Nachtmerrie voor iedere hondenbaas, en die van mij is ook werkelijkheid geworden.

Wat een nachtmerrie, heel veel beterschap, lekkere hapjes en lieve knuffels voor Gruul!

Ik hoop dat jullie allemaal snel over de schrik heenkomen.
Sterkte!

Dat is idd een nachtmerrie!

Wens jou en Gruul beterschap.

(die aanblik staat op je netvlies gebrand, moet je zelf ook van bekomen, ook het beste voor Gruul)

Ik begrijp je Lexie. Zo'n dingen heb ik ook al gezien inderdaad. Als eigenaar van een kleine hond is dat inderdaad de problemen opzoeken en allerminst verstandig. Ik vind het zowiezo altijd onverstandig je hond klein of groot maar ergens op te laten afdenderen.

Het is voor haar natuurlijk ook heel erg. Ze had en heeft duidelijk de beste bedoelingen maar de kracht van de hond onderschat. Ja erg, heel erg.

Hopelijk wordt jou hondje weer helemaal de oude. En wat de andere hond betreft zal er toch heel goed moeten nagedacht worden of ze in de toekomst de veiligheid voor andere honden kunnen waarborgen.

Ze zijn in ieder geval goed met de neus op de feiten gedrukt. Ik ben ook erg blij dat de tegenpartij er ook echt mee zit. Dat geeft mij goede hoop dat ze een volgende keer toch weer een stuk beter mee opletten. De hond heeft al een ander incident op zijn naam staan, toen brak de riem door en heeft de hond een vrouw in haar enkels gepakt. Die liep ook met hond en die heeft haar hond zo kunnen beschermen.
Normaal zie je ze ook bochten maken of de andere kant uitlopen als ze een andere hond zien. Ze hebben ook weer contact opgenomen met een hondentrainer om advies te vragen hierover. De hond heeft ook een cursus gehad en die succesvol afgerond. Ik kan genoeg bazen aanwijzen die onverstandiger met hun hond omgaan.

Het wandelen vind ik niet zo eng, ik merk alleen dat ik snel emotioneel word tijdens het wandelen. Gruul is er niet bij en Thalia is ook nog niet haarzelf, dan komen de emoties wel weer een beetje naar boven toe.

Vanavond weer even naar de da om zijn wonden te laten nakijken. Er bestond nog een kleine kans dat door het trauma zijn vlees kon gaan afsterven, dus dat moet ook even in de gaten gehouden worden. De kans is niet groot maar wel aanwezig.

Iedereen weer bedankt voor de lieve woorden en het mede leven, dat doet ons goed :)

ik heb gisteren er niets van mee gekregen, was een dagje weg, wat ik nu lees, vind het wel zo erg.... honden die dit je hond aandoen... de bazen die niet goed opletten dat hun hond zo,n moordmachien is...

heel erg voor jullie, en hoop dat het goed gaat met je hond en ook met jou.

 Ohh breek me de bek niet open... Ik ben naar een ander dorp verhuist. En hier lopen ontzettend veel kleinere hondjes los. Gewoon op straat door de wijken. Of een behoorlijk flinke labrador met een kind van hooguit 8. Nou zal obi zo'n hond niet zomaar wat doen. Wegsnauwen... Hooguit. Maar je kunt je voorstellen dat hier geen fijne situaties uit ontstaan. Ik sta met 50kg stressende obi aan de lijn en er dartelt 1 of ander hondje los rondom heen. En obi gedraagt zich dan al alsof ie dat hondje wat wil doen want hij is bang, dus dat hondje zal worden weggejaagd. Nou stel dat het kind de labrador loslaat ofzo en deze hond geen vriendelijke bedoelingen heeft. Dat hij en Obi in de clinch raken... Wat moet ik dan met dat kind? Hij zal nooit die hond kunnen komen halen. Waarschijnlijk raakt ie in paniek en rent ie weg ofzo... Het is allemaal nooit gebeurd maar stel nou eens. Z'n jongere broertje heeft een kleinere terrier altijd bij. En ik loop altijd om omdat ik dat gewoon niet vertrouw. De helft van de tijd wordt de flexlijn richting hond gegooit of getrapt. Altijd alleen... Nooit volwassenen erbij. 

Jemig, wat een naar verhaal. Mooi omschreven, dat dan wel. Wat fijn is om te horen is dat Gruul weer snel naar huis mocht. Thuis is en blijft de beste manier om te herstellen. Vooral de aandacht en liefde en gezelschap van zijn maatje. Succes samen en als je zelf vertrouwen hebt in de toekomst dan gaat het helemaal goed komen.

Natuurlijk steunen we je, daar zijn we toch een hecht forum voor meid 

en op zo een moment kan je echt alle medeleven gebruiken .

Hopelijk goed nieuws wat betreft zijn fysieke herstel.

Moeten de hechtingen 10 dagen blijven zitten of heeft hij per ongeluk nog een drain om eventueel wondvocht kwijt te kunnen?

Gelukkig zul je als de wonden goed herstellen wel steeds ietsjes meer met hem mogen.

Hier heeft Aysa ooit een wond opgelopen (uiterlijk doorsnee van een euro) wat uiteindelijk een litteken van 12 centimeter is geworden omdat bleek dat haar schuine buikspier compleet door was.

Toen moest de DA dus ook de wond veel groter maken om overal bij te kunnen..., maar die tante liep de volgende dag al voorzichtig weer een klein plasrondje..., en na een week werden we er gek van om haar op 4 poten te houden om alles zo goed mogelijk te laten herstellen.

De DA zei toen dat spieren na operaties, sneller herstellen als de externe wond, dat was nog een beetje geruststellend..., maar uiteindelijk na 10 dagen was het een feestje..., eindelijk weer ravotten en nat worden 

Succes dus nog..., hopelijk is Gruul een iets bedaarder hondje 

Zijn hechtingen moeten er inderdaad 10 dagen in blijven zitten, hij heeft geen drain omdat de dierenarts er voorkeur aan gaf om niks lichaamsvreemd in zijn lichaam te doen. Om zo het herstel hopelijk beter te laten verlopen. Mocht het toch nodig zijn dan kon hij alsnog geplaatst worden. Maar het ziet er naar uit dat het niet nodig is, zijn wonden lopen helemaal niet vol met vocht gelukkig. Ze zien er ook heel netjes uit. Vrijdag bij de da zagen de wonden er ook netjes uit en hoefde we niet meer terug te komen totdat de hechtingen eruit gehaald moeten worden. 

Fijn dat je een beetje hetzelfde verhaal hebt meegemaakt wat de schade betreft. Het is wel fijn om te lezen dat je hondje na 10 dagen weer lekker kon ravotten buiten. Dat is toch wel weer een geruststelling voor me. Niet fijn natuurlijk dat jouw hondje ook een gescheurde spier heeft gehad, maar wel fijn dat ik nu een goede ervaring lees :).

De da vertelde ons ook dat de spieren sneller herstellen dan de wond zelf, dus dat is heel erg mooi. Van buiten ziet het er nog naar uit maar de wetenschap dat het aan de binnenkant snel aan het genezen is, dat is erg fijn.

Gruul neemt zijn rust, behalve als ik ga wandelen met Thalia. Dan wil hij toch echt heel erg graag mee. Ik had een lekker bot gehaald voor hem (wat hij normaal niet mag omdat dat het enige bot is waarvan hij echt lelijk kan doen, zo lekker dat hij het vind) Maar helaas geeft hij het bot totaal geen aandacht, hij blijft wachten totdat we weer thuis zijn. Gisteren heeft al zelfs alweer zijn knuffel gepakt om er een beetje in te bijten. Ook kreeg hij gisteren weer de neiging om spelend in onze handen te willen bijten. Iedere dag zie je hem weer een beetje meer de oude Gruul worden. En ik zal ontzettend blij zijn als hij weer mee mag wandelen. Ik vind het heel naar om hem achter de deur te horen piepen en aan de deur te horen krabben omdat hij mee wil. Uit protest doet hij nu soms dus ook geen plasje tegen de boom, hij weet dat zo lang hij geen plasje doet we buiten blijven. 

Hij is buiten ook heel erg gefocust, hij kan nog niet echt rustig lopen. Hij was al niet goed met mensen en dat is nu weer een stuk erger geworden. Mensen kunnen niet langs ons lopen zonder dat Gruul aanslaat. Op ons af lopen is al helemaal not done. Ik zie dat hij dan klaar gaat staan om te bijten. Het blaffen grommen en tanden laten zien hoort daar ook allemaal bij. We zijn 2 jaar bezig geweest om hem aan vreemde mensen te laten wennen en we hebben daar ook echt vooruitgang in gemaakt. Nu is hij daar slechter in dan ooit tevoren. Mensen kunnen wel gewoon ons huis binnen lopen, hij blaf wel even (minder als voorheen maar dat zal ook door de pijn komen) en dan is het goed. Maar mensen buiten zijn nu allemaal een bedreiging. Dus daar moeten we ook opnieuw tijd in gaan stoppen. Het scheelt dat we al een tuig voor hem hadden waar "niet aaien" op staat. 

Hoe het met honden gaat moeten we kijken zodra hij weer mee mag lopen. Ik hoop ontzettend dat het goed gaat, of dat hij gewoon wat tijd nodig heeft om opnieuw te wennen. Ik zou het erg jammer vinden als we niet meer naar de Drunense duinen kunnen en met groepswandelingen niet meer mee kunnen. Maar als dat zo blijkt te zijn dan houden we nog steeds onvoorwaardelijk veel van hem. En dan kijken we tegen die tijd wel hoe we dat op gaan lossen. 

Thalia is ook nog bang, kleine honden valt mee maar alles wat groter is dan haar vind ze erg eng. Aan de lijn wilde ze normaal met alle honden kennis maken en nu staat ze stijf stil als ze een andere hond ziet aankomen. Honden die ze kent doet ze het wel oke mee (althans de Husky die we tegen zijn gekomen, verder nog geen bekende voor haar) Ze wil weer spelen met hem maar zodra de Husky achter haar aan wil rennen vind ze het wel spannend. Maar dat heeft ze altijd al een beetje gehad, dus ik heb goede hoop met haar dat bekende honden geen probleem gaat zijn. Onbekende honden gaat een ander verhaal worden. Ik liep in de ren met haar en buiten de ren liep een andere hond. Beetje bulldog type hond, kei lief, blafte verder niet ofzo. Maar Thalia vond de aanblik al genoeg om de hele ren af te rennen zo ver mogelijk bij de hond vandaan. Dus ik kon ook even 600 meter een sprintje trekken. Dus Thalia mag ook wel weer wat vertrouwen terug krijgen in honden. Ik hoop luna binnenkort weer te zien, dat is haar stafford vriendje en daar word ze altijd heel vrolijk van. Die 2 gaan ook echt knuffelen met elkaar. 

Dus dat was weer even een update van mijn kant af. Ik ga me ook even verdiepen in de dap verdamper. 
Iemand daar nog goede tips voor want daar heb ik me nooit in verdiept dus ik weet er weinig van.

Aan de ene kant positief dat het de goede kant op gaat met Gruul. Fijn.

Aan de andere kant ook je honden hebben schrik, jij misschien ook nog wel.

Hoop dat alles weer goed komt en dat je honden het vertrouwen weer terug krijgen.

Wat een schrik is dat geweest Eline! Wel fijn dat het naar omstandigheden goed gaat met hem. Sterkte!

Fijn dat Gruul alweer een beetje aan het bijkomen is en dat de wond goed geneest 

Wij hadden het geluk dat Aysa wel gewoon mocht en kon wandelen, zolang ze maar normaal liep en niet rennen en vliegen..., dus alleen aan de lijn en verder niet.

Zij heeft alleen heel lang aan een halsband in plaats van tuig gelopen, omdat haar anti-ontsnappingstuigen teveel druk gaven op het litteken.

Is het niet mogelijk om tijdelijk een (honden)buggy te lenen van iemand, zodat Gruul toch mee kan tijdens de wandeling, zonder dat hij ver hoeft te lopen ?

Kan hij toch gewoon mee, daardoor gebruikt hij toch energie, zonder een poot te hoeven verzetten.

Of misschien heb je een fietskar/mand..., neem je hem gewoon lekker 1 keer per dag mee voor een ritje.

Aan zoiets heb ik inderdaad ook al zitten denken, maar ik ken niemand die zoiets kan hebben. Ik heb gisteren de draagtas weer naar beneden gehaald om hem daaraan te laten wennen. Zodat hij in ieder geval een frisse neus kan halen. Maar hij is een beetje aan de kleine kant. Plus ik en mijn vriend zijn bang dat de tas (hij is van stof dus beweeglijk) weer te hard op zijn wonden gaat drukken. Hij is toch echt te zwaar om hem een hele wandeling op te tillen. 
Gruul kan zijn escape proof tuig nu ook niet aan, die drukt ook te veel op de zere plekken. Dus maar een halsband voor meneer, alleen daar gaat hij weer heel snel van hoesten en kuchen. Dus helemaal ideaal is het niet, maar we komen er wel. 

het vervelende is ook dat ook zo enthousiast is om mee te willen wandelen, dat je bijna denkt dat het wel kan. En je voelt je ook schuldig om hem achter te laten. Maar we moeten nog even volhouden en ons maar even schuldig voelen. Misschien dat ik zo met mijn vriend wel even een klein rondje kan doen, dan kunnen we hem ruilen met tillen haha. Heeft hij in ieder geval weer even de zon op zijn bolleke gevoelt. 

Oh ik had dit helemaal nog niet gezien... Vreselijk! Arme Gruul... Wel prettig om te lezen dat de wond geneest! 

Heel veel sterkte!! 

Fijn om te lezen dat het wat beter met hem gaat.  Zal voor jullie duimen dat het zo door blijft gaan.

Ik hoop dat ze wel over hun angsten heen komen (ook voor jou).

Jammer dat ik geen wandel set bij mijn doggyride heb, anders had je dat ding wel mogen lenen.  

Lijkt me ook moeilijk om hem dan achter te laten en zwaar om steeds te dragen haha. Maar ja, hij kan in ieder geval mee wat hij zo graag wil.  Vind ik wel een goed teken!  

Jammer dat we niet dichter bij elkaar wonen Eline, had je mijn bolderkar kunnen gebruiken.

Geef Gruul en Thalia een knuffel van me en voor jou ook een xxx

Ik wacht nog steeds op een foto van je bolderkar :D

Hij staat ergens in mijn topic in de koffiehoek, Esther had hem voor me geplaatst omdat ik dat zelf niet kan, ik vergat je te zeggen.

Ik zoek hem op.

Kan hem nie vinden grrr. Als ik haar spreek vraag ik of ze nog even plaatst (staat niet in mijn bieb), knuffels voor de hondjes

Sterkte met kleine Gruul!

Het lijkt mij verschrikkelijk als Shadow een hond zou aanvliegen..

Heel veel succes met het herstel! En ik hoop dat hij er geestelijk niet te veel last van zal hebben!

We zijn weer een tijdje verder dus ik dacht ik geef even een update.

Gruul zijn hechtingen zijn er afgelopen zaterdag uit gegaan. Op de wond op zijn been heeft hij te veel zitten likken waardoor daar nu een schaafwond zit. De wonden zijn verder netjes geheeld, op sommige plekken was de huid te kapot waardoor die niet helemaal netjes aan elkaar is gaan zitten. En ook zitten er nog gaatjes die niet goed dicht zijn gegaan. Dat is een kwestie van wat betadine smeren en bij houden totdat ze goed dicht zijn. Ze zien er verder heel netjes uit. Ook Gruul ziet er weer goed uit, buiten zijn kale plekken om.

Hij was ontzettend blij dat hij weer naar buiten toe mocht. Mensen is hij buiten een stuk meer voor op zijn hoede. Een hond waar hij normaal altijd naar blaft negeert hij nu. Maar hij kan nog steeds wel uitvallen aan de lijn naar andere honden. Dat is vooral als de hond interesse in hem toont. (de standaard losloper die hoi komt zeggen)
Vandaag zijn we een half uurtje in het bos gaan lopen en daar kwam hij ook honden tegen. Daar deed hij redelijk normaal tegen, een beetje als voorheen. De laatste paar meter rent hij eropaf en dan met een boog eromheen. Hij gromt er ook wel bij en zijn haren gaan ietwat omhoog staan. Hij heeft ook wat meer de neiging om speels in de nek te bijten. Dus daar moeten we nog even goed mee opletten. Dit waren de eerste honden die hij weer zag en bij mocht. Thalia vond het allemaal wel leuk. Die kijkt een beetje de kat uit de boom en gaat dan ook snuffelen.
Ik maak me geen zorgen dat hij nu niet meer bij andere honden kan, hij moet zelf het vertrouwen weer terug krijgen en met sociale honden komt dat wel goed. Die zijn gewoon lief voor hem.
Maar uitbundig spelen met een andere (onbekende) hond zit er nog even niet in. Ik denk dat hij dan wel wat moeilijker kan reageren. Maar los even aan elkaar snuffelen is prima.

Hij is allang heel erg blij dat hij weer mee mag lopen. Hij dwingt je bijna haha, hij laat je niet met rust in de ochtend totdat hij zijn tuig aan heeft. Ook hebben Thalia en Gruul gisteren weer samen gespeeld met elkaar, zonder en met knuffel.

De da kende hij nog, daar kon hij vooral tegen blaffen. Op een gegeven moment was hij wel stil, dus de da kijkt hem aan voor 2 sec. en hij sloeg weer aan. Dat was dus een mooie demonstratie hoe indrukwekkend aankijken kan zijn voor honden. Die geld ook zeker voor Gruul, dat was altijd al zo maar dat is nu weer wat erger geworden. En dat is helemaal niet erg, het bezoek weet aan welke regels ze zich moeten houden en dan is er niks aan de hand.

Soms gaat het mis, maar dat is mede mijn eigen schuld haha. Dan zijn we een spel aan het spelen en is het erg spannend en dan juichen we omdat het goed gaat. Dat ineens juichen trikkert ook een blaf reactie van Gruul.

Vanochtend was hij even de weg kwijt. Ik kwam eerder uit bed dan mijn vriend en ik stond onder de douche toen hij beneden kwam met de honden. Gruul heeft even staan blaffen en zoeken totdat hij me gevonden had. Normaal komt hij nooit de badkamer is als het water aanstaat, maar nu sprong hij bijna mee in de douche haha.

Hij is niet helemaal de oude, maar dat gaat wel goed komen met goede begeleiding.

Nog een paar foto's van hoe hij ervoor eruit zag en nu.

Dit was de binnenkant van zijn poot. Je ziet hier op verschillende plekken dat de tanden hem oppervlakkig hebben opengehaald. Er zit een flinke bloeduitstorting die ook behoorlijk gezwollen is geweest. Zo zag zijn borstkas er dus ook uit, hier kun je het alleen goed zien omdat er niet zoveel haar zit.

Foto 1,5 week later:

Foto van de hechting op zijn been, zo zagen de hechtingen er ook uit bij zijn borst alleen heb ik daar geen foto's van. Die plek is een stuk moeilijk om goed op de foto te zetten zonder dat Gruul daar last van zou hebben.

Foto van nadat de hechtingen eruit waren. Toen durfde ik er ook pas een foto van te maken. De ene tand is onder zijn poot terecht gekomen (je ziet daar een klein beetje de wond zitten, maar zijn poot zit er vooral voor) en halverwege zie je een zwarte punt zitten. Van zijn poot tot die zwarte punt heeft hij in de bek van de rottweiler gezeten. Dat is dus bijna zijn hele borstkas.

Voor de rest heeft hij op verschillende plekken nog schaafwonden zitten van de tanden. Die zijn ook prima aan het genezen, de meeste korsten zijn er vanaf en het beginnen littekens te worden. Dus ik ben benieuwd in hoe verre die nog weg gaan trekken.

Jezus, zie je topic nu pas, wat vreselijk! Dat is idd je grootste nachtmerrie! Gatverdamme arme Gruul!

Ik snap dat hij op dat moment van zich afbijt, geen idee waarin hij bijt, maar een heel normale reactie als je zelf zo gepakt wordt.

Wat vreselijk! 

Wat een wonden zeg. Wat zal hij een pijn gehad hebben.

Misschien honingzalf voor de laatste plekken? 

Sterkte met het herwinnen van zijn vertrouwen buiten, arme jullie! 

Zeer erg wat er is gebeurd sterkte dat gruul rap betert

Leuk dat je nog laat weten hoe het met je knapperd gaat Gelukkig geneest alles mooi, goed gedaan Gruul ! ( en baasjes natuurlijk)

Mooi genezen !!! Hopelijk genezen zijn "emotionele" wonden ook goed.

Dat arme mannetje!  Goed dat hij nu bijna genezen is!

Je kan het hem niet kwalijk nemen dat hij nu op zijn hoede is.

Nog veel plezier met Gruul!

Arm diertje.

Gelukkig kan hij weer een beetje leuke dingen doen.

Wat fijn dat hij al stuk beter is! En gelukkig niet heel erg getraumatiseerd is.