weten honden of ze iets fout hebben gedaan?

Dat vraag ik mij dus nu af. 

Want volgens mij weten ze dat wel.

Net kwam ik terug van een wandeling met Fleur en de gordijn stond wijd open.

Dit heeft Lizzy dus gedaan, waarschijnlijk omdat er een hond langs liep. (Doet ze altijd)

Normaal komt ze enthousiast op mij af en nu bleef ze in haar mandje liggen en wilde niet komen...

Neen honden weten niet dat ze iets fout gedaan hebben.

Ze zien aan jou/je reactie/gezichtsuitdrukking dat je niet blij bent en vertrouwen het niet, dan kijken ze "schuldig" in onze ogen.

Voor een hond is een gordijn een doek, geen gordijn waar het baasje prijs op stelt.

Ondanks dat veel zeggen dat ze het niet weten heb ik toch het idee van wel. Maar dan vooral bij dingen waar je meerdere malen hebt gezegd dat het niet mag. Zo probeert die van ons vaak in de plant te bijten, ik heb meerdere keren haar daar weggehaald en nee gezegd en ook weleens boos op haar geweest als ze dit deed. Toch probeert ze het nog weleens en als ze er dan aan heeft gezeten gedraagt ze zich anders, dan ga ik pas kijken wat er dan is en zie dat ze weer aan de plant heeft gezeten. Kan op dat moment dus niet aan mijn reactie liggen want ik weet dan nog niet dat ze eraan heeft gezeten.

 Je reactie is naar de plant gaan kijken... hij weet niet dat hij een fout maakt, hij weet wat er volgt op het kijken naar de plant.

Ik volg even. 

Ik ben benieuwd naar de reacties.

Soms denk ik wel zeker dat ze weten dat iets niet mag. 

Maar als je weg bent geweest en ze hebben iets uitgehaald denk ik niet dat ze weten dat ze iets fout hebben gedaan , maar idd zoals Martine zegt dat jou gezichtsuitdrukking enzo de hond schuldig doet kijken. 

"  Je reactie is naar de plant gaan kijken... hij weet niet dat hij een fout maakt, hij weet wat er volgt op het kijken naar de plant. "

Martine

 Ze vertoond gedrag, waarna ik naar de plant kijk. Wat veroorzaakt dan het gedrag?

Daarbij als je zegt ze weten niet wanneer ze iets fout doen, dat kan natuurlijk, maar heb je daar ook een bron voor die we dan kunnen lezen? Dat ze zich schuldig voelt dat denk ik inderdaad niet. 

Tuurlijk weten ze dat, tenminste als dit 'fout doen' onder jullie samenleefregels valt, dus tot de dingen die jij je hond hebt aangeleerd of waarin je hem hebt begeleid.

Dan hebben ze namelijk net het verschil geleerd tussen gewenst en ongewenst gedrag.

En als ze het gewenste gedrag kunnen onthouden (en dus weten wat 'goed' is, om het zo maar even te noemen), weten ze het omgekeerde net zo goed, hoor.

Mijn honden zijn ondertussen volwassen, onze samenleefregels zijn hun al lang welbekend en er gaat eigenlijk zelden nog wat 'fout'.

Maar een leuk voorbeeldje van een jaar geleden is dit:

Ik zit in de keuken en hoor Nukka krabbelen aan de achterdeur. Dus ik ga de deur voor haar opendoen, zodat ze binnen kan. Maar ze wil niet binnen, ze wil dat ik mee naar buiten kom. Dus ik loop mee, denkende dat er misschien iets in de tuin zit wat daar niet hoort of zo. Maar nee, ze gaat naast de bloempot zitten, waar ze net de enige plant die ik nog had (jawel, m'n honden houden niet zo van bloemetjes ) heeft verhakseld. En daarna netjes voor me op een hoopje heeft gelegd, haha. Ben terug naar binnen gelopen en heb er een foto van genomen, hoe ze daar plechtig zat te wachten op mijn reactie, de deugniet, met een kop van "dit mocht niet, he?"...

 http://www.livescience.com/3669-guilty-dog-myth.html

 Als er toch een fout gemaakt is, is het de betreffende plant binnen het bereik van je hond laten staan. 

Mila weet het vaak al als ze iets gaat doen wat niet mag, want dan kijkt ze eerst naar me om te zien of ik zie wat ze aan het doen is en dan vlak voordat ze een hap uit de bank ofso wil nemen zeg ik ''uh-uh'' en dan is ze heel snel weg... Ook als ze iets gedaan heeft wat niet mag, zoals een snoer kapot bijten, loopt ze er met een ruime bocht om heen en kijkt ze je heel betrapt aan als ze ziet dat ik het heb gezien

Natuurlijk weet ze niet altijd wat ze fout heeft gedaan, hangt er vanaf of ze het al vaker gedaan heeft en hoe lang het geleden is. Als ze een beeldje een half uur geleden van de kast heeft gegooid snapt ze niet wat ze fout heeft gedaan, maar als ze al voor de 20ste keer een snoer doorknaagt weet ze heel goed dat ze fout zit.

Op je vraag of honden weten of ze iets fout hebben gedaan, kan m.i. moeilijk een verantwoord antwoord worden gegeven. Wat we wel kunnen doen is op wetenschappelijke studies afgaan. Overigens probeer die in deze settiing maar te vinden, ook al zullen ze er wel zijn. Echter om tot een gedegen conclusie te kunnen komen, zullen wij ons danig moeten verplaatsen in de hond. En de grote vraag is of wij als mensen hiertoe in staat zijn. Via de wetenschap kunnen we onderzoeken en analyseren, maar toch, als er ergens een concrete oplossing voor moet worden gegeven, moet zelfs de wetenschap de handen wel eens in de lucht steken. Wat wij, als doodgewone hondenliefhebbers wel kunnen doen is op ons gevoel afgaan. En dit doen onze honden ook. Misschien kun je in dit geval proberen de prikkels van jouw hond ten opzichte van andere honden te laten afnemen. 

ik geloof van wel.

Onlangs op het WK, mijn hond moet rond 6 verstekken lopen op mijn commando.  Echter bij het 3de breekt hij uit en loopt direct naar het 6de.  Als hij daar aankomt, zie ik al gewoon aan zijn manieren dat hij wéét dat hij niet juist zit ;)

En nee, dat kan hij niet aan mijn manier zien want ik sta er dan op zo'n 50m vandaan. En hij kan het ook niet aan de man in het verstek zien, want dat was de eerste keer dat hij die man zag.

Ik geloof dat ze dat heel goed weten!

Ik kwam terug van Parijs en had lekker een doosje macarons meegenomen om thuis iedereen te laten proeven. Hadden we midden op de eettafel in een tas neergezet, dachten daar kunnen ze niet bij en het zit in een tas dus heeft ze niet in de gaten. Volgende ochtend kom ik beneden, kijkt Malaika me heel zielig aan met haar oortjes plat. Ik dacht wat is er toch aan de hand? kijk ik even naar rechts en zie ik een lege verpakking macarons! Nou daar kon ze dus mooi wel bij Had ik geluk dat ik niet gelijk dure macarons had meegenomen :p 

Wel jammer dat we dan niet weten of Sky medeplichtig is.

Oh Manon.

Als je het niet hebt gezien kan het best zijn dat Malaike het helemaal niet is geweest! 

Hus is meestal de dief hier in huis.

Ook wij hadden wat op de eettafel staan en gingen 'even' naar buiten ( nog geen 10 minuten ) 

We komen binnen en het lekkers was weg.

Hus zat met zijn oortjes naar achter heel schuldig te kijken , en dat doet hij altijd als hij iets heeft gepakt wat niet mag.

Maar door het raam hadden we al gezien dat Hus helemaal niet bij de eettafel was geweest , maar dat Daisy via de stoel op de eettafel was geklommen. 

Daisy liet helemaal niks merken , en Hus zat daar maar als een schuldig musje 

" Oh Manon.
Als je het niet hebt gezien kan het best zijn dat Malaike het helemaal niet is geweest! 
 
Hus is meestal de dief hier in huis.
Ook wij hadden wat op de eettafel staan en gingen 'even' naar buiten ( nog geen 10 minuten ) 
We komen binnen en het lekkers was weg.
Hus zat met zijn oortjes naar achter heel schuldig te kijken , en dat doet hij altijd als hij iets heeft gepakt wat niet mag.
Maar door het raam hadden we al gezien dat Hus helemaal niet bij de eettafel was geweest , maar dat Daisy via de stoel op de eettafel was geklommen. 
Daisy liet helemaal niks merken , en Hus zat daar maar als een schuldig musje 
  "

Roedel van het noorderlicht

 Ja jammer dat het niet op film staat anders kon ik het zeker weten. Maar omdat er ook eens dingen van het aanrecht zijn gestolen verdenk ik Malaika er eerder van want daar kan Sky nooit op komen.

 Sorry maar dat vind ik echt de grootst mogelijke onzin. Dan zou ik dus nooit mijn schoenen op de grond kunnen laten staan, de afstandbediening op tafel laten liggen en de kamperplant in mijn kamer hebben staan want ojee stel je voor dat ze eraan komt?

Dit artikel gaat trouwens over de 'schuldige blik' en de conclusie dat ze die blik geven vanwege je reactie. Een schuldige blik geven, je schuldig voelen, weten wat goed en fout is dat zijn nog 3 verschillende dingen. Ik kan weten dat ik iets fout doe, en me daar niet schuldig over voelen. Ik kan een schuldige blik geven, zonder dat ik wat fout doe. Ik kan me schuldig voelen zonder dat ik wat fout doe. etc. De vraag in dit topic is of honden weten wanneer ze iets fout doen, wat dus inhoud of ze weten wat goed en fout is. Of ze zich daar schuldig over voelen en een schuldige blik geven is dan nog wat anders.

Om op mijn voorbeeld van de plant terug te komen. Ik denk wel degelijk dat ze weet dat het 'fout' is in mijn plant te bijten omdat ze dit vaker gedaan heeft en ze altijd dezelfde reactie van me krijgt. Ze geeft me inderdaad een schuldige blik wanneer ik erna boos wordt, maar of ik denk dat ze zich ook echt schuldig voelt, nee dat denk ik niet want ik denk niet dat ze besef heeft van WAAROM ik niet wil dat ze in de plant bijt.

Ben het eigenlijk wel met Skye eens.

Je kan niet alles weghalen.

Ik heb hier ook de nodige maatregelen getroffen door niks te laten liggen en een haakje op de koelkast enzo. 

Maar ik kan ook moeilijk mijn bank uit de woonkamer halen. 

schuldig denk ik absoluut niet dat een hond zich voelt.  Ik betrapte gisteren ook mijn reu, die de broodzak aan het plunderen was.

Ik kwam de garage binnen, hij hoorde de deur en schrokte zo vlug als het kan het brood binnen en kon niet snel genoeg buiten zijn.

Ik denk dat hij wel wist dat het niet hoorde (nu ja, verboden is het ook niet hoor, wat extra eten kan bij die geen kwaad haha), want hij zou nooit zomaar brood uit de zak halen als ik er bij ben.

Maar schuldig? absoluut niet. De gelegenheid was er en hij maakte er gebruik van.

Het blijven opportunisten.

 Klopt. En ik vind het bizar om te veronderstellen dat een hond niet zou weten wat 'fout' of 'ongewenst' is maar wel zou kunnen leren wat 'goed' of 'gewenst' is, hij is toch niet achterlijk?

Wat is opvoeding anders, dan dit onderscheid maken en je hond hierin begeleiden?

Het feit dat ie ook heel goed weet wat in het ene gezin mag en in het andere niet (bijvoorbeeld: bij ons thuis bedelen ze nooit, maar op bezoek bij m'n moeder staan ze meteen bij haar aan 't aanrecht, bij ons thuis liggen ze op de bank, maar als we op bezoek gaan bij anderen doen ze dit nooit) en feilloos dit onderscheid kunnen maken, zegt toch genoeg? Dus natuurlijk kennen ze het verschil tussen wat gewenst is en wat niet gewenst. Het zou maar erg zijn als ze dit niet konden, je zou wat zien...

"  Klopt. En ik vind het bizar om te veronderstellen dat een hond niet zou weten wat 'fout' of 'ongewenst' is maar wel zou kunnen leren wat 'goed' of 'gewenst' is, hij is toch niet achterlijk?
Wat is opvoeding anders, dan dit onderscheid maken en je hond hierin begeleiden?
Het feit dat ie ook heel goed weet wat in het ene gezin mag en in het andere niet (bijvoorbeeld: bij ons thuis bedelen ze nooit, maar op bezoek bij m'n moeder staan ze meteen bij haar aan 't aanrecht, bij ons thuis liggen ze op de bank, maar als we op bezoek gaan bij anderen doen ze dit nooit) en feilloos dit onderscheid kunnen maken, zegt toch genoeg? Dus natuurlijk kennen ze het verschil tussen wat gewenst is en wat niet gewenst. Het zou maar erg zijn als ze dit niet konden, je zou wat zien... "

Alaska's Finest!

 Precies. Door onze reacties op hun gedrag weten ze echt wel wat wij vinden dat mag en niet mag. Het waarom daarachter echter weten ze mijns inziens niet en om je schuldig te voelen heb je het 'waarom' nodig. Daarom denk ik ook niet dat een hond zich schuldig voelt nee. Als ik bijvoorbeeld een vaas van mijn moeder op de grond gooi weet ik dat dat niet mag, ik voel me echter schuldig omdat ik weet dat mijn moeder dan een nieuwe zou moeten kopen en omdat die vaas wellicht wat voor mijn moeder betekend.

Ik geloof dat honden gedrag kunnen koppelen.

Ik heb een in huis dat is een dikke slopert. Is straathond geweest en ik moet echt alles hoog en droog leggen voor ik wegga anders is het gewoon kapot. Ik ben nog nooit boos geworden omdat ik liever aan de oorzaak van het gedrag werk dan gedrag corrigeren. (wat überhaupt ook al niet meer kan, want tegen de tijd dat ik binnen kom en boos wordt, weet zei echt allang niet meer waarom ik ineens boos word)

Maar soms ben je net een mens en baal je weleens dus toen ik laatst binnenkwam en ze een schoen compleet aan gort had gerukt heb ik haar even niet vriendelijk begroet en gevraagd waarvoor het nou nodig was. Ze keek me aan van ''gaat t wel met je?'' Echter geloof ik wel dat als ik haar op heterdaad een stuk of 10 keer betrapt had, ze hem wel had gesnopen.

Zo ben ik tegen Bobby 1 keer uit mn naat gegaan. Hij schoot los langs een weg en ik heb van pure schrik en ellende met 1000 decibel geschreeuwd KOM HIER!!!

Dat is ie nooit meer vergeten. ik hoef nu maar te piepen kom hier, en hij staat al naast me

Maar ik denk dat hij geen idee heeft dat hij iets fout gedaan heeft. Ik denk gewoon dat ze op een gegeven moment wel doorkrijgen dat je baalt van bepaald gedrag, En dat kunnen koppelen aan bijv. slopen of weglopen.

Ben het wel met Maart eens.

Schuldig denk ik ook niet dat ze zich voelen.

Maar wel dat ze weten dat iets wel of niet mag. 

Of ze zich echt schuldig voelen… niet in de betekenis die wij daaraan geven misschien, maar hun excuses aanbieden kunnen ze volgens mij toch wel.

Bijvoorbeeld: als m'n honden ravotten, gebeurt het wel es dat het zo snel en intens gaat dat de ene de andere onbedoeld pijn doet, genre: poot die in de buik stompt. Dan stoppen ze met spelen en zie je dat de 'dader' het 'slachtoffer' even aan de mond of het oor gaat likken. Ik interpreteer dat als een sorry, of een vraag of alles weer okee is.

Ze zijn zich echt wel bewust van hun daden en wat die betekenen...

" Ik geloof dat honden gedrag kunnen koppelen.

Ik heb een in huis dat is een dikke slopert. Is straathond geweest en ik moet echt alles hoog en droog leggen voor ik wegga anders is het gewoon kapot. Ik ben nog nooit boos geworden omdat ik liever aan de oorzaak van het gedrag werk dan gedrag corrigeren. (wat überhaupt ook al niet meer kan, want tegen de tijd dat ik binnen kom en boos wordt, weet zei echt allang niet meer waarom ik ineens boos word)

Maar soms ben je net een mens en baal je weleens dus toen ik laatst binnenkwam en ze een schoen compleet aan gort had gerukt heb ik haar even niet vriendelijk begroet en gevraagd waarvoor het nou nodig was. Ze keek me aan van ''gaat t wel met je?'' Echter geloof ik wel dat als ik haar op heterdaad een stuk of 10 keer betrapt had, ze hem wel had gesnopen.

Zo ben ik tegen Bobby 1 keer uit mn naat gegaan. Hij schoot los langs een weg en ik heb van pure schrik en ellende met 1000 decibel geschreeuwd KOM HIER!!!

Dat is ie nooit meer vergeten. ik hoef nu maar te piepen kom hier, en hij staat al naast me

Maar ik denk dat hij geen idee heeft dat hij iets fout gedaan heeft. Ik denk gewoon dat ze op een gegeven moment wel doorkrijgen dat je baalt van bepaald gedrag, En dat kunnen koppelen aan bijv. slopen of weglopen. "

Robyn, Bailey & Bobby

 Dat bedoel ik dus, ze voelen zich niet schuldig, ze weten dikwijls niet eens dat ze iets fout hebben gedaan.  Ze zullen inderdaad wel leren wat bepaald gedrag uitlokt bij jou, maar dat heeft niks te maken  met schuldig voelen. 

Dat is wat het filmpje bewijst, als ze door jou gestraft worden voor iets, zullen ze (als de straf volgt op het gedrag) leren dat ze iets niet mogen.  Straf je ze uren na het gedrag, mag je je gelijk de moeite besparen, ze snappen het waarom dan toch niet.

Een hond is slim, maar de fout die wij maken is ze vermenselijken, en voor we hier een discussie over krijgen : met vermenselijken bedoel ik dat we ze meer redeneringsvermogen toekennen dan ze hebben.

Vergelijk de hond mentaal met een kind van twee tot vijf jaar en dan schat je ze beter in, dan dat je denkt zoals een volwassene.  Ze zijn niet in staat tot veel zaken waarvan wij "denken" dat ze ze kunnen.

Soms lijken honden ook echt wel schuldig te kijken als ze iets fout gedaan hebben. Ik heb net iets te vaak gehad dat de hond vreemd kijkt en ik daardoor dus zoiets heb van "oh jee, wat is er dan?", zonder dat ik kan zien wat er is.

Maar er zitten ook valse positieven tussen, dus dat het lijkt alsof ze iets verkeerd gedaan hebben terwijl ze het helemaal niet waren.

Ik denk dat de waarheid in het midden ligt: ze geven het soms aan, maar het is geen garantie dat als een hond schuldig kijkt ze het ook gedaan hebben.

Dit is wel een voorbeeld van 'schuldig kijken' 

Ze voelt zich absoluut niet schuldig hier hoor.

Ze reageerd hier precies alleen op mijn "bah Daisy!" 

Weten dat ze iets fout hebben gedaan is heel iets anders dan schuldig voelen en echt bewust zijn van wat je fout hebt gedaan inderdaad. Ik denk dat ze gewoon zoiets hebben van ''ojee, ze is boos nu.'' Maar ze zullen echt geen seconde wakker liggen van ''oh jee wat heb ik nu gedaan, haar mooiste schoenen!!"

"  

Nou, nee. Dat kan ik dus niet nee. Ze zal echt wel snappen dat ik het op dat moment niet leuk vind en ermee stoppen. Maar de volgende keer dat ik die schoenen/afstandsbediening/whatever laat liggen en wegga zal ze het gewoon weer doen. Want ze snapt niet dat die artikelen voor mij waarde hebben en ze eraf moet blijven. Ze snapt alleen maar dat op het moment dat ik er ben ze gewoon niks in dr bek moet nemen "

Robyn, Bailey & Bobby

 Je kan toch niet alles weg gaan stoppen en verbergen, de plant waar ik het over heb is een grote kamerplant van zo'n meter tot anderhalve meter hoog, daar blijft ze nu gewoon goed vanaf maar heel soms heeft ze haar kuren en zit ze eraan. Moet ik dan meteen de plant weg doen? En doe ik het 'fout' als ik de plant laat staan? Volgens mij niet. 

Hier overleeft geen enkel kussen het, ik heb geen kussens meer.  Dat maakt niet zoveel uit.  Alles waar de honden interesse in hebben staat hier in de hoogte en toen mijn katten nog heersten, waren er héél weinig planten, cactussen ja, daar bleven ze af.

Als ik eens iets vergeet weg te zetten, dan weet ik dat het mijn schuld is, ik ga mijn energie niet verspillen met achter de hond aan te zitten.

Een hond is van nature een kauwer en als ze ouder worden, wordt dit minder.

Eén van mijn honden heeft onze rechthoekige salontafel ovaal gemaakt als pup.  Die salontafel is blijven staan tot ze ouder was en dan is er een nieuwe gekomen.  Ze deed dit niet als ik erbij was maar als ik bv. in de keuken was.

Onze eerste heeft als pup verschillende antennes van gsm toestellen( toen hadden ze die nog) stuk gebeten, verschillende zonnebrillen, onze schuld, moest ik het maar niet op tafel leggen, ik wist dat ze het deed.  Als ze ouder was, ging dit gedrag voorbij.  Ik ga mijn hond niet stalken voor zoiets, ik zorg dat ze er niet aan kunnen. 

Maakt het leven veel gemakkelijker voor mij én voor de hond.  Is er iets stuk, kan ik het niemand anders verwijten dan mezelf.  Ze deden het ook altijd als ik er niet was of als ik met iets anders bezig was en zij wakker werden ondertussen.  Ik denk altijd maar dat er veel langer dingen zullen zijn als mijn honden... die dingen zijn vervangbaar, mijn honden niet.