Myn lieve queenie

Geloof me,eens op een dag,gaat het echt beter.Mijn Bobby is nu ruim 14 maanden geleden overleden,ook ik heb maanden elke dag om hem gehuild.Zoveel verdriet gehad.Ik mis Bobby nog steeds elke dag,dat zal nooit veranderen.Maar het intense verdriet is gelukkig niet meer.Hoewel er nog steeds momenten zijn,dat ik een traantje laat om hem.Ik draag hem elke dag bij me,ik heb een assieraad laten maken.Ook heb ik nog fotos staan van Bobby en brand er als ik thuis ben altijd een kaarsje.Dus ik weet hoe je je voelt,maar onze hondjes zitten zo diep in ons hart,vergeten doen we ze nooit

Dank je riane ik hoop het want ik moet erdoor de 1 dag is de andere niet maar het betert toch een beetje met veel buiten te gaan ik geloof je dat het zo is en hoop dat het my verder lukt Dank nogmaals rianne

Mooi van je Nadine, dat je je zusje alle geluk wenst met haar pupje... Het geluk dat jij met Queenie gehad hebt.  Wat fijn voor Queenie dat je de tijd die jullie samen hadden als mooi kunt bljven zien, ondanks je verdriet om het gemis nu.

Lief van je.

Dank je Kylie ja ik heb zoveel mooie jaren gehad met haar en geluk ik gun dat iedereen van harte ik ga meer buiten maar vergeet die mooie dingen nooit nogmaals dank Kylie

Ja myn zusje nu enkele weken haar pupje en dat wens ik van harte dat ze vele jaren Gelukkige mooie jaren mag hebben zoals ik heb gehad met queenie dat is nooit te vergeten 12mooie jaren ik ben daar zeer dankbaar voor en wens iedereen hetzelfde toe

Zeer goed dat myn zusje zoveel geluk wenst

Is ok zusje hoop je al zoveel mooie jaren mag mee maken zoals ik heb gehad

Zoals ik lees komt er een pup bij jou zus,woon je ver van haar?Je kan misschien ook wat meegenieten en raad geven als de pup er is.Misschien krijg je ook terug zin in een hondje?Ik denk er ook soms aan maar aangezien ik zo jong niet meer ben en er alleen voor sta doe ik het niet.Ik kijk elke dag op het forum zo blijf ik ook met hondjes en andere dieren bezig.
Hou je goed Nadine.

Dank je ingrid ze woont in het binnenland maar zie ze op Skype ik hoop dat ze zoveel jaren geluk heeft dan ik met myn lieve queenie Dank je ingrid

Ja ingrid ik ben ook niet meer zo jong daar mee ik ook altijd mee volg op forum en by hondjes blijft dag en veel liefs nadine

Lieve queenie zonet pupje van myn zusje gezien op skyp het is zeer mooi maar ze zegt kleine deugniet het doet goed dat te horen en te zien hoe het al speelt hopen dat ze veel geluk mag hebben zoals wy gehad hebben rust zacht lieve schat mama

Ik blijf je toch missen myn schatje voor altijd in myn hart mama

Ja lieve queenie ik zou alles geven om je terug te krygen

Lieve queenie nu en dan schrijf ik over u je was myn kindje en daar om moet ik dat doen dan voel ik me beter want nu en dan heb ik een dip dag shat mama

Nadine, Queenie vergeet je nooit.

probeer ondertussen toch eens opnieuw adem te halen, geef jezelf nieuwe lucht.

Een dipdag....hebben we allemaal  wel eens. herkenbaar.

Heb je ook iets leuks gedaan vandaag? Met je zus gebeld?

Heb je je huisarts al gehoord? Die kan je misschien doorverwijzen naar hulp van buitenaf. Een goede therapeut waar je je verdriet de vrije loop kunt laten en waar je je hele verhaal kunt doen.(in het echte leven, dit is 'maar' virtueel.) Die kan je dan misschien doelgericht op weg laten gaan.

Al is het even een 'pauze' in je verdriet. Zou je zeker goed doen.

sterkte

Dank je Kiki ik heb terug dr gegaan maar hy zegt ge moet u gedacht verzetten met veel buiten te gaan en medicatie gehad maar dat helpt niet direct eh ja ik heb myn zusje gezien met haar pup op skyp en dat is zo mooi maar in avond terug val gehad voel me dan zo slecht eh maar t.zal tyd moeten hebben ik woon niet zo dicht by familie daar om ik veel shryf op forum alvast dank hoor

Lieve Nadine ben je overdag alleen thuis,gaat je man nog werken? Als je alles alleen moet verwerken is het zwaar.Maar je moet het echt doen hoor,je gaat je er moeten boven zetten ik luisterde veel naar muziek en dan zong ik af en toe eens mee.Overdag ging het maar de avonden waren lang en eenzaam,maar ik ben er toch bovenop gekomen,ik heb het gedaan voor Thibo.Probeer jij het te doen voor Queenie.Hou je sterk hé.

Myn man gaat veel fietsen daar mee hy het beter verwerkt ingrid ik ga wel eens buiten nu en dan maar dan is het thuiskomen nog moeilijk eh muziek kan ik voor t,ogenblik niet verdragen wel tv kyk maar ik heb zoveel terugval en ik voel me ziek t.is of ik het ga begeven myn familie woond niet zo dicht by daar om ik veel op forum zit jullie geven wat kracht Dank je ingrid

Kun je niet mee gaan fietsen met je man? Dan komen jullie samen thuis en is het 'alleen binnenkomen' doorbroken.

Je kunt ook een lichtje aanlaten, mocht je alleen zijn weggegaan, alles wat de kilte doorbreekt.

Je moet echt naar buiten Nadine, je moet erdoor.

Medicatie gaat pas na een tijdje helpen als het SSRI's zijn, misschien kun je de eerste hectische tijd nog wat ondervangen door snelwerkende medicatie. (alprazolam)

Dat moet je uiteraard goed bespreken met je huisarts.

Deze fase mag niet te lang meer duren of je zakt verder weg.

beterschap

Ik probeer van alles Kiki maar gaan fietsen met myn man gaat niet zoveel kilometer kan ik niet hy fiets in een club van ouder mensen zoals wy ik zal vragen of ik ga nu en dan buiten maar niet zoals het moet ik ga moeten meer gaan zo gaat het niet ik geraak altyd in een terug val dan ween ik telkens ja Kiki het ga moeten betern ik weet dat jullie het goed voor hebben met my en ik Dank je voor de steun zoniet ga ik eens by de therapeut moeten alvast bedankt

Maak gewoon een afspraak Nadine. Eventueel vraag je je huisarts of hij iemand weet. Je moet altijd jezelf helpen moet je maar denken.

en hulp vragen is geen schande, is net heel knap!

kun je met je man niet eens gewoon fietsen zonder club? kun je wat babbelen of een koffie drinken onderweg. Verzet de zinnen.

Het is heel goed van je om het van je af te schrijven.  Doe dat lekker hier. ... al is het de hele dag. Ik snap je wel. Had ik ook, gewoon radeloos.  Blijf schrijven aub. 

Dank jullie ja Kiki dat doen we nu en dan maar by thuiskomst heb ik meestal een terug val ik zalaat terug naar de arts gaan als het niet beter ja anneke ik schrijf veel op forum het helpt een beetje met andere mensen te moge schrijven want myn familie woont niet zo dicht by en soms is het nog steeds moeilijk het was net of ik een kindje verloren ben myn hart is gebroken voor altyd ik weet niet of ik nog ooit gelukkig kan zyn hoewel ik steun heb van myn man alvast dank anneke en Kiki

Nadine ik ben het volledig eens met wat kiki schrijft raad vragen is geen schande.
Inderdaad als je buiten komt is het anders ,maar dan denk je straks terug in het lege huis.Blijf met je man erover praten,krop jou gevoelens niet op.
Ik leef met jou mee Nadine.

Dank uingrid ja het is zo moeilijk eh iedereen op het forum die het meemaken weten wat het is Dank ingrid

Goed te lezen dat je man je steunt Nadine.  Dat hij niet net zo ziek ervan is als jij is heel normaal en gelukkig kan hij zijn zinnen verzetten met fietsen.  ... Om er dan ook weer voor jou te zijn.

Toch denk ik... Probeer er ook voor je man te zijn.  Zeg hem dat je het zo moeilijk hebt omdat je Queeny zo mist.  Maar dat je ook je best zult doen om weer een beetje gelukkig door het leven te gaan.  Om weer te leren gelukkig te zijn met wat je wel hebt... Je familie woont ver weg.  Maar je man is er gelukkig nog.  Wees daar blij mee, want je zou hem ook heel erg missen moest hem iets overkomen.

Zorg dus vooral heel goed voor elkaar, en stel je dan voor dat Queeny tevreden op jullie neerkijkt.  Omdat ze gelukkig mag zijn dat het jullie, ondanks het gemis, goed gaat.

Heel veel goeie moed.  En... lach nog eens naar je man... Ik hoop dat dat hem blij zal maken.

Bij mij heeft het ook heel erg Lang geduurd eer dat ik niet meer elk uur moest huilen om mijn lieve Bobby.Misschien wel een jaar.Toen heb ik tegen mezelf gezegd,kom je kan niet je leven lang blijven huilen.Bobby komt helaas nooit meer terug.En toch moet ik nog geregeld even huilen omdat ik hem nog steeds zo mis.En idd het binnenkomen ,is nog steeds raar,soms denk ik nog weleens,ah Bobby direct zien thuis,maar heel snel denk ik dan,och sufferd,Bobby is allang niet meer.Ik brand nog steeds elke minuut dat ik thuis ben een kaarsje.Maar ik kan er gelukkig wel goed mee om gaan,het is Dan ook al 14 en halve maand geleden.Maar vergeten doe je ze ook niet,ze zitten diep in ons hart.Maar blijf hier maar je verdriet delen,ik begrijp je zoo goed.

Dank je riane het helpt een beetje over haar te schrijven ja dat gemis en die knuffel eh dat is zo erg ze sliep tussen ons ze was niet zo groot eh en nu niets meer ik denk veel waneer gaat het stoppen met Wenen maar tot nu kan ik het echt niet laten Dank je riane ik weet dat jullie hier op het forum ook mee maken daar om dat ik durf te schrijven ik mis haar zo erg myn hart is gebroken voor altyd

Kylie Dank je voor de mooie woorden maar ik weet het gaat niet zo makkelijk als ik gedacht had ik heb wel steun van myn man maar toch mis ik haar zo erg ik heb overal foto's en voor de foto's hartjes gelegd omdat ze dan weet dat ik altyd aan haar denk het is echt moeilijk om los te laten maar toch Dank voor u steun

Myn lieve queenie ik heb zojuist de pup van myn zusje gezien op skyp het is zo mooi en lief daar na heb ik terug geweend om u ik weet dat je weet dat ik u nooit vergeten zal maar toch hoop ik dat ze zoveel jaren geluk mag hebben zoals ik heb gehad met u ik weet dat ik altyd hetzelfde herhaal maar momenteel is het nog steeds moeilijk voor my liefs mama