Elke hond heeft een mindere kant.. wat is die van jouw viervoeter?

Geen hond is perfect... (het zijn net mensen) soms heb je van die eigenschappen dat je denkt ohhh god ik wou dat hij dat niet zo deed.

Obi is in veel opzichten een geweldige hond. Hij is altijd vriendelijk, hij heeft nog nooit iemand in wat voor opzicht dan ook pijn gedaan of willen doen. Hij is in dat opzicht zo netjes... echt een enorme goedzak hij is nog zachtaardiger dan onze golden was. Hij heeft zoveel geduld met andere honden, zelfs als ze vervelend zijn tegen hem. Nooit problemen daarmee... 

Obi is erg vocaal hij houdt ervan te bluffen en het lijkt heel wat zo'n grote blaffende hond. Blaffen, grouwelen een hoop geluid maar er is niets aan de hand. Hij ploft neer en zucht diep, altijd. Meneer heeft het ook zwaar! Hij gaapt en doet dat NOOIT zonder een overdreven gaap-geluid, NOOIT. Hij zeurt soms als een klein kind.. als hij z'n zin niet krijgt gaat ie dus ook zuchtend en brommend naar z'n mand. Soms kijken mijn vriend en ik elkaar aan en schieten beide in de lach. Omdat Obi weer eens een reactie geeft waar je niets anders mee kunt. Je moet z'n hondengezicht dan zien.. priceless. 

Obi is ontzettend slim.. altijd al geweten. Maar soms veel te slim voor z'n eigen doen... Vanaf dat hij een pupje is.. Toen hij een aantal maanden oud was keek hij een keer naar ons en opende vanaf dat moment de deuren zelf. En hij kan ze potverdorie soms sneller open maken dan een mensenhand dat kan. Niet handig... ik woonde toen nog bij mijn ouders thuis. Obi weet precies hoe z'n riem werkt passeert ALTIJD aan de goede kant de lantaarnpaal. (Onze vorige honden wisten dit niet, ik stond zo vaak klem). Obi wist al snel hoe de benchdeur open moest. Hij wist hoe die z'n tuig uit kon doen, zomaar FLOEP en hij was eruit. Tuig na tuig lukte het... Dus ook daar moest weer iets op worden gevonden.  En de deuren moesten al op slot blijven voor z'n eigen veiligheid. Maar nu komt het... enkele weken geleden gingen we s'ochtends weg en hoorde we later dat Obi zomaar op straat was geweest. Ik krijg al een hartverzakking van het idee... Maar we wisten maar niet hoe dit had kunnen gebeuren. Hij moest even thuis blijven, alleen. Alles op slot, hoe kan hij nou naar buiten? Gelukkig woont er familie in de straat en mijn oom had Obi dus naar binnen gezet. Lang verhaal kort... Obi heeft uitgevonden hoe die het raam aan de straatkant kan open maken. En dit ons NOOIT laten zien... NOOIT. We gebruiken dat raam zelf eigenlijk nooit.. dus hoe heeft ie het kunnen afkijken van ons? We wisten van niets... maar hij  klauterde er dus gewoon door het raam uit. Nadat hij de vergrendeling eraf wist te halen... 

Haha, lekker inventief, die hond van jou! 

Aiden verveelt zich enorm snel, waardoor hij veel bezig gehouden moet worden. Als wij even van huis zijn, verzint hij zelf altijd leuke spelletjes (papier versnipperen enzo). 

Aiden kan niet in de bench, dan sloopt hij dat hele ding (zijn 3 benches doorheen gegaan in 4 maanden). 

Enneeh... Waar ik me het meest aan erger: Aiden doet altijd alles anders dan dat je van hem verwacht! 

wow wat is Obi een slimmerik als het erop aankomt ergens uit te breken

Jenna is ook een slimmerdje, en de meest zachtaardige hond die ik ooit meegemaakt heb.

Waar ik bij haar moeite mee heb is dat ik haar moeilijker lezen kan, maar dat ligt natuurlijk aan mij. Misschien komt het omdat ze een jachthond is en zij mijn eerste niet herderachtige hond is.... Maar gelukkig is daar al een hele verbetering in vergeleken met vorig jaar toen we haar net hadden.

 Obi is juist ontzettend, ontzettend voorspelbaar (afgezien van dat raam dan) als hij weg hobbelt kan ik al precies raden welk stuk speelgoed hij vervolgens in m'n gezicht staat rond te zwaaien. Obi is geen sloper.. gelukkig! En ookal kan hij makkelijk b.v. de vuilnisbak openen hij  laat die wel met rust. Meeste dingen kan hij makkelijk maar doet hij niet... godzijdank. Eén ding daarvan is traplopen.. hij heeft zovaak op de hondenschool gelijkwaardige dingen gedaan. Maar hier loopt hij géén trappen. Ik moet er ook niet aan denken dat ie ineens boven staat..

We zijn er uiteindelijk overigens achter gekomen hoe die het raam opent omdat mijn oom het hem (vanaf buiten) heeft zien doen.

Als je binnen bent met hem, dan heeft ie géééén flauw idee hoe dat raam open moet, althans zo doet ie. 

Lekker eigenzinnig beest, die Obi...heerlijk!

Ook hier hebben de hondjes mindere kanten hoor...ze zijn ( gelukkig) niet perfect.

Amélie is altijd erg aanwezig en luidruchtig. Eigenlijk gewoon ontzettend lomp...niets, maar dan ook niets kan gewoon rustig!

Altijd kabaal, altijd haantje de voorste. Soms lastig, maar ook wel weer grappig op z'n tijd.

Senna is ons mutsje: soms irritant sloom, en ze hobbelt altijd achter de feiten aan. Je moet haar alles drie keer zeggen...ze reageert wel, maar vaak te laat en altijd met vertraging! Ze zit gewoon in haar eigen wereldje, behalve als er geknuffeld moet worden, dan staat madam vooraan en weet van geen ophouden.

Totaal verschillend, onze twee snuffen, en dat houdt het mooi levendig hier. En ach...ik zou ze eerlijk gezegd echt niet willen veranderen!

 Haha dat herken ik ook in Obi.. Maar die doet dat vaak gewoon om het te kunnen uitstellen totdat ie weet dat het ook echt menes is. Dat kan zo irritant zijn (sorry Oopke) hij kijkt vaak gewoon hoe ver die kan gaan tot hij weet dat het echt niet gaat gebeuren. Soms komt ie bij je staan en legt z'n poot op je schoot zo van: "Ey! Knuffel me eff wil je?" -"Nee Obi", wil dan niet altijd gesnapt worden door em... 

Terwijl hij de woorden koekje, pensstok, snoepje, (varkens)oortje, worst etc. allemaal feilloos kent en nog reageert voor je er een zin mee hebt kunnen maken..

" wow wat is Obi een slimmerik als het erop aankomt ergens uit te breken
 
Jenna is ook een slimmerdje, en de meest zachtaardige hond die ik ooit meegemaakt heb.
 
Waar ik bij haar moeite mee heb is dat ik haar moeilijker lezen kan, maar dat ligt natuurlijk aan mij. Misschien komt het omdat ze een jachthond is en zij mijn eerste niet herderachtige hond is.... Maar gelukkig is daar al een hele verbetering in vergeleken met vorig jaar toen we haar net hadden. "

Dobry

 Ik had dat gek genoeg bij Lobbes, onze golden soms ook een beetje... Soms had ik zoiets van kom ik ga je kammen, ik kam overal. Ik kon niet altijd precies zeggen waar de no-go areas waren, want die had hij. Of gewoon bij andere handelingen.. en de hangoren.. tja Obi kun je toch makkelijker lezen als je met hem op straat wandelt. Die oren zijn niet te missen.. en daar zie je veel aan.

Hier wordt flink getrokken en geblaft aan de lijn wanneer er een andere hond in zicht is. Puck wil er dan graag naar toe. Los heeft ze dit probleem niet.

Verder behoorlijk tekeer gaan als de deurbel gaat en wanneer ze vreemde geluiden hoort. Eigenlijk niks wat heel ernstig is, maar soms wel handig als ze minder geluid zou produceren haha.

Verder is puck een scheet van een hond en zou ik haar niet willen missen!

Ik vind een nieuwe hond toch altijd al moeilijker lezen. Iedere hond heeft toch zijn eigenaardigheden en hondentaal... tja, net als mensen zeg ik ui en anderen ajuin. En honden lijken ook wel eens hun eigen variaties binnen de hondentaal te hebben.

Obi is wel heel erg met zijn slimmigheden, gelukkig is Dobby zo dom als een deur. Onze vorige hond had binnen 3 dagen door hoe hij de deur moest open maken (actief aanleren), Dobby na 3 weken nog niet. Onze vorige hond ging op de achterpoten, klink omlaag, trekken. Voor Dobby hebben we uiteindelijk maar een bal aan de klink gehangen.

Wijzen. Snapt hij niet. Hij gaat aan het puntje van je vinger ruiken, of direct ónder de vinger. Niet in de richting van de vinger. Letterlijk de eerste hond die ik ken die wijzen níet begrijpt.

Nou ja, en dan zijn er nog zijn onzekerheid wat dingen bij andere honden uitlokt, zijn obsessief zwemmend-jagen, zijn Olypische motto (we moeten harder, verder, sneller enz.) en hoge tempo enz. Gelukkig met het ouder worden wordt hij zelf ook wat rustiger en is hij niet meer zo hyper als vroeger.

Charlii heeft graag de regie bij de wandeling. Dus: altijd naar het Veld, want daar kan zomaar een vriendje lopen, altijd naar het bos, want daar gebeuren de meest spannende dingen.

Maar is tante Pollewop het niet eens met mijn wetswijzigingen, dan gaat ze liggen, het liefst midden op straat. 

Lance zijn koppig terrier karaktertje begint na drie jaar nu stilletjes aan naar boven te komen vind ik .

Gromt als iets hem niet goed gaat. 

Bv als hij weet dat zijn dagelijkse borstelbeurt eraan komt. 

Voorlopig ben IK nog de baas. 

Als hij niet wilt komen, dan komt hij niet. Mag je alles doen of beloven, noppes. 

Ach ja een hond mag ook zijn eigen karakter hebben, ik respecteer dat tot op zeker punt. 

Ik noem Maylo wel eens een ettertje op vier poten. 

Maylo is in veel opzichten een geweldige hond maar er zijn punten dat ik denk....soms wilde ik dat ik gewoon zo n brave, will to please en geen jachtinstinct hond had. 

Hij kan soms zo n ettertje zijn tegenover andere honden en het ergste is nog.....de meeste honden pikken dat ook nog eens van hem. Als het hem even niet zint en hij wilt zijn grens bepalen, kan de andere hond een flinke snauw verwachten. En Maylo's lontje is heel kort, maar toch kan hij ook weer enorm lief zijn als het moet. Angstige honden haalt hij over voor een spelletje en hij is meestal de gangmaker. 

Maylo heeft nog een irritant dingentje.....hij blaft eigen nauwelijks tot niet....maar hij piept. Hij kan over vanalles piepen, als hij de tuin in wilt, als hij zijn eten wilt, als hij iets hoort wat hij niet thuis kan brengen. Ik denk dan wel eens 'blaf gewoon dan als een normale hond'. Maar ja wat is normaal? Als hij de tuin in mag dan is er eerst een heel piep ritueel, wat ik hem dus af aan het leren ben. 

En het ergste is.....als hij buiten wat ruikt en maar besluit om die geur eens te inspecteren.....en de struikens in verdwijnt en ik op hem kan wachten terwijl ik of weg moet, enorm nodig moet plassen of als het regent. Meestal weet hij het dan klaar te spelen. Tegenwoordig laat ik hem achter en komt hij snel aan getippelt als hij mij niet meer hoort. 

Achja....maar ik hou wel van hem en wat verwach je anders van een terriër?

Jou Obi is een slimmerd zeg...

Wat je zegt over grommelen en piepen en blaffen en zuchten en altijd weerwoord geven... dat kennen we hier ook. Zal wellicht de herder in Sasha zijn, denk ik dan. Je kan dikwijls zo goed invullen wat ze eigenlijk bedoeld...

Wat ik vervelend vind bij Sasha, is haar gedrag buiten naar andere honden toe. Als de ander hond haar quasi negeert of heel rustig blijft, blijft ze ook rustig, maar als die andere hond ook maar een beetje interesse in haar toont, gaat ze in tunnelvisie en wil ze naar die hond. Ze valt dan echt niet af te leiden. En dat vind ik dus vervelend.

Deuren opmaken doet ze niet, maar wij hebben op de beneden verdieping dan ook nergens deuren, behalve de WC dan. De voordeur krijgen de meeste bezoekers niet eens open en de achterdeur is een schuifdeur, straffe hond die dat zou open krijgen. 

Maar bovenal is ze gewoon heel lief en knuffelig en zou ze ook niemand kwaad doen.

Bij Tosca overheerst haar terrierbloed,ze jaagt als ze de kans krijgt,dan komt ze pas terug als ze klaar is.

Als het haar niet zint dan negeert ze mij of kijkt mij aan met een blik van je denkt toch niet....het is af en toe een arrogante bitch.

Vigo zijn onzekerheid kan vervelend zijn zeker tegen soortgenoten.

Ze houden allebei niet van regen en als ik verrast wordt door een wolkbreuk op de zeedijk,kan ik een dikke vinger krijgen en lopen ze allebei naar de auto zonder nog om te kijken of ik er nog ben.

Dan hebben ze allebei zo iets 'van weg zijn wij,zoek het maar uit'.

Heerlijk topic dit, al die vervelende trekjes van onze toch wel hele fijne en leuke honden hè.  

Lupa haar vervelendste trekje blijf ik poep vreten vinden. Hoewel ze het echt al 90% heeft afgeleerd blijf ik het een stom iets vinden. 

Maar ook haar wel willen maar niet durven door haar grote fantasie. Als er een speeltje bij een stoelpoot ligt dan gaat ze zitten miepen omdat ze hem niet durft te pakken want die poot zou je maar aanvallen! Sufferdje is het dan. 

En! Dat ze niks snapt van mensen alleen in het bos, zonder hond. Dat vindt ze zo gek/bedreigend dat als zo iemand dan iets te lang naar haar kijkt of überhaupt al vreemd loopt ze diegene weg wil jagen door te blaffen. Gelukkig is dat maar heel af en toe maar die enkele keer denk ik: kom op stoer ding, hou je mond.

Verder is ze heel leuk. Kan ik me wel eens ergeren dat ze me bijna opvreet tijdens het kroelen en kussen en áltijd die tong er tussen duwt maar stiekem is knuffelen met haar ook heel gezellig. 

dit is inderdaad een heerlijk leuk topic!

ik heb serieus moeten nadenken wat ik vervelend vind aan mijn hond.. het schoot me niet 1,2,3 te binnen namelijk..

voornamelijk omdat ze het zelden doet, maar als ze het doet grrr 

wij hebben hierachter een parkje, hier kan ze prima los. je moet er via een bruggetje komen en zo zijn er nog 5 andere bruggen, met die van mij erbij kom je met 4 bruggen bij een woonwijk en de andere 2 bij de dijk. 

echter de woonwijk begint naast de brug zo een beetje, en die mensen hebben 9/10 hun tuinhek open staan. dat weet mijn hond! (ookal ga ik NOOIT over dat bruggetje!) dus als ik haar op dat bruggetje zie staan zeg ik nee, maar ze heeft tot nu toe 3x niet geluisterd. 2 dagen achter elkaar. de ene keer hoppa tuin in, via voortuin eruit en met een minuut weer terug. de tweede keer zat de eigenaar in de tuin die gewoon he tegen mijn hond zei, niet eens boos ofzo, nee hij is het gewend zei hij daar schrok ze zo van dat ze gelijk terug kwam. toen heb ik haar daar een tijdje vast gehouden. toen weer los gedaan ging prima! liep ik daar laatst met kennissen waarvan er net een had gezegt dat het een geweldige husky is, en zij er ook graag een wilde. en daar ging ze weer door de tuin voortuin, maaaar deze keer ging ze ook naar de tuin die er aan grenst, zie ik haar daar opeens door die achtertuin heen rennen en snuffelen o dan schaam je je kapot...

dus ik erachter aan. in dat tweede huis woont op dit moment niemand, maar er zijn nog wel eens vechtende katten, denk dat ze dat rook ofzo.. maarja ben je in die tuin, dat hek zo goed als mogelijk dicht gedaan (was zo beboomt dat ik hem niet goed docht kreeg..) wou mijn hond niet meewerken, die dacht leuk spelletje!!! wou ze naar het hek, zag ze dat die dicht was dus toch braaf gekomen. ik weer terug en zei; wie wou er ook alweer een husky toen konden we wel lachen, maar als het gebeurt niet! daarna niet meer gebeurd maar goed..

verder is ze eigenlijk wel perfect zijn hooguit paar eigenschappen van haar, maar ook van mij die we niet ideaal vinden maar toch mee moeten leven..

( al kan ik ook daar niet zo 1,2,3 op komen..)

" Wijzen. Snapt hij niet. Hij gaat aan het puntje van je vinger ruiken, of direct ónder de vinger. Niet in de richting van de vinger. Letterlijk de eerste hond die ik ken die wijzen níet begrijpt. "

Wilma en Dobby

Haha, dat heeft Mellow ook wel, ligt er een stukje van haar koekje, wijs ik het aan, gaat ze aan mijn vinger ruiken. "Nee doos, dáár" om vervolgens wéér aan mijn vinger te gaan ruiken

---

De mindere kant van Mellow vind ik haar angsten. Ik mis het om gewoon even een rondje door de wijk te doen, er zijn dagen dat ik de puf niet heb voor een rondje bos, maar ik ga wél want anders poept ze gewoon niet. En ik vind toch dat ze wel gewoon even lekker de pootjes moet strekken en dan graag iets langer dan 5 minuten op de hoek van de straat...

Haar soms idiote geblaf als ze wat hoort. Buurman gaat naar zijn werk, gooit de voordeur dicht WOEF WOEF WOEF, waarbij ze zó hard de keuken in rent dat het kleed opkrult... 

Hetzelfde geblaf tegen sommige honden. Liepen we net in het bos, er loopt een stel lang met een Stafford-achtige, ze blijft keurig zitten en net als ik wil zeggen "goed hoor, knappe hond" scheld ze hem nog even de harige huid vol. Hij negeerde haar wel (goed hoor, knappe hond )

Ze heeft trouwens dezelfde overdreven gaap als Obi, het is soms net een luchtalarm, maar daar moet ik juist altijd om lachen. Ze trekt er ook echt zo'n raar hoofd bij vaak 

Zodra je gijs los doet van de riem gaat hij in de eerste de beste sloot.. Hij schrikt buiten van de kleinste dingen waardoor ik me ook een ongeluk schrik.. Er moet eerst een half uur naar een botje geblaft worden (en het dan door de kamer smijten.. Liefst onder de bank zodat ik het moet gaan pakken) en daarna word het pas opgegeten..

Max zijn baknijd

Noa kan zichzelf niet goed vermaken, ze is ballengek,maar als ze er lang achteraan rent,krijgt ze last met lopen, ze is al 8,5 jaar....

Dus dan gooi ik de bal niet meer weg, maar dan staat ze uuuuren met die bal in haar bek,of ze legt hem op de grond en kijkt er alleen maar naar,oren helemaal voorover

We zijn nu op vakantie in Frankrijk,prachtig weer,mooi zwembad,grote tuin,maar mevrouw staart alleen maar naar die stomme bal hihi

Maar toch is ze slim,want ze hoeft bijna nooit aan delijn,ze ziet dat er een auto aan komt en gaat netjes zitten en kijkt naar links en rechts, echt waar!

En puzzels snapt ze bijna meteen en zoekspelletjes,ze volgt meteen haar neus en hebbes!

Desi de maltezer,das andere koek,springt gewoon het zwembad in zonder te bedenken hoe ze er weer uit kan komen, doet vrouwtje toch gewoon?

En ze gooit met van alles en gaat er dan achteraan,noten,takjes,balletjes, smijt ze weg en rent er achteraan,schitterend,ik lig altijd  in een deuk

Maar luisteren ho maar,alleen als mevrouw er zin in heeft, en papier slopen vindt ze ook prachtig, en niet zo leuk,graven in mijn nieuwe bankstel, dus mevrouw ligt snachts, terwijl ze al 5 is,nog steeds in een bench.

Jaimy is enorm vocaal. Overal een rede om te blaffen. Een vlerk naar vreemde honden als hij het aan heeft. Soms grensoverschrijdend bij bekende en hij bedenk van alles en vreet van alles uit. Sinds hij puberhond is sloopt hij ook regelmatig iets. Springt en ligt hij op de bench. Jat hij vleeswaren en staat op tafel bij "opa en oma". Alles met een uiterst onschuldige puppy blik.

Angel is een enorme tuttebel en muts. Ze weet wat de bedoeling is maar probeert er onder uit te komen of ze doet het alsnog met haar kijk mij eens braaf hondje zijn houding. Als Jaimy dan goedluisterd daagt ze hem nog even uit om alsnog dat wat niet mocht te doen. Verder spant ze graag Jaimy voor haar karretje en triggert ze hem soms. Ze is een beetje geniep af en toe.

Nu niet meer, maar vroeger was puk echt enorm 'eigenwijs'. Als ik zei dat ze moets komen keek ze me aan en liep dan gewoon de andere kant op. Of als we nu wandelen en ze wilt niet meer gaat ze gewoon liggen en zoals hierboven al is gezecht het liefst midden op straat!  

Moh heeft laatst een border terriër tegen de grond gewerkt. Ik had het absoluut niet zien aankomen. 

We (ik met vriendin en haar hond)zaten op een bankje in een loslooppark. Er komt een vrouw aanlopen met een border terriër en deze liep op Moh af. Moh stond met haar kont mijn kant op en stond ook stil, ze leek ontspannen en ze keken elkaar aan. De border terriër kijkt andere kant op en begint met een boog om Moh heen te lopen en ik dacht ''oh dat gaat mooi'' en kijk mijn vriendin weer aan om verder te babbelen. En vervolgens hoor ik die vrouw een brul geven dus ik kijk een ligt de border terriër op de grond en Moh staat er bovenop. Niet echt heel aardig van Moh want die border terriër was heel duidelijk. Ik ben er naar toe gelopen en Moh eraf gehaald. Halve middag over na gedacht want waarom deed Moh dit. Conclusie, vorig jaar in november ofzo is Moh uit het niets en van achteren aangevallen door een border terriër. Toen heb ik die border van Moh af moeten trekken, geen eigenaar te zien toen. Later op de ronde kwam die border weer op Moh afgestormd en ik was net te laat. Weer was de eigenaar erg ver weg. 

Ik geloof dat Moh nu niet meer zo van border terriërs houdt  helaas. Gelukkig beet ze niet, ze had nog geen haartje in haar bek, maar was wel lomp overtuigend. 

Ik begrijp het volledig, maar kan lastig zijn met het los laten lopen. Dat los laten lopen is toch al een dingetje met Moh want ze gebruikt nogal wat ruimte en rent alle kanten op. 

Dus ja dat zijn wel de minpunten van Moh.

Oh en ook aan de lijn kan ze soms erg grommen en blaffen naar andere honden (meestal is het een reactie op het gedrag van de andere hond) maar dat zijn we nu aan het trainen en gaat eigenlijk erg goed. Dus dat kan ik geen minpunt meer noemen. 

Oh ja dat heeft Moh ook, een politieagent stilstaand in motorpak is echt heel eng. Mensen die staan te praten op een hoek van de straat met 2 buggy's is ook zeer bedreigend! En vandaag nog moest er echt even geblaft worden naar een papa die met kinderfiets liep...

Nee geen mindere kant, ik blijf verliefd op d'r, ik heb nog nimmer gezegd ....dat is wat minder...........

" Nee geen mindere kant, ik blijf verliefd op d'r, ik heb nog nimmer gezegd ....dat is wat minder........... "

willemijn, baasje van bamse .

 haha Willemijn beste bewijs dat liefde blind is.

Bamse is voorbeeldhond van t forum 

Mijn honden een mindere kant?  Hoe kun je zoiets denken 

Is toch liefdevol als Nanook, mocht ze de kans krijgen, vol tegen mij aan springt.

Murphy hulpvaardig is door met zijn harde staart de vliegen van tv, enkels, kopjes op tafel etc wilt slaan.

ziva beschermvol is door tegen vliegjes, blaadjes, pluisjes en al het ander kleine spul,te blaffen en rennen van .... Ksttt weg  hier.

Luna duidelijkheid geeft door elke ienie mienie kleine opening aan te geven door er doorheen te gaan.

Mc's gevoeligheid door uit het niets schel te blaffen want er zou eventueel iets kunnen zijn.

nee ... Begrijp dit topic echt niet hoor .... Niks mis met mijn honden 

"  haha Willemijn beste bewijs dat liefde blind is.
Bamse is voorbeeldhond van t forum  "

Anny en Lance

 Echt niet....of......ik heb geen slaaphond.......vroeg op, soms te vroeg...maar ben zelf ook een vroege vogel. Hahahahaha en echt er zit aan Bams geen vervelende kant.......de mensen die Bams echt kennen kunnen dat beamen......nimmer confrontaties zoeken, kan met ieder door een deur, zowel met dieren als met mensen.....Bams heeft nog nimmer lelijk gedaan, tegen mij of een ander, en een perfecte hond ????? Nee die bestaan natuurlijk niet ....maar ik kan geen beter maatje bedenken dan Bams .

Leuk topic, maar ik kan niet meedoen want kan echt, zonder liegen, niets bedenken dat ik minder vind aan Tibo, de perfecte hond, baasje daarentegen