Mijn klein Pientje (mijn draakje, maar wat hou ik van haar) heeft het zwaar.
Ze heeft een ernstig ontstoken pootje en staat aan de vooravond van dezelfde ingrijpende gebitsoperatie die mijn Lexi een paar maanden geleden ook heeft ondergaan. Morgenochtend om tien uur gaat ze onder het mes.
Van mijn vier Spaanse meiden is Mara de enige die in haar jeugd een huishondje is geweest (voor ze de straat op werd geschopt wegens zeer waarschijnlijk een nieuw pupje, gebeurt daar veel). Ik merkte dit meteen, het verschil met de andere drie. Mara wist (ondanks zo bang en onzeker, want ook mishandeld) wat een huis was, een mandje was, spelen met de bal was.
De andere 3 absoluut niet.
Mara is dus de enige die in haar jeugd de bouwstoffen die ze nodig had, heeft binnengekregen. Dat verschil merkte ik dus duidelijk toen ze ouder werden.
Net als bij mijn papa, die op latere leeftijd de mankementen, eveneens onder andere aan zijn altijd prachtige gebit, ondervond van zijn jeugd in het jappenkamp, te weinig voedingsstoffen, zelfde verhaal.
Onder andere is Mara de enige, behalve haar algehele gestel, met een gezond gebitje.
Mijn Vera (apart verhaal zij natuurlijk, met haar Leishmania en kettinghondverleden en nog van alles) begon al een aantal jaren voor haar dood mankementen en vooral ook aan het gebit begon te vertonen. Lexi idem dito en heeft dus pas een zware operatie ondergaan en weinig gebit meer over, maar wel weer blij want geen pijn meer. Nu kan ik er helaas bij Pientje niet meer om heen.
Hoognodig, de operatie morgen, hoeveel er uit moet weet ik nu nog niet.
Ik zie er tegen op. Ten eerste omdat ze ook al met haar ontstoken pootje zit en daar helemaal niet lekker van is. En ten tweede omdat Pien Pien is .
Mijn dierenarts en ik hebben ervoor gekozen om deze operatie, die niet lang meer kon worden uitgesteld, samen te laten vallen met de behandeling van haar pootje.
Ze moest voor haar poot sowieso een flinke antibioticumkuur en die krijg je ook als je zo'n gebitsoperatie ondergaat, aangezien er dan bacterieen in de bloedbaan terecht kunnen komen. Dus dubbel leed voor Pieneke nu.
En net als bij Lexi, spannend, want net als al mijn meiskes is ook Pientje de jongste niet meer.
Dus ik steek nu mijn kaarsjes aan voor mijn meissie
Dubbele kaarsjes voor de dubbele ingreep!!! Beter worden, Pientje, het vrouwtje kan niet zonder jou hè?
Pfff.. Arme Pien! Dikke knuffel voor jou en jouw vrouwtje! Vanavond steek ik voor Pientje een kaarsje aan!
Pienie, word maar snel weer fit dan kun je weer de draak uithangen. En sterkte manon, morgen
Voor jou en voor Pientje. ..
De duimpjes draaien voor Pientje.
Jeetje.. wat een zorgen toch weer.
Heel naar om te moeten aanzien dat je moppie pijn heeft en zich niet goed voelt.
Ik hoop van harte dat operatie een flinke stap vooruit zal zijn. Het is ook niet anders.
Heel veel sterkte.
Ik verwonder me toch Manon dat ze opereren met infectie die nog bezig is aan haar poot.
zoals ge zelf schrijft, de bacterieen kunnen dan in de bloedbaan komen. Mijn enkeloperatie moest worden uitgesteld omdat ik al AB nam voor bronchitis.
jouw Pientje heeft AB nodig voor haar pootje , de tanden.....had ik nog mee gewacht. Mijn gedacht he.
Maar ik duim zeker mee en brandt ook voor jouw spaanse Pientje een kaarsje van hoop.
Ik hoop dat de operatie goed verloopt! Veel sterkte morgen..
Mijn duimen draaien en extra kaarsje staat aan voor jou lieve pientje!
Hopelijk gaat het allemaal goed morgen en is ze er snel weer bovenop!
Voor Pientje
Kaarsje voor Pientje, en voor jou Manon!
De duimen draaien hier morgen dat het allemaal goed gaat komen!
Veel sterkte en succes morgen met Pien!
Het zal voor haar zwaar zijn maar met al jou liefde en goede zorgen komt ze er vast snel weer boven op!
heel veel sterkte, wel zou ik nog even goed overleggen omdat ze ook zich een beetje ziekig gedraagt, dubbelcheck is nooit te veel.
Als ze zwak is, haar lichaam moet wel 2 dingen tegelijk beter maken.
Voor de zekerheid.
de duimen draaien hier!!
Succes en sterkte morgen.
Heel veel sterkte morgen...
Dank allemaal, lichtjes helpen mijn Pientje.
Pien is lusteloos, slaapt veel, eet wel, heeft geen koorts, zelfs ietsje ondertemperatuur (dus natuurlijk vlakbij vrouwtje en in een warm dekentje), maar niet zorgwekkend laag.
Het lijkt erop dat de antibioticum en anders in ieder geval de pijnstilling zijn werk doet, want ze zit niet meer onafgebroken aan haar pootje.
Annyke: Pientje wordt zowel aan haar ontstoken mond als haar ontstoken pootje geholpen (een samenloop van omstandigheden), voor welke beide ze een zware antibioticumkuur heeft, omdat inderdaad er anders bacterieen in de bloedbaan terecht kunnen komen.
Deze gecombineerde behandeling is nu een bewuste en noodzakelijke keuze van de dierenarts en mij.
Ach wat een zorgen weer.... heel veel sterkte en knuffel aan Pientje.
Bij iedere verandering heb ik contact met de dierenarts, de ondertemperatuur is niet veel, heb ik ook over gebeld.
Tot nu toe gaat de operatie gewoon door. Wel blij dat ze, ondanks ontstekingen nog geen koorts heeft gehad.
Antonnet, ook hier van mij een dikke knuffel voor jou en Amelie
Succes en sterkte morgen.
Heel veel succes en sterkte morgen voor jou en Pientje. Geef haar maar een dikke knuffel.
Sterkte manon hoop dat ze rap beter zal zyn en je nog lang mag van genieten
Dank je wel Nadine xxx
Jeanine, wat is dat? hihi
een hele lieve hug voor jou en Pientje
Heel veel sterkte voor morgen. De duimpjes draaien voor een voorspoedig verloop en herstel en heel veel positieve gedachten worden de grote plas overgestuurd.
Heel veel succes en sterkte morgen!
Dank allemaal xxx
Manon ik twijfel zeker niet eraan dat je dit goed overdacht hebt .
Als het moet dan moet het .
Komt vast goed, met al onze opgestoken duimen hier
feit blijft....als voruwke ben je er zelf slecht van en ongerust, begrijpelijk.
je zou Manon niet zijn moest het anders zijn.
Met zoveel lichtjes en lieve gedachten moet het goed komen met klein Pientje, thanxxx allemaal, doet goed hoor!
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?