Overenthausiast

Ik vind dat joy geüpdatet is naar het puber gedeelte haha.

Joy is altijd al super enthousiast geweest, alles en iedereen is leuk, behalve wij. Nu mevrouw eindelijk normaal naast ons loopt, negeert ze andere mensen. Maar honden nog niet altijd. Joy word ontzettend zenuwachtig, zit te trillen, kwispelt en maakt rare piep geluidjes als ze niet naar een andere hond mag. Wij schenken er geen aandacht aan, gewoon een simpele 'nee' als ze een poging doet, en verder naast laten lopen. Iemand nog tips hoe ik haar rustiger kan laten zijn tijdens het langs lopen? Of is het nog steeds wennen dat ze niet opgewonden/zenuwachtig hoeft te zijn.

Los gaat het beter. Ze wacht en gaat zitten tot wij zeggen dat ze naar een hond mag. Een mens laat ze 9 van de 10 keer met rust, alsof die er niet bij staat! Tot ze nu ineens dr oren dichtgemaakt heb met prut... Vanmiddag is ze een aantal keer er vandoor gegaan, uit het zicht, en springt ze weer tegen alle mensen en dieren. Hoe kan ik dit het beste aanpakken? Ik kan wel blijven oefenen, maar waarom ineens zo'n erge terug val? Ze loopt al sinds 12 weken los in het park en bos (losloopgebieden), en wij hielden haar altijd vast als er een hond of persoon aankwam. Moeten we dat nu weer doen? 

Welkom in de puberteit. Kun je alles weer opnieuw leren, haha. Ik zeg doorgaan met wat je al doet/deed want dat klinkt prima. Voorkom vooral dat ze succes heeft met het gedrag. Is ze los, komen er mensen aan, roep je haar even bij je en als de mensen weg zijn kan ze weer haar gang gaan

Wat je doet is goed, kwestie van volhouden.

Dat piepen deed/doet dexter ook als hij niet naar een andere hond kan. Wat bij mij in dat geval helpt is al "nee" zeggen op het moment dat zijn oren omhoog komen, dus voordat hij daadwerkelijk actie onderneemt om bij die andere hond te komen. Het moment dat hij de andere hond opmerkt, zeg maar.

Als ik dat doe, krijgt hij gelijk zijn focus weer op mij gericht. Werkt perfect! Vraagt wel wat oefening. Gelukkig heeft dexter flaporen die heel zichtbaar wat omhoog komen. Met spitse oren zou ik er denk ik meer moeite mee hebben.

 Joy heeft ook flaporen haha. Maar ze heeft een tijdje niet met andere honden gespeeld (alleen klei tjes tegen gekomen) en nu heeft ze paar keer met collie's, pitbulls en labradors gespeeld en het is weer helemaal terug dat ze 'gek' word dat ze niet naar een andere hond mag. Misschien dat ze dus gewoon moet leren dat ze soms wel en soms niet naar honden mag? 

En het park doen we elke dag, maar de lol is er snel vanaf als ze zelf rondjes loopt uit het zicht. Ze is nooit verder dan 2 meter van ons gegaan, dus verbazen ons heel erg dat ze ineens weg rende. Aanlijnen in een losloopgebied doe ik niet, want ze is heel onderdanig aan de lijn, dan ligt ze doodstil op de grond, los van de lijn is het een normaal vrolijk hondje wat speelt haha.

Wat ik niet weet is hoe oud uw teefje is, maar kan het ook zo zijn dat ze tegen haar loopsheid aanzit? Even voor die periode  speelt een verandering in de hormoonhuishouding een grotere rol. Vandaar haar grote, plotselinge (tijdelijke)  ommekeer. Als dit het geval is: voorkomen dat ze andere mensen en dieren lastig valt en verder afwachten of ze inderdaad loops gaat worden. Daarna wordt het de liefste hond van de hele wereld. 

 Dat zou kunnen. Ze is overal vroeg mee. Ze is nu bijna 7 maanden. Voorkomen probeer ik inderdaad, maar is echt lastig. Echt niks (geen speeltje, snoepje, eten) kan haar aandacht weer pakken.

Effe ter attentie: hou er rekening mee dat ze vroeg of laat wel eens de verkeerde kan tegen komen die zo'n benadering echt niet op prijs stelt. Met alle mogelijke gevolgen vandien.

 Zijn we al een paar keer tegen gekomen, vandaar dat ik het noodzakelijk vind om af te leren. Maar vele hondeneigenaren waar ze het doet zeggen dan 'laat maar gaan, ze is nog heel erg jong, dat moet ze nog leren' en dat helpt dus ook niet mee.. Ze gaat ongeveer 25 kilo wegen, is nu ongeveer 45 cm hoog, en kan dus al een kind omver springen. 

Puberteit. Gewoon een poos niet los, anders wordt het zelfbelonend gedrag. Oefenen met lange lijn.

 Is niet helemaal puberteit, dit deed ze van dag 1 dat ze bij ons was. En het was er eindelijk uit. Dit is ook eigelijk het enigste, op ineens wegrennen na, wat er verandert is in haar gedrag. Dus echt een puber is het nog niet haha.

Ik laat haar wel los in het park en bos, anders kan ik ook niet oefenen toch? Aan de lijn luistert ze wel.