Trance

kan een hond in een trance raken? Ik had bij mijn andere topic al even de belevenis van vandaag en gister beschreven maar omdat t een andere titel heeft denk vraag het wel even zo. Na t hele gebeuren van vanmiddag ligt ie nu helemaal kapot bij me. Had ook al even zitten te googelen en kom bij trance alleen uit bij epilepsie aanval. Maar goed zover wil ik eigenlijk niet denken..

Sorry voor steeds alle vragen..

Ik ken je andere topic niet.. Waarom denk je dat hij in een trance raakt? Wat ging daaraan vooraf? 

Honden kunnen wel in een roes raken ja.. 

Ja wou niet het hele verhaal opnieuw typen, want wil niet heel lastig overkomen en zeurderig haha.. Maar zal t even zien te kopiëren kom zo weer met t verhaal.

Ben ik weer. Gistermiddag weer mis en zonet met t uitlaten ook weer.. Weet t even echt niet meer.

Gister toen onze dochters thuis waren had ie weer mijn shirt te pakken. Ik heel rustig van nee dat doen we niet laat maar los. Geprobeerd te ruilen etc ferm toegesproken niks alleen een blik op oneindig van hem. Geprobeerd bek open te krijgen maar zit echt op slot. Andere momenten lukt t maar als ie mij beet heeft dan niet meer tis net of raakt ie in een trance hij viel gewoon bijna in slaap. Dochter zij al hij gaat gewoon slapen maar nog niet los laten. Zonet dacht ik we gaan er weer lekker even uit nu met de meiden mee naar het plek waar die los kan. Helemaal even en in t hoofd gecorrigeerd en klaar en toen hoppa mijn vest beet en weer t hele zelfde verhaal. Jemig wat frustrerend zeg... Ook nu zei mijn andere dochter hij valt alweer bijna in slaap.. Tis echt of raakt ie in trance heel vreemd.. Wat is dit nu...

Dan kan het een puppy zijn en heeft zijn kuren snap ik ga ik in mee en al. Maar zoals die nu op zulke momenten is is echt heel vreemd, hij doet me ook niet pijn hoor meer dat hij mij niet meer los wil laten..andere momenten met speeltjes loslaten etc gaat wel goed. En zelfs als die nu een schoen etc beet heeft, het duurt even maar laat t wel los. Als ik alleen ben doet die t niet.. Zou t komen doordat de kinderen er dan zijn??

Ik ben wel degene die het meeste met hem doet. Man aan t werk ik thuis aan t werk ben nl gastouder. kinderen nog te klein ervoor.

Hij is voor die tijd ook heel bijterig wat natuurlijk een pup qua speelsigheid doet maar daarna is t weer klaar.

Hierboven is t verhaal wat ik al bij de andere topic geplaatst had. En ik denk dat t een soort van trance is omdat de hele uitdrukking van zijn mooie oogjes dan weg is. Kom echt niet meer binnen.

En hij hijgt en ademt snel na die tijd tong helemaal uit de mond. Was t nu alleen gister tja dan had ik er verder niet veel achter gezocht maar prompt vandaag alweer. En precies tzelfde.

Ik weet niet precies wat ik mij bij jouw hond moet voorstellen. Misschien eens filmen. Maar honden kunnen zeker in trance zijn. Bij de Bull Terriër hoort dat zowat bij hun dagelijkse leven . Hier een hele pagina met trance-filmpjes.

https://www.bing.com/videos/search?q=bull+terrier+in+trance&qpvt=bull+terrier+in+trance&FORM=VDRE

Bulleke ik ga meteen even kijken. en ja volgende keer misschien filmen naar hoop niet dat t een dagelijks iets gaat worden haha.. Dacht ook al anders me er maar is bij neergeven en blijven zitten en zien wat er gebeurd als ik hem niet probeer los te krijgen. Hij ligt nu bij me en is erg aan t dromen.. Helemaal kapot.

Bulleke zo is t dus niet.. Tjee wat apart zeg zoals ze dan doen. Lopen in slomotion echt heel relaxed.

Hij houd me dan heel erg in de gaten en begint met een soort van trekspelletje denkt ie en dan ineens als ik probeer op te staan want gebeurd vaak dus als ik zit bedenk ik me ineens. Dan laat ie met geen mogelijkheid meer los en als ik de boel slapper laat hangen dan hapt ie nog meer van de jas naar binnen om goeie houvast te hebben. En dan ineens kop ook achterover als ik bijv ga staan en dan is t net of is die weg. Als ik me dan laat zakken geeft ie op nou ja dan vallen zijn ogen dicht en als ik dan probeer hem los te maken lukt t nog niet. Vanmiddag was ik er zo klaar mee dat ik de jas uitdeed en hem zodoende mee naar de auto nam. En toen liet ie los. En dan hijgen warm en kapot. Voor de auto piepen dus in de auto en dan probeerd ie contact met me te zoeken..

Maar dus niet zon trance als bij de bull terriërs. T wil me niet aan dat t een machtsspelletje is want hij is nog maar een pup en bijna 13 weken oud en denk als hij denkt de leider te zijn dan ligt ie toch ook niet op zijn meest kwetsbare stand (rug pootjes omhoog) bij me te slapen.. Of zit ik nu gewoon veelste moeilijk te denken.. Tis gewoon de twijfel die nu toeslaat.

Ik denk dat ik weet wat je bedoelt. De hond heeft wat tussen de kaken geklemd en wil niet loslaten. Hij concentreert zich dan zo erg op dat vastklemmen dat z'n ogen langzaam dichtvallen. Dit volhouden en blijven vastklemmen is erg uitputtend, hij gaat dan hijgen en daarna is ie bekaf.

Probeer te anticiperen, te letten op wat vooraf gaat en de situatie al vroeger om te buigen. Dat lijkt in het begin misschien moeilijk, maar gaandeweg leer je je hond beter kennen en zie je de voortekenen.

Als het al te laat is, en hij heeft zijn 'buit' al vast, kan je proberen ruilen, of in bepaalde gevallen gewoon wegstappen uit de situatie en hem te kennen geven dat dit soort spelletjes jou niet interesseren.

Tjee, wat een vreemd verhaal. Niet van dat trekspelletje, dat herken ik wel, zodra je verslapt dat ze nog even steviger vast proberen te pakken. Maar dat van zijn hoofd achterover alsof hij een beetje van de wereld is en dat daarna zijn ogen dichtvallen, dat vind ik wel wat vreemd klinken. Ik zou daar eerlijk gezegd geen antwoord op weten.

Denk dat het bij zo'n jonge hond overigens geen machtspelletje is.

Dus nog even een upje, wie weet dat iemand anders weet wat dit is.  

Alaska finest nou zo gaat het ook. Maar wat is het precies. Net hele tijd bij gelegen en word wakker komt opnieuw bij me liggen en begint gewoon weer. Heb t gefilmd maar ging nu niet zo dat zijn ogen dichtvielen. Heb echt helemaal niks gedaan denk kijk even hoe t verloopt want kan wel proberen te ruilen etc maar dan werkt echt niets. Nu wel een volgend shirt kapot haha maar goed draag momenteel alleen oude kleren. Straks weer reden om te winkelen haha.. Had mijn vingers ook echt daar zodat ie niet meer kon pakken dan hapt hij dus niet bij mijn vingers. Dus wil me geen pijn doen anders had die daar nu makkelijk de mogelijkheid voor.

Nadat ie opgehouden is heb ik hem wel naar zijn plaats gebracht. Maar vind dit gewoon zo jammer dat het dan zo moet eindigen steeds..

En bulleke dank je voor t upje

Nu net weer. T is ook steeds rond dezelfde tijd nu gelukkig niet bij mijn shirt dit keer maar bij een speeltje terwijl we aan t spelen waren. Hij had t schuim op zijn bek staan. Maar weer precies op dezelfde manier zoals Alaska finest t ook uitlegde.

Ben toch wel heel nieuwsgierig wat dit precies is. Want als die hem nu beetheeft is t niet zo intens meer.

Vergelijk het een beetje met het vastklemmen van een prooi, ze houden vast want willen het niet kwijt. 

Als je hond dit herhaaldelijk doet als je samen met hem met een speeltje speelt, en jij vindt dit gedrag niet fijn, speel dan een tijdje niet meer op die manier. Simpel: gewoon voorkomen, dus. Er zijn zoveel andere leuke spelletjes die je met je pup kan doen, waar het niet gaat over vastgrijpen, trekken, vasthouden, e.d., zoals bijvoorbeeld zoekspelletjes, of verstoppertje spelen. Dan gebruikt je deze speeltjes niet, en gaat je hond dit klembijten dus ook niet kunnen vertonen. 

Alaskas finest t is niet eens met een bepaald spel nu zonet wel met spelen maar gister ineens met t uitlaten dat hij mijn jas pakt en niet los wil laten. Dag ervoor dat ik ket hem aan het knuffelen was dat hij mijn trui pakte. T gebeurd nu al 4 dagen achter elkaar.

Dus als t inderdaad alleen met het spelen van een speeltje aan een touw was dan deed ik dat niet meer voorlopig maar dat is t dus niet en vandaar ook best moeilijk hoe dit nu op te lossen. Want het kan zo spontaan gebeuren.

Als t een speeltje is dan laat ik hem wel op zon moment want tja tis speelgoed maar goed bij mijn trui kan t niet natuurlijk. De angst is ook wel dat hij het bij een van de kinderen doet, vandaar dat ik wel van deze vreemde trek afwil...

wat is de achtergrond van je hondje?

Ik lees in je andere topic dat je als advies kreeg van de hondenschool om strenger te zijn en hem ferm toe te spreken. Dat zou niet mijn manier zijn als een hond zo reageert, je weet niet waar het vandaan komt, de oorzaak van dit gedrag zou mijn advies zijn om op te zoeken. Misschien wel overprikkeling, de omgeving, de kinderwagen, misschien onduidelijkheid, misschien reaktie op de kinderen. Je kreeg al goede tips en uitleg van Alaska's Finest.

Het best is natuurlijk voorkomen dat de pup zich voelt dat hij dit moet doen. En dan gaat het om het totaalplaatje. Balans tussen rust en aktiviteit, duidelijkheid, maar niet op een strenge manier, juist rust brengen in de hond, dus stem en houding rustig en niet bedreigend. Ook bijv. bij het omdoen van tuigje of halsband kijken of je dit zo min mogelijk bedreigend kan doen, door rustig de tijd te nehmen en niet over hem heen te hangen e.d.

Het begint dus al bij de basis, leer ook goed de taal van je hondje kennen zodat je hem gaat begrijpen. Er zijn regeltjes om kinderen en honden op een goede manier te begeleiden , ik zou me hier goed aan houden. Hier staan veel tips en misschien heb je ook iets aan de andere links

https://hondenbescherming.nl/ik-heb-een-hond/ik-heb-een-hond-en-kinderen/

http://kynoblog.com/artikelen/de-puppy-en-de-jonge-hond-over-opgroeien

http://kynoblog.com/artikelen/kalmerende-signalen-de-kunst-van-het-overleven

Ik heb zelf twee bijtmonstertjes van pups gehad, dus ik weet hoe dat voelt, hahaha.

Maar echt: dit gedrag gaat over als je zelf anticipeert.

Aaien, knuffelen, te snel lopen, ongeduld vd pup, zelfs blaadjes die opvliegen in de wind… de triggers kunnen overal opduiken en hop: daar gaat ie weer in je broek hangen!

Om je een voorbeeld te geven: mijn oudste hond werd als pup extreem bijterig als ze geaaid werd. Dat hebben we echt per seconde opgebouwd: 1 kriebeltje op de borst en klaar. Daarna 2 seconden even aaien op de borst en stop. En zo stilaan meer en meer, en altijd op een rustig moment. En guess what: nu is ze de grootste kroelkip die er op aarde rondloopt, hahaha, aaien en knuffelen is haar grootste plezier. Dus wanhoop niet, alles op z'n tijd… 

Zoals ik in je andere topic ook al aanhaalde: zorg voor rustpunten tijdens de wandeling (bijvoorbeeld snuffelmomentjes, even met 'm in het gras gaan zitten en een appeltje delen,… iets waarvan je weet dat je hond er een tevreden, kalm gevoel van krijgt), en gun jezelf de tijd om vertrouwd te worden met de situaties waarin ie dit gedrag gaat vertonen. Hoe 'fout' het soms ook loopt, je leert er echt wel mee om te gaan, het te 'zien aankomen' en de situatie op tijd om te buigen.

Elke hond is anders, er is geen pasklaar advies, maar zelf openstaan en proberen te begrijpen brengt je gegarandeerd al een heel eind! 

Wat eventueel ook kan helpen is een alternatief aanbieden: bijvoorbeeld een pluchen knuffeltje. Iets waarvan je het okee vindt dat ie dat in z'n mond klemt. Gebruik het dan niet als speeltje (opwinding), maar biedt het aan op z'n bijtmomentjes en vermijd elke verdere interactie: dus laat de pup bezig zijn met het knuffeltje en hou je verder afzijdig.

Maar dat moet je natuurlijk voor jezelf uitmaken, of dit in jullie situatie (met kind erbij) wenselijk is.

En ook nog: het kan best dat dit vastklemmen voor je pup ontspannend werkt. Het opbouwen en volhouden van de concentratie (het vastklemmen met z'n kaken) werkt zeer vermoeiend en kan hem daarna een fijn en voldaan gevoel geven. Het is dus mogelijk dat je pup zelf op zoek gaat om dit gevoel weer te beleven (zelfbelonend handelen). Maar ook dan: probeer hem niet in situaties te brengen waarin ie het nodig heeft spanning te ontladen, hou z'n wereld interessant maar niet te overweldigend, en bouw rustig op.

Komt vast goed! 

Bedankt voor de reacties... Dobry die pagina's heb ik de vorige keer ook op je advies even doorgelezen en t boek kalmerende signalen heb ik in huis . Top van je dat je ze er weer even bij zet. Ik snap heus dat ik t moet voorkomen maar soms is t er ineens.. Tis niet dat ik het storend vind maar meer dat ik wil begrijpen waarom dat hij het doet.

Een knuffel neem ik idd al mee Alaska ook om de bijtdrift dan te verminderen.. Zodra ik denk hij gaat beginnen of als ik merk t word hem teveel geef ik hem en zeg dan vast zodat ue t verschil ook gaat leren. En zoals je zegt t geeft hem een voldaan gevoel dat kan t best zijn want daarna koest ie echt heerlijk op zijn rug pootjes omhoog en super relaxed...

Ik/ wij behandelen hem op een rustige manier zodat ie ook zijn rust krijgt en ook de kinderen hebben we meegegeven dat hij zijn rust nodig heeft en zodra ik merk dat t hem teveel word de kinderen ook bij hem weggaan..

Fijn om te horen dat onze lieve hond niet een apart schepsel is maar dat er meer zijn die op zon manier reageren.. Wel is t soms erg moeilijk omdat we ook kleine kinderen hier hebben. Maar ik houd in mijn achterhoofd dat t een periode is en dat we door onze liefde straks vast Rn zeker een schat van hond hebben een maatje voor t leven.. Maar de twijfel slaat soms gewoon toe omdat ik misschien wel te graag een lieve hond wil hebben en daardoor onzeker word of we t wel goed doen... En hem niet verprutsen bijv.

Maar Door te googelen kwam ik niet echt bij een passend antwoord daardoor echt fijn dat dit forum er is. Ben ik echt heel blij mee...

 Nee hoor, het is geen alien, hahaha, en verprutsen ga je 'm zeker niet doen! 

Ik weet nog goed dat ik in die bijtperiode zelf vaak dacht: "niks werkt! bij ons lukt het niet!" Maar dat doet het wel, hoor. En later moet je er om glimlachen: "weet je nog… ons bijtmonster…"

Wees niet te streng voor jezelf, gun jezelf tijd. We kunnen nu eenmaal niet alles van de eerste keer correct interpreteren en we hebben niet voor alles een instant-oplossing. Zet jezelf dus niet te veel onder druk, jullie vinden je weg heus wel, en een mooie weg zal het worden. 

Knuffel voor de kleine draak (maar niet te lang, want dan hangt ie weer in je mouw, hahahahaaaa) 

Fijn om te horen . Ja haha niet te lang want idd dan hangt ie er weer in.

Maar dan meteen nog maar een vraagje... Want om meteen weer een nieuw topic te starten vind ik ook niet oké haha ben ik net zon zeur... Had al even bij voeding gekeken maar vond niks passend.. Maar ik geef Cavom, van mijn paarden vroeger weet ik dat die actiever worden van veel granen nu las ik dat bij Cavom toch ook veel granen zitten.. En dan denk ik werkt dit bij honden ook zo?? Worden die er ook energieker van?

Geen idee. Ik voer zelf kvv, geen granen, en de mijne zijn al energiek genoeg 

Geen probleem hoor, om hierover een nieuw topic te openen. Er zijn hier mensen genoeg die veel van voeding weten en je kunnen helpen met je vraag. Beter een topic te veel openen, dan eentje te weinig, word je echt geen zeur van. 

Even ernstig oftopic! Jemig wat bizar gedrag van die bullen, ik kende dit helemaal nog niet. Wat mij erg opviel is dat ze allemaal ergens onderdoor lopen, struiken, was of gordijnen ofzo. Als ik een hond had gehad die dit zou doen had ik me waarschijnlijk rot geschrokken (nu iets minder want nu heb ik er al wel eens van gehoord). Echt apart gezicht! 

En voor de ts, ik kan me voorstellen dat je dit raar gedrag vind. Ik vind het ook een beetje vreemd klinken. Maar je hebt al goede tips gekregen. 

Ennuh  vragen staat vrij dus je maar voor elke vraag een nieuw topic openen hoor! Gewoon doen,  dan voel je je maar een zeur  (wat niet zo is) maar je bent gewoon goed op zoek naar tips en informatie en daar is niets mis mee en alleen maar verstandig! 

 Sorry TS, nog even off-topic.

Het is ook een bizar ras, haha. De eerste keer dat wij dit meemaakte, dachten wij dat ze niet goed werd en om zou vallen. Nu 25 jaar later weten we niet beter. Ze luisteren normaliter al niet al te best, maar in deze toestand horen ze helemaal niets meer. Ze komen of zelf weer uit die trance en als ze bv echt in een struik blijven staan, moet je ze er echt uittrekken en dan komen ze weer langzaam bij. En inderdaad, de meeste vormen van trance ontstaan door aanraking op de rug of een bepaalde stof van sommige planten opsnuiven.   

Oké denk misschien dat er wel een verband ligt met de aantal granen die in de brok zitten en evt energie.. Zat het even te vergelijken haha met de paarden die zijn dan niet meer te houden als ze teveel krijgen.

Maar goed ik kijk wel even nog in de andere topics of ik echt niets over kan vinden ipv weer een nieuwe te maken haha...