Bang van nieuwe mensen

Er komen toch altijd zoveel vragen naar boven bij een nieuwe puppy ;)

Ze is momenteel 15 weken en ze is bang van nieuwe mensen en honden. 
Als mensen dan (vaak met hun hond) op haar af stappen van "oooh lieve puppy". Dan zeg ik al, "ze is nogal bang". De meer ervaren mensen snappen dan gelukkig dat ze haar moeten negeren en dan zit zal ze na een tijdje wel komen snuffelen en dichter bij die mensen zitten.

Je hebt echter van die mensen die dan roepen "Oh is ze niet gesocialiseerd dan, jammer?". En dan duwen ze zichzelf en hun hond meestal helemaal op haar. En dan pak ik ze maar op.
Ze is nog maar 15 weken en met die stomme importregel heb ik toch wat minder kans gehad. Bovendien zou ik het zelf ook niet prettig vinden als mensen zo op mij zouden afstappen, dus ik snap wel dat ze presteert.

Wat ik wel merk is dat de honden van deze baasjes, altijd mijn puppy negeren. Wat ik ook zou willen dat de mensen doen, maarja met een puppy.... 
Als mensen nu eens naar hun honden zouden luisteren...

Als ze eenmaal mensen en honden kent is ze absoluut niet schuw trouwens.

Nu: vaak als ze zo bang is (op een rommelmarktje bv), pak ik ze dus op en draag ze rond. Ze lijkt dan wel veel meer op haar gemak te zijn in ieder geval. Mensen komen dan nog haar aaien en dan kruipt ze achter in mijn nek...

Kan ik iets doen om mijn puppy meer op haar gemak laten voelen? Of moet ik echt tegen de mensen roepen: "niet aanraken!"

Mag ik ze zoveel oppakken? Want de "een hond heeft toch 4 poten" heb ik ook al vaak gehoord, maar ik vind als ze bang is moet ze niet aan haar lot overgelaten worden op 10 cm van de grond. Ik ben daar om haar te beschermen.

Voor zo'n kleintje is het ook nogal wat, zeker op een rommelmarkt ofzo. Al die grote mensen en dan zo'n ukje tussen al die benen. Zo ik ook niet echt tof vinden 

Mellow vindt mensen nog steeds vaak spannend. Het hangt er héél erg vanaf hoe 'de vreemdeling' haar benaderd. Ooit een vrouw die haar zó graag bij zich wilde, mens ging met een heel hoog stemmetje haar bij zich lokken (echt, mijn brillenglazen sprongen bijna in stukjes...) en Mellow maar blaffen. Die dacht ook 'ga weg eng mens!'

Maar groet je mij, praat je tegen mij en negeer je haar? Dan blaft ze misschien ook wel even, maar al snel komt ze dan tóch even dichterbij. Maar wel op háár tempo, wanneer zíj het wil.

Je mag zeker wel voor je hondje opkomen. Ja, het beestje heeft 4 pootjes, maar als die mensen met hun pootjes aan jouw hond komen ondanks dat jij aangeeft dat niet te willen, dan mag je haar best bescherming bieden vind ik. Misschien vindt je hondje het wat minder eng als je haar vasthoudt en dat mensen dan hun hand voor haar houden zodat ze zelf kan snuffelen.

Ik vind niks mis met oppakken, en al helemaal niet in situaties zoals op de markt. Socialiseren is voor mij toch voornamelijk *positieve* ervaringen op doen, en als de pup zich zwaar ongemakkelijk voelt in het midden van zo'n kudde mensen, dan heb je in mijn ogen toch bij voorbaat verloren  ipv aaien bood ik mensen vaak het alternatief om bv een speeltje naar mijn pup te rollen. Vaak wilde hij dan toch wel graag mee doen en was het voor hem een leuke ervaring. Als iemand vroeg of die mocht aaien was het antwoord standaard 'alleen als hij uit zichzelf naar je toe komt, en niet over het hoofd'. Mijn advies zou zijn om goed naar je pup te kijken en niet te aarzelen met een antwoord... Dan gaan mensen namelijk vaak hun eigen plan alvast trekken 

wat een schatje

toen mijn jongste 4 maanden oud was gingen we naar centerparcs, heel veel kinderen natuurlijk, die allemaal wilde aaien, ik gaf ze dan een stukje kipfilet, dat ze dan aan haar konden geven, dan waren de kinderen meteen de grootste vriendjes.

Ik heb ze eigenlijk nooit opgetild, maar ging ook niet met ze naar drukke plekken zoals markten, veel te bang dat er iemand op ze zou gaan staan, wel veel naar het park waar veel mensen met honden komen. hier geen angstige hondjes, maar allemans vriendjes, honden en mensen.

sommige mensen verstaan inder socialiseren, je hind op alles af laten gaa, door iedereen laten aaien en overal heen te gaan.

Ik noem dat oversocialiseren.

Een hond is een sociaal levend dier, maar in een vaste groep. Alles daar buiten is niet belangrijk.

Een hond hoeft niet te neuzen met alle honden. Wat wel belangrijk is, dat hij leert dat er andere honden aanwezig zijn. Honden, mensen, allerlei verschillende geluiden, geuren en situaties.

Als je met je pup ergens bent, laat niemand je hond aaien, laat hem aan de lijn niet snuffelen aan een andere hond.

Wat je zelf al zei, dat is helemaal niet prettig om door vreemde  geaaid te worden. 

Zo leert je hond dat mensen en honden hem niets doen en dus niet eng zijn. Dat hij niets met de honden en vreemde mensen hoeft.

Geen ervaring is een goede ervaring.

Voor een pup is het wel belangrijk contact met honden te hebben om te spelen en rennen en zo zijn eigen lijf en kracht te leren kennen.

Weer heel selectief met wie je je hond loslaat. Zorg voor lieve honden. Het liefst bekende honden of honden die je vaak tegen komt. Vraag of ze goed met pups kunnen. 

Zo zorg je dat honden leuk zijn om bij te zijn, mee te spelen. 

Als je merkt dat je pup moe wordt, of een andere hond te opdringerig, haal je pup dan weg, voor het te ver gaat.

Met goed spel, zijn er ook rust momenten tussen door. Als je zelf twijfelt, stop het spel en roep je pup. 

Oppakken, ik vind het geen probleem. Een pup krijgt zoveel te verwerken in dat koppie. Lekker bij de baas is het een veilige plek om de wereld te verkennen. 

Als het kan, zet hem hem op de grond, maar dat komt vanzelf. Als hij groter wordt en zekerder willen ze meestal liever zelf lopen. 

Bobby was ook zo bang voor vreemden als puppy. Inderdaad blijven zeggen van niet aanraken.

Wat ook goed helpt is een heel verhaal tegen die mensen op gaan hangen over waarom je niet wilt dat ze aangeraakt wordt, dat ze bang is, waarom, etc.
Niet alleen voor meer begrip, maar juist ook om hun aandacht op jou te richten in plaats van op je hondje. Zolang ze naar jou luisteren, merkt je pup dat er niets ergs gebeurt en krijgt ze de tijd rustig zelf te komen snuffelen als ze zover is.

Gelukkig lost het probleem van overijverige aaiders zich meestal vanzelf wel op, als je hond ouder wordt en niet meer dat te schattige pupje.

Hoe lang heb je je pup dan nu?

Misschien is het wat voor je pup om rustig te kijken.

Ik bedoel, niet over de rommelmarkt gaan lopen maar aan de rand ergens gaan zitten zodat ze op haar gemak en eigen tempo alles kan bekijken.

Kijk wat je hondje aankan, waar ze zich nog zeker bij voelt en ga daar van uit.

Zo kun je het daarna steeds wat uitbreiden.

Geen enkele hond is hetzelfde, dus socialiseren pas je ook aan op je hond.

Wel irritant inderdaad, dat mensen zich zo aan je opdringen als je een puppy bij je hebt.