Pup uit Amerika

Laten we voorop stellen dat ik absoluut niet binnen een jaar een pup erbij wil, maar ach ik droom al zo lang van het hebben van 2 honden. Aiko is nu 10 maanden en het gaat erg goed met haar! Ze is een super fijn Golden meisje. Maar ik moet eerlijk toegeven dat toen mijn vriend en ik besloten hadden dat we voor een Golden gingen, dat we ons niet tot in de puntjes georiënteerd hadden. Ik wist van het bestaan van werk,- en showlijnen en ik wist dat ik geen werklijn aandurfde. We zochten toen gewoon een fijne, zachtaardige hond waarmee we flinke wandelingen konden maken, lekker mee konden gaan trainen, ik wilde graag behendigheid gaan doen en ik was nog aan het nadenken over jachttraining. We wilden met de hond op vakantie gaan en daar heerlijke wandelingen maken en dingen ondernemen zoals suppen, hardlopen en steppen. En zo'n hondje hebben we absoluut gevonden in Aiko: ze is echt een leuke werker, vindt eigenlijk alles wel leuk om te doen als het maar samen is, ze vindt de jonge honden behendigheid en jachttraining heel erg leuk en ook met de gehoorzaamheid gaat het best goed want we hebben vorige maand ons SHH diploma gehaald. En bovendien is ze echt mijn lieve schat, ze is werkelijk een engeltje en ook al heeft ze af en toe bananen in haar lieve oortjes, toch heb ik het gevoel dat we een goed team zijn en dat we met de jaren met pieken en dalen alleen maar een nog hechtere band zullen krijgen.

Nu ik een stuk bekender ben met het hondenwereldje dan voordat we Aiko kregen en ik een stuk beter weet wat ik leuk vind om met een hond te doen en wat ik in een hond zoek (natuurlijk is elke hond anders), ben ik van plan mij voor een toekomstige tweede hond veel beter te verdiepen in de mogelijkheden. Dus vandaar dat ik af en toe op een middag waarop ik niks te doen heb lekker rond zit te neuzen. Ik zou graag een Golden reu hebben uit werklijnen, vol passie om te werken en met veel doorzettingsvermogen maar ook een hond die relaxed is in zijn werken en dus niet nerveus. Het liefst een mooie donkere, maar karakter is uiteraard het belangrijkst.

Ik zou behendigheid (in het eerste jaar zou dat vervangen worden door balans en coördinatie), jacht en gehoorzaamheid met hem willen doen, daarnaast ben ik gek op het doen van allerlei hersenwerkjes en af en toe workshops van van alles en nog wat. Op de overige dagen wordt er lekker lang gewandeld en onderweg ontspannen getraind, dus niet gedrild ofzo. Uiteraard niet meteen alles tegelijk bij een pupje. Plezier in het werk vind ik het aller belangrijkst, ik wil natuurlijk een zo goed als mogelijk team worden met een hond maar er is geen prestatiedruk in de zin van dat het erg is als de hond ergens minder goed in is of het niet leuk vindt, maar ik zou het wel erg leuk vinden om proeven te lopen en wedstrijden te doen al is het niet voor de podiumplaatsen. Dus zonder dwang, alles aanleren op een manier waarop de hond er plezier aan beleeft net als ik nu met Aiko doe. Ik bedoel alleen dat ik besef dat Aiko een heel ander soort hond is, omdat zij het prima vindt om een dag niks te doen. Oh en net als Aiko zal hij maximaal 3 à 4 uurtjes per dag alleen zijn (al gebeurt dat hier zelden). Eventueel zou ik hem, mits hij een uitmuntend karakter en goede gezondheidsresultaten heeft, in willen zetten voor de fok. Het lijkt mij erg interessant en gaaf om iets bij te kunnen dragen aan het ras zodra ik voldoende kennis heb vergaard over een aantal jaren dus, maar ik zie het niet zitten om zelf met een teef te fokken en pups in huis te krijgen (erg lief en leuk, maar natuurlijk een mega grote verantwoordelijkheid).

In ieder geval, tijdens het zoeken op internet ben ik een aantal super kennels tegen gekomen maar... een aantal ervan zit in Amerika.... Dat betekent dus, als de kennels er mee akkoord gaan natuurlijk, dat de pup op een leeftijd van 15 weken hierheen moet komen met het vliegtuig. Een pup van die kennels kost tussen de $1800 en $2400 en een vliegreis heen en terug is ongeveer €2000 euro. Dus er zal geen mogelijkheid zijn om de pups tussendoor te bekijken voor het ophalen. Hebben jullie ervaring met het halen van een pup van zo ver weg, zonder de fokker dus persoonlijk te kennen van te voren (uiteraard wil ik wel goed, langdurig telefonisch contact vooraf)? Zijn er fokkers die dit doen, mits ze je natuurlijk wel zien bij het ophalen van een pup? Het zijn wel fokkers met een zekere reputatie, dus waarvan ik dan aanneem dat ik er vanuit kan gaan dat er goed wordt gezorgd voor de honden. Hoe wordt een pup dan toegewezen? Zouden jullie dit doen?

Nogmaals, het is puur een hersenspinsel hoor, nog niks serieus. Een pup erbij zou er sowieso pas komen als Aiko minstens 2,5 à 3 jaar oud is, want ik wil haar eerst helemaal stabiel hebben en zorgen dat wij samen een fijn team zijn. Dus ik heb nog minstens 2 jaar de tijd om mij te oriënteren en contact te leggen met fokkers (en te sparen ) en ook dat is geen moeten.

Edit: ik heb geen idee of ik het zie zitten hoor, een pupje met het vliegtuig en de werkwijze. Het is eigenlijk meer iets wat dus in me op kwam met het idee van "ohja, dat zou eventueel ook een optie zijn misschien". Dus denk niet meteen dat ik grootse plannen heb, eerst inlezen en het is nog lang niet aan de orde.

Tja, wij hebben er 8 uit Amerika over laten komen. En op het moment ben ik weer in contact met 2 fokkers om nog 2 pups over te laten komen. Hier ben ik al een tijdje mee bezig. Eerst uitzoeken wat je precies zoekt, dan een fokker vinden die aan je eisen voldoet. Daarna contact leggen met de fokker en kijken of de fokker aan het buitenland wil verkopen. Dan uitzoeken welke combinatie geschikt is aan mijn eisen en hopen dat er geboren wordt wat je zoekt..... Gaat veel tijd in beslag nemen, maar tot nu toe goede ervaringen.

Dankjewel voor je antwoord! Jeetje, 8 uit Amerika, wat leuk! Hebben jullie de pups over laten komen, in de zin van dat de fokker ze op het vliegtuig heeft gezet met een begeleider van de vliegtuigmaatschappij of zijn jullie de pups zelf op komen halen? En wat zijn jullie ervaringen met pups in een vliegtuig? Ik denk wel dat een Golden pupje in het ruim zal moeten met 15 weken, want kennel met pupje komt dan al ruim boven de 8kg uit.. Hoe was dat bij jou? En heb jij er nadeel van ondervonden dat je de pups pas later kreeg? Sorry voor de vele vragen hoor

Er zijn 6 pups alleen overgevlogen als cargo. En een vriend van ons heeft er 2 opgehaald, ook als cargo in het ruim van het vliegtuig. De 6 zijn per 2 in een transportbox overgekomen. Tot een half jaar mogen 2 pups samen reizen. Je merkt het verschil in socialisatie van de eerste 15 weken bij de fokker wel. Vier pups hebben weinig socialisatie gehad en weinig tot geen vreemde mensen gezien. Deze zijn minder toegankelijk naar vreemden. De andere 4 zijn opgegroeid in de gezinnen met kinderen en gewoon normaal sociaal. Dus ja, een goede socialisatie is best belangrijk. Verder hebben wij geen nadelen ondervonden. 

Ik ben geen ervaringsdeskundige.

Maar ik heb wel eens op een website van een 'superkennel' gezien dat de honden daar, keurig schoon weliswaar, in een grote lichte hal zitten in grote hokken! Dus niet, zoals wij dat willen zien, 'in huiselijke kring'.

Dan kan ik me voorstellen dat de socialisatie anders verloopt.

Oh ja, natuurlijk zou ik geen pup halen bij zo'n fokker. De paar kennels die mij in positieve zin zijn opgevallen krijgen hun pups in huiselijke kring, zorgen voor socialisatie met verschillende soorten mensen en honden, auto's, laten ze de eerste weken wennen aan allerlei geuren en geluiden omdat zij er van overtuigd zijn dat dat goed is voor de ontwikkeling van de pups. En er wordt een begin gemaakt met clickertraining. Ik zou inderdaad geen pup willen die in een hok is opgegroeid 

Tegen de tijd dat je een fokker en een mogelijk nest hebt uitgekozen, kun je altijd vragen of ze een ip camera willen ophangen. Dan kun jij alle dagen mee kijken met het nestje.

In Noorwegen is het vrij normaal dat je je pup vantevoren eigenlijk nooit ontmoet en je deze met het vliegtuig ophaalt (de pup komt wel met 8 weken dan, dus dat scheelt).

Zo is het met onze Leonberger Taika ook gegaan: aan de hand van foto's konden we onze voorkeur uitspreken en uiteraard is er mailcontact geweest waarin we vanalles over onszelf verteld hebben, wat wij een hond te bieden hebben en wat we in een hond zoeken. 

Aan de hand daarvan werd door de fokker de keuze gemaakt, en ik heb me daarna voorgenomen om dit nóóit meer te doen! 'De klik' was er namelijk niet en dat heeft het (vooral de eerste maanden/het eerste jaar) toch wel écht ontzettend lastig gemaakt.

Qua vliegreis was het trouwens absoluut geen probleem; dat zou ik zo weer doen. Moet ik wel bijzeggen dat Taika een superzelfverzekerde pup was

Onze herplaatser komt uit Nederland en daar ben ik dus ook vanuit Noorwegen eerst naartoe gegaan om haar te zien en te kijken of die klik er was. Er was ook nog een (hele mooie!) pup daar die beschikbaar was, wat ook echt een optie was, maar toen ik er was was het zó duidelijk dat het Frøya zou worden. En was er met geen van beide een klik geweest, dan was er geen eentje met me mee terug gegaan. Ook hier was de vliegreis geen probleem.

Maar die 'klik' vind ik persoonlijk dus wel heel erg belangrijk. Bij een eventuele volgende pup zou ik dus ook absoluut het nest met eigen ogen willen zien, voelen, beleven.

Wat betreft de 15 weken grens en socialisatie; dat is wel een punt waardoor ik niet meer in andere landen (lees: buiten scandinavië) aan het kijken ben naar fokkers/pups, wat eerder wel het geval was.

Het verschil in omgeving kan ontzettend groot zijn, en zo heb ik bijvoorbeeld niks aan een pup die makkelijk een bus- of treinritje kan maken, want dat komt hier nooit meer voor. Onze honden komen geen andere honden tegen tijdens wandelingen, maar het zou wel fijn zijn als ze in hun jonge leventje al wel eens een schaap/das/hert/eland/rendier gezien en geroken hebben, omdat ze hier wel dagelijks mee te maken krijgen. Dat soort dingen.

En dan vind ik 15 weken bij een fokker die misschien wel in een héél andere omgeving woont en de pups op een andere manier socialiseert dus wel erg lang. Amerika - Nederland vind ik ook wel erg verschillend in dat opzicht; ligt er natuurlijk een beetje aan hoe jij woont en hoe de fokker daar woont. Misschien komt dat wel zo'n beetje overeen, maar natuurlijk grote kans dat dit niet zo is.

Goeie tip! Ik ga hem opschrijven, als het dan ooit zo ver komt dan weet ik hem nog

" In Noorwegen is het vrij normaal dat je je pup vantevoren eigenlijk nooit ontmoet en je deze met het vliegtuig ophaalt (de pup komt wel met 8 weken dan, dus dat scheelt).
Zo is het met onze Leonberger Taika ook gegaan: aan de hand van foto's konden we onze voorkeur uitspreken en uiteraard is er mailcontact geweest waarin we vanalles over onszelf verteld hebben, wat wij een hond te bieden hebben en wat we in een hond zoeken. 
Aan de hand daarvan werd door de fokker de keuze gemaakt, en ik heb me daarna voorgenomen om dit nóóit meer te doen! 'De klik' was er namelijk niet en dat heeft het (vooral de eerste maanden/het eerste jaar) toch wel écht ontzettend lastig gemaakt.
Qua vliegreis was het trouwens absoluut geen probleem; dat zou ik zo weer doen. Moet ik wel bijzeggen dat Taika een superzelfverzekerde pup was
 
Onze herplaatser komt uit Nederland en daar ben ik dus ook vanuit Noorwegen eerst naartoe gegaan om haar te zien en te kijken of die klik er was. Er was ook nog een (hele mooie!) pup daar die beschikbaar was, wat ook echt een optie was, maar toen ik er was was het zó duidelijk dat het Frøya zou worden. En was er met geen van beide een klik geweest, dan was er geen eentje met me mee terug gegaan. Ook hier was de vliegreis geen probleem.
Maar die 'klik' vind ik persoonlijk dus wel heel erg belangrijk. Bij een eventuele volgende pup zou ik dus ook absoluut het nest met eigen ogen willen zien, voelen, beleven.
 
Wat betreft de 15 weken grens en socialisatie; dat is wel een punt waardoor ik niet meer in andere landen (lees: buiten scandinavi&euml aan het kijken ben naar fokkers/pups, wat eerder wel het geval was.
Het verschil in omgeving kan ontzettend groot zijn, en zo heb ik bijvoorbeeld niks aan een pup die makkelijk een bus- of treinritje kan maken, want dat komt hier nooit meer voor. Onze honden komen geen andere honden tegen tijdens wandelingen, maar het zou wel fijn zijn als ze in hun jonge leventje al wel eens een schaap/das/hert/eland/rendier gezien en geroken hebben, omdat ze hier wel dagelijks mee te maken krijgen. Dat soort dingen.
 
En dan vind ik 15 weken bij een fokker die misschien wel in een héél andere omgeving woont en de pups op een andere manier socialiseert dus wel erg lang. Amerika - Nederland vind ik ook wel erg verschillend in dat opzicht; ligt er natuurlijk een beetje aan hoe jij woont en hoe de fokker daar woont. Misschien komt dat wel zo'n beetje overeen, maar natuurlijk grote kans dat dit niet zo is. "

Marlies met Taika & Frøya

Wat een fijne reactie! Ik denk inderdaad wel dat de omgeving van de fokkers die ik op het oog heb heel anders is dan hier. Veeel rustiger met vooral veel bos. Ik ga er vanuit dat we tegen die tijd wel een auto hebben en daar worden ze wel mee gesocialiseerd. Het is wel een goed punt om mee te nemen, ik zou kunnen vragen of de fokker als de rest van het nest is uitgevlogen een aantal keer met de pup naar een drukkere stad zou willen gaan om daaraan te wennen. Misschien zijn er afspraken te maken over waar de pup mee gesocialiseerd wordt en waar niet mee omdat inderdaad niet alles relevant is. En ik wil absoluut goed contact met en een goed gevoel bij de fokkers hebben, zodat er wel overlegd kan worden over hoe de pup opgevoed wordt. Ik weet van ééntje dat ze vers voeren, dus dat zou in ieder geval fijn zijn. Maar ook wat betreft de manier van opvoeden, als ze in die weken dat hij daar is bijvoorbeeld flink gaan drillen en fysiek straffen bij wijze van dan hoef ik daar natuurlijk geen pup vandaan. En ik moet misschien alle commando's opnieuw leren, want hij zal dan wel wat basis dingetjes in het Engels kennen, maar ik vind het wel handig als ik niet voor 2 honden andere commando's moet gebruiken.

Het liefst zou ik inderdaad als de pups 6 weken zijn daar heen gaan voor een week, om het nestje heel goed te leren kennen en mee te kunnen beslissen. Maarja, ik heb uitgerekend dat een pup daar vandaan halen rond de 4.500 euro gaat kosten en dan nog eens 2000 euro erbij voor een weekje daar.. Ik denk dat ik daar wel op durf te vertrouwen als ik een goed gevoel heb bij de fokker. Ik denk zelf dat als een pup echt heel goed uitgezocht wordt op of hij bij mensen past, dat het dan automatisch beter matcht. En bovendien kun je ook een pup van 15 weken nog vormen toch? Ik zou het liefst wel dan een weekje eerder komen om de pup een beetje te leren kennen voordat ik hem mee krijg, maarja ik weet niet of dat mag :P

Wat goed dat je er zo mee bezig bent, altijd leuk om je enthousiaste verhalen te lezen.

Ik heb hiermee geen ervaring (behalve de gelijkenis dat Jenna en eerder ook Lola uit een ander land kwamen zonder dat ik ze gezien had), maar mijn eerste eigen hond was een duitse herder uit een werklijn. Uiteraard hield ze van aktie en had een flinke drive, maar ze vond een dagje op de bank als dat eens nodig was ook geen probleem, dat wilde ik nog even delen.

" Wat goed dat je er zo mee bezig bent, altijd leuk om je enthousiaste verhalen te lezen.
 
Ik heb hiermee geen ervaring (behalve de gelijkenis dat Jenna en eerder ook Lola uit een ander land kwamen zonder dat ik ze gezien had), maar mijn eerste eigen hond was een duitse herder uit een werklijn. Uiteraard hield ze van aktie en had een flinke drive, maar ze vond een dagje op de bank als dat eens nodig was ook geen probleem, dat wilde ik nog even delen. "

Dobry

Dankje! Ik heb nu een aantal kennels gemaild, gewoon om eens te vragen hoe en wat. Ben benieuwd naar de reacties! Ik zou het wel heel erg moeilijk vinden als ik ooit besluit om er echt voor te gaan en ik heb bij 2 kennels een goed gevoel. Er is er namelijk ééntje waarvan ik de honden echt geweldig mooi vind en die fantastische sport honden fokken, maar een andere kennel fokt ook geweldige honden en hun manier van socialiseren en stimuleren van de pups spreekt mij ontzettend aan maarja die honden vind ik wel iets minder mooi.. Maarja uiterlijk komt natuurlijk op de laatste plaats.

En fijn dat jouw herder een dagje bank geen probleem vond! Dat is toch wel fijn om te horen haha, al zal ik me wel voorbereiden op "het ergste" (een hond die dat niet kan) zodat het altijd mee kan vallen.

ja lastig, uiterlijk spreekt aan, maar komt idd niet op de eerste plaats.

Haha ja worst case scenario, en dan kan het alleen maar meevallen, een heleboel heb je ook zelf in de hand natuurlijk, ik denk dat je juist die gedreven honden ook hun (eventueel verplichte) rust moet geven.

" ja lastig, uiterlijk spreekt aan, maar komt idd niet op de eerste plaats.
 
Haha ja worst case scenario, en dan kan het alleen maar meevallen, een heleboel heb je ook zelf in de hand natuurlijk, ik denk dat je juist die gedreven honden ook hun (eventueel verplichte) rust moet geven. "

Dobry

Nee zeker niet, het zou alleen wellicht een doorslaggevende factor zijn als ik bij twee fokkers een even goed gevoel heb. Maar dan is het puur extra, al moet ik wel toegeven dat ik wel graag een beetje een mooie Golden wil en niet een hond die totaal uit verhouding is natuurlijk.

Dat heb ik wel eens gehoord ja, dat je rustige honden veel uit kunt dagen maar dat je inderdaad juist gedreven honden voldoende rust moet geven. Ik bedacht me trouwens wel dat als je een pup pas met 15 weken krijgt, dan is weliswaar het allerschattigste er af maar dan kan hij wel al iets langer zijn plasjes ophouden ed. 

Ik heb net een super positieve reactie terug gekregen van één van de 2 fokkers die ik gemaild heb. Ze waren vereerd dat ik misschien een pup helemaal hierheen wil halen en ze vinden het erg moedig. Ze hebben al een aantal maal pups tot 15 weken gehouden om naar Europa te laten verhuizen en ik zou bij het ophalen een paar dagen mogen blijven om even kennis te maken met de pup, de honden en de mensen daar uiteraard. Ze wil graag beter kennis maken zodat zij kan kijken wat ze voor nesten gepland heeft tegen die tijd en of daar misschien iets tussen zit. Dus dan kan ik ook veel vragen stellen over hoe zij de pups grootbrengen enzo. Eerlijk gezegd had ik verwacht dat ik van allebei een "nee" zou krijgen en dat het dan gewoon bij een droom bleef maar deze reactie had ik niet verwacht  Oei dat wordt sparen haha.

Ik vraag me af of zo'n vliegreis wel zo goed is voor het welzijn van een pup. Ze worden alleen in een hokje gestopt voor heel wat uren, terwijl ze nog helemaal niet getraind zijn in het alleen zijn. Daarnaast is de pup ook nog niet zindelijk. Zit hij dan de hele weg in zijn eigen urine en ontlasting? Daarnaast moet zo'n beestje een hoop druk voelen en dan helemaal alleen op de wereld verwerken. Ik zou het niet over mijn hart kunnen verkrijgen een hond te laten vliegen, laat staan een pup. 

Tsja het is natuurlijk niet ideaal inderdaad. Maar het pupje wordt al weken van tevoren gewend aan de reiskennel en aan het alleen zijn (aangezien hij dan 15 weken is als hij komt), er komt een klein toiletje in bakje met kranten ofzo) zodat hij inderdaad niet in zijn eigen ontlasting zit. Daarnaast duurt de vlucht terug 11 uur, met overstappen en tijdens het overstappen komt hij dan natuurlijk naar mij en zal ik het toiletbakje verschonen en hem eventjes buiten wat laten doen en lekker knuffelen en afleiden. Ik vind het inderdaad heel rottig dat hij dan niet gewoon met 8 weken mee kan en nog lekker onder de 8 kilo is en dus mee mag in een reistas in de cabine.. Veel fokkers in Amerika laten hun pups vliegen, niet alleen naar europa maar voornamelijk binnen amerika natuurlijk. En die pups zijn dan pas 8 weken en van wat ik heb gehoord is het natuurlijk wel heel pittig voor de pups maar komen ze er ook wel weer snel overheen als ze de kans krijgen om daarna het alleen zijn weer heeeel rustig op te bouwen en ze lekker uit kunnen rusten zonder teveel prikkels meteen als ze thuis komen. 

Maar je hebt gelijk, ik vind het nog steeds geen fijn idee inderdaad en het is echt iets waar ik heel hard over na moet denken of ik dat wel wil voor een pup en als ik het wel doe, wat voor ervaringen mensen dan hebben en hoe ze het de pup toch zo comfortabel mogelijk hebben gemaakt.

Ik vind het probleem van vliegen niet echt een heel groot probleem eigenlijk. Natuurlijk, 11 uur is wel lang, maar in Nederland denken we altijd 'aaaah, sneu', terwijl het in de rest van de wereld altijd zo gaat (en daar hebben alle honden echt geen trauma o.i.d.). Dat Nederland nu zo'n minilandje is waar je met 4 uur rijden van noord naar zuid kan gaan, dat is eigenlijk nergens zo in de rest van de wereld.

Met zowel Taika als Frøya ervaar(de) ik vliegreizen echt niet als een probleem. Taika wilde na de vliegreis de reisbench een tijdje echt niet meer in (de gewone bench was prima), maar daarna was het ook wel over. Ook kwam ze meteen na de vliegreis, toen ze 8 weken oud was, heerlijk parmantig haar reisbench uitstappen en liep ze nieuwsgierig en met opgeheven staartje rond op het vliegveld. Dan weet je dat het goed zit.

Ook Frøya, onze herplaatser, was absoluut niet onder de indruk van haar vliegreis. Ze was toen 1,5 jaar oud. Ook zij liep meteen totaal zonder stresstekenen of wat dan ook rond op het vliegveld toen ze de bench uit kwam, en ook deze kerst gaat ze met ons mee met het vliegtuig naar het noorden.

Hou er trouwens wel rekening mee dat wanneer je in de US over moet stappen, je je pup niét bij je kan nemen of even lekker mee naar buiten kunt gaan of kan knuffelen, want het is 'vracht'. Het is een binnenlandse vlucht, waar je je bagage niet weer op hoeft te halen en weer in moet checken, dat wordt meteen naar je volgende vlucht getransporteerd, zelfs al zit er bijvoorbeeld 4 uur tussen. (Als je een vlucht boekt van <ergens in de US> naar <Amsterdam> en je zou dan moeten overstappen).

Wat superleuk dat je zo'n enthousiaste reactie terug hebt gekregen van die ene fokker trouwens! Ik denk dat je als fokker inderdaad wel een beetje trots bent als iemand in Nederland uiteindelijk bij jouw kennel terecht is gekomen en graag een pup van je zou willen.