Zabaa en Zebee

Zebee kwam hier 2,5 jaar binnen als een SUPER vrolijke en spontane hond. Ze was de dag voor.........uit het dodingstation gehaald omdat er een ander hondje wat op transport zou gaan ziek werd.

Heb haar 4 dagen later gehaald bij het opvang gezin.

Als bijnaam heeft ze : ons Zebee , de vrolijke noot.

Een jaar geleden werd Zebee bang van de volle maan. Uren met haar in de tuin gezeten...naar de maan gekeken en koekjes gegeven. Ze kijkt er nu wel steeds naar maar is niet meer panisch.

De laatste maanden zijn er veel luchtballonnen geweest. Bij elke ballon werd ze banger. Tot ze PANISCH werd. Hoort, ziet ,voelt niks meer. Reageert nergens meer op, niet op stem, niet op iets lekkers....... Echt blind van paniek en in de vlucht modus. Trekken als een idioot (reageert nergens meer op). Ik Was vaker bang dat als ze nu los zou komen (lijn zou breken) ze echt weg zou zijn. Heb haar een tijd uitgelaten met halsband en tuig. Dubbel gezekerd.

Omdat ze de lucht afzoekt naar de ballonnen heeft ze de wolken ontdekt en is daar nu ook panisch voor. Voor drijvende wolken.

Het gaat zo ver dat ze thuis het plafond steeds afzoekt of ze niks ziet.

Heb contact gezocht met de stichting en de gedragstherapeut gaf me de raad haar Stressless van Primevall te geven in de dubbele dosering. Hier ben ik nu een maand mee bezig. Thuis gaat het beter. Tijdens het wandelen zoekt ze nog de lucht af maar is toch wat meer relaxt.

De ballonnen zag ze meestal achter een hoog flat gebouw , hier in de buurt. Ik kan niet meer die richting uit gaan met haar.....PANISCH !!!!!!!!!!!!!

Moet nu echt iedere dag met de auto ergens anders heen gaan om te wandelen.

Moet toch erg diep zitten, die schrik, ze was zo'n vrolijke open hond.

Ja, ik weet, ik moet geduld hebben......maar oh wat is dit zielig en moeilijk.

Ik wandel zo graag met de meiden en door omstandigheden thuis is dat nu mijn enige ontspanning.

Een foto, in de tuin gemaakt......en waar kijkt Zebee heen.......naar de lucht, wolken

En nu Zabaa. Ik heb jullie duimen nodig !!

Zabaa heeft een tijd geleden een flinke keelontsteking gehad waardoor ze niet wou eten. Dit is nu genezen maar........ze eet al maanden amper of niet.

Dacht eerst dat het een gewoonte gedrag geworden was door de keelontsteking. Maar het werd steeds erger. Ze wil wel maar naar een paar hapjes stopt ze....of ze begint niet.

Vorige week met dierenarts overlegd dat ik haar eens op pijnstilling wilde zetten om te kijken of dat hielp. En JA......ze heeft 3 dagen beetjes gegeten.

Maandag naar dierenarts om onderzoek waar de pijn vandaan komt.

De nek......heel erg pijn. Ze heeft niks laten merken hier. Ligt gewoon, loopt gewoon en speelt (wel minder) met Zebee.

Woensdag foto's van de nek laten maken. Er zitten beschadigingen ( een soort artrose) en mogelijk een hernia. Ze heeft ooit een trauma op haar hoofd gehad, volgens de dierenarts (een klap...wat misschien ook het getraumatisserde verklaard) De foto's zijn opgestuurd naar een radioloog en ik krijg morgen de uitslag. Gisteren moest ze nuchter blijven dus in de kliniek een spuit rimadyl laten zetten. En ...ze heeft gisteren 2 keer een hele portie gegeten. Terwijl dat op de tabletten niet lukt.

Verder heb ik bij haar groot bloedbeeld laten prikken. Omdat ik nu echt wil weten wat en of er iets aan de hand is waarom ze niet (amper) eet.

Zabaa is moeilijk in te schatten. Zoals al eerder geschreven was ze zwaar getraumatiseerd toen ze hier kwam. Nu is het een heel spontaan en open hond......met een kleine gebruiksaanwijzing

Duim aub voor haar. Morgen de uitslagen.   SPANNEND !!!!!!!!

Vervelend probleem bij Zebee; het lijkt er op dat Zebee een trauma heeft opgelopen door iets wat uit de lucht kwam en dat dit trauma getriggerd wordt door de maan, luchtballonnen en nu wolken. Heel jammer. 

Het zou kunnen dat Zabaa zo veel pijn heeft en daardoor niet kan eten. Honden zijn zulke bikkeltjes en geven pijn slecht aan.

Wij duimen hier ook voor goede uitslagen van de foto's en bloedonderzoek bij Zabaa en in ieder geval uitslagen waar je samen met de dierenarts iets mee kunt doen; zodat je straks weer met je hondjes kan wandelen.

Ach wat een zorgen. Sterkte hoor!

Natuurlijk duimen we hier!!
Hopen op goede uitslagen.
Spannend hoor.
Hoop dat je ze vroeg krijgt zodat je niet de hele dag hoeft te wachten.

Wat betreft het probleem met alles wat in de lucht zit kan ik je niet helpen.
Wel hopen dat ze uiteindelijk ziet dat het niet meer eng is.

Wat vervelend allemaal.

Ik duim voor jullie! 

Ik duim mee!

Wat vervelend zeg. Ik zal ook voor jullie duimen!