Manken op rechterachterpoot

Ik ben deze morgen met Sasha naar de DA geweest.

Sinds een dikke week hebben we opgemerkt dat ze na liggen mankt aan haar rechterachterpoot wanneer ze in actie komt. Het is maar kort, en het heeft even geduurd aleer we konden zeggen op welke poot ze mankte. 

Ik vreesde dat ze misschien al last van artrose zou hebben. Het is nog jong, maar het zou kunnen, ze is nu zeven jaar.

De dierenarts heeft haar onderzocht, en volgens hem is het geen artrose. Hij denkt dat het een spier verstuiking is, hij kan niets voelen aan haar gewrichten, maar hij moest toegeven dat als er atrose in de heup was, hij dat niet kon voelen. Hij gaat er van uit, gezien haar leeftijd en haar postuur dat het geen artrose is en dus van voorbij gaande aard is.

De behandeling is nu wel gelijk als artrose, ze krijgt ontstekingsremmers, maar na drie weken zou het gedaan moeten zijn en stopt de medicatie.

Ik weet zelf niet goed wat ik met dit topic wil. Ik ben ongerust voor Sasha en wil de DA graag geloven, maar ik weet dat ze niet van 'goede' afkomst is. De eerste enting op haar boekje is van een DA die geassocieerd wordt met de dierenhandelaren op de Antwerpse Vogelenmarkt. Dat stemt ook overeen met wat het asiel over haar wist te vertellen. Ze is in een dierenwinkel uit de etalage gekocht door een gezin met drie jonge kinderen en nog twee honden.

Ik hoop dat het enkel maar een ontsteking is.

Ik hoop het van harte met je mee. Sterkte de komende weken, misschien knapt ze al snel weer op! 

hou even goed rust... aangelijnd houden, hou de drie weken vol, en maak korte rechtlijnige wandelingen, niet te lang... wel in de benen houden....

wat je dierenarts daar vertelt dat je hond te jong is voor arthrose is gekheid, er zijn honden die op jonge leeftijd arthrose hebben... en nee voelen kan niet daar moet een echo of röntgenfoto aan te pas komen...en ook het postuur heeft daar niets mee te maken....

je hond goed slank houden, helpt voor de gewrichten.... nu hopen dat het met een sisser afloopt en dat tie zich of verstapt heeft of een overbelasting heeft opgelopen, goed aan de lijn houden, rustig aan.

Hoi Willemijn, 

Wij leven in België, regio Antwerpen. Ik loop zo wie zo met een aangelijnde hond. Los laten lopen is in dit verkeer niet echt een optie. Zeker niet na haar ongeluk. 

Slank houden, daar doen we ons best voor. Met haar stijve poot is ons dat ook aangeraden. 

Verstapt zou kunnen. Ondanks haar zeven jaar, blijft ze superenthousiast  's morgens als we opstaan of als we thuiskomen. Daar krijg ik geen controle over. Dus ik hoop dat het dat is. Maar ik blijf ongerust. 

Moest na drie weken blijken dat ze nog steeds mankt, ga natuurlijk meteen terug naar de DA. 

Anderzijds, ik vind het ook niet erg dat hij eerst gecontroleerd wil afwachten. Artrose in de heup vaststellen kan enkel met X-ray en dat kost een flinke duit. Dus dat hij dat niet meteen wil doen, spreekt ook wel voor hem, dat hij me niet onnodig op kosten wil jagen.

Gisteren was ik dus met Sasha naar de DA geweest omdat ze mankte op haar rechterachterpoot. Gisteren avond heeft ze haar eerste ontstekingsremmer gekregen, vanmorgen weer één. Ik laat haar even in de tuin, ze komt weer binnen en mankt ineens zwaar links vooraan. 

Wat nu? Ik probeer haar poot van wat dichterbij te bekijken, maar ze trekt hem steeds weg. Doet dus duidelijk pijn, en ik mag er echt niet aan komen. Maar ik weet dus nog steeds niet wat er nu mis is met die poot. Dus ik zet door en leg Sasha op de zetel op haar zij zodat ik een beter zicht heb op die poot. 

Zit er een teek vastgezogen net op de plek waar ze destijds gehecht is geweest omdat ze toen een plaat in haar poot hadden gestoken. Dat plekje dat weer open was gegaan na de operatie en waar we maanden mee waren bezig geweest om weer dicht te krijgen. Op dat plekje zat een dikke teek. En het deed duidelijk pijn.

Dus ik de tekenhaakjes bovengehaald. De grootste over de teek gehaakt, alleen deed dat duidelijk ook pijn en Sasha knapte naar me. Lucht geknapt, maar de boodschap was duidelijk: Afblijven!

Dus een snuitje uit de kast gehaald en snuitje om, die teek moest daar weg. Alleen begon ze nu zo tegen te stribbelen dat ik het alleen niet baas kon. Dus grote baas, die vandaag zijn vrije dag had en uit aan het slapen was, wakker gemaakt.

Samen hebben we de teek verwijderd gekregen.

Manken op die poot was onmiddellijk gedaan en gelukkig stond Sasha al weer naar me te kwispelen. Misschien dat ze zelf ook vond dat ze wat overreageerde met dat knappen....

Beterschap voor sara! 

En die tekenzijn ellendige dingen