Dieren wel of niet in schuur 
Zeker niet, als dit voor jou een ingrijpende verandering in jouw leven is die reeds bestaande was toen jij je nieuwe partner leerde kennen.
Hij had vanaf het begin duidelijk moeten maken, dat huisdieren een probleem zouden geven, dan had jij op dat moment al een keuze kunnen maken of jij überhaupt aan deze relatie wilde beginnen.
heel veel sterkte in de nabije toekomst, en het gaat je goed.... "
volledig akkoord.
Sterkte! Moeilijke maar waarschijnlijk wel juiste beslissing. Ik wens je het allerbeste toe!
gast (Gast)
Ik heb heel veel respect voor jouw beslissing!!!deze honden horen in jouw leven.
Ik ga heel erg hard duimen dat je een gezellig warm huisje vindt en samen kan blijven met je lieve honden.
met jullie relatie.......tijd zal het leren.
mar ik hoop echt dat je snel iets vindt!!
HEEL veel sterkte toegewenst.
gast (Gast)
p.s houdt je ons verder nog op de hoogte qua huisje.
Mar (Gast)
Met tranen in mijn ogen lees ik jullie reacties! Dank jullie wel. Als ik inderdaad had geweten dat mijn dieren een probleem zouden zijn was ik nooit gaan samen wonen. Moet wel zeggen dat hij een super vader is en zijn kinderen niks te kort komen bij hem!
De tijd zal t leren hoe het nu verder gaat... Ik hou jullie op de hoogte!
Liefs Mar
Het zal zeker ook afhangen van jullie budget... of je zelf ook nog kinderen hebt enzo...
Maar is er geen mogelijkheid om een vakantiehuis in een leuke omgeving te zoeken ? Jullie kunnen er heel veel zijn, minder poetswerk in de woonst waar de kinderen zijn. Jij kunt er nog meer verblijven met je huisdieren... En vakanties en weekenduitstapjes hoeven de eerste jaren niet, wat toch ook al wat bespaart.
Honden kunnen als je een dag bij hem doorbrengt wat meer in de schuur (en buiten ? Of is er geen tuin ? Dan is zo'n vakantiehuisje nog van groter belang)... Een woning in recreatiegebied mag je vaak niet als "vaste" woonst opgeven, maar je blijft je adres in de andere woning hebben.
Dat jullie naar je eigen welzijn, dat van de kinderen en de huisdieren kijken is belangrijk... Wat anderen ervan denken zouden jullie je niet mogen aantrekken als je van elkaar houdt.
Ik kan niet anders doen dan respect opbrengen voor jou beslissing Mar, dit zal zeker geen makkelijke zijn geweest.
Wellicht dat je vriend zich nu ook op ze hoofd zal krabben, wat hij nu aangericht heeft, of wat hij ze ex jullie laat aanrichten.
Jemig wat een onmogelijke keuze heb je moeten maken. Maar wel een keuze wat ik (waarschijnlijk) ook voor zou hebben gekozen.
Ik hoop dat jullie er met zijn allen uit zullen komen
Wellicht dat je vriend zich nu ook op ze hoofd zal krabben, wat hij nu aangericht heeft, of wat hij ze ex jullie laat aanrichten. "
En als hij zich niet achter zijn oren krabt, was het toch al niet 'ment to be'.
Respect voor je keuze, echt bijzonder knap.
Ik denk dat de ex hier meer schuldig aan is dan hij.
Ik kan goed begrijpen dat hij niet wil dat hij zijn kinderen niet mag zien. Hij ziet ze toch al haast nooit. En ja de vader staat altijd zwakker in de wet als het om kinderen gaat.
Hoe oneerlijk dit ook is. Je kan wel zeggen dat hij achter zijn oren moet krabben om alleen al te denken dat een hond in de schuur moet, maar hij staat ook tegen het hek aan.
Wat als de ex echt moeilijk gaat doen en hij zijn kinderen niet mee mag zien. Moet hij dan blij zijn dat de honden nog wel binnen mogen.
Maar ik zou ook een second opinie aan kaarten wat betreft de asma. zoek een arts die vindt dat de jongen wel met aanraking van dieren mag komen. Of laten testen op welke stoffen hij reageert. wat er zijn vele stoffen waarop hij reageert.
Asma krijg je meteen dacht ik niet een dag nadat je met de stoffen in aanraking bent geweest. Maar ik ben geen expert in asma.
Kan het niet zijn dat hij reageert op een stof waar hij dus geen aanraking mee had als hij bij zijn vader is en dus weer opnieuw die prikkel krijgt?
Steeds mee gelezen en oef ..l wat een besluit heb je moeten nemen.
maar ga ook met Angela mee want heb er ook aan gedacht, kan je hem niet bij een onafhankelijke arts laten testen om te zien hoe en wat.
wilt niet zeggen dat je je besluit moet terug trekken maar mocht het meevallen dan zou je sterker kunnen staan.
en ik zeg met nadruk kunnen want moet of wil,je dit alles je kinderen aandoen?
En aan andere kant ... Wordt dit jou ook aangedaan door haar.
meid ... Ik hoop in ieder geval dat jullie erover kunnen praten en dat hij beseft dat dit net zo'n impact op,joumheeft als dat hij zijn kinderen niet meer zou mogen zien.
sterkte.
Ik kan goed begrijpen dat hij niet wil dat hij zijn kinderen niet mag zien. Hij ziet ze toch al haast nooit. En ja de vader staat altijd zwakker in de wet als het om kinderen gaat.
Hoe oneerlijk dit ook is. Je kan wel zeggen dat hij achter zijn oren moet krabben om alleen al te denken dat een hond in de schuur moet, maar hij staat ook tegen het hek aan.
Wat als de ex echt moeilijk gaat doen en hij zijn kinderen niet mee mag zien. Moet hij dan blij zijn dat de honden nog wel binnen mogen.
Maar ik zou ook een second opinie aan kaarten wat betreft de asma. zoek een arts die vindt dat de jongen wel met aanraking van dieren mag komen. Of laten testen op welke stoffen hij reageert. wat er zijn vele stoffen waarop hij reageert.
Asma krijg je meteen dacht ik niet een dag nadat je met de stoffen in aanraking bent geweest. Maar ik ben geen expert in asma.
Kan het niet zijn dat hij reageert op een stof waar hij dus geen aanraking mee had als hij bij zijn vader is en dus weer opnieuw die prikkel krijgt? "
En zeker nog de mogelijkheid onderzoeken van enkel wanneer de kinderen er zijn de honden naar de schuur te doen. Huis de dag ervoor goed stofzuigen. Kijk eens op internet naar de Rainbow. Heel duur... maar daardoor is het fijne stof in huis ook weg ! En kamer waar de jongen slaapt niet open laten staan voor huisdieren... En in het weekend veel naar buiten met de kinderen enz...
Wat goed van je Mar!
Ik zou dezelfde (moeilijke) keus hebben gemaakt, succes en sterkte.
Ik kan goed begrijpen dat hij niet wil dat hij zijn kinderen niet mag zien. Hij ziet ze toch al haast nooit. En ja de vader staat altijd zwakker in de wet als het om kinderen gaat.
Hoe oneerlijk dit ook is. Je kan wel zeggen dat hij achter zijn oren moet krabben om alleen al te denken dat een hond in de schuur moet, maar hij staat ook tegen het hek aan.
Wat als de ex echt moeilijk gaat doen en hij zijn kinderen niet mee mag zien. Moet hij dan blij zijn dat de honden nog wel binnen mogen.
Maar ik zou ook een second opinie aan kaarten wat betreft de asma. zoek een arts die vindt dat de jongen wel met aanraking van dieren mag komen. Of laten testen op welke stoffen hij reageert. wat er zijn vele stoffen waarop hij reageert.
Asma krijg je meteen dacht ik niet een dag nadat je met de stoffen in aanraking bent geweest. Maar ik ben geen expert in asma.
Kan het niet zijn dat hij reageert op een stof waar hij dus geen aanraking mee had als hij bij zijn vader is en dus weer opnieuw die prikkel krijgt? "
De vader staat niet zwakker hoor. Tegenwoordig gebeurt vrijwel alles met een mediator. Maargoed, dat is weer een hele andere discussie. Helaas zo'n verhaal helemaal vanaf de zijlijn mee mogen maken. Maar de vader staat zeker niet zwakker dan de moeder. Of andersom. (Behalve zuigelingen).
Degene die het minst communicatief vaardig is, die staat het zwakst. Ongeacht of dat de man of de vrouw is.
Ik lees hier van alles, wat volgens mij totaal niets met de zaak te maken heeft.
Het is niet aan Mar, om te laten vaststellen of het zoontje van haar nieuwe partner wel of niet astma heeft, of allergisch voor huisdieren.
Poetsen helpt sowieso niet, want de geur van dieren krijg je niet weg, en een astma/allergie patiënt heeft daar dan nog last van.
En zoals ik al eerder schreef, de enige die schuld heeft aan deze hele situatie is haar nieuwe partner.
Als hij vanaf de eerste ontmoeting gezegd had, dat huisdieren een probleem zouden vormen, dan had Mar toen al kunnen beslissen of zij überhaupt aan deze relatie had willen beginnen.
Het hele verhaal geeft mij het idee, dat meneer gewoon snel een dak boven zijn hoofd zocht, en nu hij dat eenmaal heeft begint hij zijn wetten te stellen, iets wat helaas wel vaker voor valt.
En voor zover ik uit eerdere berichten heb begrepen heeft Mar haar besluit reeds genomen, en ik wens haar heel veel geluk, en hoop dat zij de volgende keer 2x nadenkt voordat zij weer iemand bij haar laat intrekken.
Mar het gaat je goed.
Het is niet aan Mar, om te laten vaststellen of het zoontje van haar nieuwe partner wel of niet astma heeft, of allergisch voor huisdieren.
Poetsen helpt sowieso niet, want de geur van dieren krijg je niet weg, en een astma/allergie patiënt heeft daar dan nog last van.
En zoals ik al eerder schreef, de enige die schuld heeft aan deze hele situatie is haar nieuwe partner.
Als hij vanaf de eerste ontmoeting gezegd had, dat huisdieren een probleem zouden vormen, dan had Mar toen al kunnen beslissen of zij überhaupt aan deze relatie had willen beginnen.
Het hele verhaal geeft mij het idee, dat meneer gewoon snel een dak boven zijn hoofd zocht, en nu hij dat eenmaal heeft begint hij zijn wetten te stellen, iets wat helaas wel vaker voor valt.
En voor zover ik uit eerdere berichten heb begrepen heeft Mar haar besluit reeds genomen, en ik wens haar heel veel geluk, en hoop dat zij de volgende keer 2x nadenkt voordat zij weer iemand bij haar laat intrekken.
Mar het gaat je goed. "
Het is pas na hun samenwonen vast gesteld dat de zoon asma heeft.
ik zeg niet dat hij geen asma heeft er zijn alleen heel veel vormen van asma. en bij de een is een huisdier wel een trigger en bij een ander niet. De trigger is altijd de huidschilfers van een hond of kat niet de geur. (alleen als je het ruikt dan zitten er veel huidschilfers in het huis) dus poetsen helpt wel. even wat foutje weg gewerkt
Wordt de verantwoordelijkheid voor het probleem van jouw vriend bij jou neergelegd?
Het is niet aan Mar, om te laten vaststellen of het zoontje van haar nieuwe partner wel of niet astma heeft, of allergisch voor huisdieren.
Poetsen helpt sowieso niet, want de geur van dieren krijg je niet weg, en een astma/allergie patiënt heeft daar dan nog last van.
En zoals ik al eerder schreef, de enige die schuld heeft aan deze hele situatie is haar nieuwe partner.
Als hij vanaf de eerste ontmoeting gezegd had, dat huisdieren een probleem zouden vormen, dan had Mar toen al kunnen beslissen of zij überhaupt aan deze relatie had willen beginnen.
Het hele verhaal geeft mij het idee, dat meneer gewoon snel een dak boven zijn hoofd zocht, en nu hij dat eenmaal heeft begint hij zijn wetten te stellen, iets wat helaas wel vaker voor valt.
En voor zover ik uit eerdere berichten heb begrepen heeft Mar haar besluit reeds genomen, en ik wens haar heel veel geluk, en hoop dat zij de volgende keer 2x nadenkt voordat zij weer iemand bij haar laat intrekken.
Mar het gaat je goed. "
John, je eerste deel is zeker waar.
en poetsen tot je erbij neervalt....helpt idd ook niet. Het zit eenmaal in de lucht. En bij zware gevallen....die kunnen nog niet in een kamer waarin een gast is geweest die thuis een dier heeft.
Over het tweede; dat hij snel een dak boven z'n hoofd zocht en dat het geweten was van die allergie.....denk niet dat dat het geval was.
In een vechtscheiding zie je wel vaker dat wanneer een partner zich 'settled', dat de scheidende partij dan ineens weer iets vind om 'te stoken'.(die willen graag spanning en onrust houden; de ander mag het zeker niet leuker hebben dan zij!) (geldt voor mannen en vrouwen!)
ik zie in dit verhaal eigenlijk enkel maar verliezers....
Zelfs het kind met de 'vermeende' allergie (het zal wel, maar er zijn gradaties en dan nog is het therapeutische effect dat van een dier uitgaat misschien wel groter dan de last van een allergie), zou nog veel plezier kunnen beleven aan een huisdier. Wat warmte in droeve, onzekere dagen. Denk ook niet dat het kind hierom gevraagd heeft.....de ex-man/vriend van Mar, nog minder.
Het is sowieso een moedig besluit van Mar. Of de vriend zich achter de oren gaat krabben....die staat ook met zijn rug tegen de muur...
je zal er vaak om huilen, maar geloof me , je zal er geen spijt van hebben... hier ook gebeurd... ben ook gegaan, en ik heb er ook geen spijt van gehad, tuurlijk is het moeilijk, maar je hebt verantwoording voor je honden genomen, top hoor..... en als die echt van je houdt... komt tie er echt op terug.
Lotje en Moos (Gast)
Mar je bent een dappere vrouw!
Je mag trots zijn op jezelf!
Waarschijnlijk waren de spanningen hoog opgelopen.
Ik hoop dat je een leuk huisje hebt gevonden en dat jullie
relatie op deze manier een goede kans heeft.
Wens je ondanks alle ellende.......heel veel geluk en liefde toe inclusief je honden! Heel veel sterkte!
- Zoeken op de HondenPage
-
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?