Je hond clonen

Nee. De hond zal toch nooit precies hetzelfde worden. Nog afgezien van allerlei ethische vraagstukken. 

Bijkomend nadeel is dat de levensduur van de kloon afhangt van de levensverwachting van de donor tijdens het verzamelen van het erfelijk materiaal. 

NEE!!!!! er is maar een Lobke  en een Lodewijk.zou te veel gaan vergelijken . vind dit iets angstaanjagend om na hun dood een zelfde hond te hebben , iedere hond is uniek, dat wil ik zolaten. Hein.

Prachtig antwoord, Hein, datzelfde geldt voor mijn Charlii. 

Neen , het lijkt mij niet fijn een zelfde hond te hebben qua uiterlijk en dan een totaal andere hond te hebben qua karakter.

Ik heb deze fout gemaakt met Penny door een Beagle terug te nemen.

En heb Daisy hierdoor teveel vegeleken met Penny. 

Nee. Mijn hondjes zijn uniek en ik voel echt niet de behoefte om met een kopie van mijn hondjes rond te lopen tegen die tijd... Wellicht val ik dan weer voor een ander hondje (ooit) maar die is dan ook uniek en dat wil ik ook zo laten 

Zeker niet! Hetzelfde uiterlijk vind ik wel het minst belangrijke. 

Daarnaast, andere honden laten lijden (donor en draagmoeder) om mij een pup te geven die me qua uiterlijk bevalt vind ik echt absurd.

En een cloon is nog steeds niet yara. 

Judith, hoe denk je er zelf over?

Heb het hele filmpje bekeken (op de operatie gedeeltes na, luisteren werkt prima)

Maar nee, ik zou mijn hond nooit om kleur laten klonen!

Ik dacht er trouwens toevallig laatst nog aan!
Mijn hond is nog jong, maar voor mij wel perfect.
Dus ik zei nog tegen haar, als je dood gaat ga ik je klonen.

Maar dat heeft helemaal geen nut. 
Want je hebt inderdaad waarschijnlijk wel dezelfde kleur.
Maar het is nu juist het karakter waar ik zo dol op ben!

en dat kan nog wel gewoon anders zijn.

Dan kan ik beter gewoon opzoek gaaan naar een hond, met een karakter dat bij mij past.
I.P.V. mijn hond te gaan klonen.

voor belachelijk veel geld trouwens..
ik heb het iig niet zo 1,2,3 hier liggen, of bij elkaar...

En die draagmoeder en eidonor, voor hun moet het ook zwaar zijn!
Vraag me eigenlijk nog meer af, waarom mensen hun hond dat aan doen??

Ik zou het niet willen en kunnen... Al mijn hele leven gek op border collies maar ik heb als tweede/volgende hond heel bewust voor niet een zwart/wit gekozen. Ik kon er niet naar kijken zonder aan mijn Tico te denken. Ondanks dat ik daar een enorm zwak voor heb kon ik het niet. Nu pas, nu ik echt gek op Lupa ben en weet dat een tweede hond net zo leuk en fijn kan zijn, kan ik weer naar zwart/witte honden kijken en dat zwak en die kriebels voelen. 

Geen haar op men hoofd dat daar aan denkt. Dat is dus echt letterlijk een hond vervangen. En zo onnatuurlijk... 

Bij Dobby? Nee dank je. Bovendien... hoe is de stand van zaken bij honden? Ik weet dat bij schapen de gecloonde dieren meer ziektes hebben, vaker in het eerste levensjaar overlijden. Bij paarden gaat het echter wél goed, veel Argentijnse polo paarden zijn gecloond.

" Bij Dobby? Nee dank je. Bovendien... hoe is de stand van zaken bij honden? Ik weet dat bij schapen de gecloonde dieren meer ziektes hebben, vaker in het eerste levensjaar overlijden. Bij paarden gaat het echter wél goed, veel Argentijnse polo paarden zijn gecloond. "

Wilma en Dobby

 Echt? Apart joh... dat laatste! Ga ik eens meer over lezen. Ik vind het een raar idee! Een dier uit een "fabriek"

Brrrrr moet er niet aan denken.

Wat moet er nu gebeuren met alle rashonden stambomen etc? Alles gaat denk ik door elkaar. De hondenwereld is al een grote mess. Maar als dit een hype wordt zakt de wereld van de honden in elkaar haha.

Nee hoe leuk en lief ik hem ook vind. Zou hem na zij dood niet willen vervangen door een kloon. Er is maar 1 Bacchus.

 IVF is lijden? 

Ik zou er zelf niet aan beginnen, klonen. Teveel ethische complicaties en dan heb ik het niet over het wegnemen van eicellen en de IVF behandeling.

Ik blijf in gedachten hangen bij het feit dat ze 15 bevruchte eicellen plaatsen in de draagmoeder... waarvan gemiddeld 40% lukt... dat zijn dus 6 levende pups. Eéntje gaat naar de nieuwe eigenaar. En de andere 5...? 

Nee, absoluut niet!

Toen wij weer voor een kat gingen,,, betrapte ik mezelf er op dat ik enkel naar zwart/wit katers zat te kijken.

Maar al die zwart wit katers zullen nooit mijn wijlen Beer worden. Dat is geweest.

Bewust voor een identiek uiterlijk kiezen is inderdaad puur vervanging zoeken,, dat kan alleen maar tegen vallen en is bovendien niet eerlijk. Want ieder wezen/persoon heeft weer zijn eigen karakter en zijn eigen 'ik'!

Dat laatste krijgt geen kans omdat hij/zij enkel vergeleken wordt en zo veel mogelijk op zijn voorganger moet lijken.

Het is overigens een zeer begrijpelijke neiging hoor, te zoeken en aangetrokken te worden door het bekende en vertrouwde,, maar het is toch iets waar je je overheen moet proberen te zetten... want het werkt niet!

Om ernstig af te dwalen nu.. mijn schoonvader bijvoorbeeld, verloor zijn vrouw en kreeg na een tijdje een nieuwe relatie.

(ik gebruik even fictieve namen) Maar omdat zijn overleden vrouw Mies van kip eten hield.. moest Truus kip ook lekker vinden.

Omdat Mies de handdoeken in de breedte opvouwden, mocht Truus dat 'niet' in de lengte doen.

Omdat Mies graag naar Zuid-Limburg op vakantie ging, moest Truus daar ook altijd naartoe willen..

Mies droeg graag blauwe truien.. dus hoe kon Truus die kleur nou toch niet mooi vinden??

Ik werd er echt niet goed van!!! Truus kreeg geen enkele kans haar eigen 'ik' naar voren te brengen.
En ja, qua uiterlijk waren er schokkend veel overeenkomsten tussen Mies en Truus. Het was dus echt een uiterlijke selectie.. zo verkeerd!

Dus ja, kort samengevat.. ik ben er op tegen!

Nee. Net als vele anderen vind ik mijn hond onvervangbaar. Ik zou het bijna zien als 'verraad' ten opzichte van mijn overleden hond.

Iets heel anders: het lijkt mij ook saai als je je hele leven 'dezelfde' (gecloonde) hond hebt. Je weet hoe hij eruit komt te zien, welk karakter hij heeft, etc. Je hebt dus nooit eens verrassingen of uitdagingen.

 Het lijkt me geen pretje voor een hond die geen keuze heeft ja.

Alleen al een operatie vind ik namelijk onnodig lijden in dit geval. 

Daarnaast denk ik niet dat deze donors en dragers een gouden mandje hebben en 1x ter beschikking gesteld worden door hun baasje.

En ookal zou dat wel zo zijn vind ik het nog niet nodig. 

Ik ben onlangs een artikel tegen gekomen van gekloonde honden.

Vluchtig de titel gelezen,niet het artikel.

Ik dacht in Zuid Korea.

Heb dan net onderstaand artikel gevonden, is van 2008. Dus inderdaad in Zuid Korea zijn ze dus blijkbaar aan het klonen geslagen.

Is toch wel raar. Jouw hond en toch weer niet, denk ik

"Booger was mijn partner en mijn vriend", zei de Amerikaanse vrouw op een persconferentie in Seoel. Daarom ging ze ten rade bij wetenschappers aan de universiteit van Seoel.

Embryo's

De genetici hebben een aantal embryo's gecreëerd uit huidcellen van de pitbullterrier toen hij nog in leven was. Die werden dan ingeplant in twee teefjes. Vijf puppies zijn het resultaat.

De dame betaalt dus zo'n 5.300 euro per nieuwe Booger. Ter vergelijking: voor een rashond met stamboom betaal je in de dierenwinkel tussen de 400 en de 1.200 euro.

Ik zeg het hier wel eens om te lachen, van twee van mijn hondjes wil ik een kloon, omdat ik er nooit zo nog één zal vinden, niet qua uiterlijk en niet qua karakter.

 Bij kunstmatige inseminatie wordt de teef ook open gehaald en het zaad direct in de baarmoeder gebracht. Het is een vrij kleine ingreep, niet veel anders dan het weghalen of plaatsen van eicellen zoals hier bij het klonen gebeurd. Van lijden lijkt me geen sprake. 

Je argumenten gaan vooral over het ethische aspect, en daarmee ben ik het wel eens. 

iedere keer dat mijn hond overlijdt neem ik weer een newfoundlander, uiterlijk lijken ze op elkaar, maar......

ik zelf ben ook een cloon... ben een eeneigetweeling, een eitje waar twee mensjes uit zijn gekomen, zelfde dna... en.... twee heel verschillende karakter maar.... als twee druppels water lijken we op elkaar.

zo ook met mijn honden, zelfde ras... en uiterlijk komen ze heel dicht bij elkaar maar karakters ? heel verschillend, en zo moet het blijven vind ik... een tweede exemplaar is er eigenlijk niet........ uiterlijk okeee. maar een karakter is altijd uniek en ik hoop dat dat zo blijft.

nee, want ik vind ieder dier mooi!

Als ik er al over na zou denken dan zou ik mijn hond zeker niet laten clonen voor het uiterlijk! Wat kan mij het schelen wat voor jas Moh aan heeft? Ik zou haar ook niet clonen om precies dezelfde hond terug te krijgen. Lijkt me nogal saai worden om vanaf nu alleen maar dezelfde hond qua karakter te hebben. En daarbij wordt ze toch nooit hetzelfde want ze zal heel andere jeugd krijgen als dat Moh nu heeft gehad.

http://www.vanityfair.com/news/2015/07/polo-horse-cloning-adolfo-cambiaso

Een cocker is een cocker, maar mijn oudste is voor mij zo speciaal dat ik wel eens denk, die moest ik kunnen klonen. Maar om dat nu ook echt te gaan doen, ik betwijfel het. Juist omdat die zo uniek is, hoeft er daar geen tweede van rond te lopen.

Omg nog een Maylo.....kan er niet aan denken hahahaha (grapje) Hoeveel Maylo ook voor me betekend....nee ik wil geen kloon van hem. Daarbij is het klonen om veel ethische redenen gewoon fout. 

Ik denk ook dat ondanks je hond misschien een karakter van goud heeft, de kloon dit niet heeft. De kloon komt toch in andere omstandheden bij je en elk levend wezen heeft een eigen persoonlijkheid.

Nee, niet nodig. In Spanje lopen nog duizenden Cosmic-look-a-likes rond. :P

Nee. Ik zou niet constant met Dexter geconfronteerd willen worden door het uiterlijk van de "nieuwe" hond. Een nieuwe hond verdient zijn eigen plekje in mijn leven en moet niet als vervanger van Dexter dienen.