Beauceron blaft en springt eindeloos aan de achterdeur!

Kito is een beauceron reu van 3 jaar waar ik al 8 maanden in het asiel als vrijwilliger mee werk. kito is afgestaan wegens geen tijd en was opgesloten in een kennel en heeft geen opvoeding gekend. Na 2 keer mee geweest te zijn op proef is hij telkens terug gebracht wegens gedrag. Nu is hij voor een derde keer mee met een gezin met de beste wil en bedoelingen in de wereld. Een top gezin!

Maar na bijna twee weken begint Kito zoals gedacht onaanvaardbaar gedrag te vertonen. Doordat Kito geen opvoeding en dergelijke gehad heeft, en ik gedaan heb wat ik kon qua training in het asiel is er overeen gekomen dat Kito in het tuinhuis slaapt en in tuin verblijft als de mensen weg zijn. Nog niet binnenlaten tot zijn bezitterig gedrag verminderd is en hij de mensen vertrouw. Daarna opbouwen naar leven in keuken en living. Hij is ook niet gewoon van binnen te leven, dus binnen zijn er heel veel prikkels voor hem.

Nu blaft hij eindeloos en krabt hij aan de achterdeur als de mensen thuis zijn en willen gaan slapen. Hoe kunnen ze dit afleren? ze gaan al elke dag wandelen en heeft kong en andere speeltjes buiten liggen. Negeren doen ze al!Binnenlaten is geen optie, Kito bijt dingen kapot voor uw neus! Zelf gsm neemt hij uit je handen... (bij mij niet meer omdat ik daaraan gewerkt heb, maar dit is nieuwe situatie en mensen voor hem)

Ik wil deze mensen echt helpen, want dit is zijn derde keer en als het dan niet lukt weet ik niet wat zijn vooruitzichten zijn. Als vrijwilliger 8 maanden met hem gewerkt te hebben ben ik heel gehecht aan hem en verdient hij deze kans.

Alvast bedankt!

Buiten laten vind ik ook geen optie. 

Waarom bijt hij dingen stuk. Hoe uit zich zijn  bezits drang?

 Ik denk dat ze dit met een GT zullen moeten oplossen. Die komt kijken naar de hond en alleen dan denk ik dat je hiervoor advies kan geven.

Wat lastig.

Aan de ene kant denk je: hoe kan de hond nu die mensen gaan vertrouwen als hij buiten alsmaar aan de deur zit te krabben en ze negeren hem, dan voelt ie zich ook niet goed.

Maar als hij niet gewend is om in huis te zijn, is hij daar misschien nog te wild en sloperig.

Ik zou proberen de hond bij me te houden, niet gescheiden binnen/buiten.

Proberen in huis heel rustig te houden, geen radio of TV aan in het begin, weinig prikkels.

Hij moet het toch leren om in huis te kunnen wonen en dat hij inderdaad de mensen kan vertrouwen die daar met hem leven.

Maar ik heb er ook geen ervaring mee, misschien hebben inderdaad meer hulp en begeleiding nodig.

Is het een optie om hem binnen te laten en een veilige plek voor hem te maken?

Ik heb hier een asielhond die zo mismeesterd was, dat ze niet zonder bench wou slapen.

Ik heb een bench gekregen, een hele grote en er een deken half op gelegd (afdakje). Sindsdien is ze rustig en trekt ze zich daar terug, terwijl ze toch deel uitmaakt van het gezin en binnen is. deurtje staat altijd open, tenzij als ze overprikkeld geraakt, dan gaat die even dicht en is ze opnieuw rustig.

succes met Kito

Luca onze eerste hond en herplaatser brak de boel af om bij ons te kunnen zijn. Vooral s nachts had hij er last van als hij id keuken moest blijven. Een mand voor de slaapkamerdeur en het was opgelost.

Verder  zou ik een gt of trainer consulteren.

Om een goede band met deze hond op te bouwen met zijn duidelijke verlatingsangs zou ik hem toch binnen laten. Een Beauceron hecht zich sterk aan zijn eerste baas en hij heeft er al verschillende moeten missen .Een hond die niet binnen gewend is ,is dat zo gewend en vindt het alleen maar fijn om in de buurt van zijn baas te zijn .

Ook het alleen zijn heel langzaam opbouwen ,hij is nl al veel alleen geweest en kan daar duidelijk niet tegen ,of de mensen moeten het er voor over hebben om bij hem in het tuinhuisje te slapen als hij echt niet binnen mag .Misschien is het een optie om eens bij verschillende beauceron fokkers te vragen ,dan leren ze meer over hun gedrag en hoe ze te houden.Succes !

Kito is heel bezitterig! In het begin als ik met hem werkte heb ik een paar keer lichte beten/nippen gekregen in arm en hand als ik iets van speelgoed of dergelijke wou aanraken. Na 8 maanden kan ik nu gewoon apporteren met hem! Maar dat is iets dat zij wss terug moeten opbouwen.

Vrijdag ga ik eens langs en neem jullie tips mee. Ik heb ze al doorgegeven en hoop dat er mss tegen vrijdag een veilige ruimte gecreerd is binnen. Ik kan dan eens zien hoe Kito zijn reactie daarop is.

Bedankt voor jullie tips, heb ze ook aangeraden om een GT te raadplegen, want natuurlijk zijn zij de experts.

Kunnen ze hem binnen eventueel aan de lijn houden? Zodat ze meteen kunnen duidelijk maken hoe hij zich moet gedragen in huis?

Net gesproken met de mensen! Ze gaan hun keuken ombouwen en een hek plaatsen. vanaf morgen gaan ze kito binnen laten en zo opbouwen. Want eigenlijk wilden ze hem graag bij hen binnen hebben, maar op raad van asiel hadden ze het niet gedaan. Vandaag bellen ze ook een GT op die hen zal helpen.

Deze mensen zijn ongelofelijk positief ingesteld en zien het helemaal zitten met Kito

Dat is mooi!

Het lijkt mij dat mensen die zo'n hond als Kito adopteren, ook wel positief zijn ingesteld en weten dat er een hoop werk in zit.

Anders neem je zo'n hond niet mee naar huis.

" Net gesproken met de mensen! Ze gaan hun keuken ombouwen en een hek plaatsen. vanaf morgen gaan ze kito binnen laten en zo opbouwen. Want eigenlijk wilden ze hem graag bij hen binnen hebben, maar op raad van asiel hadden ze het niet gedaan. Vandaag bellen ze ook een GT op die hen zal helpen.

Deze mensen zijn ongelofelijk positief ingesteld en zien het helemaal zitten met Kito "

Milo

 Welke regio? Je hebt gt's en goede gt's.

Bezits agressie, heel simpel, waarom iets af pakken? 

Deze hond heeft nog geen band met de eigenaren, heeft geen idee wat er gebeurd als hij alles laat afpakken, misschien is dat speeltje zijn enige zekerheid. 

Bij geen een hond vind ik, zou je dingen moeten afpakken. Als je iets afpakt, maak je het belangrijk en zorg je juist dat de hond het kan gaan verdedigen.

Ruil met iets als je iets van de hond wilt hebben. Zo is het geen probleem voor de hond iets te afgeven. Als je dit altijd zo doet, zal het ook geen probleem zijn bij nood iets af te pakken van de hond, hij hoeft niets te verdedigen. Trouwens ook bij nood ruilen of iets lekkers in plaats van geven. 

Een hond die opgesloten heeft gezeten in een hok, bij nieuwe mensen gelijk weg zetten, buiten sluiten, dat lijkt me juist niet handig.

Gelijk binnen en daar aan de slag met vertrouwen en wennen. Leren dat dat zijn veilige haven is ipv weg zetten.

Slopen kan door stres komen, hond weet niet wat hem overkomt. Het buiten sluiten, zorgt juist voor extra stres, wat weer voor extra hard slopen kan zorgen.

Super dat ze een traphekje plaatsen.

Ik zou voor veel lekkere kluiven en kauw spul zorgen, zo kan hij veilig kauwen.

Kauwen werkt kalmerend. Vandaar dat honden met stres vaak slopen, kauwen. 

Gevulde kong, kauwhuiden, bot van de slager (geen varken of mergpijpje. 

wat goed dat Kito eindelijk mensen gevonden heeft die zich voor hem in gaan zetten, en ook goed van jou dat je je zo voor hem inzet. Complimenten, want dit vereist veel geduld en inzicht. En inderdaad een goede gt, want je hebt erbij die nooit met hun tijd zijn meegegaan en er ouderwetse voor de hond respektloze Ideen op na houden die meer kwaad dan goed doen en zorgen voor veel frustratie bij mens en hond.

Dit heeft tijd nodig, de hond moet gaan leren dat hij ergens terechtgekomen is waar hij voor altijd mag blijven en men hem neemt zoals hij is. (uiteraard met ondertussen eraan werkend zijn vertrouwen te winnen) Ik zou ook, hoe raar het ook klinkt, hem dit letterlijk vertellen, met beelden erbij.

Veel herplaatsers willen in het begin hun mensen niet uit het oog verliezen vanwege het niet zeker zijn van hun situatie. Ikzelf zou een bench op de slaapkamer naast het bed zetten (deurtje open houden) of als hij daar niet in wil, voor een plekje onder een tafel met een laken erover als veilig holletje. Als hij dan onrustig wordt kan je hem even toespreken en geruststellen.

Voor Lola mijn inmiddels overleden eerste herplaatser, was dit echter teveel, ze vond ons doodeng, een kussen bij de slaapkamer ging bij haar wel goed.

Bezitsdrang is een teken van niet weten waar hij aan toe is. Ik zou hier niet mee gaan oefenen dat komt goed als hij vertrouwen gaat krijgen in de mensen en in zichzelf.

Onze Lola, ook een hond die lang in een asiel had gezeten, had dit ook in het begin, ook met het eten. Als ze gromde of liet merken dat ze ons niet vertrouwde en bang was dat haar spullen of eten afgepakt werden dan stelde ik haar gewoon even gerust, zei zoiets als, rustig Maar, niemand pakt iets van jou af. En na een tijd toen ze ons eenmaal kende kwam ze zelfs met haar botje bij mijn voeten liggen kouwen.

Ik heb wat algemene regels voor een herplaatser, die ons goed geholpen hebben indertijd, vandaar dat ik ze graag even doorgeef, misschien hebben de mensen er ook iets aan

Stem en houding altijd rustig vriendelijk naar de hond toe

Niet naar de hond toelopen, maar de hond naar jou toe laten komen

De hond moet rustig kunnen eten waar hij niet gestoord wordt, dus geen gegraai door de etensbak

De hond heeft een plekje nodig waar hij zich veilig voelt, en ongestoord kan rusten

Wandelingen nog kort en saai

De hond de eerste weken zeker, aan de lijn houden

Geen oefeningen onder druk, wel leuke zoek- en denkspelletjes, uiteraard als hij eraan toe is, en makkelijk beginnen zodat hij niet gefrustreerd raakt

Ik zou de mensen ook leren veel over hondentaal te lezen zodat ze hem leren kennen en begrijpen

Hier een paar links waar ze misschien iets aan hebben

http://kynoblog.com/artikelen/kalmerende-signalen-de-kunst-van-het-overleven

http://www.moniquebladder.nl/blog/2015/01/10/hoe-veilig-is-jouw-hond-bij-jou/

Ik ben ook al jaren vrijwilligster in en asiel en vind het top dat jij je zo inzet + ik weet maar al te goed hoe je wandel/trainingsmaatjes aan je hart gaan liggen.

Super dat de baasjes er willen voor gaan en hem een plekje geven, zeg dat ze vooral niet te snel mogen opgeven, een hond als dit verdient hun liefde en inzet en ze zullen er uiteindelijk voor beloond worden. Een GT vind ik ook een erg goed idee, want zij kunnen tips geven waar wij vaak niet eens aan denken.Iemand die ik ken heeft haar herplaatser zelfs een weekje op pension bij een GT gebracht die het gedrag onder controle kreeg en vervolgens de baasjes hielp om het verder in goede banen te leiden.

Het asiel begrijp ik niet, aanraden om hem buiten te laten, ons asiel geeft dan niet eens een hond mee. Het gedrag dat hij nu vertoont heeft duidelijk te maken met het feit dat hij daar alleen zit en baasjes binnen. Ik denk daarbij terug aan mijn vorige hond, die kwam van familie en daardoor wist ik toevallig waar het misging en waarom hij bepaald gedrag vertoonde.

Je schreef dat Kito vroeger werd opgesloten in een kennel en bepaald geen aandacht kreeg, ik stel me voor dat dit van pup af zo zal zijn geweest. Zo was het immers ook met mijn vorige hond, die was net uit de nest en werd in het tuinhuisje gezet, want daar zat hij goed. Leuk voor een pupje en hij liep een trauma op, want later kon ik hem niet alleen in de tuin laten als hij wist dat wij er waren, hij wilde bij ons zijn en deed daar alles voor. Alleen buiten was echt pure ellende. Lijkt me dat dit ook voor Kito zo is, ook hij heeft geen te best begin gekend en de inprentingsfase is verkeerd gegaan. Ik ken wel meer honden die niet gewend zijn van binnen te leven, maar het toch prima leerden, mits wat inzet van het baasje .

Wens ze succes en ik duim me blauw voor Kito, hij kan er ook niets om dat zijn vorige baas het zo verkeerd deed. Hij kan heus nog leren, maakt niet uit hoe oud ze zijn.

Hallo,

Bedankt voor jullie antwoorden. Alles gaat goed met Kito maar de zetel blijft een groot probleem tot zelf gisteren een bijtincident!

Kito wil altijd in de zetel springen daar, maar hij mag niet. In het begin konden ze hem gewoon wegsturen, dan moesten ze er hem aan halsband uithalen en gisteren heeft hij de man gebeten tot bloedens toe als hij hem uit de zetel wou sturen.

Hier heb ik dus totaal geen ervaring mee, dus vraag ik jullie hulp. Ik begrijp dat de vrouw nu wat bang is, maar hopelijk blijven ze hem de kans geven.

Ik heb perongeluk bij een paar op die +0 - +1 gedrukt, weet nu niet wat dat is. dacht dat het jullie punten geven was, maar dat staat onderaan. Forum is precies wat veranderd!

 Als ik jou elke keer uit een stoel trek, wat ga jij dan doen? 

Precies, je zelf verdedigen, zo maak je het iets (door hem er steeds uit te trekken) wat hij gaat verdedigen. Vrij normale reactie dus.

Wat ze kunnen doen, of een kleed in de stoel. Een stoel is gewoon een lekkere ligplek, meer niet. Of als hij er uit moet, strooi wat lekkere brokjes op de grond, dan zal hij vanzelf, zonder een strijd aan te gaan uit de stoel gaan.

Zet iets in de stoel waardoor hij er niet meer in kan gaan. 

https://moniquebladder.wordpress.com/tag/agressie/

Dit gaat over voerbaknijd. Maar het principe is het verdedigen van iets.

" wat goed dat Kito eindelijk mensen gevonden heeft die zich voor hem in gaan zetten, en ook goed van jou dat je je zo voor hem inzet. Complimenten, want dit vereist veel geduld en inzicht. En inderdaad een goede gt, want je hebt erbij die nooit met hun tijd zijn meegegaan en er ouderwetse voor de hond respektloze Ideen op na houden die meer kwaad dan goed doen en zorgen voor veel frustratie bij mens en hond.
 
Dit heeft tijd nodig, de hond moet gaan leren dat hij ergens terechtgekomen is waar hij voor altijd mag blijven en men hem neemt zoals hij is. (uiteraard met ondertussen eraan werkend zijn vertrouwen te winnen) Ik zou ook, hoe raar het ook klinkt, hem dit letterlijk vertellen, met beelden erbij.
 
Veel herplaatsers willen in het begin hun mensen niet uit het oog verliezen vanwege het niet zeker zijn van hun situatie. Ikzelf zou een bench op de slaapkamer naast het bed zetten (deurtje open houden) of als hij daar niet in wil, voor een plekje onder een tafel met een laken erover als veilig holletje. Als hij dan onrustig wordt kan je hem even toespreken en geruststellen.
 
Voor Lola mijn inmiddels overleden eerste herplaatser, was dit echter teveel, ze vond ons doodeng, een kussen bij de slaapkamer ging bij haar wel goed.
 
Bezitsdrang is een teken van niet weten waar hij aan toe is. Ik zou hier niet mee gaan oefenen dat komt goed als hij vertrouwen gaat krijgen in de mensen en in zichzelf.
Onze Lola, ook een hond die lang in een asiel had gezeten, had dit ook in het begin, ook met het eten. Als ze gromde of liet merken dat ze ons niet vertrouwde en bang was dat haar spullen of eten afgepakt werden dan stelde ik haar gewoon even gerust, zei zoiets als, rustig Maar, niemand pakt iets van jou af. En na een tijd toen ze ons eenmaal kende kwam ze zelfs met haar botje bij mijn voeten liggen kouwen.
 
 
Ik heb wat algemene regels voor een herplaatser, die ons goed geholpen hebben indertijd, vandaar dat ik ze graag even doorgeef, misschien hebben de mensen er ook iets aan
 
Stem en houding altijd rustig vriendelijk naar de hond toe
Niet naar de hond toelopen, maar de hond naar jou toe laten komen
De hond moet rustig kunnen eten waar hij niet gestoord wordt, dus geen gegraai door de etensbak
De hond heeft een plekje nodig waar hij zich veilig voelt, en ongestoord kan rusten
Wandelingen nog kort en saai
De hond de eerste weken zeker, aan de lijn houden
Geen oefeningen onder druk, wel leuke zoek- en denkspelletjes, uiteraard als hij eraan toe is, en makkelijk beginnen zodat hij niet gefrustreerd raakt
 
Ik zou de mensen ook leren veel over hondentaal te lezen zodat ze hem leren kennen en begrijpen
Hier een paar links waar ze misschien iets aan hebben
 
http://kynoblog.com/artikelen/kalmerende-signalen-de-kunst-van-het-overleven
 
http://www.moniquebladder.nl/blog/2015/01/10/hoe-veilig-is-jouw-hond-bij-jou/
  "

Dobry

jammer dat ze de adviezen dan weer niet opvolgen en er op die manier  weer heel wat geschaad wordt, het vertrouwen is nu weg.

Het is heel simpel, voorkom dat de hond in de zetel gaat liggen, is dat niet gelukt roep je de hond, desnoods nog met een lekkertje van de zetel af, met een rustige vriendelijke stem. En beloon hem ervoor. De mensen moeten gaan beseffen dat het allerbelangrijkste is dat de hond hen gaat zien als iemand waarbij hij veilig is en vertrouwen kan.

Is via mijn smartphone en lukt niet om in te loggen. En Idd,  ik geef alle adviezen die ik hier krijg Door.  Want met Milo hebben wijzelf hier veel tips gekregen en altijd toegepast met positief resultaat.  Ik Denk dat ik eenszal passer en ze alle tips eeens kordaat zal zeggen en hopelijk begrijpen ze het. Ze vertelden mij dat ze met een ga werken, maar ik hoor van die gt dat ze na de kennismaking niets meer van hen hebben laten horen. Spijtig,  want hij kan hen echt helpen. 

Ik vind dit heel spijtig voor Kito,  want uiteindelijk is het kito die aan het kortste eind zal trekken. Na 10 maanden met hem gewerkt te hebben vertrouwde hij mij blindelings.  Ik hoop dat zij zijn vertrouwen kunnen terug kunnen winnen.

Ikzelf ben er niet goed van. Mede dat ik zoveel tips van mezelf en van jullie gegeven heb en dat er toch een incident gebeurt is. 

ja onbegrijpelijk dat de mensen geen tips aannemen en zich blijkbaar niet inleven, niet willen leren, heel frustrerend niet alleen voor Kito, al is hij de dupe, ik kan me voorstellen dat je er niet goed van bent.