Mancio

Nadine ik hoop dat het verdriet over gaat! Want dat id toch zo'n rot gevoel!!! Vergeten zal ik niet, hoe liefdevol hij was naar mijn gezin! Zo getrouw!! Hij was een deel van mijn leven... Mijn vader die hem tussen de middag altijd uit liet, zei net Lenny ik mis hem zo erg!! Nadine het denk ik zo blijven! Ween gevoel zal denk ik ook blijven net als jou

Ik krijg er een krop van, wordt er zelf emotioneel van.

Veel sterkte! Ik kan geloven dat het zwaar is. Heb ooit een pupje verloren van 5maanden. Had het hier toen ook al zo moeilijk mee maar had toen zeer snel al een nieuwe pup gehaald om het te kunnen verwerken. Dat voelde voor mij toen goed aan en heeft me toen geholpen.

Nu mijn volwassen hond is intussen 5jaar en het idee zonder hem te leven, bezorgt me al kippenvel en verschillende emoties!

Het moet ontzettend zwaar zijn! Honden geven zoveel liefde en je kan ze soms echt als je 'kindjes' zien.  Ik denk dat alleen hondenliefhebbers dit inzien.

Je hebt alles gedaan al die tijd wat je kon, je bent er 7 mooie jaren voor hem geweest. Denk aan die tijd. Probeer je niet schuldig te voelen. Maar ik begrijp dat er verschillende gedachtegangen en emoties door je hoofd gaan, dat hoort bij de verwerking.

Naar de toekomst toe; doe waar je u goed bij voelt. Als je denkt dat nu al een nieuwe pup erbij halen te snel is, dan moet je dat niet doen. Het komt wel allemaal vanzelf! Volg je hart & gevoel

groetjes

Ja ik ben er nog steeds ziek van je kan dat niet vergeten 

Ik hoop voor jou lenny dat het beter gaat dan by my maar ik kan nu geen andere nemen veel te pyn vooral als ze zo lief waren 

Ik lees dit topic net,heel veel sterkte met het verlies van je maatje.

Ik heb het een half jaar volgehouden zonder hond maar ik was niet meer compleet. Die stilte in huis,geen getrippel van de pootjes......

Ik dacht ook,ik wil geen hond meer,iedere keer ben je er kapot van als je ééntje moet laten gaan. En toen kwam Tosca en wat was ik gelukkig,weer een maatje voor het leven en mijn andere honden die vergeet ik nooit,die zitten voor altijd in mijn hart. Maar ons hart is groot genoeg om van meer honden te houden.

Er komt een dag dat je zegt,weet je toen....en je gaat lachen,je gaat denken aan de leuke,grappige,ontroerende dingen die je samen beleefde en zo blijven ze altijd een beetje voortleven.

Ik ben zoo blij met jullie allemaal!! Nu een hondje nemen wil ik nog en niet en durf ik ook niet!! Soms denk ik ga t doen maar Mancio kan ik nog niet los laten. Tis nog zo verd, nog niet eens een week! Net zat ik in de auto en dan praat ik gewoon met hem alsof hij bij mij in de auto zat!!

lieve mensen jullie bemoedigen me .. Ik ben blij dat ik me hier op deze site heb aangemeld!!

nadine sterkte we komen hier uit!

Ja lenny ik hoop het ook hier zyn allemaal mensen die dat meemaken dat geeft wat sterkte aan u ook 

Nadine we kunnen er altijd over praten! Geniet van deze dag!

En verdriet om het verlies moet je ook een beetje proberen los te laten. Je gedachten verzetten. Proberen niet jezelf er in te verliezen.

Ik weet dat het moeilijk is en te pas en te onpas zullen de tranen vloeien maar je moet verder en mochten jullie besluiten om een nieuw hondje een warm mandje te gunnen,voel je daar nooit schuldig over.

Een nieuw hondje is nooit vervanging voor die ene hond die je zo mist dat het pijn doet. Niemand schaft een nieuwe hond aan als vervanging van de vorige,die is gewoon niet te vervangen,nooit.

Ja we kunnen altyd proberen eh moeilijk maar misschien wel het ga toch nooit vergeten  eh

Monique je hebt gelijk! Verdriet probeer ik van me af tezetten. Ik probeer aan leuke dingen te denken. Maar ik kan nog geen foto's van hem zien want dan breek ik!

Nadine: Mancio zal ik never nooit vergeten! Always in my heart! Rust zacht Mancio mama houdt van jou!!

Nadine alles komt goed! Ik moet wel zo praten anderd word ik depressief en dit wil niet!!

Mijn hondje kreeg ook aanvallen, ik durfde ook niet te kijken.. mijn hart brak toen ik haar om zag vallen en haar lichaam zag schudden. We hebben haar zelfs een keer onder de bank weg moeten halen, ze lag opeens onder de bank terwijl ze een aanval kreeg. Aanvallen werden ook steeds erger en duurde ook elke keer langer, lichaampje was helemaal op.Ik mis haar nog steeds heel erg en brand elke avond een kaarsje voor haar. Ook op haar grafje in de tuin leggen we regelmatig een nieuw plantje/bloemetje. Ik heb ook nooit gelijk een ander hondje genomen, heeft bijna ander half jaar geduurd... en ik voelde me alsnog vreselijk schuldig tegenover Bren! Net alsof ze vervangen werd of zo... wat natuurlijk nooit zal gebeuren want ze is niet te vervangen! Toen Lizzy hier kwam kon ze in mijn ogen niet veel goeds doen, ik vergeleek haar elke keer met Bren..want zij was gewoon perfect in mijn ogen. Tot ik op een dag dacht.... Ja Lizzy heeft er niet voor gekozen om hier te zijn, die keuze heb ik gemaakt! Het was niet eerlijk tegenover Liz dat ik zo dacht en toen is de knop omgegaan en ben ik van haar gaan houden en heeft ook zij een speciaal plekje in m'n hart. Ik zou haar ook niet meer kunnen missen nu, je eigen hond krijg je echt een band weer mee.. Al zal het niet zo speciaal worden zoals Bren. Kreeg haar voor mijn verjaardag toen ik 7 werd en ze is overleden toen ik 24 was... Ze heeft me van kind zien opgroeien tot volwassen vrouw, ze was er altijd voor me!  Ik denk dat jij ooit ook wel weer van een ander hondje gaat houden, alleen het is daar nu nog te vroeg voor denk ik. Probeer je niet schuldig te voelen, je hebt alles uit liefde gedaan voor hem. Ik hoop dat we ooit onze lieve trouwe vriendjes weer zien... 

Lenny; veel sterkte.

Het gemis is nog zo scherp en schril.

Als je klaar bent voor een nieuw hondje (zoals die pup) dan zul je het wel weten.

Nu eerst je verdriet en wat tijd....

sterkte

Idd baasje van Bren en Kiki, Wodan

nu wil ik geen ander hondje ben er nog niet klaar voor. Misschien later, maar nu niet. Iedere ochtend word ik met verdriet wakker! Wat een gemis! Het is vandaag dinsdag, Mancio is nu al een week weg. Probeer het verdriet van me af te zetten maar het lukt me op dit moment niet... 

Baasje van Bren: ik hoop dat ik Mancio een keer mag zien!!! Eve ruiken, aaien en knuffellen! En jij Bren!

Ja lenny by my is het na 3 maand nog niet beter als ik opsta zeg ik queenie mama hou van uw voor het slapen gaan ook als ik naar haar foto kyk ween ik nog steeds het ga nog niet over k.hoop dat het by u beter overgaat lenny 

Ik hoop altyd haar eens te mogen zien al is het maar 1 droom tot nu toe my nog niet gelukt 

Lenny ik ook ben depressief geworden by dr moeten gaan medicatie was te zwaar probeer nu zo maar lukt niet goed want de tranen blyven komen ik hoop haar eens te mogen knuffelen maar myn verdriet is er nog steeds voor altyd blyft ze in myn hart 

Hoop dat beter gaat op lange tyd 

Monique daar heb je wel gelyk in je kan nooit je vorige hondje vervangen dat is waar en de ene mens doe er langer over 1 ander te nemen dan 1 ander mens maar by my ga het nog niet 

Het gemis blijft er, maar de pijn slijt! Je kan dat op den duur een plekje geven.
Dat je met Mancio praat is helemaal niet raar hoor, dat is gewoon jouw manier van verwerken denk ik!
Heel veel sterkte hoor! 

Och,na een jaar mis ik mijn bobby ook nog steeds en nog geregeld moet ik even huilen,bobby heeft een mooie foto aan de muur en bij zijn urntje staan bloemetjes en elke minuut dat ik thuis ben,brand er een kaarsje,ik heb nog geen ander hondje,bobby zit voor altijd heel diep in mijn hart,maar ik denk nu voortaan wel,hij is bij zijn vriendjes achter de regenboogbrug en hij was 16 jaar.Ik heb ook nog nooit van hem gedroomd,dat zou ik ook graag willen.Sterkte.

Ja mooi... Ik blijf Mancio missen, zit nu op de bank. Man werkt, dochter naar school. Het is stil in huis. Anders was Mancio nu bij me en lig bij mij op schoot of op bed. Ik moet dit nog verwerken en voel me zoo verdrietig! 

Anne-Marije: ik hoop dat die pijn al snel weg slijt, nu kan ik het niet aan het zo'n pijn!!!

Het zal nog wel even duren hoor dat verdriet, nu ik dit lees staan bij mij ook weer tranen in de ogen.

1 juli jl is mijn 10 mnd oude golden Retriever niet meer ontwaakt uit de narcose van een zware operatie ( invignatie).

Het is nog steeds een groot gemis....

Kees wat erg zeg!!!  10 mnden oud? Wat erg!! En daarom ben ik zo bang om een hondje te nemen!! Jong of oud leeftijd maak niets meer uit! En zo is je hond verdwenen, net als mijn baby boy Mancio! Maandag nacht aanvallen gehad en dinsdag om 9.30u was mijn baby boy er niet meer! Wat een pijn wat een verdriet!!!

Heel veel sterkte...

Ik kan Mancio niet laten lijden, hij was bek af door die aanvallen!! Ik kon er niet tegen... Kan soms nu schuldgevoelens krijgen want ik liet hem alleen op de gang want meneer sliep bij ons op bed.. Ik hoorde hem huilen.. Voelde me machteloos, was bang en verdrietig!

Ik kan Mancio niet laten lijden, hij was bek af door die aanvallen!! Ik kon er niet tegen... Kan soms nu schuldgevoelens krijgen want ik liet hem alleen op de gang want meneer sliep bij ons op bed.. Ik hoorde hem huilen.. Voelde me machteloos, was bang en verdrietig!

Ja by my was ze s.morgens zo slecht vlug da laten komen ze mocht niet afzien maar shuldgevoelens heb je daar je ze niet kon helpen