hulp gevraagd bij herplaatspup en alleen laten

Persoonlijk zie ik geen enkel heil in een bench voor Spaanse honden, adoptie honden e.d, die ook al wat ouder zijn.

Ik heb ook Spanjaarden, de 1 kreeg ik met 5 maanden, de ander met 9 maanden.. die krijg je met geen 10 paarden een bench in.

Ik heb het kort geprobeerd, en had net als jij een trainer die ook vond dat het een kwestie van volharden en doorduwen was..

Ik heb net als jij aan de muur van mijn woning het 'gillende keukenmeid gekrijs' aangehoord en het geklauw tegen de tralies. Ik was er dan ook razendsnel klaar mee!

Ik heb maandenlang met een ongezellig kaal huis gezeten. Nergens een kussentje of kaarsje.. maar ik liet ze wel alleen thuis.

Niet te lang.. maar ook niet opgesloten.

Als ik jouw verhaal zo lees, denk ik dat jouw hond zich prima zal gedragen zo los in de woonkamer. Ik zette zelf mijn eetkamerstoelen op de tafel als ik er niet was, voor de zekerheid.

Dat is nu al lang niet meer nodig.

Behalve een onthoofde barbie, een opgegeten BH uit de wasmand en een verpulverde badslipper,, heb ik maar zeer weinig materieele schade van mijn jonge honden ondervonden... en dat geheel zonder bench.

Ik ben geheel van mening dat gelukkige, voldane honden.. honden die zich lekker in hun velletje voelen.. niet zomaar uit balorigheid of frustratie zullen gaan slopen. Al zul je heus nog wel met puber streken te maken krijgen.. maar ja, je wilde nu eenmaal een hond, toch?

In het begin zal het heel spannend zijn om je hond alleen te laten,, maar probeer het! Je klampt je nu veelste veel aan die bench vast. en echt.. 20 jaar geleden had niemand zo'n dingen en werden alle pups ook groot toch??

Dobry dankjewel. Ik merk dat hij zich steeds meer thuis gaat voelen. Hij blijft nu rustig liggen in de kamer als ik naar boven ga en gaat niet meer achter de deur staan wachten tot ik terug ben. Ik heb het ultieme oppasadres nog niet gevonden helaas, hij is wat dominant/angstig naar de andere hond die daar woont, trekt zijn lippen op, gaat uitvallen etc. Dus die mensen twijfelen nu of ze het wel willen doen.

 hmm ik zou dan ook mijn twijfels hebben, omdat dit dan wel heel goed begeleid moet worden,

  en sommige honden liggen elkaar nu eenmaal niet . Kan zijn dat het gewoon even wennen is, Maar misschien ook niet.

"  hmm ik zou dan ook mijn twijfels hebben, omdat dit dan wel heel goed begeleid moet worden,
 
  en sommige honden liggen elkaar nu eenmaal niet . Kan zijn dat het gewoon even wennen is, Maar misschien ook niet. "

Dobry

Dan heb ik nog een aanbod van i

emand met 5 honden plus een nest puppies van 8 weken oud. Ik weet ook niet of dat wat is.

Suzan, wat jij als laatste schrijft is zeker waar en ik wil het uiteindelijk ook gaan proberen zonder bench. Het was niet de bedoeling hem daar zijn hele leven in te laten, maar meer als veilige plek/houvast voor chico zelf. En dat er wat tijd overheen gaat snap ik ook, daarom nam ik weer een nieuwe hond, omdat ik veel thuis ben en er dus veel tijd in kan steken. Maar soms moet je toch gewoon even weg kunnen zonder dat je hond in paniek raakt....

Je moet zeker wel eens even weg kunnen zonder hond. Het in paniek raken is iets dat door tijd en vertrouwen zal verminderen, totdat het uiteindelijk misschien zelfs helemaal weg is..

Het is aan jou om uit te zoeken of de bench in jullie geval een hulpmiddel is... of juist een boosdoener.

Wat ik zoal van je lees denk ik dat jullie al dagelijks stappen vooruit maken. Hij staat 'nu al' niet meer achter de deur te wachten als jij naar boven gaat voor het een en ander, dat is al een enorme stap! ... daar was bij mij in de eerste maanden echt geen sprake van.

Ik moest zelfs op het toilet met toeschouwers,, anders werd in 2 minuten tijd de verf van de deur af geklauwd. Ik heb echt moeten oefenen de deur steeds iets verder dicht te doen, tot op een kiertje.. en ik nog steeds 1 hondenoogje naar me zag loeren.

Ik denk (aan de hand van wat ik lees) dat vooral mijn jongste hond, het zwaarder te pakken had dan de jouwe. En het is helemaal goed gekomen. Ik heb dan ook zeer goede moed dat het bij jullie niet anders zal zijn, en wellicht zelfs veel sneller.

Maar nogmaals: ga bij jezelf eens na hoe belangrijk die bench is.. is het echt een 'moeten'? Ik heb korte tijd in de rats gezeten met dat ding, ik kreeg er de zenuwen van. Totdat iemand tegen me zei: ''nog geweten dat het verplicht was, zo'n bench!'' hij stond dezelfde dag nog ingeklapt in de schuur... Ik heb me voor een korte tijd laten aanpraten dat ik mijn honden geen structuur, rust en veiligheid zou kunnen bieden zonder een bench. Ik acht dit beslist als 'onwaar'! Ik bedoel niet te zeggen dat alle benchen dus vandaag nog op de brandstapel zouden mogen.. maar het 'moeten' erachter vind ik bij veel mensen 'te groot'! Ik vind een bench zeker geen must.

haha een bench is niet verplicht, het kan een goed hulpmiddel zijn, met mijn eerste hond heb ik er heel goede ervaringen mee gehad.

Voor Lola had het echt niets geweest, ze heeft zelfs mensen gebeten toen ze in de transportbox moest, en ze durfde nauwelijks binnen te komen in het begin. Aan een bench (als veilig plekje) heb ik nooit gedacht bij haar. Maar zij was geen sloper gelukkig.

Jenna is geen sloper, wel is ze altijd op zoek naar iets lekkers, maar ik had het gevoel dat ze wel graag een veilig plekje nodig had, voor haar heb ik een igloachtig onderkomen.

Je zou ook nog kunnen denken aan een plekje onder een tafel met eventueel een laken erover waar de hond zich veilig kan voelen.

Moeilijk met die oppas, of Chico op dit moment behoefte heeft aan vijf andere honden en een nestje pups.... lijkt me eerder niet?, maar het hangt er natuurlijk van af of dat stabiele honden zijn. Ik zou liever voor mensen zonder hond gaan eerlijk gezegd, of met een hond die stabiel is en waar hij nog wat van kan leren en steun heeft.

Heel goed hoor! En evenwichtig opgroeien betekend wat mij betreft ook, dat de hond het thuis ook wel eens zonder zijn baasje moet kunnen redden.

Ik ben daar altijd wel vrij nuchter in (misschien zelfs een beetje hard) maar ik wil echt niet middels een denkbeeldige navelstreng continu mijn honden met me mee slepen.

Ik voel me ook nergens schuldig over. Mijn honden zijn zeer weinig 'echt' alleen thuis, ze zitten er ook nog een warm, veilig en droog, kunnen vrij rondlopen, zitten nooit met een lege maag en krijgen een ruimschootse portie uitdaging en beweging vooraf.

Zo heb ik morgenavond met mijn gezin een feestje ergens,, ik ga daar echt niet met 2 grote honden erbij zitten.

Nu heb ik vrij makkelijk praten omdat ik de fase waar jij nu in verkeerd al ruimschoots gepasseerd ben. Ook ik heb veel vrijheden aan mijn honden opgeofferd.. maareh.. niet alles hoor! Neem nu jouw werk.. dat moet je natuurlijk niet op willen geven. Hoeft ook niet!

Het is gewoon dat hij nu even goed begeleid moet worden om voor later een basis te leggen. Ik hoop dat je toch een geschikte oppas vind, al is dit dus nog niet zo heel makkelijk.

Om hoeveel uur zou het gaan per week dat hij alleen moet kunnen zijn?

Het heeft denk ik gewoon tijd nodig. Mijn eerste hond, die ik van pup af aan had, kon pas met 1 jaar een paar uurtjes alleen blijven.

De tijd die jij werkt moet normaal gesproken wel kunnen als het rustig opgebouwd wordt.

Suzan, nog even een vraagje. Hoe deed jij dat 's nachts dan? Chico slaapt nu in een dichte bench en dat gaat prima. Ik denkdat hij misschien weer gaat piepen of janken alswe hem openlaten. Nu doet hijdat niet namelijk.

Nu ja,, dan moet ik je iets vertellen waar de meeste hondentrainers toch echt van zullen gruwelen... mijn honden mochten bij mij op de slaapkamer slapen.. dat mogen ze nog steeds. Ze kiezen zelf.

Ik moet het aan je toegeven, je hebt er meer schoonmaakwerk door. Ik wel tenminste. Ik vind hygiene belangrijk dus de honden boven, betekend absoluut vaker zuigen, dweilen en verschonen daar..

Maar weet je.. niets doet je zo goed als een goede nachtrust.
Het is zelfs essentieel.

Een goede nachtrust bepaald grotendeels je functioneren voor de dag (dat geldt ook voor je hond)

Ik kan het laat maken, maar als ik tuk.. tuk ik graag in 1 stuk door. Ik vind het heerlijk als iedereen ontspannen ligt te ronken, mijn kinderen, de honden. Als ik naar bed ga, gaat Rocky standaard op mijn voeteind.. kom ik s'ochtends beneden, dan tref ik hem daar in zijn mand.. en soms ligt hij onder de tafel, net wat hij wil.

Blondes ligt meestal languit op de overloop boven. Kussen of kleedjes wil hij niet. Die trekt hij zelf aan de kant om op de kale vloer te liggen. Ze kiezen het eigenlijk dus zelf.
Ik vind het niet vies! vies is het als je nooit of te weinig schoonmaakt. Maar.. het is natuurlijk hoe jullie het zelf willen he'.

Ik wil hem niet op de slaapkamer omdat ik dan van elk geluidje en beweginkje wakker wordt, niet omdat ik het vies vind. Mijn nachtrust is inderdaad belangrijk en omdat ik nu al 5 weken 2 uur slaap per nacht minder krijg doordat hij nog vroeg eruit moet 's ochtends, wil ik niet 's nachts ook nog eens overal van wakker liggen.

Mellow heeft eigenlijk altijd beneden geslapen, als pup, maar ook toen ze volwassen was. Boven was van ons.

Tot vorig jaar juni, na het WK/EK (geen idee meer wat het was). Er werd zó enorm veel vuurwerk afgestoken, hond zwaar in paniek, huilen, aan de deur krabben, durfde ineens niet meer alleen te zijn 's nachts. Toen heb ik een paar keer beneden gelegen, maar na 3 nachten was ik gesloopt (en dat is héél slecht voor mijn humeur). Van mij mocht ze boven, al wilde mijn vriend dat liever niet.

Sindsdien slaapt ze altijd boven. Ze mag een half uurtje op bed (op een fleecedeken) en daarna gaat ze naar haar mand. Praktisch geen last van haar (tenzij ze midden in de nacht schrikt van onweer, van zondag op maandag was ze ook heel onrustig).

Overdag is ze prima alleen, 's nachts is ze er graag bij. Dan stofzuig ik maar wat vaker boven.

" Nee goldendelerious, hij ligt bijvoorbeeld lekker te slapen, staat op, loopt naar de bench en plast erin. En op de deurmat deed hij als we naar buiten gingen voor een plas. Maar dat is nu over omdat ik hem eerst over de mat heen tilde en daarna op de grond zette. Hij plast nu op het gras
Wat betreft die bench, hij deed dat altijd als ik ging koken dus als hij er nu inloopt als ik in de keuken sta zet iemand hem even buiten. Ookal is hij net een uur daarvoor uitgelaten.
Hij slaapt alleen 's nachts in de bench en vindt dat prima. Overdag loopt hij gewoon door de woonkamer en slaapt op een kleed dat naast de bank ligt. En omdat hij dan aan de stoelen probeert te knagen wil ik hem dus niet in de woonkamer alleen laten als ik werk. Vandaar de bijkeuken.  "

OK, wat een rotzakkie. Dat is het nadeel van pup zindelijk maken. Na slapen naar buiten, na spelen naar buiten, na eten naar buiten. Net zolang totdat het die link begrijpt en blaasspieren gesterkt zijn dat hij het iets langer kan ophouden. Goed opgelost dat iemand anders hem dan buiten zet. Ik heb nooit benches gehad en heb altijd prima alternatieve oplossingen bedacht. Bijkeuken is ook prima. Mocht die grenzen aan de woonkamer, dan zou je evt. een traphekje kunnen plaatsen, zodat het zicht wel op de woonkamer is. Althans, dat zou ik dan doen. Op momenten dat ikzelf met pup thuis was, kreeg het alle ruimte in de woonkamer. Die was dus wel puppyproof, inclusief het aansmeren van poten meubels, banken etc. Met de wijsheid van nu zou ik dat bijv. met een mengsel van hertshoornolie doen.

We komen net terug van een lekkere wandeling, het is buiten droog (!) Keurig poepie gedaan, koekje gekregen en eenmaal binnen loopt chico de bench in en plast  nou daar snap ik dus niks van. Ik heb het dekentje er ook nog maar even in laten liggen.

Voldoende speelgoed, zachte knuffels of doeken met een knoop in, waar ze mee kunnen rond lopen. Voldoende natuurlijk kauwmateriaal voorzien; Ik hou alle lege eierdoosjes bij. Die mogen ze hier allemaal lekker slopen

 morgen ga ik het eens 5 minuten proberen met een kong en een flostouw en een eierdoos. Vandaag was hij bij de oppas met die 5 honden en dat ging helemaal geweldig.  Hij liep gewoon ertussen in de tuin! Niks geen angst of agressie 

Tja...verantwoordelijkheidsgevoel...niets mis mee. Maar stress...Bach bloesem remedies kunnen je ondersteunen. Als je dat via anamnese doet, zijn bloesems op maat vaak effectief. Als je aan pup ziet dat het zonder stress bij de oppas vandaan komt, dan zou ik dit adresje voorlopig even houden.

Fijn dat het goed ging bij de oppas, dat is toch een hele geruststelling als je een betrouwbaar adres hebt.

Verder denk ik dat je wat meer tot rust komt als je elkaar wat beter kent en weet wat je aan elkaar hebt en alles lekker zn gangetje gaat. Regels zijn goed en duidelijk, aan de andere kant moet het ook allemaal lekker soepel gaan natuurlijk.

Piept hij dan zoveel? Gewoon even geruststellen, laten zien dat je hem begrijpt.

Nee hij piept eigenlijk helemaal niet. Maar ik merk dat ikzelf slecht kan tegen de non structuur die er nu is. En voor namelijk dat in zijn bench plassen zit me kennelijk erg hoog. En dat ik hem elke twee uur uitlaat en hij daarbij echt een flinke plas doet elke keer helpt dus niks.VVandaag deed hij het toen we zaten te eten. Dan vraag ik me direct af of hij het voor de aandacht doet. Die hij nooit krijgt bij binnen plassen en buiten juist wel. Wel een schoon kleed elke keer. Moet ik daar dan mee ophouden? 

En als chico nou gewoon gezellig mee ging wandelen dan kon ik daar in ieder geval positieve energie uit halen maar hij vindt wandelen totaal niet leuk. Wat hem betreft is het snel op het veldje om de hoek zijn behoeftes doen en dan snel weer naar huis. En als ik verder wil lopen gaat hij gewoon op zijn kont zitten en lokken met beloning helpt geen zier.

Waarschijnlijk is the big big world out there nog verschrikkelijk eng.

Elke hond is een individu. Elke hond heeft zijn karakter. Je hond is op 5 maanden oud vanuit Spanje naar jullie toe gekomen. Vanuit een opvanggezin. Ze worden daar niet kant en klaar gestoomd om dan naar hier te verzenden als een hondje dat zo met alles mee kan.

Je kan het wel maar het heeft totaal geen zin om met allerlei verwachtingen rond te lopen. Zo vergeet je plezier aan je hondje te beleven en wordt er een hoop opgevuld met frustratie.

Dus verwacht niets, geef het tijd en heb geduld. Hoelang ben jij bezig geweest om je kinderen te leren lezen en schrijven. En al de rest dat er komt bij te kijken. Een evolutie die jaren in beslag neemt. 

Ga er als een pup geregeld mee buiten. Aangezien het nog allemaal eng is. Dus na het slapen, na het eten. En elk uurtje als hij wakker is. Geef hem gewoon effe de tijd om behoeftes te doen en ga terug naar binnen. Als dat goed gaat bouw het dan langzaam aan op met telkens een beetje langer buiten te blijven. Maar nu houdt hij op van spanning.

En ontspan, stop met je druk te maken. Jij bent de radio en de hond is een antenne die alles oppikken. Dus ook jouw stress.

En plast hij in huis, dan is het ook zo. Hup opkuisen de vod er over en gedaan. Niet meer en niet minder. Als dit binnen een half jaar nog zo is. Dan kun je beginnen stressen.

Honden hebben emoties en ervaren deze gelijkaardig als de mens. Alleen niet op het niveau van een volwassen persoon maar op het niveau van een 2 à 3 jarige.

Wat heeft die jong ukje al niet mee gemaakt? Uiteindelijk daar dan in een opvanggezin, poef dan weg. Alleen in die grote enge vlieger. Dan in een nieuwe omgeving waar alles weeral anders is.

En dan verwachten dat het alleen laten, zindelijk worden, dat dit allemaal zomaar gaat 

Ipv de lat hoog te leggen -> leg die lat gewoon weg. Geef de hond steun daar waar hij het nodig heeft en de rest volgt wel.

Misschien als jullie eten dat je hem ook iets geeft om te knabbelen.

Sommige herplaatsers hebben nog veel aandacht nodig in het begin, zoeken bevestiging, hebben nog geen vertrouwen in dat dit de plek is waar ze voor altijd mogen blijven. Je zou hem dit eens letterlijk kunnen vertellen.

Wandelen komt nog wel, Lola mijn eerste herplaatser wilde ook in het begin niet wandelen, ze liet zich soms voor dood op haar zij vallen om aan te geven dat het haar veel te veel was.

Misschien kan je op dat veldje even rustig kan gaan zitten en kijken of hij ontspant en nieuwsgierig gaat rondsnuffelen, of bijv. snoepjes strooien waar hij kan snuffelen, snuffelen ontspant.

Je zou hem ook op de arm iets verder weg kunnen nemen en dan rustig teruglopen, terwijl je onderweg iets lekkers strooit om hem te ontspannen als het nodig is.