Puppy aanschaffen, goed idee met 4 katten?

Hallo allemaal! Ik ben bijna 18 jaar en wil al heel lang een hond. Omdat ik bijna jarig ben zou ik graag een labrador willen. Ik heb hier goed over nagedacht en ik ben er zeker van dat het geen impulsieve beslissing is. Ik weet ook goed welke verantwoordelijkheden een hond met zich meebrengt en ik voel mij er helemaal klaar voor. Er is alleen 1 mogelijk probleem. We hebben hier 4 katten rondlopen. 2 van ongeveer 4 jaar oud, 1 kater van 7 jaar en dan nog eentje van ongeveer 11 jaar. Alle katten zijn gesteriliseerd en gecastreerd. 3 katten leven altijd buiten en zijn dus nooit binnenshuis. Alleen Molly (4 jaar) leeft binnen en buiten. Ze komt enkel binnen om te slapen en te eten en voor de rest leeft ook zij buiten. Molly is wel nogal een moeilijke kat, ze is nogal op haar eigen gesteld en doet net waar zij zin in heeft. Nu weet ik niet of het wel een goed idee is om dan een puppy in huis te halen. Het is namelijk ook niet de bedoeling dat alle katten weglopen of in angst moeten leven. Op internet lees ik veel positieve verhalen van mensen bij het perfect is gelukt en waar de kat en hond nu in harmonie samenleven. Ik heb er ook al veel over opgezocht hoe je dan te werk moet gaan. Eerst de kat gewoon laten worden aan de geur van de hond, dan hond in de bench en kat laten wennen en zo telkens een stukje verder. Het zou mij enorm helpen moesten jullie wat advies hebben of jullie eigen ervaringen delen! :) Alvast bedankt!

Hier 5 katten, die alle 5 moesten wennen aan minimaal 2 puppen.

Ze waren de eerste weken absoluut niet blij, met Aiden was dat helemaal erg. Aiden wilde met ze spelen, maar ze snapten hem niet.

Je moet vooral je hond erin begeleiden, zorgen dat de hond niet gaat jagen.


Je katten wennen er wel aan, dus zou me er zeker niet door laten tegenhouden.

Hier kwam ( met toen nog 3 honden ) ineens een 5weken jonge poes ( die was gedumpt ) bij. 

Geen van de honden was een poes gewoon maar zolang ik ze terug riep als ze erachter aan wilde en de poes hoog weg kon komen is het langzaam aan een gewenning geworden. 

Ze laten de poes nu met rust. 

Onze jongste hond ( 16 maanden ) wil er nog wel eens achteraan gaan.

Maar ik hoef enkel haar naam te roepen en ze houd op. 

En de poes kan hoog weg komen. 

De Hus en de poes zijn de beste maatjes nu. 

De poes en de beagle zijn minder goede maatjes maar late elkaar redelijk met rust ( de beagle is de jongste hond die soms nog wel achter de poes aan wil ) 

Ik denk als je het goed begeleid en de katten hoog weg kunnen komen waar de pup niet bij kan dat het prima moet gaan. 

Hier ook een poes,baco, die erg op haarzelf is en geen honden gewend was. 

Wij hebben een 6 maanden oude pup in huis genomen die graag met haar wilde spelen. Uiteraard zag baco dit niet zo zitten. 

Ik heb geoefend met de clicker. Elke keer als de poes langs liep en yara bleef op haar plek kreeg ze een beloning. Dit elke keer uitgebreid. 

Wel ten allen tijden de tussendeur open gelaten zodat baco naar boven kon om de rust op te zoeken. Hier mocht yara dan ook niet komen.

Nu gaat het prima. Ze liggen niet bij elkaar te slapen, maar merk dat ze toch ook wel aan elkaar gehecht zijn.  Baco loopt ook altijd mee met het laatste plasrondje.

Eigenlijk is het belangrijkste dat je de hond leert dat de kat eigenlijk de baas in huis is. Een hond en kat hebben hele andere lichaamstalen en dus begrijpen ze elkaar niet altijd. 

Als de hond zijn grens aangeeft door zijn lip op te trekken of misschien zelfs even gromt dan zal de kat dat nooit oppakken en weglopen. Dus als de hond op de bank ligt en de kat springt erbij en de hond geeft aan dat hij dit niet leuk vind dan heeft de hond de keuze of accepteren dat de kat erbij komt of hij maakt zelf plaats en gaat ergens anders liggen. Maar grommen, lip optrekken zal uiteindelijk bijten kunnen worden en dan gaat het fout. 

Hier ook 2 katten en een hond en als Moh op de bank ligt en ze wil niet gestoord worden terwijl ze slaapt en de kat komt erbij dan verplaatst zij zich naar ander deel van de bank of naar de mand. Één kat van mij ligt erg graag op of tegen Moh aan en zoekt dus ook vaak Moh op maar als Moh echt lekker wil slapen dan gaat ze weg en soms slapen ze samen. 

In het begin heb ik Moh vaak op een grommentje betrapt en dan ook gecorrigeerd en nu doet ze dat echt nooit meer.

Nadeel van katten buiten is dat deze vaak niet als onderdeel van het huishouden wordt gezien door de hond en dat zal zeker wel lastiger zijn om te voorkomen dat hij er achteraan gaat. Maar vanaf het begin erg goed begeleiden en dan zal het zeker goed kunnen gaan.

Wij hadden al twee Noorse boskatten, Bruce en Duchess, voordat wij een hond adopteerden. Beide katten waren totaal onbekend met honden. Wel zijn het altijd hele sociale katten geweest, en wat karakter betreft zelfs wel wat 'honds'.

En toen kwam Ted. Een volwassen herplaatsclumber, niet gewend aan katten. Volgens zijn vorige eigenaars zou hij ze opvreten als hij de kans kreeg. Het tegendeel was waar. Vanaf dag 1 ging het prima. Ze liggen regelmatig tegen elkaar aan te slapen op de bank. Zo nu en dan spelen ze zelfs samen.

Dit was binnen één week:


Wij hebben een kattenluik zonder klepje in de deur naar de keuken, zodat Ted daar niet kan komen en de katten daar een eigen rustplekje hebben. Achteraf gezien misschien niet nodig, maar het levert wel grappige situaties op. Ted ligt nogal graag met zijn grote bakkes in de opening. Als er dan een kat komt aangelopen staan ze even neus aan neus, haalt hij rustig zijn kop uit de weg, laat de kat passeren, en met een diepe zucht gaat hij weer in dezelfde houding terug liggen, alles in de gaten houdend als een poortwachter.



Ook leuk: de katten liggen graag op de achterleuning van onze bank. Ted kon het natuurlijk niet láten dat ook eens te proberen. Op een zeker moment tref ik hem slapend aan met zijn logge lijf op de rugleuning van de bank gepropt.

Verder speelt Ted graag scheidsrechtertje. Spelen de katten volgens hem te wild, dan gaat hij er tussen staan om de boel te sussen. Vooral Duchess, die het vaak aflegt tegen Bruce, neemt hij dan in bescherming.






Pups, zeker labradors, zijn vaak wel erg lomp en onbehouwen en zal voor de katten wellicht een stuk moeilijker wennen zijn dan een volwassen, stabiele herplaatser die al katten gewend is.

Ik zat ook te denken....
Jij neemt een pup in huis , jou katten zijn buiten , en komen dan binnen lopen of wat?
Je weet niet hoe jou katten reageren op plots een ander wezen in huis?

Buiten katten zijn over het algemeen feller als binnen katten.
Pas erop dat he katten je pup niet ineens bewerken.

Wij hadden zeven katten toen onze eerste hond, Evita, kwam.

Ik heb haar van in het begin duidelijk gemaakt dat de katten heilig waren.  Als pupje ging ze aan de katten snuffelen, ze kreeg dan een mep en dan heb ik haar héél overdreven opgenomen en getroost.  Haar angst eigenlijk bevestigd.  Als ze naar de poezen ging, riep ik haar terug later.  Na enkele maanden wist ze perfect dat ze niet achter de poezen mocht gaan en enkele van de poezen sliepen zelfs op haar rug in de zetel.

Ik ben zelf niet zo een consequent iemand, maar bij de poezen was ik dat wel.  Evita was, eens volwassen, te groot om haar een kans te geven één van de poezen te grijpen.

Belangrijk is dat je het steeds in de gaten houdt.  Als pupje zullen ze niks doen als de poezen meppen, als volwassen hond, mocht ze best snuffelen aan de poezen, maar als ze dan mepten, moest ik ingrijpen, ze slikte dat niet meer en als ik dan niks had gedaan, zou er vroeg of laat wel een poezenslachtoffer gevallen zijn.  Ik stuurde haar weg en ze ging ook dan, ze wist dat dit een regel was waar niet aan te tornen viel.

Nu is alles héél goed blijven gaan, ook toen we nog een tweede en derde hond namen.  Ook nu heb ik twee poezen en drie honden, mijn katten lopen vrij door huis en de honden weten als ik zeg "poes gerust laten" dat ik het ook meen.

Al heel veel goede adviezen zijn er gegeven :) Wat katten betreft denk ik dat je niet alleen moet denken aan 'pup met katten', maar vooral 'katten met pup'. Daarmee bedoel ik wat Jaimie ook zei: het is allemaal leuk en aardig om de pup met katten om te leren gaan, maar je katten moeten wel ook goed met de pup omgaan, en zullen hier ook begeleiding voor nodig hebben. Anders kan het dus inderdaad gebeuren dat zij bijv. de hond aanvallen en daarmee de hond katten gaat zien als 'slechte ervaring'.

Wel nog een andere tip. Ik weet niet in hoeverre je je al verdiept hebt in het kopen van een pup (en of je ouders het er uberhaubt mee eens zijn). Denk er goed om dat je geen pup uit de broodfok haalt. Dus dat je je bijvoorbeeld nu alvast ergens op een wachtlijst laat zetten van een fokker van de rasvereniging. 

Daarnaast moet je in je achterhoofd houden dat je de hond zult houden tot zo ongeveer je 33e. Honden mogen veelal niet mee op kamers en ook niet in alle huurhuizen (voornamelijk particulier). Dus mocht je ergens op jezelf gaan wonen, dan is dat wel iets om rekening mee te houden. 

Had het hier thuis getest met een volwassen golden en daarna met chihuahua pup.dat 1ste was een ramp met mijn 2 katten(terwijl de hond heel beheerst was) en het 2 de ging supergoed.

Omdat de katten hier het langst zijn,heb ik gekozen voor een klein ras zodat de katten niet overheerst worden.

Wilson (dwergpoedelpupje)is hier sinds deze week en heeft al met ze mogen kennis maken door een krab van mijn kater.ik let wel goed op dat hij nu beheerst naar de kat gaat.en de andere kat is een grote bangerik,die moet nog heel hard wennen.

Vind dat het heel goed gaat voor de rest,maar dat lag gewoon ook aan het feit dat ik mijn katten goed kan inschatten en dat ik wist dat het een klein ras moest worden dat goed met andere dieren samen gaat :-).we hebben dan nog geselecteerd op de rustigste pup,en zo gaat dit nu goed :-D

Hier 5 katten, komen zowel binnen en buiten, in de zomer eigenlijk altijd buiten en in de winter veel binnen. Ook hier een pupje twee jaar geleden in huis gehaald en toen was onze oudste kat 13 jaar. 

Wel moet ik even zeggen dat onze katten allemaal nog steeds binnen komen, maar 1 is ontzettend schuw, altijd al geweest maar sinds de honden er zijn is het erger. De oude kat is gewoon altijd chagrijnig geweest en de honden voelen prima aan dat ze daar nooit bij in de buurt moeten komen als hij binnen is. De andere 3 zijn echt maatjes van de honden. 

Wij hebben gewoon de pup midden in de kamer gezet en de katten zouden er van zelf wel achter komen, een beetje de handdoek in de ring gooien, maar alle beesten waren vrij om te 'vluchten' en het is prima gegaan :) 
Zorg alleen dat je hond niet achter de katten aangaat, aangezien katten nog wel eens flink willen krabben.

Eerst en vooral , kan je het aan zoveel huisdieren 

financieel én volgens je leefpatroon? 

een pup brengt extra stress een tijdje, vraagt geduld én werk van plasjes opdweilen.

wat je vraag betreft. Natuurlijk is dat te doen  mits een beetje extra opletten dat de puppy niet achter de katten/speelkameraadjes aangaat. 

De meeste katten springen weg liefst op veilige hogere plaatsen. Voorzie in zulke vluchtwegen. Laat ze in hun eigen tempo kennismaken met de puppy. Soms gaat dat vlug, soms blijven ze mekaar negeren.

Worden ze vriendjes, zal je vlug genoeg merken dat ze meespelen . 

Willen ze afstand houden , hou jij dan de pup weg ! Leer het hem met krachtig bevel van stem. Herhalen...herhalen....

en ach ...een mep zal hij wel krijgen, is direct de beste leerschool.

succes alvast, ach zalig toch een kleine puppy 

We hebben beslist om toch een pupje aan te schaffen! 

Hoop dat alles goed zal gaan :)

Ik zal jullie op de hoogte houden!