Beste dierenvrienden, Ik beschik over een Labrador Retriever van 10 maanden oud. Het is een zeer vriendelijk en lief beestje en niks van problemen mee. Deze week ben ik peter geworden van een jongetje. Komende week komen zij voor de eerste maal op bezoek met hun kindje. Nu is mijn vraag aan jullie hoe ik dit het beste moet aanpakken voor de eerste kennismaking tussen hond & baby. Ik wil niet hebben dat mijn hond in zijn bench moet als de baby op bezoek komt. Ook niet dat hij jaloers is wanneer ik de kleine jongen vastneem. Wat zijn jullie tips en eventuele (negatieve?) ervaringen.Alvast bedankt voor jullie reactie's.
Gefeliciteerd!
Ik heb helaas geen tips , maar ik volg wel even mee , ben zelf ook wel benieuwd
Ik weet niet hoe jullie gezinsindeling is? Ben je alleen?
Als hier mensen met baby's op bezoek kwamen, hield ik onze hond aan de lijn bij me en zodra ze rustig was mocht ze los. Dit ging makkelijk, omdat we met meerderen zijn.
Ze had namelijk de neiging om op te springen uit nieuwsgierigheid (bij binnenkomst).
Het kindje kan nu inmiddels lopen en onze hond is iets rustiger geworden. Heb je een beetje een idee hoe je verwacht dat je hond gaat reageren?
Gefeliciteerd trouwens!
Ik woon nog thuis samen met mijn moeder.
Mijn hond zou ook opspringen naar mensen, niet in erge mate eens opspringen en stopt dan.
Al moet ik zeggen toen mijn zus zwanger was was het precies of hij dit wist dat zij zwanger was.
Hij ging nooit opspringen tegen haar.
En ik heb totaal geen idee...
Omdat het een baby is.
Tja, ooit, bijna 23 jaar geleden, werd ik moeder van een prachtige zoon en ik had een boxer van ongeveer een jaar oud.
Ik ben in het diepe gesprongen, ik kwam thuis met de kleine, heb de maxi cosi met mijn zoon erin op de grond gezet.
Ayla heeft Bart helemaal afgelebberd en voor de rest van hun gezamenlijke leven waren ze gezworen kameraden.
Nou weet ik natuurlijk niet hoe andermans hond is maar ik durfde dat toen aan.
De honden die ik nu heb zijn geen babies gewend, maar wel heel lief voor kindjes.
Ik vind het moeilijk om je advies te geven, de ene hond is de andere niet.
Je kunt eerst proberen om iets van de baby te laten ruiken aan je hond en als dat goed gaat even je hond aan de baby laten snuffelen terwijl je er met je neus bovenop staat. Vanaf daar verder kijken hoe het gaat.
Ben benieuwd. Succes!
Dit
Dat deden wij daarna ook! En nu is ze (als het kindje hier is) constant aan het "moederen". Vooral als ze naar de vijver loopt, dan gaat ze ervoor staan. Heel apart!
Eerlijk gezegd ben ik het ook van plan om in het onbekende te springen.
De maxi-cosi op de grond en de hond laten snuffelen en lebberen als hij wil.
Uiteraard blijf ik erbij.
Maar ik kan mij niet voorstellen dat hij iets zou doen.
Jen, haha, toevallig, ook een boxer, lekkere schatten (mijn spaanse meiden ook hoor )
Raul, ja, mijn gevoel zei me toen het zo te doen. En het pakte geweldig uit.
(waarmee ik overigens niet zeg dat je dit met alle honden kunt doen natuurlijk )
Neen hoor een hond van 10 m gaat zeker niet bijten . Misschien wél te enthous iast zijn.
Die baby wordt toch niet op de grond gelegd hoop ik ? Want dan aanziet de hond hem als speeltje . Oei Baby
Laat jouw pup op de grond blijven waar hij hoort, en leid hem af als hij te ontstuimig wordt en gaat springen op bv de maxi cosi waar de baby inzit.
Ik zou hem wel voorzichtig , zachtjes aan de baby laten ruiken , misschien als ze geen bezwaar hebben een likje op een voetje ofzo ?
Hond en kind, een mooie wisselwerking
ps: zorg wel dat eventuele fopspeen of speeltjes van de baby niet in een hondenmuil kunnen geraken.
Is je hond aan kleine kinderen/baby's gewent? Indien dat niet zo is zou ik je hond toch eerst even tot rust laten komen, de ouders laten begroeten, weer tot rust brengen en dan aan de baby laten snuffelen.
De baby in zijn maxi cosi op de grond.
Ik denk niet dat hij de baby als speeltje zal aanzien.
Ook denk ik niet dat hij te onstuimig zal zijn.
Ergens weten honden dat het baby's zijn.
Hij wist toch ook dat mijn zus zwanger was?
Uiteraard wijk ik geen moment van mijn hond zijn zijde.
Mijn hond is al bij kinderen geweest van 4 jaar.
Ik moet zeggen, dat onze hond heel anders reageerde op baby's dan op b.v. kinderen van een jaar of 4-5-6.
Baby's maken toch wat andere geluidjes, beginnen soms opeens te huilen. Dat vond onze hond toch wel erg vreemd. Zo vreemd dat, als het kindje begon te huilen, dat ze spontaan begon te loeien (en ze maakt bijna nooit geluid).
Toen ze al even binnen waren, was ze het wel gewend..maar die geluidjes.. Dan sprong ze verbaasd op, koppie scheef en maar loeien.
Het zijn nu wel érg goede maatjes trouwens!
Maar ik heb eigenlijk ook maar één ervaring met een baby en onze hond. Het belangrijkste is denk ik: goed op blijven letten.
Misschien komen er zometeen nog andere forumleden met weer andere ervaringen.
Ja, dat moest ik er ook even bij zeggen Jen, ik kan ook alleen maar uit mijn eigen ervaring spreken.
Ik heb toen mijn gevoel gevolgd. Wat ik meestal doe. En dat pakte goed uit, doet het meestal ook hihi.
Ik heb ooit eens de tip gekregen dat het goed is om de hond te belonen als hij de baby besnuffeld?
Zodat het een positieve ervaring is voor hem
Klinkt me goed Raul. Ik heb daar toen niet over nagedacht.
Maar ieder positief gedrag belonen vind ik sowieso goed.
Dat zeggen ze wel hè; je eerste ingeving/gevoel is het beste! haha
Yep, bijna altijd raak
Toch zou ik oppassen hoor bij eerste contact...ik herinner me dat Lance op zes a zeven maand soms ineens naar mijn gezicht hapte en beet, van zottigheid .
Soms had ik een klein wondje omdat hij de sterkte van zijn tandjes nog niet kende
Zoiets wil je niet bij een baby meemaken .
Springen doet Google sowieso niet meer. gewoon door hem altijd (consequent) te negeren als hij dat deed
Meestal gaat dan een van ons naast het kindje op de grond zitten, Google erbij en vooral met zachte stem praten, dan voelt je hond dat het iets is waar hij zachtjes mee moet doen. Het commando "zachtjes" leren helpt ook. Dat hebben wij hem geleerd door hem kleine stukjes vlees tussen de vingers uit te laten happen. Dan moet hij voorzichtig doen anders doet hij ons pijn (en een hard "Au" klinkt voor de pup hetzelfde als een gil van een andere pup in het nest die te hard gebeten wordt. Honden hebben een instinct om los te laten bij een piep tijdens het spel).
Nee, inderdaad, Anny.
Ik was zelf eigenlijk ook best een beetje nerveus toen de baby hier met mama en papa op visite kwam, haha.
Daarom heb ik haar voor de zekerheid aan de lijn gehouden totdat ze echt helemaal rustig was. Naderhand laten snuffelen en toen was het goed.
Moest er niet aan denken dat ze haar grote poot op de baby zou zetten (al was het perongeluk).
En helemaal omdat het ook nog eens het kindje van een ander is.
Daarom, inderdaad, Anny, mijn lief medeheksje, per hond zo verschillend. Het is ook daarom dat ik mijn ervaring deel en niet durf te zeggen: zet die maxi cosi maar neer. Op de een of andere manier wist ik dat het met Ayla en Bart goed zou gaan, wat ik deed.
Ik heb zelf ook wel eens een misser gehad. Je kent wel denk ik het verhaal van de winkelhaak in mijn lip .
Mijn Mara-meisje bleek toch niet helemaal wakker toen ik haar een trustekusje gaf. Terwijl ik weet dat Mara en niet helemaal wakker fout kan gaan. Ik ging toen de fout in, ik weet dat Mara, door haar verleden, koekwaus kan reageren als ze niet helemaal wakker is.
Ik waarschuw altijd iedereen ervoor en dan doe ik het zelf
Was een goeie les en gelukkig mijn eigen lip
Hoi,
Ik heb ook een labrador van nu 10 maanden en 2 kleine kinderen waar hij super mee omgaat!
Toch zou ik nooit zomaar een maxi cosi met een 'vreemde' baby erin zomaar op de grond zetten.
Waarom niet? Je hond is het niet gewend en jij weet dus niet hoe hij gaat reageren. Het is nieuw voor de hond, laat hem er eerst op gepaste afstand aan wennen voordat hij mag snuffelen.
Ook het enthousiasme wat vele labradors hebben zou ik mee oppassen, een hondenpoot komt hard aan bij een baby ook al bedoeld de hond het nog zo goed.
Succes, maar zeker ook veel plezier met de ontmoeting!
Veel tips over veilige omgang hond/baas/baby.
Zonder roze bril.
http://www.dogsandbabieslearning.com
Ik begrijp volledig de reactie's van wel op de grond of juist niet.
Het doet mij twijfelen maar ik ben geneigd om de baby op de grond te zetten en de hond zijn gang te laten gaan. (uiteraard met mij er naast!)
Het klinkt misschien stom maar ik denk dat het goed zal gaan.
Wel zal ik hem op voorhand eens laten ruiken aan een gedragen pyjama.
Ik zie wel wat het allemaal geeft.
Elke situatie is anders, elke hond reageert verschillend.
Toen mijn achterbuur een kind had gekocht.
Bij thuiskomst zijn ze eerst gaan wandelen met de hond en goed moe gemaakt.
Bij het binnenkomen stond de maxi-cosi op de grond en heeft hij er los over gekeken.
Pas na een halfuur had hij door dat er iets in lag.
Ik hoop gewoon zo hard dat alles goed gaat en er een band is tussen mijn hond en petekind.
Uiteindelijk gaan ze samen opgroeien om het zo te zeggen.
Ik hoop toch dat de achterbuur een hond had gekocht :)
Ik schoot ook even in een piskreuk
Raul, je kunt ook kiezen voor een gulden middenweg.
Maxi Cosi op een stoel of babietje bij de mama op schoot op een stoel en eerst aan een voetje laten snuffelen en als dat goed gaat langzaam verder.
Whahaha grappig .
Ik lig ook op de grond nu, naast mijn maxi cosy.
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?