Socialisatie gemist

Onze herder van nu 16 maanden kwam uit een schuur toen ze 10 weken jong was. Natuurlijk waren we ons ervan bewust dat de gemiste socialisatie invloed zou hebben op haar gedrag en karakter.

Nu is het zo dat onbekende mensen haar niet aan mogen kijken of aanraken, want dan klapt ze haar kaken op elkaar in de lucht. Ze wordt er onzeker van, en voelt zich snel bedreigd.

Met honden is ze wisselend, honden uit onze roedel gaat heel goed, en buiten gaat de eerste kennismaking vaak ook goed, maar we zien haar spanning opbouwen, waardoor ze dan toch haar lip optrekt en snauwt. Op zich is er goed mee te leven, ze mag niet los als er mensen of honden lopen, maar ik vind het voor haarzelf vervelend dat ze zo onzeker wordt. Is er nog iets wat ik kan proberen om haar spanning te verminderen bij een kennismaking met mens of hond?

Als we visite krijgen gaat het goed tot ik zie dat ze gaat staren, dan draai ik haar kop weg, want juist door dat staren bouwt ze spanning op. Ze staat dan echt te kijken of ze haar niet aan gaan kijken. Zodra ik haar kop wegdraai ontspant ze. Als de visite eenmaal zit, gaat ze rustig ergens liggen.

Zelf kunnen we haar wel zonder problemen aankijken.

Honden hebben nood aan voorspelbaarheid. En aan persoonlijke ruimte (hoe onzekerder, hoe groter de nood aan eigen persoonlijke ruimte. Letterlijk een cirkel rondom de hond, hoe angstiger, hoe groter de cirkel moet zijn waarin ze niet benaderd wordt).

Het is niet alleen door het staren. Ze staart zo omdat ze niet weet wat er gaat gebeuren. En dan is het uiteindelijk de onzekerheid dat haar opbreekt. En dat kan resulteren in bijten. Het happen is een verwittigend signaal dat ze geeft. Een hond die zich bedreigd voelt, kan op 3 manieren reageren. Freeze, dat ze stokstijf stil staan. Flight, willen vluchten. Of Fight, vechten wanneer ze niet weg kan. Zorg ervoor dat hond haar gevoelens gerespecteerd worden. En dat ze haar met rust laten.

Je kan haar een positieve link laten leggen met visite. Je kan aan de mensen vragen of ze willen helpen. Laat hen zittend, haar een hele tijd lekkers geven (en met lekkers bedoel ik LEKKERS!). Bvb wat stukjes gebakken lever, wat rauw rundsstoofvlees. Hoeven geen grote stukken te zijn. Belangrijk is dat ze iets krijgt niet hoeveel ze krijgt. En elke keer ze over de vloer komen, hen haar lekkers laten geven.

Zorg er voor dat de visite haar niet echt in de ogen kijkt (wordt als bedreigend gezien). Ze moeten haar ook niet naderen. Als ze het vlees ruikt en er klaar voor is zal ze zelf wel afkomen.

Het laat een stempel na. Helemaal weg krijgen ga je dat niet doen. Maar je kan het wel heel wat aangenamer maken. En dat doe je door aangename linken te leggen. Dat doe je volgens de BAT (Behavior adjustment training) training. Zorg ervoor dat als je haar aan iets laat wennen. Ook steeds maar één ding per keer. Tot ze daar volledig is aan gewend. Gedrag kan je niet weg toveren maar je kan het wel omvormen.

Je kan hier veel bereiken, maar..... steeds kleine stapjes; A moet volledig lukken lukken voor je naar B over gaat enz.... Geduld heel veel geduld en oefenen, blijven oefenen. en dan ga je echt wel wat kunnen bereiken.

Succes

Bedankt voor je reactie. :)

Visite krijgt altijd de opdracht om haar te negeren, en zoals ze nu is, zou iets lekkers geven een te groot risico zijn. Het rare is dat mijn demente schoonmoeder haar wel mag aaien, heel vreemd vind ik dat.

Iedereen die hier binnenkomt, laat haar dus verder met rust, en ze durven haar niet eens aan te kijken. Ik sta altijd in haar buurt als ze iets spannend vindt, zodat ik meteen haar spanning kan verminderen, maar iets lekkers laten geven durf ik nog niet aan.

Wat je schoonmoeder betreft, ik zeg steeds dat wij een radio zijn en de hond(en) de antenne.

En bij jouw schoonmoeder geeft dit geen probleem omdat er geen angst/spanning aanwezig is.

En het feit dat je steeds klaar staat om in actie te schieten, verminder je de spanning niet, je onderbreekt ze enkel.

Maar jouw visite moet de hond niet benaderen (je hebt natuurlijk wel de juiste mensen nodig (ivm de juiste vibe). Je kan hen ook vragen om de stukjes op de grond te gooien op wat afstand van hen en wachten tot de hond het komt halen (maar ze moet wel kunnen zien dat het van hen komt) . En niet aankijken. Desnoods wacht je tot iedereen zit en zij ergens is gaan liggen. Van zodra dat potje open gaat, heeft de hond dit door (eigenlijk al er voor) .

Oeps was vergeten in te loggen 

Ik ga het proberen :)