De baasjes van Denzel, een weimaraner reu van 5 jaar vroegen mijn mening over het feit of hun hond nog iets was aan te leren. Het lastigste vinden zij dat hij tijdens de wandeling gaat waar hij wil. Alles en iedereen is belangrijker dan degene die met hem loopt. Ze hebben hem laten castreren, maar daardoor is zijn gedrag niet veranderd. Op uitnodiging van mij hebben zij het ervoor over gehad om de hond bij mij te brengen en daarna te kijken of het dier voor reden vatbaar is. Aanvankelijk werd ook ik door hem de berm in getrokken, omdat het daar zo heerlijk rook. En wat doe je dan? Rust in het dier proberen te brengen. Als eerste gingen wij naar binnen en na ongeveer een kwartier legde Denzel zich bij de situatie neer door plat te gaan liggen. Maar het kan nog rustiger en dit laat de foto hierboven zien. Hier ligt hij namelijk op zijn zijde met de kop rustig op de grond. Vanuit die situatie kan ik iets met hem beginnen, dus nu is de tijd aangebroken dat we eerst even kijken of hij op ons reageert om daarna naar buiten te gaan. Na een half uurtje lopen zie je dan, in dit geval, resultaat. Ook dit is op de foto's te zien .Op verschillende plekken tijdens de wandeling blijft de lijn nu slap hangen. Als het dan goed gaat en je hebt het geluk dat er onderweg ook nog mensen met honden aankomen mag Denzel laten zien hoe hij daar op reageert. Zoals te zien benadert hij de york op de manier zoals dit moet, namelijk voorzichtig ruikend. Daarna zien we hem ontspannen in de groep staan. Die ontspanning verdwijnt, even nadat twee andere hondjes zich bij de groep voegen. Dan probeert hij zich een houding te geven door zich te krabben. Maar dan stellen de honden in de groep hem gerust door hem van achter te besnuffelen en al snel is Denzel zichzelf weer. Hij heeft een spannende middag achter de rug maar we hebben nu wel gemerkt dat Denzel wel voor reden vatbaar is, al zal dit veel geduld en doorzettingsvermogen van de eigenaars vergen. Zij zijn het, die hun hond op het rechte spoor moeten zien te krijgen met soms een beetje steun van iemand die wat ervaring heeft opgedaan op dit gebied.
Nawoord: Hoe storend is het dat de foto's die bij dit verhaaltje zijn geplaatst niet in de goede volgorde staan, zodat dit geheel er erg rommelig uitziet. Maar zie dit als een grove tekortkoming van mij. Mijn 'kundigheid' ligt niet op dit vlak. En voor de goede orde: zie mij ook niet als gedragstherapeut voor honden. Ik ben gewoon liefhebber die jarenlang met honden heeft geleefd en hier nog veel plezier aan beleeft, momenteel met behulp van Bailo.
Geweldig toch, dat je zo op jouw manier iemand (en een hond) uit de brand kunt helpen!
wat aardig dat je die mensen wil helpen en vooral Denzel wil helpen. Rust brengen in de hond is een prima manier. Zowel voor Lola, mijn eerste herplaatser als Jenna, de tweede herplaatser heb ik dat ook gedaan, op ongeveer de manier van Turid Rugaas beschreven in haar boekje Help mijn hond trekt, en sinds een tijdje met Jenna ook onze eigen variatie van BAT.
Even een vraagje, heb je gewoon binnen gewacht tot Denzel ontspannen op zijn zij ging liggen?
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?