg! En wat heb je het mooi beschreven!

ook ik heb met tranen je verhaal gelezen, de liefde spat er af, maar ook de liefde van Odi, wat heeft hij veel gedaan voor je, neem dit mee, zie het als een cadeau van je beste vriend, je soulmate je hondenkind, jij was er voor hem, maar hij heeft jou zoveel geleerd.

Ook al heb ik je hond nooit gekend, zijn verhaal maakt diepe indruk op me, ik weet zeker dat hij nog over je waakt, en later dan zie je hem weer.

Nu moet je verder met Aiden, de tijd zal je verdriet wat leefbaarder maken, dat weet ik zeker, neem ook die tijd.

Ik wens je heel veel sterkte met je grote verlies.

Wat een triest verhaal, heb je al eens geprobeerd zijn gedragsverandering te linken aan zijn vaccinaties?

Kijk eens op Diamond Fauna.

Vr.gr. Robin

 Odi is maar 2 keer gevaccineerd, een keer in Roemenië en toen hij een jaar en 3 maanden was. 

Odi heeft helemaal geen reactie op de enting gezien, dus die link hoeft niet gelegd te worden...

Jeetje tamara, wat heftig en wat schrijf je mooi over de knappe man. 

Ik heb een brok in mn keel en weet niet goed wat ik moet zeggen. 

Maar heel mooi om te lezen hoeveel liefde odi heeft gekend! 

Heel veel sterkte!

Hoe gaat het nu met je Tamara? En met Aiden natuurlijk.

 Ik probeer het een plekje te geven en vooral door te gaan met mijn leven en met het opvoeden van Aiden... 

Ik mis Odi nog steeds in alles wat ik doe, maar als ik met Aiden bezig ben, heb ik het idee dat Odi me aan staat te moedigen. 

Met Aiden gaat het super, die heeft Odi op het moment van inslapen al los gelaten. 

Sascha doet het ook weer beter, na wekenlang slecht te hebben gegeten... Ze begint nu weer wat te spelen met Aiden... 

Wat n mooi verhaal! Ik lees jouw verhaal met tranen in mn ogen. Moest gelijk aan mn lieve hond Mancio denken, de eerste prik en daarna de 2e prik. Toen Mancio de 2e prik kreeg begon hij te huilen. 

Ja echt triest! Ik wens jou veel sterkte!

Wat n mooi verhaal! Ik lees jouw verhaal met tranen in mn ogen. Moest gelijk aan mn lieve hond Mancio denken, de eerste prik en daarna de 2e prik. Toen Mancio de 2e prik kreeg begon hij te huilen. 

Ja echt triest! Ik wens jou veel sterkte!

Wat n mooi verhaal! Ik lees jouw verhaal met tranen in mn ogen. Moest gelijk aan mn lieve hond Mancio denken, de eerste prik en daarna de 2e prik. Toen Mancio de 2e prik kreeg begon hij te huilen. 

Ja echt triest! Ik wens jou veel sterkte!

Heel veel sterkte

Wat is dit verdrietig, heel veel sterkte!!

• Heel veel sterkte 

Met tranen in me ogen. 

Heel veel sterkte met het verlies van je dierbare vriend. 

Zo mooi omschreven! Ik heb nog nooit een hond verloren, maar door jouw woorden voel ik het gewoon. Hoe het is en wat het met je doet... Het is geen 'hond' het is je beste vriend geweest. Respect dat je het wil delen en heel veel sterkte!!

Zo mooi omschreven! Ik heb nog nooit een hond verloren, maar door jouw woorden voel ik het gewoon. Hoe het is en wat het met je doet... Het is geen 'hond' het is je beste vriend geweest. Respect dat je het wil delen en heel veel sterkte!!

Zo mooi omschreven! Ik heb nog nooit een hond verloren, maar door jouw woorden voel ik het gewoon. Hoe het is en wat het met je doet... Het is geen 'hond' het is je beste vriend geweest. Respect dat je het wil delen en heel veel sterkte!!

Het is weer zo'n dag dat ik hem vreselijk mis...


Het gemis werd groter als ik alleen was, dus in de nacht. Dus Aiden slaapt al tijden bij mij in de slaapkamer, zodat ik niet alleen ben. Ik miste hem minder als ik met Aiden op pad was, omdat ik dan bezig was. Al blijft het gemis constant aanwezig...


Maar vandaag was vreemd... Ik heb een enorm leuke dag met Aiden gehad vandaag. En voor het eerst voelde ik me schuldig. Schuldig dat ik lol had met een andere hond.
Ik weet dat het nergens op slaat, ik moet er nu voor Aiden staan en dat had Odi ook gewild.

En dan toch... Dat gevoel dat ik dit ook met hem had kunnen doen...
Ook daarvan weet ik dat het niet gekund had, want hij durfde niet eens de straat op, laat staan samen te gaan wandelen in het bos etc.


Ik mis het ventje zo ontzettend...
Met de tijd zal het een plekje krijgen, maar het zal niet minder zeer gaan doen...

Sterkte meis!

Als ik mijn andere drie een knuffel krijg, geef ik Vera er een in gedachten.

En ik zeg nog steeds ik heb vier honden, na bijna anderhalf jaar.

Ahhh sterkte hoor!! Denk ook vooral aan de leuke dingen die je met Odi deed, hoe dankbaar hij je daar voor is, en zo fijn dat je ook weer leuke dingen met Aiden kunt doen.