Geen leuk verhaal, herder aangevallen

Hallo iedereen, ik hoop dat dit op zijn goede plek staat hier. Ik hoef geen lid te worden van jullie forum omdat ik zelf verder geen hondenvragen heb maar ik heb wel goede raad en advies nodig van hondenkenners, want ik weet even niet zo goed wat te doen. Ik ben trouwens 19 jaar, ik woon bij mijn ouders, we wonen in een boerderij vlakbij het bos. We hebben een hond, een kruising tussen Stabij en Herder, echt een superlief en aanhankelijk dier. Ik ging wandelen met onze hond, niet aangelijnd maar hij blijft altijd goed naast me lopen en is niet agressief richting andere dieren, en op een bospad zag ik ver weg een mevrouw op een paard en een loslopende herdershond naast haar aankomen. Opeens begon de herders heel hard op ons af te rennen, oren plat, alle tanden laten zien, het was doodeng. Ik begon te gillen. Hij rende gelukkig niet op mij af maar op onze hond, en het was zo zielig. Onze hond ging meteen op zijn rug liggen maar de herder beet hem in zijn kop en bleef maar doorgaan. De mevrouw op het paard kwam inmiddels ook erbij en gooide een emmer die ze vasthad op de kop van haar hond, toen rende de hond weg. Ze bood daarna haar excuses aan. Ik heb heel hard gegild en gehuild, en onze hond had allemaal bloed op zijn mooie koppie.  Nu durf ik niet meer met onze hond te wandelen, en ben nu bang voor alle loslopende honden geworden als ik bijvoorbeeld op de heide wandel of in het bos, al helemaal als grote honden op me af komen rennen. Ik zou graag later zelf ook wel een hond willen maar ik weet niet hoe dat moet als ik weer hetzelfde ga krijgen, dat andere honden dan op mijn hond of mij af komen rennen. Gelukkig wonen mijn ouders heel erg vrij en kan de hond altijd rennen, maar eigenlijk wil ik zonder angst voor andere honden onze hond weer willen kunnen uitlaten. Had ik iets anders moeten doen, ik snap dat gillen niet handig is maar het was echt een heel eng moment, het dier was zo enorm agressief, en ik heb altijd al respect voor herdershonden. Ik hoor graag jullie tips!

Hallo ,

Alleerst snap ik dat je heel bang geworden bent ,maar lieve meid laat je angst niet overheersen want anders als je heel bang bent dan komt een hond net op je af omdat ze voelen dat je heel bang bent,ik weet ik heb makkelijk praten ,maar hoe gaat het nu met je hond heeft die er niks van over gehouden?Probeer de volgende keer als je een hond ziet denk je maar dit is een lieve hond en doe je maar net of dit nooit gebeurt is ik wens je heel veel sterkte toe en dat je weer kunt gaan wandelen met je hond zonder bang te zijn

Jeetje, dat is zeker eng... Ik heb geen advies, maar wil je wel even sterkte wensen. Gaat het wel weer goed met je hond?

Wat eng zeg. Ik snap dat je heel erg geschrokken bent. Gillen is wat dat betreft niet het aller slimste om te doen, maar ik zou ook niet weten wat ik zou doen in deze situatie, proberen mijn hond te beschermen, maar tegen een grote herder..

Misschien dat je met mensen kunt wandelen in jou omgeving met sociale honden, zodat jij, en je hond weer vertrouwen in andere honden krijgt. 

Het gaat gelukkig heel erg goed met onze hond, zijn wonden/wondjes zijn allemaal mooi genezen, het waren geen diepe grote happen eruit gelukkig. Hoe kan een hond merken dat je bang bent, geur, lichaamshouding? Moet je stilstaan? En je eigen hond, hoe moet je die tegen zoiets beschermen? Stel dat mijn eigen hond wel aangelijnd was, had ik hem dan juist los moeten laten, of juist niet? 

Ja, het was echt een van de engste ervaringen in mijn leven....

 Voor situaties zoals de deze is het handig om een klein busje deo bij te hebben. Als er dan zo'n hond op je afgestormd komt spuit je dit naar zijn snuit. Meermaals indien nodig.

Een hond merkt angst via de lichaamsgeur.

En voor jou gaat het wel helpen om in een groep met vertrouwde mensen te gaan wandelen. Zodat je niet alleen bent. Ook voor honden creëert dit een veilig gevoel.

Ik denk (is misschien niet het slimste om te doen) dat ik er tussen zou gaan staan. Als de hond mijn hond vast heeft zijn neus dichtknijpen zodat hij naar adem moet happen en zodra hij loslaat aan zijn halsband, of desnoods nekvel pakken en weghalen. Dan hoop ik maar dat het andere baasje zijn hond overneemt zodat ik naar mijn eigen hond kan gaan.

Maar ja, dat zeg ik nu. Ik denk dat als ik echt in zo´n situatie terecht zou komen ik ook in paniek zou raken hoor

Ik zou voor mijn hond gaan staan, en héél hard naar de andere hond schreeuwen dat hij terug moet gaan. Niet laten merken dat je bang bent, maar dat is makkelijker gezegd dan gedaan

Tjee wat heftig zeg... veel sterkte!

Een hond communiceert via lichaamshouding en lezen dat ook van jou af. Misschien heb je wat aan dit topic;

 http://www.hondenpage.com/hondenforum/204499/hondentaal.php

In deze situatie kan ik eigenlijk wel opmerken dat de hond agressief was. (Waarom zou je anders een emmer meenemen??! + extra lichaamshoudingen). Als je deze hond of een andere 'gevaarlijke' hond tegen kom probeer er eerst voor te staan, zodat hij moet afwenden en zodat je hem een beetje kan tegen houden. Als hij echt agressief reageert (dus bijten en echt pijn doen) zou ik gewoon trappen, maak maar duidelijk dat je hier echt niet van gediend bent! Ik weet dat het best moeilijk is maar probeer je erop in te stellen.

Veel succes, je krijgt langzaam wel wat meer vertrouwen hoor. 

Die deo is al een goede tip die ik direct kan inzetten. Er tussen gaan staan durf ik niet, hoe rot gezegd ook, ik dacht echt dat die herder op mij afkwam en ergens was ik opgelucht dat hij onze hond pakte, hoe zielig natuurlijk ook. Hopelijk snappen jullie wat ik bedoel. Maar een vreemde hond zijn snuit of nek pakken, ik zou alleen maar bang zijn dat hij dan in mijn arm of hand of gezicht zou gaan bijten. Ik ben ook geen dominante honden gewend, onze hond is zo ontzettend lief!

pijnlijke ervaring!
helaas heb ik het soort van zelfde mee gemaakt, mijn hond is een keer gegrepen door een golden retriever achtige hond.
Zaten overal gaten in zijn lijf.
Ik had mijn hond netjes vast omdat het daar moet, en die wilde hond liep los.
Gelukkig is ie er ook goed vanaf gekomen.
Maar zodra je zelf angstig gaat worden, zal je hond dit voelen.
En kan hij daar op gaan reageren.
Probeer voor jezelf te onthouden dat niet alle honden zo zijn, de honden die je daarvoor bent tegen gekomen, dus totaal andere honden hebben ook nooit wat gedaan (hoop ik). het is een mangstige situatie geweest, maar probeer het daar bij te laten.
Mij heeft het geholpen, zodra mijn hond zich weer wat beter voelde, naar een hondengebied te gaan, om honden tegen te komen en te ervaren dat het ook gewoon goed kan gaan. anders blijf je in die angst hangen

Ik heb een paar weken geleden ook zoiets meegemaakt. Mijn hondje was gepakt door een rottweiler, zijn spieren in zijn borstkas en zijn poot waren afgescheurd door de kaken, zijn wonden moesten groter gemaakt worden om de spieren weer te kunnen hechten, en hij is een tand kwijtgeraakt. En enige waar ik bij stil stond was dat mijn hond nog leefde. Dus die wonden was ik nog blij mee om het maar even stom te zeggen.
Hij is bijna genezen nu, hij heeft allerlei littekens op zijn lijfje staan, en de wond op zijn poot is bijna helemaal goed nu.

Maar ik was ook enigszins bang om te gaan wandelen. Maar aan de andere kant vind ik wandelen ook erg leuk, dus ik ben gewoon gegaan (ik heb 1 dag gehad dat ik mijn hart al sneller ging kloppen en ik sneller ging ademen aan het idee dat ik moest gaan wandelen, ik gooi het erop dat het de dag was dat alle spanningen van de aanval er echt even goed uitkwamen). Ik heb mijn best gedaan om de angst niet de overhand te laten nemen en dat is me gelukt. Het is ook een slim idee om inderdaad een busje deo mee te nemen, of een breakstick. Dat heb ik ook gedaan, puur om mij het gevoel te geven dat ik de volgende keer iets van een antwoord bij heb. En niet, zoals jij, hulpeloos moet toe kijken en hopen dat je hondje het overleeft. Dus dat gaf me ook weer meer zelfvertrouwen. Hetgeen wat het beste werkte was eigenlijk dat ik zag dat mijn honden veel plezier beleven aan buiten wandelen. En hun plezier werd op mij geprojecteerd. Zeker toen Gruul anderhalve week later weer mee mocht wandelen, die hond was zo vrolijk buiten. En ja, dan ben ik ook vrolijk. En dan neemt heel snel de vrolijkheid van de hond de overhand op mijn angst.
Ik loop al 2,5 jaar met de honden, en dit is me nu 1x gebeurt. De kans is eigenlijk best klein.

Laat het gebeuren ook even zakken en praat er met mensen over zodat je het een plekje kan geven. Ook dan zal de angst sneller weg gaan.

Heel veel beterschap voor je hondje, en voor jou ook veel sterkte!

als je in de buurt woont wil ik best met mijn hele rustige lieve hond met je wandelen, ik woon in Z holland, maar heb geen rijbewijs.

Mijn hond is ook een keer aangevallen, door het goede ingrijpen van mijn man leeft hij nog, maar de angst zat er goed in.

Nu wandel ik weer met plezier, maar ben wel op mijn hoede, als ik iets niet vertrouw dan keer ik om.

Door te doen en niet op je angst te focussen, je ademhaling rustig houden, de omgeving goed bekijken, oow wat een mooie boom, afleiding tijdens het wandelen dus, zodat je je angst ook niet over brengt op je eigen hond.

maar wandelen met stabiele honden helpt echt, dus als je niet bij mij in de buurt woont, dan is er vast wel iemand anders hier.

Sterkte, ik weet het is niet makkelijk, maar het plezier van wandelen met je hond is te leuk om het niet meer te doen/kunnen.

Wat erg! lijkt me echt verschrikkelijk om mee te maken:( Sterkte!

Ik denk dat het zowel voor jouw als voor je hond goed is om met mensen met stabiele (ook grote) honden te gaan wandelen, zodat jullie er allebei geen angst aan over houden. Jouw hond voelt het natuurlijk als jij je niet fijn voelt bij iets en daarom is het belangrijk dat je het zo snel mogelijk aanpakt. 

Pff wat heftig! Ik kan me heel goed voorstellen dat je heel erg geschrokken bent.

Zelf heb ik dit nog nooit mee gemaakt, maar wat altijd helpt bij angst is je angst onder ogen komen. En dus gewoon dat te doen waar je bang voor bent, om erachter te komen dat het toch best mee valt. Verder zou ik de tip om met stabiele honden uit de omgeving te lopen ook opvolgen, misschien heb je familie / vrienden / kennissen met leuke lieve honden, vraag of ze een keer mee willen lopen.