Zoals sommige nog wel herinneren was Didi een paar maanden geleden aangevallen door een hond. Gelukkig kwam hij er fiesiek helemaal bovenop maar hij hield er wel een trauma aan over.
Na dat we hem een week in een hondenhotel hadden ondergebracht i.v.m vakantie ging het weer goed. Hij was niet (of veel minder) bang bij andere honden.
Alleen net dus weer, op een grasveldje , Didi aan de lijn, twee honden liepen los.
Eerst ging het goed, Didi bleef rustig , die honden kwamen even aanrennen, snuffelden , en rende weer weg. Later kwam een van de 2 weer, en nog voor ik er erg in had, hield die hond didi grommend vast aan zijn nek en zat Didi te piepen. Zo snel mogelijk uitelkaar gehaald , en terwijl mijn vader bij de eigenaren ging praten, ben ik met Didi naar huis gegaan.
Eerst dacht ik dat hij alleen heel erg geschrokken was, hij zat niet als de vorige keer 10 min te krijsen, kon gewoon lopen. Maar thuis nog gekeken en hij had een bult was kaal op een plekje.
Mijn vader is nu naar de da met hem, ookal denk ik (en hoop ik) dat het niet zo ernstig is als de vorige keer...
Maar ik ben vooral bang voor het trauma, 2x aangevalllen...dat is voor zowel mij als Didi een reden om tegen wandelen op te gaan zien. Ik heb er gewoon geen vertrouwen meer in, net nu het goed gaat stort het weer in...
Moest het even kwijt, heb geen idee hoe we dit aan kunnen pakken.
In het vorige topic werdt een trauma therapie? voorgesteld , maar vraag me af of dat zin heeft als er honden blijven die zomaar bijten?
Balen zeg. Hopelijk valt de schade mee, zowel geestelijk als lichamelijk.
Zelf heb ik geen vertrouwen meer in dat je gewoon met je aangelijnde hond op een veldje kan gaan lopen waar ook loslopende honden komen. Ik zou dat mijden.
Wat ik zelf zou doen is gaan wandelen op tijdstippen en plekken waar je je goed voelt en vreemde honden uit de weg gaan. Niet panisch, maar gewoon een grote boog maken en je concentreren op jullie tweetjes.
Ach neen Nina, niet wéér....
arme Didi en hij was nog wel aangelijnd.
Je kan dus nooit een loslopende hond betrouwen. Weer maar eens bewezen.
Sterkte voor Didi , hopelijk is het alleen maar een zwelling. Maar die stress alweer. Gelukkig is hij nu even ter controle.
(Off topic maar ...toch een beetje fijn ponykamp gehad hoop ik ? )
Bah wat vreselijk! Beterschap en sterkte
En wat dobry zegt
Ik zou idd op "rare" tijdstippen gaan lopen en andere honden die je niet kent ontwijken. En als je het niet vertrouwd hem optillen hoor!! Hij is toch niet zogroot?
Dankje, ja ik had er al een slecht gevoel bij, maar mijn vader dacht dat het in orde was en dat ik gewoon nogsteeds overbezorgt was.
Ga voortaan inderdaad alleen nog wandelen waar ik het vertrouw, en loslopende honden toch maar gaan vermijden...
Ik hoop ook dat Didi er weer helemaal bovenop komt, en dat het niet meer gebeurt.
(ja ponnykamp was heel leuk, stuur zo wel pb)
Ja dat wordt dus vreemde loslopende honden ontlopen, ook als ze niet zo groot zijn...
(deze waren ong formaatje beagle)
Ja weer de stress weer voor ons beide bij de komende wandelingen... , ben nu ook bezorgd , en mijn vader is zijn telefoon thuis vergeten.
Dankje
Ja, wat zijn eigenlijk rare tijdstippen? Ik zou zelf geen idee wanneer we het minste kans hebben om andere honden tegen te komen...
Ja dat doe ik meestal wel, maar deze hondjes waren ook niet zo groot dus mijn vader dacht dat het geen kwaad kon en ik gewoon te veel zorgen maakte...
Maarja, vertrouw nu geen vreemde loslopende honden meer, beter voorkomen dan genezen.
Gatver Nina wat erg. En altijd door een ander.
Sterkte met Didi!
Update even Nina ...? Is t erg geweest bij de DA ?
We hebben pijnstillers en antibiotica gekregen, bultje kan of een bloeduitstorting zijn of een infectie, vandaar de antibiotica.
Hij heeft waarschijnlijk geen inwendige schade, gelukkig
Hij loopt normaal, en wilde ook graag kipfilet met medicijn (stond ookal even op achterpootjes) , verder ligt hij veel in zijn mand. Is de schok denk ik ?
Ga kijken of hij brokjes wil eten
Ja misschien de schok, maar ook een dierenartsbezoek is niet niks voor sommige honden. Even lekker bijkomen. Gelukkig lijkt het allemaal mee te vallen dus.
Morgen met frisse moed gaan wandelen.
Onze tijden zijn best raar haha, heel vroeg in de ochtend bijvoorbeeld van vijf tot kwart voor zes. Of om een waarschijnlijk voor jou onmogelijke tijd, de tweede wandeling hebben wij om acht uur s ochtends, dan zijn de meeste honden al uitgelaten en veel mensen naar hun werk. Om een uur s middags is het hier ook rustig. Daarna volop honden tot de laatste wandeling om half negen hier en dan ga ik gewoon ook alles uit de weg wat ik tegen kom aangezien Jenna niet goed met andere honden omgaat.
Oke ik ga eens kijken of het hier dan ook zo rustig is.
Deze week ging het best goed, bultje werd wat groter maar dat was normaal zei de da.
Gister nog geweest in de ochtend en alles was prima, maar gisteravond gedroeg hij zich vreemd. Terwijl hij normaal met een kong heen en weer rent, speelt en op het bed wil liggen, ging hij in zijn bench (deurtje is altijd open) liggen. Dit doet hij meestal als hij zich niet goed voelt.
Ook vanmorgen nog geen verbetering, geen eetlust , zelfs geen trek in ham (wat hij met zijn pijnstiller krijgt...) of hondensnoepjes. Droge neus , ligt de hele tijd in zijn bench en wil er niet uit.
Ben heel erg bezorgd, wat denken jullie, moet hij naar de spoed? Of is het voor hem beter of rustig thuis te blijven?
Weet trouwens niet zeker of het ziekte is, ivm vakantie heeft hij mijn moeder en zus al meer dan een maand niet gezien...kunnen honden depressief worden??
Hij wil niet drinken, hij houd zijn neus boven het bakje en likt zijn lippen af maar drinkt niet?
Ook water in mijn hand doen helpt niet
hmm ik denk dat ik toch wel even overleg zou plegen met de behandelend arts.
Honden kunnen zeker depressief worden, ik heb Jenna zelfs daarom omdat de stichting mij vroeg dat ze het niet zou redden en zichzelf opgegeven had in het asiel, ze vertoonde tekenen van depressie.
Misschien mist hij idd je moeder en je zus, en ic met de stress van de aanval, de antibiotica is het allemaal teveel voor hem even.
Maar toch even laten checken lijkt me, misschien is hij wel allergisch voor de AB, of heeft iets in zijn keel. Beter een keer teveel dan te weining.
Ja ik denk dat het even te veel is. En waarschijnlijk een deel door het missen.
We hadden hem even mee genomen naar de manege en hij kwispelde meteen weer, hij wandelde daar meteen vrolijk en wilde weer graag eten en heeft een beetje gedronken. Van even wat anders knapte hij dus meteen op, gelukkig.
Denk je dat we nog moeten bellen voor de zekerheid?
nee klinkt nu niet of het heel dringend is, als hij op de manege opknapte en weer wat gegeten en gedronken heeft. Hopelijk zet zich dat door en is hij snel weer de oude.
Dankje, hij lijkt tot nu nogsteeds normaal gelukkig
Woensdag komen mijn moeder en zus weer, dus dan wordt hij weer helemaal blij hoop ik
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?