Hoe en wat na inslapen?

-

Allereerst: Heel veel sterkte met deze moeilijke beslissing!

Een hond kan best een dagje in zijn mandje liggen hoor... Ontbinding gaat niet zo snel. Houd er wel rekening mee dat je hond al zijn ontlasting en urine gaat laten lopen. Ik zou dus wel een handdoekje in zijn mandje leggen.Begraven gebeurt bij het crematorium vaak dezelfde dag dat het diertje gebracht wordt nog.
Begraven in je eigen tuin is natuurlijk afhankelijk van jezelf.

Afscheid nemen kan ook nog in het crematorium, daar leggen ze hem netjes neer onder een dekentje en kunnen jullie nog even in alle rust vaarwel zeggen.

Een andere optie is het laten cremeren van je hond. Je kunt dan voor gezamenlijk of voor individueel gaan. Bij individueel krijg je de as van je hond terug. Dit kun je in een sieraad, een asbus of een urntje doen. Daarnaast kun je er ook voor kiezen om hem uit te strooien (bijvoorbeeld op zijn lievelingswandelgebied).

Dit zijn een beetje de opties. Ik raad jullie vooral aan om te doen wat voor jullie zelf het beste voelt. Het is aan jullie om dit enorme verlies te verwerken...

Nogmaals heel veel sterkte toegewenst...

Hallo Wupsel,

Wat verschrikkelijk dat je afscheid van je maatje moet nemen. Helaas weet ik ook hoe dat is, het doet enorm veel pijn. Hier moet je idd wel even goed over nadenken ja, maar wil je persee je hond begraven? Wij hebben inmiddels twee honden laten cremeren wat erg mooi is. Een waardig afscheid, je mag erbij zijn en afscheid van hem of haar nemen. Je kunt erop wachten tot de crematie voorbij is en je kunt je hond meteen daarna mee terug naar huis nemen in een mooie urn die je ter plekke kunt uitkiezen. Wij hebben de urnen in onze kast staan in de woonkamer met een kaarsje erbij en hun foto's. Dat vind ik het mooie van een crematie en een urn, ze zijn zo altijd bij je op een mooi plekje in je huis. Maar dat is dus persoonlijk...Succes ermee en heel veel sterkte!

Moeilijke beslissing en periode van afscheid en verdriet.

Ik heb dit zelf al meerdere malen meegemaakt. Zelf geef ik de voorkeur om mijn hond na het inslapen meteen naar het crematorium te brengen; waar ik van te voren een afspraak heb gemaakt.

De dag vóór het inslapen kan iedereen, die om mijn hond geeft, afscheid komen nemen. Dat is best zwaar en ontroerend; maar geeft tegelijkertijd steun.

Ik ken ook mensen en m.n. gezinnen met kinderen, die hun overleden hond nog 1 dag thuis houden, nadat de dierenarts de hond in zijn mand of op zijn kussen heeft laten inslapen, zodat elke huisgenoot afscheid kan nemen.

Leg in de mand of op het kussen een groot stuk dik plastic i.v.m. de urine en ontlasting, die de overleden hond verliest.

Ik hoop dat jullie op een waardige manier afscheid kunnen nemen.

Veel sterkte.

http://dier-en-natuur.infonu.nl/diversen/40402-als-je-huisdier-dood-gaat.html

Helaas niet meer belangrijk

Ik begrijp dat helaas je  je hond in moet laten slapen.

Wat wij de laatste jaren doen is de dieren arts thuis te laten komen mochten wij deze beslissing moeten nemen.

Het kost niet veel meer en de hond is in zijn of haar vertrouwde omgeving.

Als je de mogelijkheid hebt is dit een rustige manier voor de hond en daarom ook misschien voor jullie ook prettiger ivm al het verdriet.

Zelf schrijf je al dat je het liefst nog even bij je hebt.

Wij persoonlijk brengen de hond na ongeveer 1,5 uur naar het crematorium en laten de hond apart cremeren.

1 of 2 dagen later halen wij de hond weer op.

Zelf kun je dan beslissen....misschien in de tuin begraven,uitstrooien op de lievelingsplek of misschien op een opvallende plaats of juist op een onopvallende plaats een plekje geven in huis wat voor jou het gevoel het fijnst is.

Nogmaals wij persoonlijk ervaren ondanks het verschrikkelijk verdriet dat het fijn is om het op deze rustige manier te doen.(al blijft het ontzettend pijnlijk!!)

Wij hebben meerdere huisdieren altijd en deze kunnen ieder op hun eigen manier afscheid nemen.

ik wens jullie heel veel sterkte toe!!!!!  

Sorry dat ik het over cremeren heb geschreven maar wij zaten waarschijnlijk op hetzelfde moment te typen.

Onze dieren arts raadde aan om niet te lang de hond in huis te houden.

nogmaals veel sterkte!!!!

Helaas niet meer belangrijk

Heel herkenbaar, dat gevoel dat je het niet aan gaat kunnen...

Ik heb mijn ventje 2 maanden geleden af moeten staan, en ik kan me compleet vinden in wat jij schrijft.
Je gaat hem ontzettend missen, maar probeer vooral aan de goede momenten te denken. De momenten dat hij je aan het lachen maakte, de momenten dat hij vrolijk door het bos rende, de momenten dat hij je tot wanhoop dreef als pup, zelfs zijn laatste moment: Dat je de rust over hem heen ziet trekken wanneer je hem laat gaan.

En blijf vooral over hem praten, laat je tranen gaan, en ga niet opkroppen. Niet iedereen zal je verdriet begrijpen, maar dat geeft niets. Het gaat er op dat moment om dat jij het een plekje moet gaan geven. Neem er ook vooral de tijd voor!
Ik huil nog steeds bijna iedere avond, en het zal ook nog wel even duren voordat ik het een plekje kan geven...

Wil je hem in je eigen tuin begraven, of echt bij een dierenbegraafplaats?
Bij Grebbehof Rhenen kun je een grafje huren, dat ook voor jou onderhouden wordt.

Wat erg voor je!

Het komt een keer..........

Ik heb het inmiddels drie keer meegemaakt en iedere keer sterf je zelf een beetje......

Ik heb onze honden in onze tuin begraven.

Het is echt niet zo dat alles begint te stinken.

Neem je tijd om afscheid van je schat te nemen en laat je niets aanpraten.

Jij bepaalt wat er gebeurt!

Heel erg veel sterkte! Dat heb je nodig!

Helaas niet meer belangrijk

Ja dat gaat heel moeilijk worden voor je  , maar een wijs besluit zo te lezen .

Ik lees dat hij medicijnen krijgt ,en dan is het zo  dat de ontbinding (vreselijk woord) sneller begint ,ook kan het dan zijn dat er bloed uit zijn neus of bek komt na het overlijden .

Persoonlijk zou ik niet langer wachten als een halve dag om hem dan te laten begraven ,het zou echt erg voor je zijn als je dat ziet ,ook al weet je dat hij niets meer voelt .

Je gaat in een gat vallen door het gemis ,Misschien kun je een mooi foto album maken met je dierbaarste foto's  en je herinneringen opschrijven ,hoe hij vanaf het begin was en zo de jaren door .

Ik wens je heel veel sterkte toe  en van je af tikken  op dit forum kan veel steun geven .

Je hebt al veel antwoorden gehad. 

Ik wil je alleen maar heel veel sterkte wensen.

Allereerst heel veel sterkte..

Je hebt inderdaad alle antwoorden al gehad.
Ik wil toch mijn ervaring er nog aan toevoegen.
Wij lieten onze honden aan het begin van de avond thuis inslapen en dan de volgende dag zo rond een uur of één brachten we ze zelf naar het crematorium..

Bij alle vier onze maatjes is het zo gegaan en er was echt geen stank of opzwellen ofzo hoor.

Doe het zoals het voor jullie goed voelt.

Heel veel sterkte

Wupsel....wat een lieve vraag die je stelt. Ik herken je verdriet, je vragen.

Mijn verhaal;
Ik heb de da gebeld om een afspraak te maken na het weekend.(heel zwaar) Mijn hond was op, nog lief en kwispelend....maar niet meer in zijn glorie.....het onvermijdelijke afscheid drong zich op. (zo zwaar)

Bij mij is de da aan huis gekomen.
Het was mei, de dagen wat langer.
Om 8 uur is hij ingeslapen, iedereen heeft afscheid genomen, kinderen erbij.

Echtgenoot is tegen 10 uur een groot graf gaan graven. (diep genoeg, zoals het officieel hoort)

Heb hem erin gelegd op zijn favoriete deken. (verteerbaar)

Ik wilde hem niet cremeren, maar hier op zijn erf houden en heb hem in de tuin begraven. (ik woon op een boerderij) mooie steen erop.(da keurde dit goed)

Om een overleden hond in huis te houden; misschien kan je hem in de schuur of garage leggen tot het moment dat je naar de begraafplaats gaat of crematie. Dat het je niet uitmaakt ivm lichaamssappen, snap ik. Neem je er liefdevol bij.
Ivm hygiëne zou ik dat niet langer dan een dag laten duren.

Voor mij was begraven de beste optie. Ik zie me hier niet verhuizen en kan hem zo bij me in de buurt houden, hij hoorde hier.

Wil je veel sterkte wensen.

Mijn vorige hond heb ik midden in de zomer in laten slapen,  ook lekker veilig thuis. Het was al in de avond dat de dierenarts kwam en ik heb haar de volgende dag, eind van de middag, naar crematorium gebracht. 

Het is heel fijn om alle tijd te hebben om van je maatje afscheid te nemen, ik heb haar in een grote doos gelegd, met idd onderin een vuilniszak, met haar kleedjes en knuffels. Samen met mijn zusje, die bij mij was omdat ze vond dat ik dit niet alleen moest doen, heb ik op de doos getekend en geschreven. 

Qua geur en ontbinding enzo: na een half uurtje komen er gassen vrij uit de darmen en die ruiken zeer onaangenaam,  vooral in je huis. Ik heb haar toen even buiten gezet op mijn balkon, het was mooi weer dus ik zat daar ook. Maar eenmaal in mijn bed kon ik het niet over mijn hart verkrijgen om haar alleen buiten te laten liggen. Dus heb haar in de keuken gelegd met wierookje  erbij voor de geur, maar de volgende ochtend rook ik eigenlijk niets. Dus dat viel me erg mee. Ze heeft al met al denk ik 5 uurtje buiten gelegen en toen waren de ergste gassen eruit vermoed ik.

Het is een verschrikkelijke beslissing die je moet maken, maar doe vooral waar jij je goed bij voelt want in deze situatie is er maar1 keer. Je kan het niet over doen of terug draaien. Het is fijn en goed dat jullie de tijd hebben om daar over na te denken, dan kan je echt luisteren naar je gevoel.

Heel veel strekte gewenst de komende tijd! En hij is het idd waard om voor te huilen en te rouwen. Dat geeft aan hoe veel hij je waard is en dat je heel veel van hem houdt!

Veel sterkte

Wupsel, je vragen zijn zo herkenbaar...... wat ga je doen met je dier wat je zo lief gehad hebt na de dood ?

wegbrengen kan je , naar een cremetorium, of afspreken voor een plekje op een begraafplaats, wanneer de hond overlijd kan je gerust de tijd er voor nemen om afscheid te nemen, geen dagen, zodra de hond is overleden het draaiboek in gang zetten...... altijd zo ontzettend verdrietig dit afscheid, maar het is niet anders, voor jou veel sterkte Wupsel.

Helaas niet meer belangrijk

Ik wens je heel veel sterkte!

Ik heb ook langzaam afscheid van Vera genomen, ze ging langzaam achteruit. Juist de laatste dagen, de laatste momenten, toen ik wist wat er ging gebeuren en zij gelukkig niet, koester ik nu.

De laatste avond fotoos gemaakt van haar en mij samen, liggend op het buitenbed. Toen deed het me pijn, nu zijn ze me zo dierbaar.

Je tuinhuisje is een heel goed idee.

Zelf alles in orde maken, de kist met zijn spulletjes, je doet het zoals jij het wilt.

Nogmaals sterkte xxx

Allereerst gecondoleerd met dit verlies. 

Wij hebben helaas geen echt afscheid kunnen nemen. Onze hond is wel in mijn armen overleden door een aanval met een andere hond. Wij hebben ervoor gekozen om onze hond te laten cremeren. De dierenarts werkte ermee samen en antverpia heeft onze hond bij de DA opgehaald. Ik had het niet gekunnen om zelf met mijn hond te liggen gaan sleuren .. 

Even een aanvulling. Uw hond wordt wel vrij snel hard. Dus houd daar rekening mee als je hem nog wil verplaatsen en je een grote hond hebt. 

Wij hebben altijd heel snel een beslissing moeten nemen. Door een Tia ,kanker en een hersenbloeding bij 3 honden. Steeds zijn de honden weer mee naar huis genomen om dat er 2 x een hond was die afscheid moest nemen. Dat hebben ze ook duidelijk gedaan.

24 uur zijn de honden nog in huis geweest. En daarna naar het crematorium gebracht.

Nu hebben we 3 urnen, die  gaan we over een poosje uitstrooien bij hun geliefde Neeltje Jans.

Op dit moment geen hond meer, mis het wel verschrikkelijk.

Ik weet het brengt heel veel verdriet met zich mee, maar als ze een goed leven hebben gehad kun je met een gerust hart afscheid nemen

Ik wens je heel veel sterkte toe.

Ja, had gelezen dat het lichaam al best snel hard wordt, daarom kijken we nu alvast voor een kistje ofzoiets, kan ik hem zelf neerleggen zoals ik het fijn vind, ipv pas op de begraafplaats met een stijf lichaam. 

En afscheid voor de andere hond, god niet eens aan gedacht. Nou zal ze er wel bij zijn dus dat gaat denk ik vanzelf. Al moet ik eerlijk zeggen dat zij de laatste tijd volgens mij al in de gaten heeft dat hij gaat, 's ochtends gaan ze nog wel kwispelend neusje, neusje met elkaar maar verder besteed ze helemaal geen aandacht meer aan hem. 

Ja dat gevoel had ik ook heel erg, dat Bambi na haar dood ook nog met respect behandeld moest worden. Dus zij is ook met doos, kleedjes en knuffels gecremeerd.  Ze lag super lief in haar doosje en zo moest ze blijven liggen van mij, niemand mocht zomaar aan haar komen daar. Bij het crematorium moest ze wel1 nachtje verblijven. Ze vertelde dat dat ze dan gewoon in haar mandje bleef en dat ze altijd de dieren nog even een goede nacht wenste. Ik vond dat zo lief! 

Lieve Wupsel,

Wat een verschrikkelijk moeilijke beslissingen zijn dat toch, ik zie dat er al veel gereageerd hebben. Ook wil ik mijn ervaring delen.

Onze Berner is overleden aan kanker, een paar dagen na de chemo is hij 's nachts overleden. Zoveel hoop als wij nog hadden, zo een klap was het om 's ochtends beneden te komen.. Ik neem het mezelf na 1.5jr nog altijd kwalijk dat ik niet bij hem ben geweest.
Wij hebben het crematorium gebeld, en die zijn hem bij ons komen halen. Hij was te zwaar voor ons om hem zelf te kunnen verplaatsen, emotioneel en lichamelijk.

Ik zou je dus aanraden om hem zeker in iets te leggen waar hij in mag blijven liggen, zodat je hem niet moet verleggen. Karas is 's nachts overleden, een paar uur later was hij al helemaal verstijfd en koud. Dat gaat dus echt heel snel.

Wij hebben Karas laten cremeren en we konden hem dezelfde dag in een urn ophalen, hij staat nu bij ons in de kast.

Onze kat hebben wij op een zaterdagnacht in laten slapen, wij hebben haar mee naar huis genomen omdat ik onze dieren niet achterlaat bij de dierenarts. Maandag hebben wij haar naar het crematorium gebracht, ze heeft dus zeker 2 nachten bij ons in een doos gelegen. Op een zo koud mogelijke plaats.

Je zegt dat je graag nog even bij hem wil zijn nadat het gebeurd is, realiseer ook dat dat emotioneel heel zwaar kan zijn. Je kan eventueel de opties ook nagaan mbt het dierenbegraafplaats, ze kunnen ze heel mooi opbaren zodat je op die manier afscheid kon nemen.
Ik vond het verschrikkelijk dat onze hond en kat hier nog een tijd hebben gelegen, ik zeg niet dat het voor jou ook zo zal zijn. Iedereen gaat er op zijn eigen manier mee om, maar hou er dus wel rekening mee.

Onze dieren staan bij ons in de kast, zo zijn ze altijd bij ons. Daarbij heb ik ook 2 hangertjes aan me ketting die ik nooit af doe, hier zit een beetje as in van mijn beste maatjes.

Ik wil je heel veel sterkte wensen,

Hier sta je dan, geconfronteerd met een feit.... iets dat je eigenlijk helemaal niet wil.

Er wordt gezegd.....Houden van is kunnen loslaten. Lichamelijk dan want voor de rest zijn ze nog steeds bij mij. In mijn hoofd, in mijn hart, in mijn herinneringen

Belangrijk is op zoek gaan bij jezelf.

Wat voor de één heel veel betekend is voor de andere eens zo moeilijk. En volg dan de weg met de zaken die voor jou belangrijk zijn.

Veel sterkte

Ja, ik kan me goed voorstellen dat het lichaam nog een dag bij je houden naar kan zijn. Ik heb het met mensen eerlijk gezegd wel, die wil ik niet meer zien. 

Maar met mijn dieren is dat anders. Die heb ik verzorgd, hun lichaampjes heb ik met zoveel liefde altijd gevoed, gezalft, gewassen, geborsteld en ga zo maar door. Ik vind het idee fijn om hem mooi te kunnen neerleggen. We hebben al vandaag een soort kistje besteld, dan hebben we dat maar alvast. Inslapen is volgende week, in alle rust nog even lekker van elkaar genieten.

Wupsel, wat een verdriet .....en wat een liefde blijkt eruit voor je maatje.

ik voel heel erg met je mee, allemaal hier kennen we jouw verdriet .

mag ik je zeggen dat een dier dat gestorven is , ook vlug stijf wordt...en helemaal je hond niet meer lijkt.....een koud stijf lijf daar waar vroeger een warm hart klopte .....dat doet mij bv nóg meer pijn.

sommigen hebben dit echter nodig om écht afscheid te kunnen nemen, hangt ervan af of je dit ook wilt ? 

hier gingen ze de tuin in, enkele uurtjes al ná het overlijden in een dekentje en kregen ze een bloemke direct erboven.

sterkte Wupsel en een warme knuffel al is het maar virtueel.

Geniet nog even heel intens van je hond.Ik wens je alvast heel veel sterkte,voor als het zover is.Deel je verdriet hier,we weten alle maal hoe jij he nu en straks voelt.