Informatie sterilisatie teefje

Hoi Allemaal,

 

Skye is nu 4,5 maand en omdat we niet van plan zijn met haar te gaan fokken zijn we ons aan het inlezen over sterilisatie. Ik heb begrepen dat het slimste is om dit te doen na de eerste loopsheid. Nu heb ik gelezen dat er ook verschillende manieren zijn om te steriliseren en dat er verschillende kosten gerekend worden. 

 

Ik heb contact gehad met onze DA en die geeft aan meestal 3 a 3,5 maand na de eerste loopsheid aan te raden om te laten steriliseren. Zij steriliseren alleen op de oude manier, door een incisie te maken in de buik van een paar centimeter en de eierstokken en een klein deel van de baarmoeder te verwijderen. De kosten bedragen voor Skye (amstaff teefje) waarschijnlijk tegen de 300 euro.

 

Ik ben benieuwd wat / hoe jullie denken over sterilisatie bij teefjes. Dit omdat hier veel dierenliefhebbers zijn met wellicht wat meer ervaring en kennis dan ikzelf. Wat zijn voor / nadelen van verschillende ingerepen, wat raden jullie aan te doen etc.

Dat is best een foute vraag hoor, de meesten zijn anti-sterilisatie 

 

Ik heb er ook veel over gelezen, de berichten zijn heel wisselend. De een zegt 'voor de eerste loopsheid', de ander zegt 'tussen de eerste en tweede loopsheid in'.

Ik ben wat dat betreft dus meegegaan in het advies van mijn dierenarts, Mellow is voor de eerste loopsheid gesteriliseerd, had ook maar een heel klein wondje (echt minimaal). Ik weet niet meer wat ik heb betaald, denk rond de 150/175 euro ofzo?

 

Ze was heel snel hersteld. Toen ik haar ging ophalen was ze het zieligste hondje ever, toen ik haar een uur later even een plasje ging laten doen denderde ze al weer achter de dwarrelende blaadjes aan...

 Oh echt?? Dat wist ik niet haha, ik wil geen discussie starten hoor maar wel de beste keuze voor ons maken. 

Bedankt in ieder geval voor je ervaring en info!

Swirl is in augustus gesteriliseerd, 3 maanden na de eerste loopsheid.
Wij hebben rondgevraagd en zelf wat dingen opgezocht, en uiteindelijk hebben wij ervoor gekozen om het wel laparoscopisch te laten doen.

Onze eigen dierenarts deed het idd ook alleen via de oude manier, maar haalden ook nog eens standaard de complete baarmoeder eruit. Dat wilden wij sowieso niet als het niet nodig was omdat dat ik dat best heel ingrijpend vond.

Toen heb ik meerdere dierenartsen gemaild waarvan 2 laparoscopisch, en dat vond ik gewoon een stuk beter klinken. Het prijsverschil vond ik erg meevallen.

Achteraf ook alleen maar positief. Swirl was de volgende dag eigenlijk al weer fit, en met 2 dagen was er op de 2 kleine wondjes na nergens meer aan te merken dat er uberhaupt iets gedaan was. Ze is heel snel herstelt, mocht ook al snel alles weer en geen problemen gehad met ontstoken wondjes, hechtingen waar ze aan kon zitten of dat soort dingen.
Als ik ooit weer een teef moet laten steriliseren ga ik daar zeker weer voor.

Ik laat Charlii over een paar weken laparoscopisch steriliseren. Dat is ruim 3 maanden na haar eerste loopsheid. Mijn fokker heeft mij deze methode aanbevolen, ook Charlii's moeder is inmiddels op deze manier gesteriliseerd. Een aantal honden hier uit de buurt zijn op dezelfde manier gesteriliseerd en de baasjes zijn daar uitermate tevreden over. 

Mits er geen medische reden is zou ik eigenlijk helemaal niet laten steriliseren. 

 

Verder zou ik bij grote honden wachten tot ze goed zijn uitgegroeid. Ik ken een teefje die te vroeg is gesteriliseerd en daardoor mogelijk qua groei is achter gebleven, ook haar achterhand is hoger dan de voorkant. 

Wij hebben Jackie met een half jaar laten steriliseren (eerder mag niet) en voor haar eerste loopsheid. Wij hebben 360 ofzo iets betaald.

Volgens de DA was dit beter wegens enorme afneming tumoren in melkklierweefsel en de baarmoeder.

 

Wij hadden zelf eerst onze bedenkingen, omdat wij hadden gelezen dat na de eerste loopsheid de groeischijven sluiten en een betere botdichtheid is.

Onze DA zei dat dit nooit helemaal wetenschappelijk genoeg is bewezen, en dat het anders eventueel iets later komt.

Maar er is wel kans dat met sterilisatie iets langer doorgroeien.

 

Wij hebben dus toch maar gedaan, omdat wij toch geen puppies wilden. We konden haar 's ochtends brengen en 's middags ophalen. Hele goede voor en nazorg gehad. De eerste dag vond ze plassen wat vreemd, maar vanaf de tweede dag hadden we weer ons oude hondje. Ze mocht anderhalf tot twee week niet te druk spelen.

 

Ik weet van teefjes waar na de sterilisatie het gedrag is veranderd en van sommige ook hun vacht.Dit idee hebben wij niet van onze hond.

Als men een teef steriliseert... Neemt men de vrouwelijke hormonen weg en blijven de mannelijke hormonen dus teven kunnen wel wat pittiger gaan worden. 

 

Verder zijn voordelen dat een teef dan veel minder kans heeft op het vormen van melkkliertumoren en een baarmoederontsteking. Maar hierover zijn de meningen verdeeld 

Lupa is ook drie maanden na haar eerste loopsheid gesteriliseerd. Ik merk van voor en na haar eerste loopsheid veel verschil in gedrag, ze is echt een stuk volwassener geworden en zelfverzekerder. Toen ik dat verschil merkte was ik extra blij dat ze niet al heel vroeg in Roemenie is gesteriliseerd.

De sterilisatie viel me erg mee. Ik was er eigenlijk op tegen maar omdat ze is geadopteerd is het verplicht. Ze hebben alleen de eileiders verwijderd en kijken op het moment hoe de baarmoeder is. Zien ze daar niks geks aan, laten ze die gewoon zitten.

Lupa was de eerste twee dagen heel moe van alle spanning en indrukken maar lichamelijk voelde ze zich daarna prima en stond echt te springen om weer te mogen rennen en spelen. Ik heb haar met moeite twee weken niet gek laten doen.

 

Mijn mening is dus echt wachten tot de hond lichamelijk en geestelijk is volgroeid!

 Als men na de eerste loopsheid steriliseert is de kans op melkkliertumoren ook nog steeds heel klein dus is het eigenlijk niet nodig om al met 6 maanden de steriliseren. 

Sasha is ongeveer drie maanden na haar eerste loopsheid gesteriliseerd. Ze is geadopteerd en dat was een voorwaarde. Na overleg met de DA beslist om het dan te doen. Haar eerste loopsheid was al achter de rug toen wij haar adopteerden, maar hij vond dat ideaal.  Zij is 'gewoon' gesteriliseerd. Heeft er weinig van geweten, behalve dat het lastig was haar 10 dagen rustig te houden.

 Ik ben pro-sterilisatie.  Ik heb alleen teefjes en de eerste, Evita, net als de tweede, Ylena, had last van een schijndracht na de eerste loopsheid.  Omdat de schijndracht, ondanks medicijnen, terug opkwam, hebben we haar laten steriliseren.

Ook is het zo, dat je dus schijndrachten vermijdt en daardoor ook melkkliertumoren vermijdt.  Wat veel teefjes krijgen op latere leeftijd.

Ook zou de kans op suikerziekte op latere leeftijd verminderen, maar hierover zijn de meningen verdeeld.

Feit is wel dat geen van mijn meiden melkkliertumoren of suikerziekte heeft gehad.  Ik zal dus zeker al mijn teefjes laten steriliseren.

Ook had de sterilisatie een positief effect op Niké, zij is zeer opvliegend van aard en doordat haar hormoonhuishouding niet in orde was, was het nóg erger voor haar sterilisatie.

Haar inwendige organen zagen eruit alsof ze loops was, terwijl ze al drie maanden voorbij haar loopsheid was.  Voor Niké was het dus ook een goede zaak.

 

Ik weet niet wat de nadelen zijn van steriliseren, aangezien ik geen problemen heb ondervonden bij mijn dames.

Ik heb een teefje van bijna 3 die nog niet gesteriliseerd is.

Ik ben er ook tegen tenzij het medisch noodzakelijk is.

Al zit ik nu wel met een dilemma omdat ze steeds schijnzwanger is na haar loopsheid.

Ik ga het deze loopsheid nog één keer aankijken.

Als ze loops word ga ik gelijk beginnen met puur schijnzwanger.

Help dat niet om haar schijnzwangerschap te onderdrukken gaat ze 3 maanden nadat ze loops is geweest geholpen worden.

 Waarom ben je ertegen?
 Ben gewoon nieuwsgierig hoor, als je hond schijnzwanger wordt, zou ik zeker in actie schieten.

Omdat Nala al vrij vel is en ik niet wil dat dat nog erger word.

Ook heb ik hier een topic geopend om advies te vragen wat ik nou het beste kon doen.

http://www.hondenpage.com/hondenforum/196483/nala-laten-helpen/-jullie-ervaringen.php

Bovendien is het een vrij zware operatie en die wil ik niet zomaar laten uitvoeren.

Voor een teefje ben ik ook pro-sterilisatie.

Ik vind die schijnzwangerschappen zielig.

Wil geen reuen achter ons aan,tijdens haar 1e loopsheid,moest ik aan een drukke weg een losgebroken hond van haar wegschoppen. Ik liet haar daar uit omdat ik dacht dat het veilig was.

Tosca is na haar 1e loopsheid gesteriliseerd,ik heb er nooit geen spijt van gehad,haar hele leventje moet ik zelfs moeite doen om haar op gewicht te houden,haar vacht is mooi,alleen maar voordelen.

 

 

van zodra ik geen fokplannen heb, gaat de boel er hier in elk geval asap uit bij mijn honden in de toekomst.

Bij mijn oudste veel te lang mee gewacht met alle ellende van dienst.

 

Hier werd het ook op de 'ouderwetse' manier gedaan, het was wel best een heftige snee.  Maar ze heeft er niets van last van gehad, een dagje suf geweest omwille van de verdoving maar dezelfde dag lag ze alweer met de poten wagenwijd omhoog te ronken op haar kussen.

 Hahaha, sorry, wat wil je zeggen?  Omdat Nala al vrij vel? is...

 

Dit wil ik ermee zeggen.

Ik zou pas laten steriliseren als je hond uitgegroeid is. Dierenartsen roepen heel makkelijk dat een teef gesteriliseerd moet worden en het liefste jong (<1 jaar). Maar dat er ook nadelen zijn zeggen ze er amper bij. Gedragsverandering en verandering van vacht zijn al genoemd. Dan is er nog een reeële kans op incontinentie en overgewicht.

afgelopen weekend was de nestreünie van onze rottweiler. 2 zussen van Zara zijn met ca 9 maanden gesteriliseerd. De 1 was echt pittiger geworden en beide zijn echt minder mooi uitgegroeid (lees: de helft smaller dan Zara; veel minder spierontwikkeling). Geef een hond ook de tijd om zich te ontwikkelen en zeker als ze geen last heeft van ellende tijdens en na de loopsheid. 

En die druppels? Tja, daarvoor hebben ze een dweil uitgevonden ;-)

 Aha, je wil zeggen dat ze fel is tegen andere honden?

Mijn Niké is gewoon agressief tegen andere honden, maar bij haar is dit verbeterd na haar sterilisatie.  Ze bleef inwendig loops waardoor haar hormonenhuishouding niet in evenwicht was, ze is véél minder opvliegend nu. 

Het kan dus ook positief uitdraaien!

Hier ook na de eerste loopsheid gecastreerd (steriliseren is alleen het afbinden of doorsnijden van de zaad of eileiders) 

Kans op baarmoederontsteking, of tumoren aan de melkklieren is groot. 

Te vaak gezien dat een ouder intact teefje baarmoeder ontsteking kreeg. Dan een doodzieke oudere hond opereren, nee dat wilde ik voor zijn.

De loopsheid houd in, ruim 3 weken niet los, alleen saaie rondjes, dat vind ik ook minder leuk.

Als je toch niet gaat foken, castreren vind ik.

Hier gewoon geopereerd, de scoop was een heel stuk duurder, bijna 2 x zo veel. 

Ze had wel last erna, ondanks de pijnstillers. Ze snijden toch de buikspieren door. Duurde een dag of 4/5 tot ze weer lekker liep.

Bij een laparoscopie krijg je veel minder grote sneedes, minder weefsel stuk en ze zijn veel sneller hersteld.

Uit eigen ervaring weet ik wel, dat de lucht die ze in je buik blaze , voor veel last kan zorgen. Ik had enorme krampen na de kijkoperatie, met scoop. 

Voor ons was het kosten plaatsje een rede om voor de oude manier te kiezen. 

Ook.

Is het zo erg om niet zomaar een operatie uit te laten voeren als het niet perce nodig is.

Zoals ik net als zei ik kijk deze loopsheid nog aan, ze moet begin volgende maand loops worden.

Ze is niet de hele tijd tussen de loopsheid schijnzwanger.

En als ze deze keer weer schijnzwanger wordt gaat ze geholpen worden.

Want ik ben te dege bewust van wat de gevolgen zijn als ik dat niet doe.

Even terugkomen op het moment van sterilisatie. Ik kan me voorstellen dat als een hond op de leeftijd van pakweg 7 maanden al loops wordt, dat het wellicht verstandiger is te wachten tot ze uitgegroeid is, wat sterilisatie betreft. Charlii was bijna 11 maanden toen ze voor het eerst loops werd. Dat scheelt natuurlijk ook in groei en volwassen worden. Ik heb dit wel meegenomen in mijn beslissing. 

 Als je na de 2e loopsheid castreerd, verminderen de voordelen van castreren, dus is er kans op tumoren.

 

Die kans vermindert aanzienlijk als je na de 1e loopsheid castreerd.

Dan is een teef ook al aardig uitgegroeid. 

Nb: Spieren kan je trainen.

Bedankt allemaal voor de info / ervaringen. Mochten er nog andere zijn graag.

 

Ik begrijp hier uit dat het meerendeel bij een teef ongeveer 3 maanden na de eerste loopsheid laat steriliseren / carstreren voornamelijk i.v.m. melkkliertumoren en om schijnzwangerschappen te voorkomen. Verder zie ik dat de meeste een gewone castratie hebben gedaan en dat dit ook prima te doen was voor de hond. Dit klopt wel met de info die ik al een beetje heb verzameld, maar toch fijn om het van andere ook allemaal te lezen!

Heel goed dat je informatie verzameld! 

Het is wel prettig, vond ik, dat ik de dagen na de ok thuis was. 

Ze voelde zich toch niet lekker en we hebben heerlijk samen op een kleedje gezeten. Had ze echt even nodig.

het is een eigen keuze, dat je je goed inleest , top.

 

kijk hier eens boven in de encyclopedie, daar staan de voor en nadelen van castratie bij teef en reu.... bij medisch, feiten en fabels van castratie, lees je goed in voor je tot het besluit komt.

Ik heb Neeltje met anderhalf jaar laten helpen omdat ze heel erg schijndrachtig was, India heb ik laten helpen toen ze 11 jaar was omdat ze last had van schijndracht. Voor mij is het alleen steriliseren als het medisch noodzakelijk is. Irene is nu 12 jaar en heeft nergens last van dus die laat ik ook niet helpen.

 

nou , wij wel !! wij dachten er hetzelfde over als jij , niet snijden in een gezond lichaam , Lady ( bijna 14 ) had nooit last van de loopsheid en ik vond ook nooit iets , ze hield zich heel goed schoon , juist daardoor hebben we waarschijnlijk een loopsheid gemist , ze was niet regelmatig , ze was al een poosje een paar daagjes minnetjes , maar knapte steeds weer op , de dierenarts deed bloedonderzoek waar niks uitkwam , ze kreeg een pilletje tegen de misselijkheid enz , steeds was ze na een paar dagen weer ok , tot ze in April erg ziek werd , s,morgens belde ik de DA voor wéér een afspraak , het was vrijdag en ik wilde haar voor het weekend nog laten zien , ik kon om 4 uur komen , ze werd steeds stiller en rilde van de koorts , om half 3 zijn we naar de DA gegaan , daar bleek ze al heel ver heen te zijn door een baarmoederontsteking , die kan echt onopgemerkt heel lang sluimeren en ze kunnen daar echt aan sterven
we hebben haar maar net kunnen redden .
onze nieuwe pup gaat absoluut onder het mes ,want een teefje met baarmoederontsteking wil ik nóóit meer meemaken ,wij kiezen ook voor laproscopisch , de verzekering vergoed van beide methoden 60 % dus de keuze is dan niet moeilijk