Vorig jaar landde er een vliegtuig..

..en daar zat deze kleine scheet in!




Luca zou een weekje bij mij komen bijkomen. Er waren al adoptanten voor hem die graag kennis met hem wilden maken met hun eigen hond erbij. Ik heb Luca niet zelf opgehaald op het vliegveld, omdat ik me zo min mogelijk aan hem wilde gaan hechten. De eerste nacht spendeerde hij bij iemand van de stichting, en de volgende ochtend kwam hij bij mij.

Ik vond hem eigenlijk helemaal niet leuk. Gewoon, tja. Hij zag er goed uit, vond ik, wel. Hij kwam terecht in een meidenkippenhok, want naast Cosmic en Wispa, had ik toen ook de Chihuahua teef van een vriendin te logeren.


De eerste week lag hij vooral veel onder de tafel te rillen. Doodeng vond hij alles. Zodra ik op stond spurtte hij weg. Zijn wandelingetjes besloot ik alleen met Cosmic te doen, zodat hij wel steun had, maar niet verloren rondliep in een roedel van vier. Cosmic nam hem graag onder haar vleugel.



De adoptanten die hem zouden komen halen belden af. Reden onbekend, ze hadden er gewoon geen zin meer in. En ze hadden hem nog niet eens ontmoet.. Ik was er van overtuigd dat Luca tóch snel een huisje zou vinden, want hij was klein, jong, gezond. Na een week rillen moest hij verplicht op schoot. Oh-oh, drama, wat vond hij dat eng. Doodstil bleef hij liggen, hij voelde keihard aan omdat zijn spieren zo gespannen waren.




Hij was een beetje de vreemde eend. Hij hield zich verlegen op de achtergrond.






Maar na verloop van tijd werd hij steeds "vrijer"







En het onvermijdelijke gebeurde..


Ik viel voor zijn charmes..

Dat was niet de bedoeling.. Hij bleef veel langer dan verwacht, en ik kon en wilde simpelweg geen derde hond. In overleg met de stichting zou Luca naar een ander gastgezin gaan, ook omdat ik op dat moment midden in een verhuizing zat.

Er volgde een week vol verdriet, terwijl alles geregeld werd.






Maar nog voor Luca naar zijn andere pleeggezin ging, toonde er iemand interesse in hem! Nóg beter! Ik besloot dat ik daar vrede mee kon hebben. Maar nog voor een kennismaking zeiden ook deze mensen weer af..

En mijn getwijfel begon weer..



Ja, ik wilde Luca. Nee, ik wilde geen derde hond. Ik zat ontzettend in tweestrijd met mezelf. En toen hakte ik de knoop door.. Ik wist niet hoe ik het zou gaan doen, maar Luca hoorde hier thuis.








Het prinsje heeft zijn gouden mandje gevonden.




En ondanks dat drie Podenco's in je leven hebben écht niet altijd makkelijk is..



En ik Luuk met zijn vieze gewoontes soms wel iets aan kan doen..



Heb ik geen moment spijt gehad van mijn beslissing!



Ben ik nog steeds hotel-de-botel op 'm!



En hoop ik dat we nog járen maatjes mogen zijn van elkaar!






Tevens gebruik ik dit "jubileum" als Luuk's verjaardag. Hij wordt vandaag (of morgen..) twee jaar oud, een hele vent al! :D


(boven Luuk in Spanje, onder Luuk in Nederland)

Al met al dus een hele gelukkige Spaanse prins in de meidenroedel!

Hij heeft het super bij jou en ik zie in alle foto's en in je verhalen hoe dol je op hem bent.

Dit heeft gewoon zo moeten zijn.

Nog heeeeeeeeeeel veel mooie jaren voor jullie gewenst!

Mooi geschreven!
Zo zie je maar, geheel onverwachts heb je dan toch nog een derde hond in huis! Ik ken het hoor hahah, deze maand is er bij mij ook een spaans meisje gekomen. Was gelijk verkocht door haar foto's, maar ik was helemaal niet op zoek.

 
Maar back to the point. Wat een lieverd, en spraakmakende foto's! Wat heeft hij toch een lief baasje!!

Leukerd is het toch ook!

Wens jullie nog vele fijne jaren toe !

ventje alweer een jaar thuis

Wat een pracht toevoeging op je team is het gebleken

hoe duidelijk dan weer, hoe onzeker wij adoptiemoeders soms zijn als we weer met een ander portretje van doen krijgen.

en jij probeerde hem op te vangen...

MISLUKT!!!

 ze kruipen in je hart

en met een beetje schipperen blijken ze elke keer weer een perfecte aanvulling op het team.

Nog vele jaren samen!

oow smelt smelt wat heb je dat mooi gedaan zeg, ja die hort erbij helemaal!!

Nog heel veel gelukkige jaren met je rakkertjes.

Aww, wat mooi geschreven, en de foto's spreken ook voor zich. Wat een mooie verandering is te zien en dat het nu alweer een jaar geleden is... jeetje, wat is dat snel gegaan zeg!

Happy gotcha day! 

Mooi verhaal!! En wat een verschil is er te zien bij die laatste foto van "Luuk in Spanje en Luuk bij jou thuis" prachtig!

Leuke foto's, altijd weer genieten als jij foto's plaatst, wat een geweldige roedel heb je! Geniet er van 

Wat gaaf Hanne, bedankt!

Iedereen bedankt voor de leuke reacties :)

Genieten doen we zeker!

Wat een prachtig verhaal zeg... Van harte gefeliciteerd met de kleine Luuk en dat jullie nog vele jaren van elkaar mogen genieten!

Wat een geweldig verhaal! Kippenvel... Zo mooi om te lezen hoe hij is opgeknapt sinds hij bij jou verblijft. Geen wonder dat je dit leuke ventje wilt houden! 

Ik wens jullie nog heel veel gezellige en gelukkige jaren toe!

Pffff Luca, het was niet de bedoeling dat je zou blijven... En wat is het in het begin vaak kantje/boordje geweest...

Maar ik denk dat er hulp van bovenaf was... Er werd geregeld dat je kon ... BLIJVEN ! 

Van harte gefeliciterd met je nu al 1 jaar gouden mandje en nog heel lang veel geluk samen met je gezinnetje!

Ik had met Luuk een beetje hetzelfde gevoel als 10 jaar geleden met Punk.. Ik kon Punk niet adopteren. Ik was pas 17, woonde bij mijn ouders, we hadden een hoogbejaarde Dwergschnauzer rondlopen, en mijn stiefmoeder was als de dood voor herders. Maar ik was vastbesloten. Ik wist niet HOE, maar ik wist wel dat Punk en ik bij elkaar hoorden.

Datzelfde gevoel had ik met Luuk. Ik wist niet HOE, maar ik moest erop vertrouwen dat alles op z'n pootjes terecht zou komen. Want uit elkaar gaan was geen optie meer.
Dit gevoel had ik bij Wispa en Cosmic niet zo. Cosmic heb ik geadopteerd omdat ik graag een tweede hond wilde, en ze sprak me "wel aan". Was ik niet zo'n doorzetter geweest, dan was ze na twee weken alweer terug naar haar gastgezin gegaan, denk ik :P En Wispa bleef voornamelijk omdat ik haar wilde beschermen, vanwege haar verleden en handicap, ik wilde niet dat ze nog meer ellende mee zou maken..

Happy B day Luuk

Wat een geweldig verhaal, krijg er helemaal kippenvel van!

Hij hoort echt bij jullie thuis :)

Van harte gefeliciteerd Luuk!

Gefeliciteerd!  ik wens jullie nog veel plezier samen! 

Hihi wat een onwijs leuke hond is Luuk toch,  ik kan me voorstellen dat je volledig voor hem gevallen bent! 

Die fotootjes en jouw verhaal, zo ontroerend. Ik ben heel blij dat dit lieve mooie kereltje jou heeft ingepakt en dus mocht blijven, hij kan het niet beter hebben !

Ben wel jaloers op de prachtige foto's die jij maakt, ze zijn alle drie toch zo fotogeniek, Luuk is echt een charmeur en de andere twee ook ! Nog veel gelukkige jaren samen, dat wens ik jullie toe ! Dankzij jou is hij een open en blij hondje geworden, de foto's laten dat duidelijk zien.

De speciale band die jij met Luukje hebt, is er 1 uit 1000!! Geniet er nog heeeeeeeeel lang van!!!