Als we niet naar de bebouwde kom gaan struinen wij ook graag door het bos. Daar valt altijd veel te beleven, hoewel, in de stad doen we ook de nodige prikkels wel op. Bailo is niet per se het type hond dat achter zijn neus aanjaagt om wild op te jagen. Zelfs tussen de bomen door kijkt hij iedere keer in onze richting om te zien of we er nog zijn. Leuk is dat je, in bosgebieden waar honden ook los mogen, een grote kans hebt om soortgenoten te ontmoeten. Bij nadering van andere bazen met hun viervoetige vrienden is het altijd een beetje feest als de dieren kennis kunnen maken. In de meeste gevallen lopen ze voorzichtig naar elkaar toe, maar als ze merken dat de wederzijdse bazen en bazinnen een gemoedelijk praatje maken, zijn de dieren ook al snel op hun gemak. Vaak ontaardt het dan even in een renpartij waarbij ik mij afvraag wie er nu de meeste lol beleven aan een dergelijke wandeling. Eigenlijk weet ik het antwoord wel: beiden, honden en eigenaren.
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?