adoptie is onwettig?

even een update:

de katten zijn terug naar het asiel.

het blijkt om een particulier asiel te gaan, welke dus zelf achterlijke eisen stelt aan de adoptie.

de mensen van het asiel zijn dus nog een keer langs geweest, toen was alleen de moeder van de vriendin van mijn collega thuis.

en zij wist een beetje van hoe en wat en vond het dus ook een beetje raar.

uiteindelijk is er dus ruzie aan de deur ontstaan (en binnen) uiteindelijk omdat de vrijwiller dus weigerde weg te gaan zonder de katten is de politie er bij gekomen.

de vrijwilliger is toen mee genomen.

maar bij thuis komst van mijn collega en zijn vriendin hebben ze met iedereen besloten de katten terug te brengen omdat er bij 1 kat ook al sprake was van dat deze zo schuw was dat er nog helemaa geen band mee was. 

ook heeft de rode kater die ouder bleek te zijn als opgegeven gepaard met het poesje...

hier werd bij het 'asiel" heel raar op gereageerd. iets van dat gaf niet want ze kwamen toch terug en dan konden zij de kittens wel weer herplaatsen... (á 180,- per stuk natuurlijk)

nou de vriendin was ontroostbaar. ze zijn toen bij het normale asiel wezen kijken voor een andere kat. alleen daar zat niets tussen wat aaibaar en knuffelig was. (de rode kater die ze dus hadden was dat wel, het grijze poesje was erg schuw)

nu hebben ze bij dat asiel nog een keer gekeken bij de honden. maar ook werd daar moeilijk gedaan over het werk.

en nu snap ik dat je geen hond neemt om hem alleen te laten zitten maar ik heb hun schema gezien en de hond zit 2 dagen per week 3 uur alleen...

ook zou er dan natuurlijk vakantie worden opgenomen.

nu ben ik met hun om de tafel gaan zitten aangezien er van mijn reu ook 2 nesten op komst zijn.

nou de vriendin wou graag een chevy soort hond. (klein en knuffelig)

maar vind ook hardlopen met de hond leuk en dan vooral echt wedstrijden.. 

nu wil mijn collega graag wat meer hond. (groter en stoerder)

ze gaan nu een paar keer mee met mij met mijn trainingen. ook om meer borders te bekijken.

en monza gaat met haar mee doen met een canicross wedstrijd.

mocht dit allemaal bevallen krijgen ze van mijn reu een pup. die dan een stuk goedkoper is al 2 asiel katten...

mochten ze toch een kleiner ras willen gaan we samen kijken wel ras dan wel. 

(ik heb parson terrier, duitse pincher, tibitaanse terrier al voorbij horen komen)

ook zitten er leuke galgo's pups hier nu in nederland

ik vind het sneu dat ze terug moesten maar als ik haar moeder hoor met welke bedreigingen zij naar haar hoofd kreeg. bah.

ook vind ik echt de prijs te duur, sorry maar een ras maine coon kost met stamboom, entingen en testen van de ouders 250,- en dan heb je een echte kitten zonder problemen.

al was de prijs bij hun echt het probleem niet.

 (de rode kater heeft meerdere keren tegen de bank gesproeid en ook poepte een van de 2 snachts naast de bak)

en voor die 180 heben ze 1 enting gemist, zijn niet geholpen en met de problemen van de vorige eigenaar

wel vind ik het jammer dat ook echt het normale asiel (van de dieren bescherming) zo lastig doet over een hond. 

er zouden denk ik veel meer dieren een baasje hebben als er iets ruimer naar de mogelijkheden wordt gekeken.

Heel vreemd van dat asiel! 

En ik kan me voorstellen dat je de eisen te streng vind van een asiel van de dierenbescherming.  Ook ik kan prima voor een hond zorgen maar ook ik kreeg echt geen hond mee uit het asiel.  Zie mijn verhaal op vorige pagina.  

Ik vind dat het asiel waar ik werkte ook streng was, maar toch stond ik er achter omdat ik zag wat de gemiddelde hond in het asiel was. De strengere eisen betekende iets langer in het asiel maar wel vaak in1 keer bij de juiste eigenaar. 

En misschien kijken naar goede stichting van buitenlandse hondjes? Er zitten er hier genoeg in een opvang gezin te wachten op een leuk huis en ik durf te zeggen dat ze bij een stichting gewoon een hond mee zullen krijgen, mits deze in hun situatie past. 

ja buitelandse hond hadden we ook al zitten kijken.

vooral het nestje galgo's wat gewoon in nederland al is is een leuke.

alleen ik heb nu gezien dat ze niet zo goed kunnen omgaan met en angstig dier (en dat geeft niet ik ook niet)

en ik zou dan wel eerst echt bij de hond langs gaan...

maar ze zijn beide nu een groot fan van monza...

en ze gaan een wedstrijd met hem cannicrossen. en als dat bevalt dan mogen ze een pup uit kiezen uit een nest. en hoeven ze alleen de kost prijs te betalen.

Kijk dan is het al opgelost. 

Maar niet elke buitenlander is angstig, Moh was alles behalve dat. 

Als je goed zoekt naar een goede en eerlijke stichting dan vind je een hondje wat echt bij je past. 

Jammer dat ze klein willen, ik volg al een tijdje een erg leuke hond via Internet en volgens mij is er weinig mis mee.

Euhm als een kat sproeit is hij geslachtsrijp en nagenoeg volwassen.. een kat die paart, zal de poes dan krols zijn geweest? Wat een naar asiel. Hebben ze hun geld terug?

Als asiels dat al erg vinden dan heeft onze hond echt een hondenbestaan. Hij is 2 dagen tussen de 4 en 6 uur alleen. Goed dat asiels vragen stellen en mensen attenderen op de tijd en dergelijke die een hond nodig is en matchen.. maar dit slaat toch echt alles! Fokker lijkt me dan inderdaad de beste keuze. Als ze een hond willen, zou ik ook voor de hond gaan en nu geen kat nemen. 

Nou wat raar zeg, vreemde situatie!

Nu moet ik ook wel zeggen dat je collega en vriendin een beetje vreemd met dieren omgaan?
Een keertje sproeien? Je moet eens weten waar mijn katten allemaal hun behoefte hebben gedaan..
Katten in het asiel niet aaibaar? Diertjes zitten in een hok opgesloten en er komen vreemde mensen met hun handen in HUN hok..
Wat als jou pup die aanbied straks ook erg zelfstandig is en hun niet constant nodig heeft? Of de zindelijkheidstraining veel langer duurt dan gemiddeld?

Ach, ik wou dat toch gewoon even melden..

Verder is het heel treurig hoe hier mee om word gegaan, dat over de rug van levende wezens..

Niet alle asiels van de dierenbescherming zijn even streng. Het hangt ook erg af van het soort hond waar je interesse in hebt. 

Toen wij om een hond naar het asiel kwamen, hadden we geen enkele moeite om Charlie mee te krijgen. We hadden het weekend om erover na te denken en daarna ging hij mee naar huis. De vragen? 

- hoe wonen jullie?

- waar verblijft de hond?

- tuin? Omheind?

- hoe vaak is er iemand thuis? 

- eerdere ervaring met honden? 

Onze antwoorden waren rijtjeshuis, in de woonkamer, middelgrote omheinde tuin, werkende ouder en studerende kinderen met weinig contacturen, en ervaring met een cocker spaniel. 

Die antwoorden waren blijkbaar prima voldoende. Het ging hier om een 10 jarige witte herder. 

" Nou wat raar zeg, vreemde situatie!

Nu moet ik ook wel zeggen dat je collega en vriendin een beetje vreemd met dieren omgaan?
Een keertje sproeien? Je moet eens weten waar mijn katten allemaal hun behoefte hebben gedaan..
Katten in het asiel niet aaibaar? Diertjes zitten in een hok opgesloten en er komen vreemde mensen met hun handen in HUN hok..
Wat als jou pup die aanbied straks ook erg zelfstandig is en hun niet constant nodig heeft? Of de zindelijkheidstraining veel langer duurt dan gemiddeld?

Ach, ik wou dat toch gewoon even melden..

Verder is het heel treurig hoe hier mee om word gegaan, dat over de rug van levende wezens.. "

Saskia

 Ben ik met je eens. Een dier heeft een eigen wil en is niet altijd wanneer het baas het verlangt knuffelbaar. Als de mensen geen honden gewend zijn is een border dan wel handig? Zeker als de onzekerheid heftig is? 

Af en toe kijk ik wel eens op websites van asiels en begint het te kriebelen om er eentje te adopteren. Maar de eisen van de meeste asiels liggen zo onredelijk hoog, dat ik maar geen verdere info vraag. Ik begrijp wel dat er gezocht wordt naar een goede thuis, beter dan waar ze vandaan komen, maar werken moeten de meesten onder ons toch. Het castratiebeleid kan ik ook begrijpen, maar ik hou mijn honden graag intact. Dus hier zal nooit een asielhond komen, enkel een herplaatser rechtstreeks van de vorige eigenaar.

 Voor mij is het verplicht castreren ook een dingetje. Maar goed, zodra de hond van jou is, is het aan jou om te bepalen of je het doet of niet. Je hebt voor de hond betaald, jij bent dus de eigenaar. (om even terug te komen op de titel) 

Een hond adopteren die op volwassen leeftijd gecastreerd is heb ik geen problemen mee, maar een hond (met name van een groot ras) dat op jonge leeftijd is gecastreerd zou ik niet adopteren. Die zie je toch vooral bij buitenlandse stichtingen veel. En ik snap het aan de ene kant wel, maar vanuit het gezondheidsaspect wil ik me er niet aan wagen. 

" Nou wat raar zeg, vreemde situatie!

Nu moet ik ook wel zeggen dat je collega en vriendin een beetje vreemd met dieren omgaan?
Een keertje sproeien? Je moet eens weten waar mijn katten allemaal hun behoefte hebben gedaan..
Katten in het asiel niet aaibaar? Diertjes zitten in een hok opgesloten en er komen vreemde mensen met hun handen in HUN hok..
Wat als jou pup die aanbied straks ook erg zelfstandig is en hun niet constant nodig heeft? Of de zindelijkheidstraining veel langer duurt dan gemiddeld?

Ach, ik wou dat toch gewoon even melden..

Verder is het heel treurig hoe hier mee om word gegaan, dat over de rug van levende wezens.. "

Saskia

Ben het met je eens!
Verder wel een hoge vraagprijs vind ik,  en al met al een hele vreemde situatie.

(Trouwens: € 250,- voor een Maine Coon kitten met stamboom + fiv felv testen, entingen etc is wel heeeeel weinig hoor. Die kom je niet vaak tegen! Dus das maar net geluk hebben dan. En dan geeft dit ook geen garantie dat je dan een kitten zonder problemen hebt?)

" Nou wat raar zeg, vreemde situatie!

Nu moet ik ook wel zeggen dat je collega en vriendin een beetje vreemd met dieren omgaan?
Een keertje sproeien? Je moet eens weten waar mijn katten allemaal hun behoefte hebben gedaan..
Katten in het asiel niet aaibaar? Diertjes zitten in een hok opgesloten en er komen vreemde mensen met hun handen in HUN hok..
Wat als jou pup die aanbied straks ook erg zelfstandig is en hun niet constant nodig heeft? Of de zindelijkheidstraining veel langer duurt dan gemiddeld?

Ach, ik wou dat toch gewoon even melden..

Verder is het heel treurig hoe hier mee om word gegaan, dat over de rug van levende wezens.. "

Saskia

 nou het was dus niet een keertje sproeien hoor. 

toen ik de laatste keer op visite was heeft rooie 3 keer tegen de stoffen bank aan gesproeid. en sproeien en zindelijkheid is dan volgens mijn iets anders. en ik ben 1 uurtje binnen geweest... sorry maar we praten hier niet over een keertje sproeien hoor.. de trap, de bank, de keuken doeken die in de hoek hingen... nee sorry

ook is was het zo dat er steeds werd gesproken over kittens, alleen zowel ik als andere collega;s zeiden: deze zijn al veel ouder. oke volwassen zijn ze nog niet. maar echt jong zijn ze ook niet meer.

en ik vind dan als je zo veel geld betaald voor een dier van die leeftijd (mijn mening) dat je mag verwachten dat het zindelijk is. f er moet vermeld zijn dat dat niet zo is. maar dan weet je waar je aan begint.

ik heb namelijk van mijn tante begrepen dat katten via hun moeder leren op de kattenbak te gaan. en mijn tante verkoop de kittens met 12 weken en die zijn dan kattebak zindelijk. (je krijgt ook dezelfde vulling mee) 

nu was er 1 keer naast de bak gepoept en dan denk ik: oke verkeerd gemikt ofzo en me collega zat hier ook niet mee want was de kattenbak in de badkamer en lag op steen.. dus nou ff opruimen klaar..

maar de 2,3,4,5 en 6 keer was het in de keuken. ver uit de buurt van een bak. toen advies gevraagd aan andere collega (en andere bak vulling) speciaal schoonmaak spul enzo. darna een katten GT laten komen

toen werd er op de bank gepoept. en dan denk ik: hmmm ja niet lullig bedoelt maar als je een kitten kocht bij me tante kwam ze nu ongeveer bij je thuis om het probleem te onderzoeken. en had ze je zelfs midden in de nacht voorzien van advies. 

en daar werd me tante dus ook een beetje kwaad om: want welke doet het? want er zit geen vlaggetje in de drol.. dus toch echt met 1 beginnen, zodra de gewend is een 2e erbij geen probleem

en ik vind dus niet dat dit aan me collega ligt ook omdat hun liever de katten hadden gehouden maar het gewoon echt eng was met de bedreigingen en aan de deur komen. (er werrd gedreigd met de deur open breken en ze zo te "redden"..)

dus ze geven echt niet zo maar op met een drolletje of iets hoor maar dit is gewoon een probleem en een asiel (of fokker/verkoper) hoort daar mee om te gaan. door advies te geven. die kat desnoods naar hun eigen dieren arts te sturen voor medisch uitsluiten (dit gebeurde nu op hun eigen kosten) maar er werd vanuit dit asiel al niet regeageerd op de vraag: welke vulling zijn ze gewend en ik heb zelf geen katten wel een fret en die wil ook alleen maar poepen op houtkorrel. (ik dacht haal een keer iets met babypoeder geur nou nee dat weigerde hij)

en ik vind gezien de tijd dat ze de dieren hebben gehad en de hoeveelheid geld waaronder een GT voor katten, 4 katten bakken. flesjes met geur voor katten (iets hormonaals ofzo geen verstand van) 2 keer met beide dieren naar de da en dan ook echt alle onderzoeken. planken aan de muur. donkere schuilplekken.. krabpaal. 

nee echt als ik straks ook maar 1 pup koper vind die zo veel moeite wil doen... nou dan ben ik blij.

dus nee geen slechts over mijn collega hier want eerlijk: ik had het al veel eerder op gegeven. (nu ben ik geen katten fan maar goed) maar ik denk 90% van de mensen

want eerts begon het asiel moeilijk te doen met de huis visite, daarna begonnen de problemen met de onzindelijkheid (ik denk dat als het asiel normaal was geweest dat ze dapper hadden door gezet) toen begon het bedreigen.

en gezien de ruzie aan de deur nee sorry geen slecht woord over mijn collega dan hoor... zou bij jouw iemand binnen dringen en weigeren weg te gaan zonder jouw huisdier... en dan nog spullen stuk maken ook! (kapstok, lamp en de gang deur is bekrast met een sleutel)

 mijn tante verkoopt ze daar voor. ongeacht de kleur of het geslacht.

en bij problemen kun je altijd haar bellen. ook zit ze in het buitenland.

en zo ver ik weet heeft zij nog nooit problemen gehad met onzindelijkheid. (ze heeft zelf 12 katten lopen) en als er iets medisch is staat ze ook klaar voor haar katten. haar motto is dat het altijd familie blijft.

en nu heeft mijn collega oosterse kortharen allemaal van 1 fokker en zij zegt ook het zelfde: mijn fokker staat altijd klaar. en zij heeft en dus 6 van een fokker en met 1 een probleem gehad met een voetje tussen de deur en ook daarbij was de fokker zeer betrokken. 

(geen idee wat haar katten hebben gekost ik weet alleen de prijs van mijn tante en die is 250 en dat is gewoon de prijs en geen familie korting ofzo)

moet ik wel zegen: mijn tante loopt geen shows en waar ze een hekel aan heeft is fokkers die op grote fokken. (die van mijn kater weegt 14 kilo!) of op titels. (wereld kampioen X wereld kampioen geeft geen garanties op wereld kampioenen)

Hoe lang zijn ze bij hen geweest?

Sproeien is zeker geen onzindelijkheid, dit is gewoon (zeker als een medische oorzaak uitgesloten is) territoriaal gedrag van een ongecastreerde kater.


Tot zijn 1e verjaardag is een kat gewoon een kitten. 

Katten en sproeien! Dat kan echt een verhaal apart zijn. Zelfs poesjes kunnen dat gaan doen en er zijn zoveel redenen voor, medisch, hormonen, stress, verandering van huis, verandering van kattenbak vulling, een buurt kat die erg vervelend is, geboorte van een kind, en ga zo maar door.

Het is natuurlijk gedrag van katten om hun behoefte te begraven vandaar een kattenbak. Deze dient schoon te zijn. 1 plas in de bak kan er al voor zorgen dat ze het er naast gaan doen. Bij 2 katten wordt ook vaak geadviseerd om 3 kattenbakken te hebben. 

Jonge kittens vanuit het asiel in huis nemen wordt meestal vanuit het asiel het advies mee gegeven om ze in eerste instantie in huiskamer te houden en daar ook voer en kattenbakken te plaatsen. Zo is de ruimte beperkt en zullen de kittens makkelijker de weg naar de bak kunnen vinden, vooral als ze angstig zijn is dit belangrijk. Desnoods als de kat niet verder durft dan de kast waar hij onder zit dan de bak ernaast zetten en eten ook in de buurt. Door rust durft een kat vanzelf verder de ruimte in een uiteindelijk kan je de kattenbakken verplaatsen naar waar je wilt, desnoods stapsgewijs. Ook is het belangrijk om de kattenbak open te hebben, dus geen kap erop. En kap kan benauwend zijn en soms durven ze er dan gewoon niet op. Later kan eventueel de kap erop geplaatst worden. Hou er wel rekening mee dat met2 katten er soms 1 voor gaat zitten als de andere erop zit een en niet meer langs durft. Open kattenbak is altijd toegankelijk en ze kunnen er ook altijd weer af.

Ik heb een kitten in huis die erg bang was en 5 weken oud was en deze is gaan sproeien toen hij half jaar was en ik heb het kunnen laten trekken tot 10 maanden. Toen werd het te erg en heb ik hem laten helpen en probleem was opgelost.

Bij sproeien is het heel belangrijk om de oorzaak te weten zodat je er aan kan werken.

En over het castratie beleid in het asiel. Ik weet niet of alle asielen zo zijn, maar waar ik werkte hoefden de honden niet geholpen te worden, maar er mocht absoluut niet mee gefokt worden. De katten moesten idd allemaal geholpen worden.

Het asiel is van de dierenbescherming en naar mijn weten is dit beleid niet veranderd.

Stichtingen die honden uit het buitenland haalt zijn naar mijn weten wel allemaal al geholpen of is verplicht dit te doen als nieuwe eigenaar. 

Ik vind het echt raar gedrag van het asiel! Ik ken natuurlijk alleen jouw kant van het verhaal, maar ik heb het idee dat je collega's er echt wel alles aan wilden doen om de katten en leuk leven te geven! En ik denk dat elk ander asiel heel anders zou hebben gereageerd. 

Misschien proberen bij een ander asiel, voor een leuke kat of kittens? Er rekening mee houdend dat er in de toekomst een hond/pup bij kan komen, dus heel angstig lijkt me dan iets minder geschikt?!

Heel spijtig dat het zo gelopen is en echt niet elk asiel werkt op deze manier er zitten ook echt goede tussen die een gt langs sturen bij problemen,  zowel bij katten als bij honden.

Als een medewerker van een asiel voor een controle bezoek zo tekeer gaat dat de politie erbij moet komen... dan zit er ergens een steekje los.

Ik vraag me trouwens af... toen ik Dobby haalde was een vereiste het hebben van een tuin. Het park lag in de buurt, en daar deden we dus iedere keer hetzelfde rondje - of linksom of rechtsom. Nu wonen we in een appartement zonder tuin, maar hebben we wel grotere en wat meer gevarieerde rondjes, en wonen we op loopafstand van het bos. Wat heeft ie het slecht zeg...

Wat een rare reactie van het asiel zeg! Je zou bijna niet meer bij een asiel durven gaan kijken.  Ook wat ik hier lees van anderen..

" Als een medewerker van een asiel voor een controle bezoek zo tekeer gaat dat de politie erbij moet komen... dan zit er ergens een steekje los.
 
Ik vraag me trouwens af... toen ik Dobby haalde was een vereiste het hebben van een tuin. Het park lag in de buurt, en daar deden we dus iedere keer hetzelfde rondje - of linksom of rechtsom. Nu wonen we in een appartement zonder tuin, maar hebben we wel grotere en wat meer gevarieerde rondjes, en wonen we op loopafstand van het bos. Wat heeft ie het slecht zeg... "

Wilma en Dobby

 en dat is dus wat ik bedoel. Heel fijn een tuin en geloof me ik had er liever ook een. Een tuin wordt op Den deur hetzelfde als de woonkamer zeker als de hond nooit eens lekker naar het bos of park kan. Ik vind het totaal pakketje een vereiste en daar zouden ze op moeten screenen

 Als er een oppas is of familie zit de hond toch zelden alleen? Mijn antwoord zou zijn dat mijn hond maar zelden alleen id als ik lang weg moet naar de oppas. Waarom kijken ze niet naar de daadwerkelijke uren dat hond alleen zit? Na oppas gaan is niet alleen. Vaak heel goed voor een hond als ik kijk hoe Hunmie het heeft zien doen groeien. 

Ik ben er echt van overtuigd dat er op een andere manier gescreend moet worden. Altijd iemand thuis en alleen plasrondje is beter fan oppas en ernaast lange boswandelingen?  Als er beter en anders gescreend werd zouden veel meer honden een forever home vinden. Beter dan het leven in een asiel...

Juist honden uit het buitenland zijn vaak getraumatiseerd. Heus niet alle maar daar zijn ze weer minder streng beetje omgekeerde wereld.

Moh heeft een fijn leventje bij jou. Zo jammer dat je volgens eisen geen asiel hond mee krijgt. 

Hummie wandelt tussen de 2 en 3 uur per dag.  Spelen met vriendjes. Als ik werk gaat die naar de oppas waar die wandelt speelt met andere hondjes en soms mee gaat naar België. Hij vind dat super leuk. Als die nog iets socialer is zullen we ook nog sport gaan doen. Sorry maar het zou ronduit belachelijk zijn als je dan geen hond mee krijgt. Ik heb ook geen tuin... Ik denk dat de gemiddelde huishoud het moet doen met af en toe een lange wandeling..

" Als een medewerker van een asiel voor een controle bezoek zo tekeer gaat dat de politie erbij moet komen... dan zit er ergens een steekje los.
 
Ik vraag me trouwens af... toen ik Dobby haalde was een vereiste het hebben van een tuin. Het park lag in de buurt, en daar deden we dus iedere keer hetzelfde rondje - of linksom of rechtsom. Nu wonen we in een appartement zonder tuin, maar hebben we wel grotere en wat meer gevarieerde rondjes, en wonen we op loopafstand van het bos. Wat heeft ie het slecht zeg... "

Wilma en Dobby

 Een tuin, zodat de baas de hond in de tuin kan gooien voor een plas, of (buurtbewonder) als je weggaat de hele dag je je hond in de tuin kan laten, bakje water erbij en klaar. Heb je verder geen omkijken naar je hond, lekker makkelijk

Een tuin is een soort schijn uh hoe zeg je dat....

Gewoon totaal niet belangrijk, net zo als de grootte van je huis. Wandelen met je hond, leuke dingen doen buiten, aandacht en liefde. daar gaat het om.

Een tuin is handig als je ziek bent en je even niemand hebt om met je hond te lopen, balkon volstaat ook in dat geval. Ook handig om een bloederig bot te voeren, komen ze toch wel mee naar binnen op je nieuwe vloerkleed.

Met alle respect, ik ben nu al jaar en dag vrijwilliger bij een asiel en vroeger nog bij een ander, zoiets heb ik nog nooit gehoord. Willen de goede asielen op zoek naar de beste thuis voor hun dieren, ja natuurlijk, maar ik geef hier klaar en duidelijk mee, niet alle asielen zijn zoals hier omschreven werd, de meerderheid zelfs niet.

Ik zou het erg vinden als veel mensen nu denken dat een dier adopteren bij een asiel geen goed idee is, want dat is het net wel. Vele schatten zitten te wachten op een leuk baasje en ze verdienen het niet dat nu zou gedacht worden dat elk asiel te moeilijk doet om hen een kans te geven.

Wat ze bij ons vragen als voorwaarden :

• Je moet minstens 21 jaar zijn om te kunnen adopteren.
• Onze honden en katten worden enkel geplaatst indien ze zowel overdag als 's nachts binnenshuis mogen leven.
• De tuin dient omheind te zijn om te verhinderen dat de hond zou ontsnappen.
• Er worden geen "waakhonden" geplaatst die in een ren of hok moeten leven.
• De hond of kat mag absoluut niet voor de voortplanting gebruikt worden.
• Men mag zich niet van het dier ontdoen. D.w.z. dat het dier noch verkocht noch weggeschonken mag worden.
• Indien blijkt dat het dier niet bij de adoptant kan blijven moet deze het terugbezorgen aan het asiel.  

Is toch beslist niet onredelijk. Een vriendin van mij adopteerde er twee hondjes en ze had geen omheinde tuin. Ze kon uitleggen dat ze de hondjes niet zou laten ontsnappen en dat ze veel met hen ging wandelen, toen was het ook prima.

Er worden tevens honden/katten geadopteerd door werkende mensen. Ik zeg niet, en dat is dan maar normaal, dat ze dan een hond gaan geven die bijv verlatingsangst heeft, zou niet goed zijn voor hond noch voor nieuwe baas. Ze doen erg hun best om de juiste baasjes te vinden en gaan ook vriendelijk met de adoptanten om, nemen hun tijd om alles uit te leggen etc. Als ze merken dat je het echt goed meent, dan wordt er heus niet lastig gedaan. Ik ben ook een werkende mens met een asielhond hoor...

Wat me wel enorm stoort is o.a. het zinnetje "als asiel wil je toch van de beesten af", krijg ik me daar de kriebels van !!!!!!!! Mijn ex-asielhond en alle anderen zijn niet minder dan de andere dieren hé !!! Een asiel moet niet overdreven moeilijk doen, maar moet ook niet zomaar dieren (geen beesten daar valt enkel de mens voor mij onder) meegeven. Controle mogen en moeten ze ook doen, want geloof me, er zijn tal van mensen die zich erg mooi voordoen, maar de waarheid blijkt achteraf even anders. Is alles prima in orde, gaan ze heus geen dieren terughalen. Bij ons toch niet. Is er wat mis, dan wel, maar dat is niet meer dan normaal.

Bij ons in het asiel zijn de katten gesteriliseerd, zijn ze dat niet wordt de afspraak gemaakt dat dit nog moet gebeuren en de prijs is in verhouding. Want het lijkt soms ook wel dat men dieren in asielen maar gratis moet geven, terwijl de asielen (in België) geen subsidies krijgen en de verzorging dus moeten bekostigen door lidgelden en geld dat ze ontvangen van adopties (ligt bij ons trouwens niet te hoog vind ik, ik betaal met veel plezier voor een maatje voor het leven).

Dieren zijn geen koopwaar waar je maar zo snel mogelijk vanaf wil, dat moest ik nog even kwijt, de "beesten" verdienen ook het allerbeste. En dat algemeen bedoelt, want over jouw collega laat ik me niet uit, ik was er niet bij. Als ze het echt zo goed meenden, dan ging het asiel in de fout. Trouwens, je collega was totaal niet verplicht om de medewerker toegang te geven in zijn huis.

"Een tuin is handig als je ziek bent en je even niemand hebt om met je hond te lopen. "

Suzanne en Luca

Dat was ook letterlijk het enige moment dat ik dacht van "pfff, had ik nu maar een tuin".

Heel terecht die eisen. Een hond die bv 10 uur per dag alleen zit zou ik ook niet plaatsen. Is er opvang ander verhaal ..

Ik weet niet of je een opmerking verkeerd hebt begrepen? Ik bedoelde juist te zeggen dat als je te streng bent (bv hond niet plaatsen om geen tuin wel wandeling. Baasje werkt maar wel opvang) het zonde is want een warm mandje is beter dan een asiel leven Hoe erg vrijwilligers ook hun best doen. Dat er goed gekeken wordt naar de match vind ik alleen maar heel belangrijk.

" Met alle respect, ik ben nu al jaar en dag vrijwilliger bij een asiel en vroeger nog bij een ander, zoiets heb ik nog nooit gehoord. Willen de goede asielen op zoek naar de beste thuis voor hun dieren, ja natuurlijk, maar ik geef hier klaar en duidelijk mee, niet alle asielen zijn zoals hier omschreven werd, de meerderheid zelfs niet.
Ik zou het erg vinden als veel mensen nu denken dat een dier adopteren bij een asiel geen goed idee is, want dat is het net wel. Vele schatten zitten te wachten op een leuk baasje en ze verdienen het niet dat nu zou gedacht worden dat elk asiel te moeilijk doet om hen een kans te geven.
Wat ze bij ons vragen als voorwaarden :

Je moet minstens 21 jaar zijn om te kunnen adopteren.
Onze honden en katten worden enkel geplaatst indien ze zowel overdag als 's nachts binnenshuis mogen leven.
De tuin dient omheind te zijn om te verhinderen dat de hond zou ontsnappen.
Er worden geen "waakhonden" geplaatst die in een ren of hok moeten leven.
De hond of kat mag absoluut niet voor de voortplanting gebruikt worden.
Men mag zich niet van het dier ontdoen. D.w.z. dat het dier noch verkocht noch weggeschonken mag worden.
Indien blijkt dat het dier niet bij de adoptant kan blijven moet deze het terugbezorgen aan het asiel.  

Is toch beslist niet onredelijk. Een vriendin van mij adopteerde er twee hondjes en ze had geen omheinde tuin. Ze kon uitleggen dat ze de hondjes niet zou laten ontsnappen en dat ze veel met hen ging wandelen, toen was het ook prima.
 
Er worden tevens honden/katten geadopteerd door werkende mensen. Ik zeg niet, en dat is dan maar normaal, dat ze dan een hond gaan geven die bijv verlatingsangst heeft, zou niet goed zijn voor hond noch voor nieuwe baas. Ze doen erg hun best om de juiste baasjes te vinden en gaan ook vriendelijk met de adoptanten om, nemen hun tijd om alles uit te leggen etc. Als ze merken dat je het echt goed meent, dan wordt er heus niet lastig gedaan. Ik ben ook een werkende mens met een asielhond hoor...
 
Wat me wel enorm stoort is o.a. het zinnetje "als asiel wil je toch van de beesten af", krijg ik me daar de kriebels van !!!!!!!! Mijn ex-asielhond en alle anderen zijn niet minder dan de andere dieren hé !!! Een asiel moet niet overdreven moeilijk doen, maar moet ook niet zomaar dieren (geen beesten daar valt enkel de mens voor mij onder) meegeven. Controle mogen en moeten ze ook doen, want geloof me, er zijn tal van mensen die zich erg mooi voordoen, maar de waarheid blijkt achteraf even anders. Is alles prima in orde, gaan ze heus geen dieren terughalen. Bij ons toch niet. Is er wat mis, dan wel, maar dat is niet meer dan normaal.
Bij ons in het asiel zijn de katten gesteriliseerd, zijn ze dat niet wordt de afspraak gemaakt dat dit nog moet gebeuren en de prijs is in verhouding. Want het lijkt soms ook wel dat men dieren in asielen maar gratis moet geven, terwijl de asielen (in Belgi&euml geen subsidies krijgen en de verzorging dus moeten bekostigen door lidgelden en geld dat ze ontvangen van adopties (ligt bij ons trouwens niet te hoog vind ik, ik betaal met veel plezier voor een maatje voor het leven).
 
Dieren zijn geen koopwaar waar je maar zo snel mogelijk vanaf wil, dat moest ik nog even kwijt, de "beesten" verdienen ook het allerbeste. En dat algemeen bedoelt, want over jouw collega laat ik me niet uit, ik was er niet bij. Als ze het echt zo goed meenden, dan ging het asiel in de fout. Trouwens, je collega was totaal niet verplicht om de medewerker toegang te geven in zijn huis. "

Marie-Rose & Tibootje

Top antwoord, ik had nog niet de puf genomen om dit zo mooi en duidelijk neer te zetten. Is ook bijna niet te doen zo vanaf de telefoon!

En Rachelle even jouw vraag beantwoorden:

Wij plaatste wel honden bij mensen die werken, maar dan keken we per hond naar de uren dat ze alleen moesten zijn en of ze dat zouden kunnen. 

Nadeel is dat er nog steeds veel honden gedumpt worden dus daar weet je de achtergrond niet van en in een kennel is soms erg lastig in te schatten hoe een hond in huis is. Kennel en huis is niet te vergelijken.

Ook kan een hond best veranderen in het asiel, bijvoorbeeld als hij daar zijn pubertijd door moet brengen. Dus om teleurstellingen te voorkomen kozen wij ervoor dat we geen honden plaatste bij mensen waar een hond ongeveer 40 uur in de week ergens anders zou zitten. Zeker een hond wat al een tijd in het asiel zit heeft echt tijd nodig om te wennen in nieuw huis en nieuwe regels, dit kan aantal maanden kosten (kan, hoeft niet), maar des te moeilijker is het voor de hond als hij dan direct na een weekend of een weekje vakantie ineens naar opvang moet,met andere regels en mensen.

Ik zeg niet dat ik hier tegen ben. Maar het is gewoon lastig te voorspellen hoe een hond is buiten de kennel van het asiel en hoe snel hij zich thuis voelt en deze situatie wel aan kan.

Wij wilden gewoon de hond vanuit het asiel een blijvend thuis geven en kozen ervoor om hier heel voorzichtig mee te zijn. Natuurlijk gingen we niet zo ver dat als de hond 1 dag in de week soms naar opvang ging dat we dan niet plaatste. 

Ik doel hier vooral op mensen die een hondje wilden maar wel 40 uur werken en de hond moest na een week al meedraaien in dat ritme.

En dat moest Moh ook bij mij, ben ik ook heel eerlijk in geweest bij verschillende stichtingen en heb daardoor ook veel afwijzingen op honden gehad omdat ze dit waarschijnlijk niet zouden trekken en deze honden zaten allemaal in gastgezinnen in een huis, dus ook beter in te schatten. En ik weet zeker dat ik bij elk (of bijna alle)asiel zou worden afgewezen voor een hond. Wat ik heel logisch vind, omdat het dus zo lastig in te schatten is.

En de honden in het asiel, de hoofdreden voor afstand is toch vaak dat ze te lang alleen thuis moeten zitten. En bij gedumpte honden gingen we daar ook vaak vanuit.

duidelijk antwoord ik snap wat je bedoelt.  Ik vind in een week meteen naar de opvang anders. Snap dat asiels dat niet willen. Bouw je het op en paar weken vrij .. rustig laten wennen vind ik het een ander verhaal. Kan inderdaad 2 kanten op... Hummie bang en onzeker voor mensen doet het juist heel goed.. begin wat afwachtend en nu heerlijk zichzelf 

" Met alle respect, ik ben nu al jaar en dag vrijwilliger bij een asiel en vroeger nog bij een ander, zoiets heb ik nog nooit gehoord. Willen de goede asielen op zoek naar de beste thuis voor hun dieren, ja natuurlijk, maar ik geef hier klaar en duidelijk mee, niet alle asielen zijn zoals hier omschreven werd, de meerderheid zelfs niet.
Ik zou het erg vinden als veel mensen nu denken dat een dier adopteren bij een asiel geen goed idee is, want dat is het net wel. Vele schatten zitten te wachten op een leuk baasje en ze verdienen het niet dat nu zou gedacht worden dat elk asiel te moeilijk doet om hen een kans te geven.
Wat ze bij ons vragen als voorwaarden :

Je moet minstens 21 jaar zijn om te kunnen adopteren.
Onze honden en katten worden enkel geplaatst indien ze zowel overdag als 's nachts binnenshuis mogen leven.
De tuin dient omheind te zijn om te verhinderen dat de hond zou ontsnappen.
Er worden geen "waakhonden" geplaatst die in een ren of hok moeten leven.
De hond of kat mag absoluut niet voor de voortplanting gebruikt worden.
Men mag zich niet van het dier ontdoen. D.w.z. dat het dier noch verkocht noch weggeschonken mag worden.
Indien blijkt dat het dier niet bij de adoptant kan blijven moet deze het terugbezorgen aan het asiel.  

Is toch beslist niet onredelijk. Een vriendin van mij adopteerde er twee hondjes en ze had geen omheinde tuin. Ze kon uitleggen dat ze de hondjes niet zou laten ontsnappen en dat ze veel met hen ging wandelen, toen was het ook prima.
 
Er worden tevens honden/katten geadopteerd door werkende mensen. Ik zeg niet, en dat is dan maar normaal, dat ze dan een hond gaan geven die bijv verlatingsangst heeft, zou niet goed zijn voor hond noch voor nieuwe baas. Ze doen erg hun best om de juiste baasjes te vinden en gaan ook vriendelijk met de adoptanten om, nemen hun tijd om alles uit te leggen etc. Als ze merken dat je het echt goed meent, dan wordt er heus niet lastig gedaan. Ik ben ook een werkende mens met een asielhond hoor...
 
Wat me wel enorm stoort is o.a. het zinnetje "als asiel wil je toch van de beesten af", krijg ik me daar de kriebels van !!!!!!!! Mijn ex-asielhond en alle anderen zijn niet minder dan de andere dieren hé !!! Een asiel moet niet overdreven moeilijk doen, maar moet ook niet zomaar dieren (geen beesten daar valt enkel de mens voor mij onder) meegeven. Controle mogen en moeten ze ook doen, want geloof me, er zijn tal van mensen die zich erg mooi voordoen, maar de waarheid blijkt achteraf even anders. Is alles prima in orde, gaan ze heus geen dieren terughalen. Bij ons toch niet. Is er wat mis, dan wel, maar dat is niet meer dan normaal.
Bij ons in het asiel zijn de katten gesteriliseerd, zijn ze dat niet wordt de afspraak gemaakt dat dit nog moet gebeuren en de prijs is in verhouding. Want het lijkt soms ook wel dat men dieren in asielen maar gratis moet geven, terwijl de asielen (in Belgi&euml geen subsidies krijgen en de verzorging dus moeten bekostigen door lidgelden en geld dat ze ontvangen van adopties (ligt bij ons trouwens niet te hoog vind ik, ik betaal met veel plezier voor een maatje voor het leven).
 
Dieren zijn geen koopwaar waar je maar zo snel mogelijk vanaf wil, dat moest ik nog even kwijt, de "beesten" verdienen ook het allerbeste. En dat algemeen bedoelt, want over jouw collega laat ik me niet uit, ik was er niet bij. Als ze het echt zo goed meenden, dan ging het asiel in de fout. Trouwens, je collega was totaal niet verplicht om de medewerker toegang te geven in zijn huis. "

Marie-Rose & Tibootje

De manier waar op jullie het aanpakken klinkt heel realistisch. :) Helaas hebben wij ook geen positieve ervaringen met het dierenasiel in onze zoektocht naar een hond. We waren op zoek naar een gezinshond en hebben gereageerd op verschillende Labradors en Golden Retrievers. 23 als ik het goed heb onthouden. Iedere keer kregen we te horen dat we te weinig thuis waren, de hond te moeilijk was voor een eerste hond (oké, prima, dat kunnen zij het beste inschatten), onze tuin is te klein (huh?), ons huis is te klein (twee onder één-kap), één keer in de week naar de hondenschool is niet genoeg, hond kan niet bij katten (oké, logisch dat je die dan niet aan ons mee geeft), autistisch broertje, dus sowieso geen hond, te weinig thuis, etc. Sommige punten kon ik mij geheel in vinden, anderen absoluut niet. Zoals die opmerking over dat 1x naar de hondenschool te weinig is.

Qua situatie werkt mijn moeder partime, mijn vader fulltime (maar wel 9/10 keer thuis), mijn broertje studeert en ik studeer ook, maar zelfstudie. Het is veel als de honden in totaal 4 uur alleen zijn in de week. De eerste vijf - zes weken konden we het zo regelen dat de hond zelfs helemaal niet alleen thuis zou zijn.

En tuurlijk, mijn broertje is geen wereld fan van de honden, maar hij vindt het prima om ze uit te laten, eten te geven en te knuffelen (als ze dat willen). Gisteravond lag die op de bank met pup op schoot haar te kroelen. 

Uiteindelijk is het voor ons de reden te gaan om naar de rashonden te gaan kijken en dan een pup te nemen, want via het asiel gingen wij niet aan een hond komen. Dat hoefde ook echt niet binnen een maand, maar na een half jaar alle Labradors en Goldens (teven) in België en Nederland die we op internet konden vinden te hebben afgebeld ben je het zat en wil je gewoon graag een hond.

Als ik eenmaal meer ervaring heb met honden zou ik het zo weer proberen bij het asiel, maar ik ben er wel terughoudender in geworden. Het is zo zonde dat een aantal goede mensen afgeschrikt worden. Ik begrijp volledig dat het asiel voor het grootste deel op vrijwilligers draait (ik ben er zelf één geweest) en dat ze het aller beste willen voor hun honden. Maar soms vraag ik mij wel eens af: is het nog realistisch?

 Waar denken jullie dan dat de kittens vandaan komen die in het dierenasiel zitten?

Ik heb honderden zwerfkittens grootgebracht en uiteindelijk ook op de MP moeten zetten om een huisje te vinden voor ze

Ik heb ook niks tegen marktplaats, maar vaak staan er ook nestjes op marktplaats van mensen die geen geld uit willen geven om hun kat te laten steriliseren/castreren maar hem ondertussen wel vrij rond laten lopen, zodat ze door elke willekeurige (met wie weet welke ziektes besmette) kater gedekt kunnen worden. 
Die daarna de kittens al na 6 of 8 weken weg doen zonder ook maar te ontwormen, ontvlooien of te enten o.i.d.

Snap je wat ik bedoel..

Dat je kittens opgevangen hebt is echt super, zou ik ook graag willen doen via een asiel o.i.d.(als ik bij mijn ouders uit huis ben)