Amerikaanse bulldog

Wat hebben we weer genoten toen het, na dagen regenen, weer droog begon te worden. Met name van de hondenmensen die allemaal weer zin kregen om hun wandeling uit te breiden. Een van de honden met haar eigenaar die we tegenkwamen  was een Amerikaanse bulldog van het standaardtype. Een nog lekkere jonge hond. Bij het zien van Bailo kreeg het  dier de kriebels, maar de eigenaar hield haar angstvallig aan de lijn. "Ze wil even kijken" was mijn nuchtere constatering in de richting van de baas. "Dat mag wat mij betreft wel", was het antwoord, "maar veel mensen willen niet dat ze kennis maakt met hun hond. Ze zijn bang dat hun hond door haar wordt aangevallen." Dit soort uitspraken stemmen mij altijd een beetje ontevreden. Dit leuke, jonge beest snakte er zichtbaar naar om eens lijfelijk, in ieder geval door elkaar te besnuffelen, kennis te maken met een voorbijkomende soortgenoot. Vooral als je dan hoort dat de dierenarts heeft gezegd dat ze niet dikker moet worden. Want dan is het de hoogste tijd dat zo'n dier in beweging komt. Niets is toch leuker dan die beweging te krijgen door middel van spelen. En Bailo... hij accepteert van harte een soortgenoot en wil nog best even een paar keer samen op en neer rennen.

Mooi geschreven 

Heerlijk he als ze zo lekker kunnen spelen, mijn hond is echt helemaal gek van dit soort rassen en de eigenaars vinden dit vaak ook leuk om te zien.

Zo te lezen hadden jullie er weer een geslaagde wandeling opzitten met een leuk nieuw speel maatje erbij

Heerlijk als gelijkgestemde honden lekker met elkaar kunnen spelen. Maar niet voor alle honden is dat het leukste wat er maar bestaat. En niet alle hondenrassen spelen op de zelfde manier.

Mijn honden speelden graag met andere honden toen ze pup/puber waren, maar nu ze eenmaal volwassen zijn, hebben ze daar gewoon geen behoefte meer aan. En de speelkameraadjes van vroeger, ook al kom ik sommige nog vaak tegen, talen er ook niet meer naar.

Dan is het heel vervelend als een jonge, lompe, overenthousiaste bulldog zomaar boven op ze zou springen, daarbij alle signalen dat ze dat dus echt niet leuk vinden straal negerend.
Helaas komt dat nog erg vaak voor.

Dus wat mij betreft complimentje voor de dame die zo netjes is haar hond even bij zich te houden bij vreemde honden en pas los te laten als het duidelijk in orde is.

En natuurlijk fijn dat haar hond even lekker met Bailo heeft kunnen rennen.

Zodra we te maken hebben met verschillende rassen hebben we ook te maken met verschillende eigenschappen. Hieruit vloeit inderdaad voort dat er op verschillende manieren op elkaar wordt gereageerd en dus ook op verschillende manieren met elkaar wordt gespeeld. Natuurlijk speelt hierbij de leeftijd ook een grote rol.

Een jonge hond moet leren rekening te houden met een oudere, als die dit aangeeft. Maar dit kan het jonge dier alleen leren als het aan situatie wordt gekoppeld die hem/haar daartoe de gelegenheid geven. Als een puberhond altijd maar wordt weggehouden van andere honden, zal de prikkel om er werkelijk contact mee te maken steeds verhoogd worden. Hoe vaker die jonge hond wordt geconfronteerd met waarschuwingssignalen van oudere, ervaren dieren, hoe eerder die signalen doordringen en er aan het opdringerige gedrag van de bengel een eind komt.

Het blijft echter wel belangrijk dat hondeneigenaren boven het gedrag van hun dieren staan en op  tijd ingrijpen, als daar een reden voor is. Dit is ook niets meer of minder dan beleefdheid t.o.v. elkaar. Als we die regels in acht nemen kunnen honden en bazen een leuk leven hebben.